คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : แฟนกัน (หรอ) o_O
ตอนเช้ากุกกุ๊กโทรมาปลุกและกำชับว่าให้พักผ่อนมากๆ ไม่ต้องมาเรียนเดี๋ยวมันจะแล็คเชอร์ไว้ให้
แต่ฉันมันถึกอยู่แล้ว โดนตบแค่นี้ไม่ทำให้การเรียนชะงักหรอก
“ เฮ้ย มาทำไม ไม่ไหวจะมาทำเพื่อ?” กุกกุ๊กบ่น
“โอ้ย ไม่ตายหรอก แค่นี้เอง เออ ว่าแต่ชะนีพวกนั้นล่ะไม่เห็นเลยแฮะ!” ฉันพูดพลางสอดส่ายสายตาหาคู่กรณี
“หึ จะมาได้ไง โดนหมัดแกไปขนาดนั้น “ ปอร์เดินอ้อมมาโอบไหล่ฉัน
“เหรอ นี่แกหาว่าฉันถึกงั้นสิเลยมาเรียนได้อ่ะ”
“ก็ไม่เชิง” เอาสักหมัดมั้ยเพื่อนกวนและๆ
“เอ้านักศึกษา เงียบๆกันหน่อย วันนี้อาจารย์มีธุระนะ “
อาจารย์อารีย์บอกพร้อมส่งกระดาษมาให้เขียนชื่อคนที่มาเรียนวันนี้
“อาจารย์ไม่สอน แต่มีงานให้ทำนะ ให้นักศึกษาไปค้นคว้างานที่ห้องสมุดคณะ หรือจะไปที่ศูนย์สารสนเทศ
หอสมุดกลางก็ได้ ให้ค้นหาประวัตินักธุรกิจที่นักศึกษาสนใจมา แล้วเขียนลงกระดาษ A4 สองแผ่น
ส่งอาทิตย์หน้า เข้าใจนะ” อาจารย์สั่งงานเสร็จก็เดินออกจากห้องเรียนไปเลย ไม่มีเรียนแต่ต้องทำงานส่ง เฮ้อ!
“ไปทำไหนดี ห้องสมุดคณะ หรือหอสมุดกลาง” กั้งถาม
“หอสมุดกลางดิ ข้อมูลเยอะกว่า” ปอร์เสนอ
ตอนนี้ฉันกับเพื่อนๆมานั่งทำงานที่หอสมุดกลางเป็นที่เรียบร้อย ที่นี่มีหนังสือมากมายหลายแสนเล่ม
แต่ที่ฉันสนใจจะเอามาทำงานส่งมีแค่สองเล่ม คนอื่นๆนั่งทำงานกันแต่กุกกุ๊กดันนอนหลับ ไม่รู้มันไปอดหลับ
อดนอนมาจากไหน แถมกรนเสียงดังด้วย -*-
“ผู้หญิงอะไรวะ นอนกรนเสียงโคตรดัง ใครจะเอามันไปทำพันธ์วะ”
อาร์มมี่ที่นั่งเขียนงานอยู่เอาปากกาจิ้มๆที่แก้มยัยกุกกุ๊ก ยัยนี่ไม่มีปฏิกิริยาใดๆ
หลับเป็นตายจริงๆเพื่อนฉัน หมดสภาพเลย
“แกจะไปแกล้งมันทำไมวะ เมื่อคืนกลับดึก มันไม่ได้นอนมั้ง” ฉันว่า
“นี่แตมป์แกไม่รู้อะไร ช่วงนี้นะมันคุยโทรศัพท์กะหนุ่มๆที่ไหนก็ไม่รู้ดึกๆดื่นๆทุกวันแหละ
ทำเป็นสิบสี่อีกครั้งไปได้ ฉันล่ะเอือม!” หนุ่มพูดพร้อมบิดขี้เกียจไปมา
“จริง แกรู้ได้ไง มันไม่เห็นเล่าให้ฉันฟังเลย”
“อ้าว ทำไมจะไม่รู้ ก็ฉันเอาโทรศัพท์มันมาเล่นเกมส์ เจอข้อความเลี่ยนๆตั้งหลายข้อความ มันเมมชื่อว่า TOT
คนบ้าไรชื่อ TOT มันมีแฟนเป็นองค์การโทสับหรอวะ
เป็นตายอยู่
“มันจะคุยกับใครก็ช่างมันเหอะ ว่าแต่แก เมื่อไหร่จะมีวะ” ฉันแซว
“อีกนาน “ หนุ่มตอบสั้นๆ ก่อนจะหันไปฟุบหลับบ้าง
“ เดี๋ยวฉันเอาหนังสือไปวางที่ชั้นก่อน ฉันทำเสร็จละ พวกแกฝากมั้ย” ฉันถามแต่ไม่มีใครพูดอะไร
เพราะมัวขะมักเขม้นในการเขียนอยู่ ถือว่าเป็นคำตอบว่าไม่มีและกันนะ เอาหนังสือไปวางที่ชั้นดีกว่า
เอ ตรงไหนวะ
หมวดS อืม ฉันเอื้อมจะเอาหนังสือวางบนชั้นบนสุด ฮึบ... ง่ะ ไม่ถึง ตอนเอาลงไอ้ลิงยักษ์อาร์มมี่เอาให้นี่นา
ลืมไปว่าฉันมันเตี้ย บันไดๆ หาบันได พลางสายตาก็สะดุดกับบันไดเตี้ยๆ ฉันจึงเดินไปเอาบันไดมาต่อ
และปีนขึ้นไปเอาหนังสือสอดเก็บไว้ที่หมวดS เป็นผล เกือบจะสำเร็จอยู่แล้วเชียวถ้าไม่เพราะตอนจะลง
ฉันก้าวขาพลาด โอ้ ม่ายนะ กระโปรงพลีทฉันต้องไปบานเฉิดฉายข้างล่างแน่ๆ ฮือๆ แต่แล้วก็มีมือนึง
มาพยุงฉันไว้
“ ปากเสียแล้วยังซุ่มซ่ามอีกนะป้า” ฮื้อ ใครวะคุ้นๆนะ เรียกฉันว่าป้ามีไม่กี่คนหรอก
“ นายเนม มาได้ไงเนี่ย” เขาไม่พูดอะไรเพียงแต่ยิ้มให้แทนคำตอบ
“ เอ่อ ขอบคุณนะ แต่ว่าปล่อยได้แล้วมั้ง เดี๋ยวแฟนนายมาเห็นจะเข้าใจผิดไปกันใหญ่”
ยัยแมรี่ยิ่งชอบหาเรื่องฉันอยู่ด้วย ยิ่งถ้ามาเห็นว่าตอนนี้ฉันอยู่กับเขาไม่อยากจะนึกภาพเล้ย ให้ตาย!!
“ แมรี่ไม่ใช่แฟน” เขาตอบสั้นๆ ชิ ใครเค้าจะเชื่อฮะ
“ไม่ใช่แฟน แต่ยืนกอดยืนหอมกันได้เนี่ย แถวบ้านนายเขาเรียกว่าอะไรฮึ” ฉันกอดอกมองคนตรงหน้าอย่างจับผิด
“ ก็เรียกว่าพันธมิตรทางธุรกิจไงล่ะ พ่อฉันกับพ่อยัยนั่นเป็นเพื่อนกัน และทำธุรกิจด้วยกันมานาน
พวกเขาเลยตกลงกันว่าถ้ามีลูกจะให้แต่งงานกัน ยัยนั่นก็เลยคิดเป็นตุเป็นตะว่าฉันเป็นแฟนน่ะสิ
ที่ถามเนี่ย สนใจฉันขึ้นมาใช่มั้ยล่ะ หึหึ” โหย ที่ร่ายยาวมาทั้งหมด สุดท้ายก็เข้าข้างตัวเองอีกละ
“ไม่อ่ะ อย่างนายน่ะก็เหมาะสมกับแมรี่ที่สุดแล้วล่ะ ผู้หญิงก็ร้าย ผู้ชายก็เลว สมกันมักมาก หุหุ”
“เธอว่าใครเลวนะ” เขาพูดพร้อมกับย่างสามขุม เข้ามาหาฉัน เอ่อ แบบนี้นี่มันเหมือนในนิยายเลยอ่ะ
ที่พระเอกจะดันนางเอกติดผนังแล้วก็ เอ่อ โอ้วม่ายนะ ม่าย เขาดันฉันติดผนังจริงๆ ห้องสมุดตอนนี้ก็ไม่ค่อยมีคน
แถมชั้นหนังสือยังบังซะมิดเลย ฉันหลับตาปี๋ ฉันต้องโดนนายนี่จูบแน่ๆ ฮือๆT^T
“เธอกำลังคิดว่าฉันจะจูบเธอล่ะสิ คิดเข้าข้างตัวเองจริงๆนะ” อ้าว ไม่จูบหรอกเหรอ โหย ไรว้า
เอ๊ะ!นี่จะนึกเสียดายทำไมเนี่ย
“ฉันเลวใช่มะ หึ ดี๊ งั้นต่อไปฉันจะให้เธอมาเป็นผ็หญิงของคนเลวๆอย่างฉันเนี่ยแหละเตรียมตัวเป็น
แฟนแบดบอยอย่างฉันได้เลยที่รัก” ฮะ เมื่อกี้ฉันหูฝาดไปใช่มะ เขากำลังบอกว่าให้ฉันเป็นผู้หญิงของเขา
“ ไม่มีวัน ฉันไม่เป็น ฉันไม่เอา “ (+_+ )( +_+)!!
“ลองคิดดูดีๆ เราก็ได้ผลประโยชน์กันทั้งสองฝ่ายนะ เธอได้ชื่อว่าเป็นผู้หญิงของหนุ่มฮอตอย่างฉัน
ส่วนฉันก็จะได้มีเธอเป็นไม้กันหมา อืม ตามนี้แหละ งั้นฉันไปก่อนนะป้า “ ฮะ นี่พูดเองเออเองสรุปเองเลยว่างั้น
“ฉันไม่ใช่ป้านาย
และที่นายพูดมาฉันไม่ตกลง โอเค้” U0U
“ถ้าไม่ตกลง งั้นก็เตรียมตัวให้ดีๆแล้วกันนะ รับรอง เธอไม่ได้อยู่เป็นสุขแน่ๆ “ (=_=)
“เหอะ ฉันพร้อมรับมือเสมอจ้ะ “ คนอย่างฉันไม่เคยกลัวใครว้อย หาเรื่องผิดคนแล้วล่ะจ้ะเบบี๋ ฮี่ๆ
ความคิดเห็น