..................55

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่1

                                                                                             

                             1                                                   

                                     บทนำ  
    


      เซ็งๆๆๆ ทำไมพ่อต้องทำอย่างนี้กับลูกสาวสุดสวยอย่าง"นาเนีย"ด้วยฮือๆๆ  ทำไมนะหรอก็พ่อจะส่งฉันไปเรียนโรงเรียนประจำ แุถม

ไม่ใช่ โรงเรียนประจำธรรมดานะเพราะมันคือ" Diamon high school "ซึ่งเป็นโรงเรียนประจำชายล้วนนะสิ ทำไมพ่อต้องส่งฉันไปเพราะ

ว่า คู่มั่นฉันอยู่ที่นั้นพ่อบอกว่านายนั้นจะปกป้องฉันจากพวกมาเฟียกลุ่มอื่นนะสิ ใช่แล้วฟังไม่ผิดหรอกมาเฟียจริงๆ ก็พ่อฉันเป็นมาเฟียแล้วยัง

เป็น ถึงหัวหน้าแ็ก็งมาเฟียที่ใหญ่ที่สุดในย่านนี้ด้วย พวกมันเลยจะจับตัวฉันเป็นตัวประกันเพื่อข่มขู่พอฉันนะสิ เอาละพูดมาเยอะแล้วฉันควรจะ

โทรหา"คู่หมั่น"ของฉันได้แล้ว

        ฉันหยิบโทรศัพทร์ iphone รุ้นใหม่ล่าสุดขึ้นมาและต่อสายหา"ดีอา"ทันที 

         (โทรมามีอะไร ฉันยุ่งอยู่เดี๋ยวโทรกลับนะ)

         "ถ้านายกล้าวางหูใส่ฉัน ฉันฆ่านายแน่" ฉันพูดด้วยน้ำเสียงที่โมโหสุดๆ ช่วยไม่ได้ใครใช่ให้มาวางหูใส่ฉันหละ

         (เธอมีอะไรก็รีบว่ามาฉันไม่มีเวลาไปฟังเธอพลามหลอกนะ เวลาของฉันมีไว้ให้น้องเทดดี้คนเดียว)

         "แทคซี้ไหนอีกหละ"ฉันแกล้งถามออกไปอย่างนั้นแหละ เพราะฉั้นรู้ว่ามันหมายถึงใคร แต่คำตอบที่ได้กลับมานี้สิมันน่าฆ่าให้ตาย

         (เทดดี้ต่างหากไม่ใช่แทคซี้ นอกจากสวยไม่เท่าเขาแล้วยังหูตึงอีกนะเนี่่ยเธอนะ)
        
         "กรั๊ดดดด ไอ้บ้าดีอานายว่าใครสวยไม่เท่ายัยเทดดี้หมีตกส้วมนั้นฮะ  คอยดูฉันจะฟ้องพ่อ...."
  
          (เธอมีอะไรก็รีบว่ามา) แนะดูมันตัดบทกันดื้อๆเลยอ่ะ แต่เฮ้ย!ฉันไม่ได้โทรมาชวนทะเลาะนี้หว่า
 
          "เออใช่!!พ่อบอกจะให้ฉันไปเรียนกับนายที่โรงเรียนแล้วก็พักห้องนายอ่ะ นายรีบโทรไปบอกพอฉันเลยนะว่านายไม่ต้องการให้ฉันไปอยู่ด้วย"

            (ไม่อ่ะ ดีออกจะได้มีอาหารตาไว้ดูเล่นที่นี่มีแต่ผู้ชายขัดหูขัดตาชะมัด)ดูมันดูพูด! นี้มันแกลงกันชัดๆนี่หว่า
              
            "นายจะเล่นไม่นี้กับฉันใช่ไหม"น้ำเสียงที่ใช้พูดเมื่อกี่นี้เหมือนน้ำเสียงนางมารยังไงก็ไม่รู้ แต่ก็ช่างเถอะนายนั้นอยากแกล้งฉันก่อนดีนักต้องแกลงกลับซะให้เข็ด

             (เธอจะทำอะไร!!)น้ำเสียงตกใจสุดๆ 
 
              "เปล่าไม่ทำอะไรหรอก ก็แค่จะไปพูดกับฝ่ายผู้ใหญ่เรื่องเลื่อนงานแต่งงานหนะ

              ( .......... )

            "ไม่รู้ว่าฝ่ายผู้ใหญ่จะดีใจแค่ไหนน้าที่พวกท่านจะได้รวมเป็นทองแผ่นเดี๋ยวกัน"

             (เธอไม่ทำหรอกเพราะเธอหนะรักอิสระจะตาย ถ้าเธอเลื่อนวันแต่งเธอก็จะขาดอิสระฮาฮา)ดูน้ำเสียงที่ใช่สิ มั่นใจซะจริงแต่ว่านะ รู้จัก"นาเนีย"น้อยเกินไปแล้ว

              "ก็จริงนะ แต่ว่าอิสระของฉันนะก็แค่ช็อปปิ้ง แข่งรถ ดูหนัง ฟังเพลง ซึ่งถ้าแต่งงานไปแล้วฉันก็ยังทำได้อยู่จริงมะ"ดูสินายจะทำอย่างไรต่อไป"แต่อิสระของนายก็คือเที่ยวจีบหญิงไปวันๆ ซึ่งถ้านายแต่งงานนายก็ทำไม่ได้"นายจะทำอย่างรัยไรต่อไปดีอา

              (ก็ได้ๆ ฉันยอมแพ้แต่เธอห้ามไปคุยกับพวกผู้ใหญ่เรื่องนี้เด็ดขาด)ฮ่าฮาในที่สุดนายก็ต้องแพ้ฉัน วู้วๆสะใจจริงๆ
 
              "จร้าๆนายก็รีบๆโทรเข้าสิ"

               เย่ดีใจจังไม่ต้องไปอยู่กับนายนั้นแล้ว

              ก็อกๆๆ
 
              ใครมาเคราะปะตูเนี่ย ขัดความสุขซะจิง

               ก๊อกๆๆๆๆๆๆ

               "ค่าๆมาแล้วค่า"ฉันรีบวิ้ง 100 เมตรเพื่อไปเปิดประตูเลยนะเนี่ย ช่วยไม่ได้ก็เตียงนอนกับประตูห่างกกันไกลโขเลย