BecausE LovE..เพียงเพราะรัก..[y: KiHanKyuWon X Hyuk]

ลำดับตอนที่ #7 : [SF]คำว่ารัก WonKyu....100%

เม้นกันด้วยนะคะ  ไม่อย่างนั้นจะให้ ฮยอกเป็นเมะ(คำขู่น่ากลัวมากอิอิ)

98 98 98  เม้น 98 เร็วๆนะคะ

..............................................................................................................

ในความเป็นจริงความรักคืออะไร

ความรักมันคือการมอบความสุขใช่ไหม

หรือมันเป็นการสร้างความทุกข์

แล้วที่ผมทำไปทั้งหมดเนี้ย เรียกว่ารักหรือเปล่า?

“ พี่ซีวอนกลับมาแล้วเหรอครับ” คยูฮยอนเอ่ยทักซีวอนทันทีที่เห็นร่างสูงเข้ามาในบ้าน

“ แล้วนายเห็นฉันจะออกไปข้างนอกเหรอ”ซีวอนตอกกลับเสียงเรียบ       เย็นชาเสียจนคยูฮยอนสั่นน้อยๆ 

“ครับ พี่ทานอะไรมารึยังครับ”คยูฮยอกเลือกที่จะเปลี่ยนคำถาม

“เลิกเรียกฉันว่าพี่สักที่จะได้ไหม ฉันกับนายมันก็คนละเผ่าพันธุ์กัน คนอย่างนายมันเทียบเท่ากับฉันไม่ได้หรอก คนอย่างนายมันไร้ค่า”ซีวอนกล่าวจบก็เดินชนไหล่คยูฮยอนหายเข้าไปในห้อง  คยูฮยอนได้แต่ก้มหน้า ใช่สิ เขามันต่ำ มันไร้ค่า เพียงเพราะว่าเขาเกิดมาจากเมียน้อยของพ่อซีวอน

    มันคงไม่แปลกหรอกที่ซีวอนจะกล่าวออกไปอย่างนั้น จากเด็กชายที่เคยได้รับความรักจากพ่อแม่มาตลอด อยู่มาวันหนึ่งผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้หอบเขาเด็กชายอีกคนมาให้แล้ว

ยัดเยียดให้เป็นน้องชายตน เพียงแค่นี้เขาอาจจะยอมรับได้ แต่อยู่มาไม่นาน ในบ้านก็ไม่เคยมีความสุขพ่อกับแม่ก็ทะเลาะกันตลอดจนวันหนึ่ง แม่ทนไม่ไหวเลยกินยาฆ่าตัวตาย

เอี๊ยด~~~

   เสียงประตูถูกเปิดออกอีกครั้งโดยซีวอน เป็นเสียงที่ไม่ดังมาก คยูฮยอนที่นั่งด่าทอตัวเองจากคำพูดของซีวอนจึงไม่ได้ยิน

“ได้เวลาที่นายต้องชดใช้แล้วหละ คยูฮยอน...”งึมงำกับตนแต่สายตากับจ้องมองแต่ร่างโปร่งของคยูฮยอนก่อนที่ ร่างสูงของซีวอนจะก้าวออกไปหาร่างโปร่ง

“จากนี่ไป ชีวิตของนายต้องทุกข์ทรมานมากกว่านี้ นี่คือสิ่งที่ฉันต้องการจากนาย        คยูฮยอน”คยูฮยอนลุกขึ้นหันไปด้านหลัง ซีวอนมองเย็นชาตามแบบฉบับ แต่เมื่อเห็นน้ำตาจากคยูฮยอน แวบหนึ่งเขารู้สึกเจ็บแปลบที่หน้าอกอย่างบอกไม่ถูก ตอนนี้เขาควรจะดีใจสิที่ได้เห็นคนข้างหน้าเจ็บปวด และแล้วความรู้สึกแปลกๆนั้นก็ถูกสลับทิ้งไปพร้อมกับที่คยูฮยอนใช้หลังมือปาดน้ำตานั้นออกไป

“พะ คุณซีวอน”สรรพนามถูกเปลี่ยนไปตามที่ซีวอนต้องการ ซีวอนยิ้มที่มุมปาก

“ มานี่!!!”ซีวอนคว้าข้อมือของคยูฮยอนไว้แล้วพยายามลากให้คยูฮยอนเดินตามมา

“ปล่อยผมนะ”คยูฮยอนฝืนตัวไม่ไปตามแรงดึงของซีวอน

“ โอ้ย เจ็บ ” เมื่อคยูฮยอนไม่ยอมมาดี ก็ต้องมีการกระชาก ซีวอนกระชากคยูฮยอนอย่างไม่ยินดียินร้ายกับเสียร้องด้วยความเจ็บปวดของคยูฮยอน

“ เจ็บเหรอ แค่นี้มันยังน้อยไปสำหรับนาย”ซีวอนดึงคยูฮยอนจนมาปะทะกับอกแกร่งแล้วตะคอกใส่หน้า  นัยต์ตาใสเริ่มมีน้ำตาไหลออกมาจากความเจ็บตรงรอบข้อมือที่ดูจะแรงจึ้นเรื่อยๆ แต่แล้วด้วยตานั้นก็กลับมาแข็งกร้าวอีกครั้ง

“ มันยังไม่พออีกหรอครับ ทุกอย่างที่พี่ทำกับผมมาตลอดมันยังไม่ที่จะทำร้ายจิตใจของผมอีกเหรอ ทุกครั้งที่พี่มองผมเหมือนพี่มองขยะกองหนึ่งที่อยากจะใช้เท้าเขี่ยไปให้พ้นทาง ทุกครั้งที่พี่พูดกับผมแต่ละคำที่ออกมารู้ไหมว่ามันกรีดทำร้ายผมแค่ไหน ทุกครั้งที่พี่…”คยูฮยอนปล่อยคำพูดที่อัดอั้นออกมาพร้อมน้ำตา ตลอดมาที่เขาต้องทน

“หยุด!!!” 

ผลั๊ก

“โอ้ย” คยูฮยอนร้องด้วยความเจ็บปวดหลังจากที่ซีวอนตะโกนให้หยุดแล้วเหวี้ยง     คยูฮยอนไปติดกำแพงทันที ไม่อยากฟังไอ้คำที่ออกมาจากปากของร่างโปร่ง

“ใช่ มันยังไม่พอนายยังเจ็บปวดไม่ได้ถึงครึ่งของฉันเลย”ซีวอนตะคอกใส่คยูฮยอน จ้องมองร่างโปร่งดีสายตาอาฆาตแค้น

“แล้วต้องทำอย่างไรอีก ต้องให้ผมตายไปจากพี่เลยไหมถึงจะพอใจ!”เป็นคยูฮยอนบ้างที่ตะคอกใส่ซีวอน ครั้งแรกในชีวิต ครั้งแรกจากที่พบกันมา ครั้งแรกที่คยูฮยอนตะคอกเขา

“ มันไม่ง่ายเกินไปเหรอ นายต้องตาย ตายทั้งเป็นเท่านั้น”

“พะ อุ๊บ”ไม่ทันที่คยูฮยอนจะได้พูดอะไร ซีวอนก็ประกบริมฝีปากหน้าของตัวเองลงไปบนริมฝีปากของคยูฮยอนทันที ไร้ความหอมหวานมีแต่กลิ่นคาวเลือดของคยูฮยอนที่ไหลออกมาจากแรงกดทับของซีวอน ลื้นหนาสอดเข้าไปในโพรงปากไม่ปล่อยให้อีกคนได้หายใจ

   คยูฮยอนดิ้นรนให้หลุดตากซีวอนแต่ดูเหมือนจะยาก ยากเพราะแรงเขาไม่สามารถสู้ซีวอนได้ ไม่สามารถสู้แรงที่เต็มไปด้วยความโกรธแค้นได้

“แฮ้กๆๆ  พี่อย่า”ในที่สุดซีวอนก็ผลักริมฝีปากออกจากคยูฮยอน เลือดสีแดงไหลออกมาจากมุมปากของคยูฮยอนเป็นทาง ทั้งใบหน้าแดงกล่ำ เสียงหายใจหอบถี่ ที่ซีวอนได้เห็นก็อยากที่จะย้ำยี่ขยี้ร่างโปร่งให้แหลกคามือยิ่งขึ้น

ซีวอนกระชากคยูฮยอนจนเข้ามาถึงในห้องแล้วเหวี้ยงร่างนั้นลงบนเตียง ตามด้วยตัวเองขึ้นไปทาบทับ

“ พี่ซีวอน อย่านะ อ่ะ” ซีวอนไม่ฟังเสียงร้องห้ามของคยูฮยอน ฉักเสื้อนอนตัวบางขาดกระจุยไม่เหลือชิ้นดี และฝังใบหน้าหล่อลงไปตรงไหลขาว เลื่อนต่ำลงมาจนถึงแผ่งอก ขบเม้นเน้นย้ำราวกับจะกลืนกินร่างโปร่งนั้นเข้าไปทั้งตัว

คยูฮยอนดิ้นรนหนี้ แต่ก็ยิ่งถูกรวบรัดมากขึ้น ในที่สุดกางเกงขายาวก็กำลังจะถูกถอดออกอีก

“ไม่ อย่านะ.....”

..................................................................

“ อื้ม ...โอ้ย !” คยูฮยอนตื้นขึ้นมาบนเตียงนุ่ม เพียงแค่ขยับตัวก็เจ็บ เจ็บไปถึงใจจนน้ำตาไหลออกมา มองเห็นคราบเลือดบนผ้าปูสีขาว แล้วยิ่งเจ็บจี๊ดขึ้นมา ทั้งยังคราบเลือดที่ติดบริเวรต้นขายิ่งทำให้เขาแทบไม่อยากหายใจ

“ ฮื่อๆๆๆๆ”คยูฮยอนใช่มือทั้ง 2 ข้างยกขึ้นมาปิดหน้าปิดตาร้อง สิ่งที่พี่ชายของเขาได้ทำลงไปนั้น ได้ฆ่าเขาทั้งเป็นจริงๆ ทั้งๆที่รักมาตลอด รักพี่ชายคนนี้มาตลอด แต่รู้ไหมว่าเขาเองก็ไม่ได้รักซีวอนแบบพี่ชาย รักแบบซีวอนที่เป็นผู้ชายคนหนึ่งมากกว่า รักที่ไม่สมควร รักต้องห้าม

  ซีวอนมองคยูฮยอนอยู่หลังประตูที่แง้มออกมานิดๆ มองคนคนนั้นร้องให้

ตอนนี้นายกำลังสะใจใช่ไหม ซีวอน ตอนนี้เป็นตอนที่นายรอคอยมานาน รอดูความเจ็บปวดของมันใช่ไหม

 ซีวอนพูดหาความมั่นใจในตนเองว่าสิ่งนี้แหละคือสิ่งที่เขาต้องการ ต้องการเห็นร่างโปร่งนั้นเจ็บปวดเจียนตาย

“ ฉันกำลังมีความสุข ที่เห็นนายเจ็บปวด คยูฮยอน”กล่าวแค่นั้นและออกไปข้างนอกทันที

“ พอแล้ว นายควรจะหยุดร้องสักทีคยูฮยอน นี่เป็นสิ่งที่นายสำควรจะได้รับแล้ว มันคงทำให้พี่ซีวอนเกลียดนายน้อยลงแล้วหละ” คยูฮยอนพูดกับตัวเองในห้องน้ำใหญ่กับบานกระจก จองมองรอยต่างๆที่เกิดขึ้นบนเรื่อนร่างของตัวเอง แล้วอาบน้ำ

    คยูฮยอนเดินออกมานอกห้องไม่เห็นใครอยู่บ้าน ไม่เห็นเจ้าคนที่ทำให้เขาเจ็บคนลุกเดินยาก แต่เขาก็ไม่ได้แปลกใจอะไรนัก

   ร่างโปร่งเดินไปตามซอยเล็กๆหลังจากที่ออกมาจากบ้านเพื่อจะไปหาอะไรกิน เดินออกมาอย่างเม่อลอย  เดินออกมาอย่างไม่รู้จุดหมาย

“อ้าว แล้วที่นี้มันที่ไหนว่ะเนี้ย”คยูฮยอนพูดกับตัวเองเมื่ออยู่ๆเขาก็มาโผล่ที่ใหนก็ไม่รู้ ทั้ง 2ข้างมีแต่กำแพงสูง ไม่คุ้นและดูเปลี่ยวๆ

“ งั้ย น้องชาย”เสียงชายคนหนึ่งดังขึ้นข้างหลังคยู  คยูฮยอนหันไปดูถึงกับตกใจ ชายร่างใหญ่ 3 คนยื่นประจันหน้าเขาอยู่

“ ขอโทษครับ ผมต้องรีบไป”คยูฮยอนเริ่มรู้สึกถึงรางร้ายรีบแทรกตัวผ่าน 3 คนนั้นแต่ก็โดนขวางเอาไว้ก่อน

“จะไปไหนเล่า พี่แค่อยากรู้ว่าในตัวน้องมีอะไรพอให้พี่ได้บาง   จับมัน ”

.................................

  ซีวอนขับรถออกมาได้ไม่นานก็คิกไม่ตกเรื่องคยูฮยอน  ถึงแม้เขาจะคับแค้นในร่างโปร่งแค่ในแต่ใจก็เป็นห่วง ซีวอนจึงตัดสินใจวกรถกลับบ้านเพื่อไปตอกย้ำคยูฮยอนเป็นการบังหน้า ใช่ สิ่งที่เขาทำทุกอย่างไม่ได้เกิดมาจากควมคับแค้นหรืออาฆาตเป็นเพียงการปิดบังความรู้สึกที่กำลังก่อขึ้นของตัวเองเท่านั้น ความรู้สึก รัก

“ คยู!!” ซีวอนพูดขึ้นเมื่อมองเข้าไปในตรอกเล็กๆ เห็นคนกำลังโดนรุมล้อมแล้วยิ่งดูก็ยิ่งคุ้นและก็ใช่

  ซีวอนรีบจอดรถและวิ่งไปหาคนกลุ่มนั้นทันที

“ หยุดนะ”ซีวอนตะโกนขึ้น

“ พี่ซีวอน”

ผลัก!!

“ลูกพี่”ซีวอนวิ่งเข้าไปตะบั่นหน้าของร่างยักษ์ที่กำลังทำร้ายคยูฮยอนอย่างแรงจนมันหงายหลัง ทำให้ลูกน้องอีก 2 คนวอ่งเข้าไปทำร้ายซีวอน

“ แกตายซะ” ลูกพี่ใหญ่ ลุกขึ้นมาด้วยความโกรธแค้นซีวอนเต็มที  ชักมีกสั้นออกมาใช่จังหวะหมาลอบกัดในตอนที่ซีวอนสู้อยู่กับลูกน้องอีก 2 คนวิ่งเข้าไปหมายจะแทง

“พี่ซีวอน!!” คยูฮยอนเห็นอย่างนั้นก็วิ่งเข้าไปผลักร่างสูงจนล้มลง  เป็นจังหวะที่หลุดออกมาจากวงนั้นได้

“ไป คยู”ซีวอนคว้ามือคยูเอาไว้แล้วลากวิ่งหนี ไอ้พวก 3 คนนั้นออกมาจนพวกนั้นตามไม่ทัน พวกเขาวิ่งมาจนถึงสนามหญ้า

“ พะ พี่ ซีวอน ผมเหนื่อย”คยูฮยอนไม่มีแรงที่จะวิ่งต่อ ทรุกฮวบลงจนซีวอนตั้งหลักเกือบไม่ทัน  และนั่งตามลงมา

“เป็นไงบ้าง ใครใช้ให้นายออกมาแล้วไปเจอพวกมันได้อย่างไง”ซีวอนระดมถามด้วยความเป็นห่วงไม่ยัง

   คยูฮยอนหอบถี่ไม่มีแรงตอบ มีแต่รอยยิ้มดีใจที่ซีวอนเป็นห่วง คยูฮยอนกุมท้องแน่นๆซีวอนมองตาม และดึงมือนั้นออก น้ำตาเขาเองก็ไหลออกมา

“ เลือด” ซีวอนมือสั่นแตะลงตรงแผลที่คยูฮยอนโดนแทงเบาๆ เลือดยังคงไหลออกมาไม่หยุด

“ ขอบคุณครับพี่ที่เป็นห่วงผม ผะ ผมดีใจมาก”คยูฮยอนเริ่มไม่มีแรงแม้แต่จะพูด

“ไปหาหมอ คยูไปหาหมอ”ซีวอนพยายามฉุดให้คยูฮยอนลุกขึ้น แต่ดูจะเกินกำลังของคยูฮยอน ซีวอนเลยตัดสิ้นใจอุ้มคยูฮยอนขึ้นแล้ววิ่งออกมา

  คยูฮยอนใช้มือคล้องคอซีวอนยึดเอาไว้  รู้ตัวดีว่าถึงอย่างไรก็ไม่ทันแน่นอน คยูฮยอนพยายามยื่นหน้าไปกระซิบข้างหู ซีวอนกลัวร่างสูงจะไม่ได้ยิน

“พี่ซีวอนครับ หยุดเถอะครับ ผมมีอะไรจะบอกพี่ด้วย”

  ซีวอนหยุดวิ่งแต่ยังคงอุ้มร่างนั้นไว้  คยูฮยอนพยายามยิ้มออกมาให้มากที่สุด ผิดกับซีวอนที่ใบหน้าหล่อได้อาบด้วยน้ำตา  คยูฮยอนเอื้อมอ่อนแรงเช็ดเอาหยาดน้ำตาออก

“ ผมรักพี่นะครับ รักแบบผู้ชายคนหนึ่ง ขอบคุณนะครับที่พี่ดีกับผมก่อนผมตาย ถ้าผมตายไปแล้วพี่จะได้ไม่ต้องอึดอัดแล้วนะคับ”

“ คยู~~~ไม่ฉันไม่ได้อึดอัด ฉันมันบ้าที่ฉันทำไปทุกอย่างก็เพื่อที่จะปิดกั้นนาย ”ซีวอนพูดออกมาแล้วทรุดตัวลงนั่งกอดร่างโปร่งไว้

“ ฉันขอโทษ ฉันก็รัก รักนายเหมือนกัน ขอร้องเข้มแข็งหน่อยนะ อีกนิดเดียว”ซีวอนยกร่างนั้นขึ้นวิ่งอีกครั้ง คยูฮยอนร้องออกมาดีใจ ดีใจกับคำว่ารักที่ซีวอนบอก

“ ขอบคุณครับ... แล้วเจอกันนะครับ ซีวอนที่ผมรักที่สุด”แล้วทึกอย่างของคยูฮยอนก็จบแค่นั้น 2 แขนทิ้งลงมาอย่างไร้เรี่ยวแรง ซีวอนหยุดเดิน มองใบหน้าของคยูฮยอนที่มีรอยยิ้มบางๆแต่งแต้มอยู่ จากความสุขสุดท้ายที่เขาได้รับ

“ ไม่เอา ไม่เอาแบบนี้คยู  ไม่เอา ตื้นสิ คยู”ซีวอนนั่งลงเขย่าร่างโปร่งแต่เขย่าเท่าไรก็ไม่มีทีท่าว่าร่างนั้นจะกลับมาขยับอีกครั้ง

“ ขอร้องคยู  ฉันขอโทษ คยูได้โปรด  ได้โปรด  ตื้นขึ้นมาคยู ”

สายเกินไปแล้ว สำหรับรักครั้งนี้   แล้วเจอกันนะคับ ผมรอพี่อยู่  พี่ต้องอยู่ให้ได้นะ ผมไม่แรงที่จะพูดกับพี่แล้ว ผมก็ไม่อยากไปตอนนี้ ตอนที่ผมกำลังจะได้รับความสุข แต่มันคงเป็นไปได้ พี่อย่าร้องนะ เพราะผมไม่อยากเห็น  พระเจ้าช่วยดูแลคนที่ลูกรักแทนลูกด้วย

...............................................................

 เศร้าได้อีก SF นี้ คยูตาย

บ้าจริง วอนม้ายซะงั้น

ขอเม้นด้วยนะคะ อยากให้ วันอาทิตย์นี้ 

ขอเม้น 98 เเล้วจะรีบมาอัพให้นะคะ

มีข่าวดีจะบอก ตอนหน้าได้รู้แน่ว่า หนุ่มผมผมแดงคือใคร

อีกอย่าง อยากไปคอยSM อึกๆๆๆๆ

      ขอบคุณทุกกำลังใจ วันนี้ตอบได้แค่นี้ เพราะว่าเพิ่งคิดจะตอบ เลยต้องเอาแต่ของล่าสุด  ขอบคุณอีกครั้งคะ

ความคิดเห็นที่ 84

เอา เฮอึน ได้ไหม ?? ขอแบบฮยอกเคะ ติดตามๆ

กวนตีนจัง: ลงให้แล้วในตอนก่อนหน้านี้ อ่านแล้วยังคะ ถ้าอ่านเล้ว อย่าลืม...นะคะ  อิอิ

Name : กูไม่รู้...กูเมา< My.iD > [ IP : 202.28.47.15 ]
Email / Msn:
วันที่: 9 สิงหาคม 2551 / 01:35

ความคิดเห็นที่ 83

ฮยอกใจร้ายอ่ะ

บอมน่าสงสารมากมาย

T^T

อัพต่อไวๆๆน้า

กวนตีนจัง:อย่าว่าฮยอกเลยคะ เค้าแค่หวังดี (แก้ข่าวๆ)

Name : aMp [ IP : 125.25.90.159 ]
Email / Msn:
วันที่: 9 สิงหาคม 2551 / 00:55

ความคิดเห็นที่ 82

เจ็บปวดT^T


แต่ก้อชอบ(อ้าว!นังนี่)


ฮยอกยัดเยียดด๊องให้บอม


คุนบอมก้อดันเล่นด้วยซะงั้น


ตอนนี้สงสารด๊อง


SF อยากอ่าน ทึกซิน อ่า

กวนตีนจัง: ทึกซิน คู่นี่คงแต่งSF ไม่ได้ ถ้าอยากรู้ว่าทำไม รออ่านเรื่องหลักนะคะ

Name : {\princess Q'ne/}< My.iD > [ IP : 202.149.25.234 ]
Email / Msn:
วันที่: 8 สิงหาคม 2551 / 22:39

ความคิดเห็นที่ 81

TT____________________TT

เจ็บปวดอีกแล้ววววว

นู๋ฮยอกก็ชอบทำคิมคิเจ็บปวดอยู่เรื่อย

เค้าเชียร์บอมฮยอกอยู่นะ -3-

อ๊ากกกก เศร้าจริงๆ

แต่ก็ชอบอะ แบบปกติมีแต่ความสุข

เพราะคยูดูแลดีอะนะ (หลบภัยด่วนนน ~!!)

ส่วน SF ขอวอนคยู เอิ๊กๆๆๆ ไม่ก็ซีฮัน เฮอึนก็ได้

(ไม่ได้โลภมากนะ แค่อยากได้หลายคู่ วะฮ่าๆๆ)

ตอนหน้าเอิ่ม..คยูวอน วอนคยูได้มิ ?? ><~

เป็นกำลังใจให้ไรเตออร์เน้อออ สู้ๆๆ ^^

กวนตีนจัง:  ตามเลยคะ แต่ยังไม่จบนะ  รออีกนิดนึง

Name : กำลังใจ [ IP : 203.153.170.170 ]
Email / Msn:
วันที่: 8 สิงหาคม 2551 / 20:20

ความคิดเห็นที่ 80

โหวตวอนดงค่ะ

---

PS.  อยากไปคอนเอสเจ

กวนตีนจัง: งวดหน้านะคะ  รับรองมีแน่ รอหน่อยนะคะ

Name : golf-mikejung< My.iD > [ IP : 125.25.57.159 ]
Email / Msn:
วันที่: 8 สิงหาคม 2551 / 16:33

ความคิดเห็นที่ 79

ฮันบอม

คู่แปลกๆๆๆ หลุดมาจากไหนฟร่ะเนี่ย อิอิ

กวนตีนจัง: มีแจมนิดหน่อยคะ

Name : LoVE_KiHaE_HaNhYuk< My.iD > [ IP : 117.47.132.77 ]
Email / Msn:
วันที่: 8 สิงหาคม 2551 / 15:13

ความคิดเห็นที่ 78

อึนเฮ-เฮอึนแน่นอนอ่ะ

กวนตีนจัง: อึนเฮตอนก่อนหน้านี้คะคงได้อ่านแล้ว ขอความรู้สึกด้วยนะคะ

Name : fwooper [ IP : 202.28.62.245 ]
Email / Msn:
วันที่: 8 สิงหาคม 2551 / 10:32

ความคิดเห็นที่ 77

วอนคยู ค่ะ

กวนตีนจัง:  วอนคยูให้แล้วนะคะ

Name : piggy-oun [ IP : 124.120.38.51 ]
Email / Msn:
วันที่: 8 สิงหาคม 2551 / 08:15