เปลี่ยนยายแสบซ่า..ให้มาเป็นแฟนผม

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 แค่อยากรู้..ว่าเป็นใคร ?

ตอนที่ 1 แค่อยากรู้..ว่าเป็นใคร ?

     “ เฮ้ย ! ไอ้พิซ ไอ้หน้าขาวมันมาแอบมองแกอีกแล้วว่ะ ดูซิอยู่ตรงนั้นไง ”

          ฉันหยุดโดดเชือกตามเสียงเรียกพี่ไนน์ แล้วมองตามมือที่พี่แกชี้ไปที่รั้วข้างนอกค่ายทันที

เห็นเด็กชายผิวขาวยืนเกาะกับรั้วมองมาที่ฉัน เมื่อเราสบตากันเขาหน้าแดงแล้วก้มหน้าลงพื้น ก่อนหันวิ่งหนีออกจากที่ตรงนั้นไป

          “ คงเป็นไอ้เด็กขี้แยคนนั้นแหล่ะฮะพี่ไนน์ พิซไม่รู้จักมันหรอก เห็นถูกพวกไอ้แมนรังแกอยู่เลยทนไม่ได้ต้องยื่นมือเข้าไปช่วย ผู้ชายอะไรไม่รู้ไม่ยอมสู้คน แถมร้องไห้เก่งอีกด้วยนะฮะ ”  ฉันบอกพี่ไนน์กลับไป ก่อนกระโดดเชือกต่ออย่างไม่สนใจ

“ มันมาแอบดูแกบ่อยนะพี่ว่า หรือมันจะชอบแกว่ะพิซ ” ฉันหยุดโดดเชือกก่อนหันมาบ่นกับพี่ไนน์อย่างรู่สึกรำคาญ

“ ชอบเชิ๊บ ไรพี่ ไม่เอาหรอกขี้แยปานนั้น พิซไม่สนหรอกฮ่ะผู้ชายน่าเบื่อทุกคนแหล่ะพี่ ” น่าเบื่อมากถึงมากที่สุด    

            “ ไอ้พิซแกมันเด็กผู้หญิง แถมหน้าตาก็น่ารัก เสียอย่างเดียวแสบชิบหาย นี่ถ้าพี่ไม่มาฝึกมวยที่ค่ายพ่อของแก  ถ้าเห็นแกเดินตามห้างนะใครๆเขาคงคิดว่าแกเป็นดาราเด็กแน่ๆ  ตัวก็ขาวผิวก็สวยแต่ดันเป็นนักมวยเสียได้ ไม่บอกพี่ไม่เชื่อจริงๆให้ตายเถอะ  ”

ฉันผิวขาวแล้วมันผิดตรงไหน แล้วก้มดูผิวตัวเอง ทั้งๆที่ตากแดดวิ่งตอนเช้าทุกวันก็ยังไม่ดำสักนิด เพียงแค่ดูหมองลงบ้างเท่านั้นเอง ก็นึกแปลกในอยู่เหมือนกัน

“ แม่พิซเป็นลูกครึ่งมั้งพี่ พิซเลยเกิดมาขาวแบบนี้ถ้าตามไปถามแม่ที่สวรรค็ได้จะไปถามให้นะพี่ไนน์  แล้วไอ้หน้าตาแบบนี้ต่อยมวยไม่ได้หรือไงพี่ ” ฉันยิ้มและหยักคิ้วให้พี่ไนน์ 

พี่ไนน์ได้แต่ส่ายหัวอย่างหนักใจ

“ นี่ถ้าโตขึ้นผู้ชายที่ไหนจะกล้ามาจีบแก..ไอ้พิซ ศิษย์รุ่งลูกพระเพลิง ” พี่ไนน์พูดก่อนเรียกชื่อตอนชกมวยของฉัน

“ พิซก็เป็นของพิซแบบนี้ ใครจะทำไม ไม่อยากได้หรอกฮะแฟนน่ะ พิซไม่อยากให้ใครมายุ่งโดยเฉพาะผู้ชายขี้แย พิซเกลียดชะมัด หรือพี่ไนน์ก็สงสัยจะมาพิสูจน์ก็ได้นะ แต่คงต้องถามหมัดพิซก่อนล่ะ ”  ฉันพูดแล้วยกกำปั้นขวาตัวเองขึ้น บ่งบอกถึงการที่ไม่เคยกลัวใครของฉัน

“ เออ ! ไอ้พิซ แกถืออว่าตัวเองเก่งและเป็นนักมวย สักวันเหอะถ้ามีคนมาทำให้แกรัก พี่รับรองแกต้องไม่พูดคำนี้แน่นอน ”  “ ไม่มีทางหรอกฮะพี่ไนน์พิซรู้ตัวว่าเก่งแต่ไม่เคยรังแกใครนะพี่

“ พิซปกป้องตัวเองได้น่าพี่ไนน์ ไม่ต้องห่วงหรอกฮะ  ” พี่ไนน์มองฉันอีกครั้งด้วยสีหน้าหนักใจมาก คงสงสัยว่าใครจะมาเป็นแฟนฉัน จะทนตีนมือได้หรือเปล่า ?

         แบบไอ้ผู้ชายขี้แยอย่างนั้นไม่ขอรับทานเด็ดขาด ไม่เอา

          อยากแนะนำตัวหน่อยฮะ


          ฉันน่ะ เป็นเด็กผู้หญิงอย่างที่พี่ไนน์บอกคุณกันนั่นแหล่ะ   ความจริงแล้วฉันชื่อพิษศญา ลูกพระเพลิง ชื่อเล่นพิซซ่า พ่อมักเรียกว่า ‘ ไอ้ซ่า ’  แม่กับน้องเรียกพิซว่า

แต่เพื่อนในห้องเรียกว่าไอ้พิซ่า ฉันฟังดูมันจะออกเป็นคำว่าปิ๊ซ่า เสียมากกว่า

ที่พวกเพื่อนๆ เรียกแบบนี้ เพราะว่าฉันเป็นนักมวยหญิงประจำค่าย ‘ ลูกพระเพลิง  ’ แถมพฤติกรรมก็ออกจะห้าวๆ เหมือนทอมบอย คือไม่ค่อยยอมแพ้ใคร ผิดกับหน้าตาจะดูออกหวาน ไม่มีแววมาจะชกมวยได้เลยสักนิด  

ตั้งแต่โตมาจนจำความได้ ฉันอยู่แต่ในค่ายและฝึกมวยมาตั้งแต่ยังเป็นเด็ก ไม่เคยถูกใครรังแกเลยเพราะใครๆแถวนี้รู้ว่าฉันเป็นมวยไทย ก็มีแต่แก็งไอ้แมนแก็งเดียวที่ไม่เกรงกลัวในฉันอยู่  

          ไอ้แมนกับฉันต่อยตีกันประจำ แต่สุดท้ายไอ้แมนแพ้ราบคาบกลับไปทุกที แม่มันมักมาฟ้องพ่อให้เอาเรื่องกับฉัน แต่พ่อก็ได้แค่ดุและบอกว่าเราเป็นมวยไม่ควรนำวิชาไปรังแกใคร

ฉันก็เชื่อฟังพ่อนะแต่ไอ้แมนมันก็ไม่เลิกมายุ่งกับฉันสักที มันเลยได้แผลกลับไปฝากแม่มันทุกครั้ง บอกแล้วนะแกไม่ฟังเองช่วยไม่ได้

 พ่อของฉันเป็นเจ้าของค่ายมวยไทยชื่อดัง มีนักมวยในสังกัดที่เก่งๆและดังเป็นแชม์มวยไทยหลายคนแะ พี่ๆเหล่านั้นฉันรู้จักทุกคนแถมสนิทด้วย

แต่ที่สนิทที่สุดก็คือ พี่ว่าน ก็พี่เขาใจดีอ่อนโยนแล้วก็หล่ออีกด้วย แขนล่ำๆ กล้ามเนื้อสวยงามเหมาะแล้วที่เป็นนักมวย


            ฉันรู้ๆมาจากพี่ไนน์ว่าพี่ว่านชอบพี่แพน พี่สาวแท้ๆของพิซเอง

            ชอบเหมือนกันนะ แต่รู้สึกว่าพ่อจะยังไม่รู้ว่าลูกศิษย์มาหลงรักลูกสาวคนโตเข้า

พิซว่าในช้าถ้าพ่อรู้ต้องเกิดเรื่องแน่ ๆ  ความซวยกำลังจะมาเยือนแล้ว

            ฉันซึ่งไม่ชอบความวุ่ยวายเลยพาลไม่ชอบผู้ชายไปด้วย

            ไม่ผิดใช่ไหมฮ่ะที่พิซไม่ชอบผู้ชายน่ะทุกคน

โดยเฉพาะไอ้ขี้แยหน้าขาวนั่นด้วย !

……………………………………..

มาเมนต์ให้หน่อยนะครับชอบหรือเปล่า คอยครับ คอยคนใจดี v 0 v