รักไม่ปรารถนา [ Unconditional love ] - นิยาย รักไม่ปรารถนา [ Unconditional love ] : Dek-D.com - Writer
×

    รักไม่ปรารถนา [ Unconditional love ]

    จิดา...พยายามตะเกียกตะกายแย่งชิงตำแหน่งคนรักในใจเขาจากผู้หญิงแสนดีคนนั้น นั่นเพราะหล่อนต้องการเขา กระทั่งหัวใจและจิตวิญญาณก็ได้มอบให้เขาไปจนหมดสิ้น

    ผู้เข้าชมรวม

    1,679

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    1.67K

    ความคิดเห็น


    20

    คนติดตาม


    24
    หมวด :  ซึ้งกินใจ
    จำนวนตอน :  25 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  29 ต.ค. 60 / 22:58 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

                         รักไม่ปรารถนา

    .                 

    จิดา เชื่อว่าผู้หญิงมี 'สัญชาตญาณ' ของการเป็น'นักล่า'

    หล่อนไม่ได้มีเจตนาล่าเพื่อเบียดเบียนเข่นฆ่า

    แต่เป็นการล่า เพื่อแย่งชิงสิ่งที่ควรจะเป็นของหล่อนมาตั้งแต่ต้นกลับคืนมาต่างหาก




               .      

      
                       


    ตัวอย่างบางส่วน

    "หากคุณไม่รังเกียจ เราจะแต่งงานกันทันทีที่เรียนจบ" 
    รพีเว้นจังหวะ เพื่อรอดูท่าทีของหล่อน 


    จิดาเดินเข้ามาใกล้จนเขานึกหวั่น แต่หญิงสาวก็หยุดเท้าในระยะที่เขาคิดว่าปลอดภัย
    ก่อนจะนั่งลงที่ปลายเตียงในที่สุด

    "ระหว่างนี้...ฉันมีสิทธิ์อะไรในตัวว่าที่สามีบ้างไหมคะ" หล่อนถือโอกาสเรียกร้องสิทธิ์การเป็นภรรยาล่วงหน้า

    "ฉันไม่ขออะไรมากหรอกค่ะ แค่สองอย่างเท่านั้น " 

    รพีกลืนน้ำลายลงคอ ขณะรอฟังเงื่อนไขที่ผูกมัดเขากับอีกฝ่าย
    .
    .
    .
    "และจะไม่มีการเรียกร้องอะไรเพิ่มเติมหลังจากนี้ทั้งสิ้น ถ้าคุณ...ตกลง" 



    =============================================

    คุณเกลียดฉันไหมคะ?”

    ผมคงเลวมากถ้าบอกว่าเกลียดคุณ ผมเกลียดตัวเองมากกว่า

    คุณจะบอกว่าเกลียดฉันก็ได้ เพราะฉันคงเป็นคนเลวเหมือนกันถ้าจะบอกว่าดีใจที่เห็นคุณเลิกกับผู้หญิงคนนั้น


    ความเงียบก่อตัวขึ้นหลังจากจบประโยคร้ายกาจที่หล่อนเพิ่งพูดออกไป จิดาเห็นเขากำมือแน่น


    มีเรื่องนึงที่คาใจผมมานานมาก จริงๆแล้วคุณต้องการอะไร? ที่ลงทุนทำเรื่องทั้งหมดนี้มันเพื่ออะไรกันแน่?”

    เขาหันมามอง กระแสกรุ่นโกรธในแววตาชัดเจนจนในใจบังเกิดความรู้สึกวูบโหวง

    ฉันต้องการคุณ เหตุผลแค่นี้ก็น่าจะพอแล้วมั้งคะ


    หญิงสาวยันตัวลุกขึ้น ในขณะที่อีกคนนั่งนิ่งอยู่ที่เดิมไม่ยอมขยับ

    ไปกันเถอะค่ะ จะได้เวลาอาหารเที่ยงแล้วเขายังคงเงียบคล้ายกับไม่ได้ยินที่หล่อนพูด

    เดี๋ยวผมตามไป

    จิดามองแผ่นหลังของผู้ชายตรงหน้า ความรู้สึกอ้างว้างเริ่มเกาะกินในใจอีกครั้ง และดูเหมือนว่าครั้งนี้จะรุนแรงกว่าทุกๆคราวที่ผ่านมา


    หล่อนหันหลังให้กับภาพเบื้องหน้าอย่างอาลัย ก่อนจะตัดใจเดินจากไปในที่สุด


                 เสียงฝีเท้าห่างออกไปจนแทบไม่ได้ยิน รพีผ่อนลมหายใจช้าๆ เขาควรจะย้อนเวลากลับไปช่วงเวลาไหนของชีวิต
    .
    .
    .


    ถึงจะไม่ต้องพบเจอกับผู้หญิงที่ชื่อจิดา               


    เครดิตรูปภาพ:

    Fanpage Chichi Svl


    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น