คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 2 วิหกพลัดพราก
บทที่ 2 วิหกพลัดพราก
"นั้นสำหรับลูกฉัน ... Hawk พ่อบอกให้รออยู่บนเขาไง"
"เออ คือ..."
"ดีนะที T ไปตามพ่อมาทัน ทีหลังจำไว้ว่าอย่าขัดคำสั่งพ่อ เข้าใจนะ"
Hawk ไม่ได้ตอบอะไร เค้าได้แต่คิดว่า
พ่อในตอนนี้ดูราวกับ นักรบที่โชกโชนสมรภูมิเป็นอย่างมาก
พ่อมีดาบขนาดมหึมาที่คนธรรมดาคงถือไม่ได้
...แต่พ่อเราก็เป็นคนธรรมดานิ...
Hawk ยังไม่ใส่ใจในเรื่องนั้นมาก เพราะในขณะนั้น
ทหารอีกนายลงมาจากชั้นสอง พร้อมกับวิ่งตรงเข้าใส่พ่อ
"พ่อ ระวัง!!!"
พ่อหันไปหาทหารซึ่งถือดาบเหนือหัวด้วยสองมือ
หวังจะจบชีวิตพ่อในดาบเดียว
พ่อยังยืนนิ่ง... ทหารเข้ามาในระยะที่หวังผลได้
ดาบถูกฟันลงมาแล้ว....
พ่อเตะตรงเข้าที่ข้อมือ... ดาบ หลุดลอยออกไป
ลูกถีบต่อเนื่องโดยที่ยังไม่ได้วางขาลง เข้าเต็มหน้าอกของทหาร
เกราะเหล็กยุบลงไปอย่างเห็นได้ชัด
"ไป เดี๋ยวจะมากันอีกเยอะ Eve หนูไปกับอา นะ"
"แล้วพ่อหนูหล่ะค่ะ อา"
"เดี๋ยวอาพากลับมาเอง แต่ตอนนี้ไปกับอาก่อน"
Eve ตามไปอย่างไม่มีข้อโต้แย้งใดๆ
Eve อายุพอๆกับ T เธอเป็นเด็กน่ารัก ดวงตาใสสีฟ้า ผมสีบลอนด์ทอง
พ่อของเธอเป็นเพื่อนกับพ่อของ Hawk
ทำให้ทั้ง 3 สนิทกันเป็นพิเศษ
พ่อพา ทั้ง 3 กลับขึ้นภูเขา
จุดหมายคงเป็นที่ บ้านของ "ตายายลึกลับ" ในป่าต้องห้าม
ไม่ค่อยมีคนจะเข้าไปบริเวณบ้านของตายายได้เท่าไรนัก
บ้างว่าตายาย คู่นี้เป็นพ่อมด แม่มด
บ้างก็ว่า เห็นไล่จับกินสัตว์สดๆ ดูแล้วน่าสยดสยอง
แต่ ทั้ง 3 ไม่เคยเลยที่จะเห็นเรื่องราวแบบนั้น
ตายาย สำหรับ ทั้ง 3 แล้ว เป็นคนใจดี
คุณยายชอบทำขนมให้กินหลังจากวิ่งเล่นเสร็จ
คุณตาชอบเล่นกล เก่าๆ ให้ดูเสมอ
แต่ทั้ง 3 ก็ยังตื่นเต้นทุกครั้งที่ได้เห็น
-------------------------------------
ตอนนี้พ่อพามาถึงบ้านของ ตายายแล้ว
"หนักเลยซินะ Eagle"
"ก็พอไว้ครับ ตา แต่ยังไงก็ฝากเด็กๆ ไว้ก่อนนะคับ
ขอลงไปจัดการข้างล่างต่อก่อน"
"อืม งั้น มาเดี๋ยวตาจะเล่นกลใหม่ให้ดูดีไหม"
"ฝากด้วยนะคับตา"
พ่อทิ้งเราไว้กับตาที่กำลังจะโชว์กลที่ตาเรียกว่าใหม่
แต่มันก็กลเดิมๆที่พวกเราจำได้ขึ้นใจแล้ว
"ไงจะเด็กๆ คิดถึงยายไหม มายายมี ขนมมาให้ทานกัน
วิ่งขึ้นมาคงเหนื่อยซินะ"
"พ่อจะเป็นไรไหมอะ นี่ Hawk ว่าแต่
ทำไมพ่อเก่งจัง เตะทีเดียวปลิวยังกะกระดาษเลย"
Hawk ลืมนึกถึงเรื่องนี้ไป แล้วดาบของพ่ออีกที่ใหญ่โตขนาดนั้น
เปรี้ยง!! เปรี้ยง!! โอ้ย!!
"เสียงอะไรอะ!!"
"สงสัยจะเป็นแมว หลงป่าหล่ะมั้ง มาดูกลของตาต่อดีกว่า"
มันไม่ใช่เสียงแมวหรอก...เสียงคนชัดๆ
ตอนนี้ Hawk และ T กำลังสนใจเสียงที่เกิดขึ้นมากกว่ากลเก่าๆของตาแล้ว
ซึ่งมันทำให้คุณตาพูดขึ้นมาว่า
"หนูอยากดูไหม เสียงที่ดังขึ้นน่ะ มันเป็นกลเก่าๆของตาเองหล่ะ"
กลของตานะไม่อยากดูหรอก แต่อยากดูต้นเหตุมากกว่า
T และ Hawk เดินตามตามา ส่วน Eve นั่งกินขนมอยู่กับยายที่กระท่อม
ภาพที่ทั้ง 2 เห็นก็คือรูปปั้นทหารหิน 3 ตัว
T เข้าไปดูใกล้ๆ...
"ตาคับ ทำไมมันเหมือนคนจริงๆเลยหล่ะคับ"
"ถ้าตาบอกว่ามันทำมาจากคนจริงๆ หลานๆจะเชื่อไหมหล่ะ
มา ตาจะโชว์กลเก่าของตาให้ดู..."
ตาเอาไม้เรี่ยวๆออกมาจากกระเป๋าในเสื้อ
แล้วค่อยๆนำปลายไม้ไป เคาะที่รูปปั้นหิน เบาๆ
ป๊อก!
"เรียบร้อย เป็นยังไงกลของตาสนุกไหม"
รูปปั้นหินไม่ได้เปลี่ยนไป หรือมีอะไรเกิดขึ้นกับมันเลย
"คือ..มันก็เหมือนเดิมนิคับคุณตา"
"ออ ตาลืมไป"
คุณตาเป่าลมไปที่รูปปั้นหิน...
รูปปั้นกลับสลายเป็นกองทรายในทันที!!
ทั้ง 2 ตกตะลึงกับกลใหม่ของตามาก
"ตาทำได้ไงอะ โห้ สุดยอดดด"
"มันเป็นกลเก่าๆของตา หลานๆ ก็ทำได้ง่ายๆ
เดี๋ยวถ้าโตกว่านี้สักหน่อยเดียวตาจะสอนให้นะ
อืม.. Eagle กลับมาแล้วนิ เร็วดีจัง โอ Fox ก็มาด้วยนะ"
"พ่อ Eve ก็มาด้วยหรอ ว่าแต่ ตารู้ได้ไงอะ"
"นี่มันบ้านตา ตารู้อยู่แล้วหล่ะ 555+"
--------------------------------------------
ทำไมทหารถึงบุกโคมาซ่า??
ทหารพวกนี้เป็นกลุ่มไหน??
ทำไมพ่อถึงไม่กลัวพวกทหาร
แล้วพ่อถือดาบใหญ่โตขนาดนั้นได้ยังไง??
ทำไมคุณตาถึงทำให้รูปปั้นหินกลายเป็นกองทรายได้
มันไม่เหมือนกันกลก่อนๆที่ตาเคยเล่น
อีกอย่าง...คุณตารู้ได้ ยังไงว่าพ่อกลับมาแล้ว??
คำถามเหล่านี้วนเวียนอยู่ในหัวของ Hawk
ตั้งแต่กลับมาจากรูปปั้นหิน
พ่อนั่งอยู่ในบ้านพร้อมพ่อของ Eve
ตามที่คุณตาบอกเอาไว้
"ข้างล่างเป็นยังไงคับพ่อ แล้วเป็นทหารพวกไหนกัน
แล้วทำไมต้องบุกโคมาซ่าด้วย ทำไมต้องยกมาเป็นกองร้อยเลย
มีเครื่องยิงลูกไฟด้วย แล้วทำไม..."
"เดี๋ยว..เดี๋ยว Hawk เอาทีละคำถามพ่อตอบไม่ทันลูก -___- "
"คนอื่นๆ ในโคมาซ่าเป็นยังไงบ้างคับ"
"ทุกคนปลอดภัยดี ตอนนี้คงรวมตัวที่ลานหมู่บ้าน"
"ทหารพวกนี้มาจากไหนคับ ทำไมต้องบุกเราด้วย"
"ก็คงจะพวก Pamalo นะ เสบียงมันคงจะหมด Hawk พ่อ กับ อา Fox ขอคุยกับคุณตาหน่อยนะลูก ลูกกับ T ไปช่วย คุณยายทำอาหารให้พ่อดีกว่า"
"ครับ พ่อ"
Hawk และ T เดินไปช่วยทำอาหารที่ครัวหลังบ้าน
ระหว่างเดินไป ทั้ง 2 ก็ยังคุยเรื่องที่เกิดขึ้นมากมาย
ในเวลา ไม่กี่ชั่วโมง แต่!! พ่อ และคุณตาลึกลับ
ก็ไม่รู้สึกสงสัยเลย ว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้
-------------------------------------
อาหารเย็นหมดไปเหมือนสายลมพัดหลังจาก
ไม่กี่นาทีที่แล้ว ที่คุณยายเอามาตั้งที่โต๊ะ
พ่อดื่มเบียร์แก้วใหญ่เพียงครั้งเดียวจนหมดแก้ว แล้วพูดออกมาว่า
"Hawk เจ้าต้องไป Sayama พรุ่งนี้"
----------------------------------
ความคิดเห็น