ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : CHAPTER 1 : อลิน เทวพงษ์
GO - Game Online เกมที่ออกแบบมาให้เล่นได้สมจริง มีมอนส์เตอร์หลากหลายรูปแบบ ระบบอำนวยความสะดวกมากมาย
เราจะไม่บอกอะไรคุณมาก สิ่งที่คุณจะรู้ ควรจะได้จากการที่คุณสำรวจเอาเองมากกว่าจะให้ใครมาบอกเหมือนเด็กอมมือ!!!
อลิน เทวพงษ์ อายุ 20 ปี สาวร่างสูงโปร่ง ด้วยความสูง 168 cm ร่างกายดูแข็งแรงแบบที่นักกีฬาทั่วไปพึงจะมี ตอนนี้กำลังนั่งอ่านโฆษณาเล็กๆของเกมออนไลน์เกมใหม่
บนเครื่องโฮโลแกรม 3D ระหว่างที่ฟังเพลงไปด้วย ในยุคสมัยที่ทุกอย่างล้ำหน้าไปมากแล้ว เครื่องโฮโลแกรม 3D กลายเป็นสิ่งของปกติธรรมดาที่ชนชั้นกลางแทบทุกบ้านก็สามารถซื้อได้
อันที่จริงอลินเองก็ไม่ได้ยากจนอะไร เธอเป็นลูกครึ่งไทย-อเมริกัน ที่มีพ่อแม่เป็นนักบริหารธุรกิจชั้นนำของประเทศ ทั้งพ่อและแม่ของเธอต่างก็อยู่ที่อเมริกา แต่อลินรักที่จะยืนด้วยตัวของตัวเอง
เธอจึงแยกมาอยู่ที่ประเทศบ้านเกิดของพ่อเธอ - ประเทศไทย โดยใช้เงินก้อนใหญ่ซื้อคอนโดหรูกลางเมืองและเล่นหุ้นไปด้วย ซึ่งการเล่นหุ้นนี่แหละที่ทำรายได้ให้เธอเป็นกอบเป็นกำ จนไม่จำเป็นต้องพึ่งเงินที่พ่อแม่ให้เลยทีเดียว
แต่ตอนนี้เธอกำลังเบื่อมากๆกับวันๆที่เอาแต่นั่งเช็กราคาหุ้น หรือทำอะไรอย่างอื่นที่ซ้ำซากจำเจ เธอรู้ว่า GO (Game Online) นี้เป็นเกมที่ได้รับความนิยมมากแม้จะเปิดให้บริการมา 3 ปีแล้ว
เธอจำได้ว่าเมื่อ 3 ปีก่อนนั้น เธอเพิ่งจะย้ายมาอยู่ประเทศไทย เพื่อนของเธอทุกคนต่างพูดถึงเกมนี้กันไม่ได้หยุดปาก
'เกมบ้าอะไรตั้งชื่อว่า Game Online มันไม่มีปัญญาจะหาชื่อแล้วรึไง' - แต่ถึงชื่อจะออกแปลกๆแต่ทุกคนที่ได้ยินก็สามมารถจำมันได้
'เกมอะไรวะ ให้ข้อมูลก่อนเล่นมาโคตรน้อยเลย นี่กะไม่ง้อคนเล่นเลยนี่หว่า' - เป็นเรื่องจริงที่สุด เพราะเกมนี้ ถึงแม้จะไม่ได้โฆษณาอะไรใหญ่โต ข้อมูลที่ให้มาก็มีแค่ข้อมูลที่เธอเพิ่งอ่านไป
และข้อมูลเกี่ยวกับการเปลี่ยนแพทช์ใหม่ ที่มีรายละเอียดเพิ่มมาอีกน้อยแสนน้อยแล้ว ก็ไม่ได้มีการโฆษณาอะไรเพิ่มอีกเลย แต่ก็ทำให้คนตามไปเล่นจนติดกันได้ครึ่งโลกขนาดนี้
สมัยที่เกมเริ่มเปิดมาแรกๆนั้น อลินกำลังตั้งหน้าตั้งตาเรียนให้จบเพื่อจะได้ไม่ต้องแบมือขอเงินพ่อแม่ เธอหยิ่งมากในเรื่องนี้ เธอจึงไม่ได้ตามไปเล่นอย่างที่เพื่อนๆเธอเล่นกัน
แต่ตอนนี้มันเปลี่ยนไปแล้ว เธอเรียนจบ และมีงานที่ถึงแม้จะไม่ได้ดูเป็นหลักแหล่งอะไรแต่ก็มีเงินให้กินใช้ไปทั้งชาติ เธอว่าง ว่างมากเสียด้วย การหันมาเล่นเกมที่เธอละเลยไปเมื่อ 3 ปีก่อนจึงเป็นทางเลือกที่ไม่เลวเลย
"ติดตั้งเกม GO เรียบร้อยแล้วค่ะ" เสียงหนึ่งดังขึ้นจากเตียงของอลิน ที่จริงมันคือเครื่องแสกนสมองนั่นเอง มันเป็นอุปกรณ์ที่ใช้ในการเล่นเกม GO มีระบบดับเครื่องอัตโนมัติหากใช้ติดต่อกันเกิน 12 ชม.
"งั้นก็แปลว่าเริ่มเล่นได้แล้วสินะ" อลินพูดกับตัวเองเบาๆ
"มาดูกันซิว่าเกมที่ทำให้คนครึ่งโลกติดกันงอมแงมนี่ มันจะเจ๋งจริงหรือแค่โม้"
เราจะไม่บอกอะไรคุณมาก สิ่งที่คุณจะรู้ ควรจะได้จากการที่คุณสำรวจเอาเองมากกว่าจะให้ใครมาบอกเหมือนเด็กอมมือ!!!
อลิน เทวพงษ์ อายุ 20 ปี สาวร่างสูงโปร่ง ด้วยความสูง 168 cm ร่างกายดูแข็งแรงแบบที่นักกีฬาทั่วไปพึงจะมี ตอนนี้กำลังนั่งอ่านโฆษณาเล็กๆของเกมออนไลน์เกมใหม่
บนเครื่องโฮโลแกรม 3D ระหว่างที่ฟังเพลงไปด้วย ในยุคสมัยที่ทุกอย่างล้ำหน้าไปมากแล้ว เครื่องโฮโลแกรม 3D กลายเป็นสิ่งของปกติธรรมดาที่ชนชั้นกลางแทบทุกบ้านก็สามารถซื้อได้
อันที่จริงอลินเองก็ไม่ได้ยากจนอะไร เธอเป็นลูกครึ่งไทย-อเมริกัน ที่มีพ่อแม่เป็นนักบริหารธุรกิจชั้นนำของประเทศ ทั้งพ่อและแม่ของเธอต่างก็อยู่ที่อเมริกา แต่อลินรักที่จะยืนด้วยตัวของตัวเอง
เธอจึงแยกมาอยู่ที่ประเทศบ้านเกิดของพ่อเธอ - ประเทศไทย โดยใช้เงินก้อนใหญ่ซื้อคอนโดหรูกลางเมืองและเล่นหุ้นไปด้วย ซึ่งการเล่นหุ้นนี่แหละที่ทำรายได้ให้เธอเป็นกอบเป็นกำ จนไม่จำเป็นต้องพึ่งเงินที่พ่อแม่ให้เลยทีเดียว
แต่ตอนนี้เธอกำลังเบื่อมากๆกับวันๆที่เอาแต่นั่งเช็กราคาหุ้น หรือทำอะไรอย่างอื่นที่ซ้ำซากจำเจ เธอรู้ว่า GO (Game Online) นี้เป็นเกมที่ได้รับความนิยมมากแม้จะเปิดให้บริการมา 3 ปีแล้ว
เธอจำได้ว่าเมื่อ 3 ปีก่อนนั้น เธอเพิ่งจะย้ายมาอยู่ประเทศไทย เพื่อนของเธอทุกคนต่างพูดถึงเกมนี้กันไม่ได้หยุดปาก
'เกมบ้าอะไรตั้งชื่อว่า Game Online มันไม่มีปัญญาจะหาชื่อแล้วรึไง' - แต่ถึงชื่อจะออกแปลกๆแต่ทุกคนที่ได้ยินก็สามมารถจำมันได้
'เกมอะไรวะ ให้ข้อมูลก่อนเล่นมาโคตรน้อยเลย นี่กะไม่ง้อคนเล่นเลยนี่หว่า' - เป็นเรื่องจริงที่สุด เพราะเกมนี้ ถึงแม้จะไม่ได้โฆษณาอะไรใหญ่โต ข้อมูลที่ให้มาก็มีแค่ข้อมูลที่เธอเพิ่งอ่านไป
และข้อมูลเกี่ยวกับการเปลี่ยนแพทช์ใหม่ ที่มีรายละเอียดเพิ่มมาอีกน้อยแสนน้อยแล้ว ก็ไม่ได้มีการโฆษณาอะไรเพิ่มอีกเลย แต่ก็ทำให้คนตามไปเล่นจนติดกันได้ครึ่งโลกขนาดนี้
สมัยที่เกมเริ่มเปิดมาแรกๆนั้น อลินกำลังตั้งหน้าตั้งตาเรียนให้จบเพื่อจะได้ไม่ต้องแบมือขอเงินพ่อแม่ เธอหยิ่งมากในเรื่องนี้ เธอจึงไม่ได้ตามไปเล่นอย่างที่เพื่อนๆเธอเล่นกัน
แต่ตอนนี้มันเปลี่ยนไปแล้ว เธอเรียนจบ และมีงานที่ถึงแม้จะไม่ได้ดูเป็นหลักแหล่งอะไรแต่ก็มีเงินให้กินใช้ไปทั้งชาติ เธอว่าง ว่างมากเสียด้วย การหันมาเล่นเกมที่เธอละเลยไปเมื่อ 3 ปีก่อนจึงเป็นทางเลือกที่ไม่เลวเลย
"ติดตั้งเกม GO เรียบร้อยแล้วค่ะ" เสียงหนึ่งดังขึ้นจากเตียงของอลิน ที่จริงมันคือเครื่องแสกนสมองนั่นเอง มันเป็นอุปกรณ์ที่ใช้ในการเล่นเกม GO มีระบบดับเครื่องอัตโนมัติหากใช้ติดต่อกันเกิน 12 ชม.
"งั้นก็แปลว่าเริ่มเล่นได้แล้วสินะ" อลินพูดกับตัวเองเบาๆ
"มาดูกันซิว่าเกมที่ทำให้คนครึ่งโลกติดกันงอมแงมนี่ มันจะเจ๋งจริงหรือแค่โม้"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น