ไร่ทศลักษณ์

 ท่ามกลางแสงแดดที่สาดส่องลงมาในไร่ทศลักษณ์

นักท่องเที่ยวที่เข้ามาเยี่ยมชมภายในไร่ บ้างก็เดินถ่ายภาพ บ้างก็นั่งพักกินกาแฟ

ส่วนคนงานส่วนใหญ่ก็ได้รับมอบหมายให้ดูแลลูกค้า หรือไม่ก็อยู่ในห้องแปรรูป

จะมีก็แต่

"พล ผมว่าใต้ต้นนั่นคุณยังไม่ได้พรวนนะ"

"ผม พรวนมาจะ10รอบแล้วนะครับ พ่อเลี้ยง"

"ไม่จริง ผมมองคุณอยู่ อย่ามาหลอกผม"

จะมีก็แต่ผมนี้แหละครับที่มานั่งพรวนดินให้ต้นมะม่วงท้ายไร่ พ่อเลี้ยงนะพ่อเลี้ยง

ใช้งานเยี่ยงทาส อย่าให้ถึงตาไอพลบ้างนะ

"เหม่ออะไรอยู่ได้ รีบทำต่อสิ จะได้เสร็จเร็ว ๆไง"

"คร้าบ คร้าบ กระผมจะเร่งมือแล้วคร้าบ"

หลังจากที่ผมตะโกนตอบพ่อเลี้ยงไปแล้ว ก็หันมาหยิบเสียมแล้วค่อย ๆพรวนดินรอบโคนต้นมะม่วงต่อไป

รัชพล บูรนาภิพัฒน์ (พล)

ตำรวจหนุ่มไฟแรง เจ้าของสมญา “ราชสีห์จูเนียร์”

“ทำงานแปรรูปผลผลิต แล้วทำไมต้องมานั่งพรวนดินต้นมะม่วงด้วยวะ”

ภูวิศ ไตรทศลักษณ์ (ภู)

พ่อเลี้ยงภูวิศ เจ้าของ “ไร่ทศลักษณ์” 

“ก็ก่อนที่จะแปรรูปได้ นายต้องทำทุกอย่างในไร่ให้ได้ทั้งหมดซะก่อนไง”

- - - - -

สวัสดีค่ะ นักอ่านทุกท่าน

 “ยูนิ” เองค่ะ

 นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของยูนิ

เป็นแนวตลกคอมมาดี้ ปนสืบสวนนิดหน่อย

แต่ว่าไม่มีมาม่านะคะ

ยูนิจะพยายามอัพนิยายให้ได้เร็วที่สุด

ถ้าตอนไหนที่ลงช่วงกลางคืน ตอนเช้ายูนิจะทำการรีไรท์เพื่อเช็คตัวอักษรอีกรอบนะคะ

- - - - -

ช่องทางติดต่อ Twitter : @kuea586

ติดแท็ก #พ่อเลี้ยงภูวิศ ในทวิตกันจ้า

- - - - -

เปิดเรื่อง : 6 | 7 | 18

ปิด -