คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 2 (หวงไม่รู้ตัว)
อนที่ 2 (หวไม่รู้ัว)
5 นาทีผ่านไป…..
ส๊อป : เฮ้ย!ยัยแสบหายไปนานั…ไปเ็บล่อยาถึาฟ้าแล้วมั้นั้น ส๊อปพูแล้วลุามสมายไป
ส๊อป : ยัยแสบ!!อยู่ไหนเนี่ย….ยัยแสบ!!! ส๊อปเินามสมายมาถึห้อเ็บอ แ่็ไม่เอ…ส๊อปึส่เสียเรีย ่อนะเินเ้าไปในมุม มุมหนึ่อห้อ ภาพที่ส๊อปเห็น็ือ….สมายนั่ัวสั่นอยู่บริเวนั้น
ส๊อป : เฮ้ย!!ยัยแสบ ส๊อปพูพร้อมวิ่ไปหาสมายโยเร็ว
สมาย : พี่๊อป…ฮึ! ฮือออ ทันทีที่ส๊อปมาใล้…สมาย็เ้าไปว้าัวส๊อปเ้ามาอทันที
ส๊อป : หนูเป็นไร…ร้อไห้ทำไม
สมาย : หนูลัวว…ฮือออ
ส๊อป : ลัว…ลัวอะไร ส๊อปพูพร้อมับอปลอบสาวน้อย ที่อนนี้ัวสั่นมา
สมาย : ลัว…ลัววามมื สมายพูแล้วเอาหน้าุไปที่บ่าอส๊อปทันที
ส๊อป : ไม่้อลัวๆ…อยู่ับัน เี๋ยวันะูแลเธอเอ ส๊อปลายอาสมาย ่อนะส่ยิ้มวนๆให้สาวน้อยรหน้า
สมาย : หนูหิว
ส๊อป : น่านไ…ัวแสบหิวนไ้5555 ปะๆเี๋ยวันะพาไปหาไริน พอพูบส๊อป็พยุสมายให้ลุึ้น ่อนะพาลไปหาไริน…
ห้ออาหาร
สมาย : โห…ทำไมมันหรูี้อะ สมายพูพร้อมับสอส่อสายาไปทั่วร้าน
ส๊อป : นี่ๆยัยแสบ…อย่าบ้านนอๆันอายน
สมาย : อาย็ออไปิ…ไปเลยๆๆ ไอ้รุ่นพี่บ้า!! สมายพูแล้วออแรันส๊อปออาร้าน แ่็ไม่เป็นผล…เพราะัวอเธอเล็ว่าส๊อปเยอะ
ส๊อป : ทำเป็นไล่ๆ…เี๋ยวโนหื่น
สมาย : เื่อาย!!!
ส๊อป : ไ้!!! ส๊อปพูเสียัเพื่อเรียร้อวามสนใานในร้าน ่อนะ่อยๆรมูลบนแ้มใสอสมายเบาๆ ่อนะเอื้อมมือไปอเอวอสาวรหน้าไว้
สมาย : ปะ…ปล่อยไ้แล้ว ไอ้บ้า -////- พูบสมาย็่อยๆันัวส๊อปออห่า ่อนะรไปนั่ที่โ๊ะ้วยวามเินอาย
แน : อ้าว..น้อยิ้ม
สมาย : พี่แน…สวัสีะ สมายพูพร้อมับยมือไหว้ผู้ายที่อยู่รหน้า
แน : ไหว้พระเถอะลู55555 แนรับไหว้สมาย้วยรอยยิ้ม่อนะเอื้อมมือไปลูบหัว้วยวามเอ็นู แ่หารู้ไม่ว่าารระทำนี้…มันทำให้นบานที่ยืนมออยู่ ไม่่อยะพอใับท่าทีทีู่สนิทสนมอสอนนี้สัเท่าไหร่
ส๊อป : อะแฮ่ม!!!! โว๊ะ!!ันเท้าอยาเะน!! ส๊อปเินมาพูระแทใส่แน ่อนะเินไปนั่ที่
แน : 555แเิอาารหึ หวึ้นมาะทันหันเลยหรอไวะไอ้๊อป
ส๊อป : อะไรอแห๊ะ!! ไอ้แนนน ส๊อปพูแล้วยันแนเบาๆ่อนะหันไปมอหน้าสมายที่อนนี้ำลัอมยิ้มับภาพรหน้า
ส๊อป : ยิ้มอะไรอเธอ…ยัยัวแสบ
สมาย : ป่าวะหน่อย…พี่แนหนูอุยไร้วยหน่อยนะะ
แน : รับผม แนพูยิ้มๆให้ับสมาย่อนะลุเินามสมายไป…ทิ้ให้ส๊อปนั่โมโหอยู่้าหลันเียว
หน้าห้ออาหาร…
แน : สมายเรียพี่มามีอะไรหรอ
สมาย : ือ…สมายแ่อยาะรู้นิสัยอพี่ส๊อปะ
แน : อ๋อ…ส๊อปมันเป็นนนิ่ๆ โหๆ และ็ปิั้นัวเอาวามรั
สมาย : ปิั้นาวามรั สมายพูทวนำพูอแนอีรั้ ่อนะหันไปมอหน้าแน้วยสีหน้าและแววาที่เ็มไป้วยวามิ
แน : อื้มใ่…ปิั้นัวเอาวามรั
สมาย : ทำไมเ้าทำแบบนั้นะ
แน : ็เพราะมันมอ…ว่าวามรั เป็นแ่เรื่ออมปลอม หลอลว
สมาย : ั้นหนูะเปลี่ยนแปลัวพี่๊อปเอ
แน : ะเปลี่ยนให้มันเป็นยัไอะ แนพูยิ้มๆับสมาย
สมาย : พี่แนอยู5555
ส๊อป : อโทษนะ!!!!!! และในะที่สมายับลัุยอยู่ับแนนั้น ู่ๆเสียห้าวอส๊อป็วาึ้น ทำให้ทัู้่ใไม่ใ่น้อย
แน : แเป็นบ้าป่าววะ!! อโทษอะไร
ส๊อป : ัน้อพาสมายลับแล้ว!!!! ส๊อปพูเสียแ็ับแน…่อนะลาสมายลับไปที่ห้อ
ที่ห้อ….
สมาย : ปล่อย!!! สมายร้อเสียั่อนะสะบัแนออาารเาะุมอส๊อป
ส๊อป : ทำไม!!!ไอ้แนมันับไ้นเียวใ่ปะ!!
สมาย : ถ้าใ่ะทำไม!!!!
ส๊อป : ็ยัี้ไ!!! พูบส๊อป็ประบปาัวเอลบนปาอสมายทันที…ลิ้นร้อนๆอส๊อปวานหาวามหวานทั่วโพรปาอสมาย ่อนะ่อยเปลี่ยนเป็นวามอ่อนหวานเ้ามาแทนที่
สมาย : อื้อออ… สมายเผลอราในลำอเบาๆพร้อมๆับยำเสื้อออีน
ไม่นานส๊อป็่อยๆถอนูบออ้าๆ
สมาย : พะ…พี่๊อป!!
ส๊อป : อะไรยัยแสบ!!
สมาย : โหไม่พอ หื่นอี..ไอ้บ้า!!! สมายพูแล้วีไหล่ส๊อปเบาๆ
ส๊อป : อ้าว!!แ่นี้ีๆ…โ่ววเอ้ยย ส๊อปแลบลิ้นใส่สมาย่อนะเินไปยืนที่ระเบียอย่าสบายอารม์
สมาย : พี่็น่ารัีเหมือนันนะ…ยิ้มัะอบพี่ะแล้วสิ J สมายพูับัวเอเบาๆ่อนะเผยแววาที่อ่อนโยนและรอยยิ้มที่สใสออมาอีรั้
ไรท์ : ไรท์ลับมาแล้ววววว ปิเทอมแล้วว…ไรท์ะมาอัพนิยายามปิแล้วนะะ
ยัไ็เม้นๆๆๆๆให้ไรท์หน่อยเน้อออ
ความคิดเห็น