Fic reborn (Yaoi)

ลำดับตอนที่ #78 : ปรึกษา หารือ

เมื่อเด็กทารกสูทดำ(ผู้กุมอำนาจสูงสุดในขณะนี้)เดินออกจากห้องไป

นาโอยะก็ไม่รอช้า คว้าแขนคาสึกิกับโทโมกิออกจากห้องอาหารไปอย่างด่วน ชนิดไม่มีใครห้ามทัน 4 คนที่เหลือ เลยต้องตามไปด้วย

ยูกิยิ้มแห้งๆให้แรมโบ้ ซึ่งแรมโบ้ก็ไม่ได้ว่าอะไร พยักหน้าให้

เมื่อยูคิเห็นสองคนสื่อสาร(ทางจิต)กัน เลยหมั่นไส้ คว้าแขนน้องชายตามไป

“ฮายาเสะ ฮิคารุ”เสียงเรียบที่ได้ยิน ทำเอาฮิคารุสะดุ้ง ก่อนจะหันไปหาเจ้าของเสียง

“อะไรล่ะ”

“อย่าให้ชั้นรอนานเกินชม.นะ นายต้องเชื่อฟังคำสั่งชั้นไปจนถึงพรุ่งนี้”ฮิบาริบอก ก่อนจะเดินไปขึ้นห้องพักไป

“เรียว ชั้นไปรอที่ห้องนะ ไปอย่างสุดหูรูดเลย”เรียวเฮบอก ก่อนจะวิ่งหายไป

เรียวยกโบกมือช้าๆ เริ่มชินล่ะ ก่อนจะเดินออกไปกับฮิคารุ

“คุณฮิบาริอุตสาให้เวลานะ”เรียวพูดเมื่อเดินออกจากห้องอาหาร

“นั่นสินะ ใจหายหมด นึกว่าจะลากไปเลย กะขอต่อรองก่อน สัก 15 นาทีน่ะเนี่ย”ฮิคารุตอบกลับ

“อืม..แปลว่า เขาก็เอาใจใส่ฮิคารุเหมือนกันนะ เขารู้ว่าเราต้องคุยกัน เลยให้ตั้งชม. ทั้งที่ตัวเองขอเวลาจากเด็กคนนั้นแค่ 2 วันเอง”เรียวพลางยิ้มให้

“อย่าบ้าน่ะ เรียว เอาใจใส่อะไร แต่ก็นะ แค่ 2 วันเนี่ย ชั้นจะมีชีวิตรอดรึเปล่ายังไม่รู้เลย”ฮิคารุหน้าขึ้นสีหน่อยๆ ก่อนจะถอนหายใจ

แล้วทั้งคู่ก็เดินมาจนเจอ เพื่อนของพวกเขา ที่ห้องรับแขก บริเวณหน้าประตูทางเข้า

นาโอยะกำลังโวยวายอยู่เชียว

“พวกนายคิดอะไรอยู่หะ!! ถึงขอไปแบบนั้น!”

“ใจเย็นน่า นาโอยะ  ก็เวลามันน้อยนี่นา แล้วจะคิดอะไรได้ล่ะ”คาสึกิพยายามเบรกเพื่อนของตน

“แต่มันก็น่าจะเป็นอย่างอื่น แบบนี้ก็เท่ากับตกลงแต่งงานกับเจ้าตาสองสีนั่นสิ”นาโอยะยังไม่หยุด

“เอาน่า ก็เวลาคิดมันไม่มีแถมยังต้องไม่ให้ขัดคำขอกันอีก คิดออกแค่นี้แหละ ถ้าคิดขอส่งๆแล้วผลประโยชน์ขัดกัน ก็จะเป็นแบบยูคิ คือเสียประโยชน์ หรือนายคิดได้ดีกว่านี้”โทโมกิพูด

คำพูดนี้ของโทโมกิ ทำเอาทุกคนเงียบ เพราะรู้อยู่แก่ใจว่า คงทำอะไรไม่ได้ไปมากกว่านี้

“ที่ชั้นขอเวลาไว้ เพราะดูท่าแล้ว เราคงดิ้นรนได้ยาก ขอเวลาตั้งหลักให้โทโมกิหน่อยก็ยังดี”คาสึกิเสริม

“อ๊ากกกกกกก โทโมกิโดนเจ้าสับปะรดสองสีขอแต่งงาน”(นาโอยะ)

“โว้ยย เจ้าบ้าสุดหูรูดนั่น ขอให้เรียวเป็นหมอประจำตัวไปตลอดชีวิต”(ฮิคารุ)

“ส่วนเจ้าเนียน ขอตัวและหัวใจของยูคิ”(โทโมกิ)

“แล้วฮิคารุอยู่ในกำมือของกรรมการนักเรียนสุดโหด”(คาสึกิ)

.....ไม่ว่าจะทางไหน ก็เหมือนเอาชีวิตมาเสี่ยงอยู่ดี...แถมยังเหมือนขอเป็นชีวิตคู่กันทั้งนั้น....จะบ้าตาย.....

“แต่ แต่งงานเลยนะ พี่โทโมกิ หาทางดิ้นหลุดไม่ได้เหรอ”ยูกิถาม

โทโมกิคิดนิดหน่อย ก่อนจะตอบว่า

“เอาเถอะ ชั้นค่อนข้างปลงแล้วล่ะ”

“ปลง(?)”เรียวกับยูคิย้อน

“อา ปลงตั้งแต่ชั้นตกเป็นของหมอนั่นล่ะ เจ้านั่นก็แค่อยากเป็นเจ้าข้าวเจ้าของมากกว่า แบบถูกต้องน่ะนะ รึจะเรียกว่ารับผิดชอบต่อการกระทำดี”

“................”

ไม่มีคำใดหลุดมาจากคนรอบๆอีกเลย เกือบนาทีก่อนจะประสานเสียงว่า

“นายตกเป็นของหมอนั่นตั้งแต่เมื่อไร !!!!”

“ชั้นรู้ว่าพวกนายนึกออก”คำตอบที่ไม่ตรงคำถามนั่น ทำเอาแต่ละคนหวนนึกถึง วันที่โทโมกิไม่สบายหลังจากกิจกรรมหาเทียน ก็ไม่น่าจะเป็นอย่างอื่นแหละ

“อ๊ากกกกกกก แก..ไอ้..ไอ้สัปปะรดสองสี...แกกล้าดียังไง..อย่าอยู่เลย.”นาโอยะที่สติแตกไปแล้ว วิ่งออกไปทันที เอาซะคนอื่น คว้าแทบไม่ทัน

“ใจเย็น นาโอยะ”โทโมกิบอกหลังจากคว้าแขนเพื่อนตนไว้ได้

“จะให้เย็นได้ยังไง ไอ้หมอนั่นมัน..”นาโอยะยังไม่หยุด พยายามดิ้นให้หลุดจากโทโมกิ ยูคิเลยมาช่วยจับอีกคน ส่วนฮิคารุที่กำลังเดือดไม่แพ้กัน ก็โดนคาสึกิกับเรียวจับไว้

“แล้วพี่นาโอยะ จะเอาอะไรไปสู้กับหมอนั่น หมอนั่นเก่งขนาดฉะกับกรรมการคุมกฎได้สูสีเลยนะ”ยูกิถาม

“ช่วยอย่าลืมด้วย ว่าผลการต่อสู้วันนี้ ตะแคงมุมไหนก็พวกเราก็แพ้พวกนั้น พวกนั้นออมมือให้เรา ถึงจะไม่รู้ว่าเยอะแค่ไหนก็เถอะ แต่รอดมาได้จนถึงทุกวันนี้ก็นับว่าดีแล้ว”ยูคิเสริม  พลางนึกถึงยามาโมโตะ ไม่ว่าจะยังไง เจ้าพวกนั้นก็คงร้ายกาจไม่เบาพอกันทั้งกลุ่มแหละ

“เฮ้อ..ที่พอจะทำได้ตอนนี้ ก็แค่ซื้อเวลานั่นแหละ”โทโมกิถอนหายใจ เมื่อนาโอยะสงบลงแล้ว

“ซื้อเวลาแล้วทำไงต่อ”ยูกิถาม

“ยังไงซะด้วยเงื่อนไขของเด็กคนนั้น มันต้องอยู่ในขอบเขต 30 วันใช่มั้ยล่ะ”คาสึกิถาม

ยูกิ เรียว ฮิคารุพยักหน้า

“ซื้อเวลาวางแผน ให้โทโมกิหาทางหย่ากับโรคุโดให้ได้ ตอนนี้คิดได้แค่นี้แหละ”คาสึกิเสริม

“เอาเป็นว่า ยังไงก็พอหาซื้อเวลาได้แล้ว ตอนนี้เรื่องที่ต้องกังวลไม่ใช่เรื่องนั้นหรอกนะ”โทโมกิบอก

“เอ๊ะ”(X6)

“นี่พวกนาย ลืมไปหมดแล้วเหรอ?”โทโมกิพูดพร้อมสีหน้าเซ็งจัด

“อะไรเหรอ”เรียวถาม

“ตอนนี้เราควรหาทางรอดจากพวกนั้นแต่ละคนมากกว่านะ ตอนจะนอนเนี่ย มันอันตรายน่าดูอยู่นะ โดยเฉพาะฮิคารุกับยูคิน่ะ”โทโมกิดันแว่น พร้อมมองเพื่อนแต่ละคน ที่เริ่มหน้าซีดขึ้นบ้างแล้ว โดยเฉพาะฮิคารุ

“ง่า ถึงเงื่อนไขมันจะสองวันก็เถอะ แต่ชั้นยังไม่อยากตายอ่า”ฮิคารุเกาะแขนเรียวไว้

“เอาน่า คุณฮิบาริเขาดูชอบฮิคารุอยู่นะ คงไม่ตายหรอก”เรียวพยายามปลอบ แต่ก็ทำให้ฮิคารุน้ำตาตก

“ผมก็ว่าไม่ตายหรอก พวกนั้นออมมือช่วยเราซะขนาดนี้ คงรักพวกเราน่าดู”ยูกิบอกยิ้มๆ

“ยูกิ!!”พี่ชายปรามน้องของตนทันที

“ก็นะ จากอะไรหลายๆออย่าง ยังไงก็คงไม่ตายอย่างเรียวว่า ชอบพวกเรามากตามที่ยูกิบอก คงไม่เป็นไรหรอก แต่ว่า”โทโมกิสรุปให้ ส่วนสีหน้าคนฟังก็เซ็งจนไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว เพราะพูดไปมันก็อีหรอบเดิมทุกที(ว่าพวกนั้นชอบพวกนายมากไงล่ะ : ข้าว)

แต่คำว่า..แต่ว่า..ทำให้ทุกคนสนใจฟัง

“เราอาจจะครบ 32 แต่มีสิทธิ์สูงมาก ที่เราจะตกเป็นของพวกนั้นใน 30 วันนี่ เผลอๆบางคนอาจจะไม่รอดคืนนี้ด้วย”จบคำของโทโมกิ แต่ละคนก็กลืนน้ำลายแทบไม่ลงทีเดียว

“นี่ฮิคารุ มันเกือบชม.ตามที่คุณฮิบาริเขาบอกแล้วนะ ถ้ายังไม่ไป นายอาจจะตายซะวันนี้เอาได้นะ”เรียวเตือนเมื่อมองนาฬิกา

ฮิคารุน้ำตาตกอีกรอบ แล้วพูดว่า

“ถ้าชั้นตาย พวกนายอย่าลื...”

“อย่ามาสั่งเสียนะเฟ้ย ยังไม่อยากไปงานศพเพื่อนตัวเอง”ทุกคนประสานเสียงตอบ

“ทำใจและปลงตามชั้นเหอะ”โทโมกิสรุป แล้วก็พากันเดินออกไป เพื่อกลับห้องใครห้องมัน เตรียมสู้รบกับคนที่รออยู่ต่อ

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

เมื่อคล้อยหลังจากที่พวกคาสึกิเดินออกจากห้องไป ก็ปรากฏเงาเลือนรางก่อนจะค่อยชัดขึ้น เป็นรูปบุคคลนั่งบนโซฟาบ้าง ยืนบ้าง ในห้องรับแขก

“หึหึ ปลงแล้ว 1 คน เหลืออีก 6 คนสินะครับ”เดม่อนพูดอย่างนึกสนุกหลังจากฟังที่คนสวยทั้งหลายปรึกษากันจบ

“อีก 2 คนก็ดูคล้อยตามอยู่บ้าง อีก 1 คนก็ซื่อจนเชื่อสนิท จบงานนี้คงไม่ขัดขืนเท่าไร”จีว่าต่อ

“ส่วนอีก 3 คน ถ้าดิ้นไม่หลุดจากลูกไม้ของหลานๆของเรา ก็ไม่น่าจะรอดสินะขอรับ”อุเก็ตสึพูด พลางมองทางที่กลุ่มคนเพิ่งผ่านไป

“ไม่ว่าจะยังไง ก็ไม่น่าจะหลุดมือสินะ”แรมโพว่า พลางพิงผนัง

“แล้วจะเตรียมพิธีเลยรึเปล่า จ๊อตโต้”นัคเคิ้ลถาม เมื่อสรุปได้แล้ว

“นั่นสินะ เตรียมไว้แต่เนิ่นๆก็ดีเหมือนกันนะ คงไม่มีปัญหาเนอะ อเลาดิ”จ๊อตโต้ตอบรับ พร้อมหันไปขอความเห็นคนสุดท้าย

“อืม ถ้ากล้ามีปัญหาก็จบเรื่องไปเถอะ ไม่ต้องจัดพิธีอะไรทั้งนั้น ถือซะว่าเจ้าพวกนั้นทั้งหมดไม่คู่ควรกับพิธีนี้”อเลาดิตอบ

ก่อนที่คุณปู่ทั้งหลายจะจางสลายไป โดยมีเด็กทารกยืนฟังอยู่ข้างห้อง ก่อนจะแสยะยิ้ม แล้วเดินหายไป

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

ของขวัญส่งท้ายของปีนี้ 

องค์ฉากต่อไป คือฉากที่หลายๆท่านรอคอย หรือ ทุกท่าน (ชักไม่แน่ใจ)

มี NC แน่นอน แต่จะห้องไหนก็เดากันไป

ตอนต่อไปจะเป็นของขวัญสำหรับวันปีใหม่ จะอัพไม่เกินวันที่ 5 

เพราะฉะนั้น ทวงข้าวด้วย เผื่อลืม (ของทุกอย่างชอบมาตอนสิ้นเดือน ลืมง่าย)

*****ปีนี้ขอจบที่ตอนนี้ รอเริ่มปีใหม่นะ ขอบคุณทุกท่านที่ตามอ่าน*****(อย่าลืมทวงนะ ไม่เกินวันที่ 5)