คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #46 : กลางคืน ห้องพิรุณ
“นี่ ปล่อยได้แล้ว”ยูคิพูดขึ้นมา เมื่อพวกเขาสองคนเดินมาจนถึงห้องแล้ว
“ปล่อยก็ได้”แล้วยามาโมโตะก็ปล่อยยูคิลงมา
ยูคิมองคนตรงหน้าอย่างจับผิด ทำไมว่าง่ายเชียว ผิดปกตินะเนี่ย
“เอ่อ...”
“มีอะไรเหรอ”ยามาโมโตะถามพร้อมรอยยิ้ม
“เปล่า”
“ไปอาบน้ำสิ”ยามะบอก พร้อมกับยิ้มระรื่นเชียว
ยูคิหรี่ตามอง แต่ก็ยอมหยิบชุด กับผ้าเช็ดตัว เดินเข้าห้องน้ำไป
“หึหึ จะแกล้งอะไรดีนะ”ยามะว่าเบาๆ
ยูคิที่อาบน้ำอยู่ อาบไปพลางคิดไปเรื่อยไปพลาง หาวิธีที่จะเอาตัวรอดจากอีกคนให้ได้
แต่จนแล้วจนรอด ก็นึกหาวิธีไม่ออก ได้แต่ทำใจ คงต้องไปตายเอาดาบหน้าแหง
สุดท้าย ก็ต้องเดินออกมาอย่างทำใจ
“อาบน้ำนานจริงนะ นานกว่าเมื่อเช้าอีก”ยามาโมโตะพูด
“หนวกหูน่า มันเรื่องของชั้นนิ”ยูคิพูดเรียบๆ แต่ในใจน่ะ ตกลงไปอยู่ตาตุ่มแล้ว ก็อยู่ดีๆก็โพล่มาให้เห็นนี่นา
“งั้นเหรอ เจ้าหนูเตรียมอาหารไว้ให้นี่นา นายกินไปก่อนนะ ขอชั้นอาบน้ำก่อน”แล้วยามะก็เดินเข้าห้องน้ำไป ทำให้ยูคิขมวดคิ้วหนักกว่าเก่า
สรุปแล้ว มีแผนอะไรรึเปล่าเนี่ย นิ่งผิดปกติแฮะ
แต่ยูคิก็ไม่ได้ใส่ใจ เดินไปที่โต๊ะ มองอาหารอย่างอึ้งๆเอ่อ เยอะไปมั้ย
แต่ก็ได้แค่คิด แล้วหยิบมากินบ้างนิดหน่อย
สายตาก็มองไปทางห้องน้ำอยู่บ่อยๆ กลัวจะโพล่มาแบบไม่ให้ซุ้มให้เสียงอีก (ไม่ใช่คิดถึงเหรอ : ข้าว หลบการโจมตีจากยูคิ แล้วชิ่งหนีให้ไว)
แต่เมื่อไม่มีอะไรทำ ก็เริ่มง่วงอีก เพราะอาการเพลียในวันนี้ ทำให้ง่วงมากกว่าปกติ ทนได้ไม่นาน ก็ฟุบหลับคาโต๊ะไป
....................
“ทำไมมาหลับตรงนี้น้า”ยามะพูดพร้อมกับยิ้ม เมื่อเขาออกมาจาห้องน้ำ ก็เจอร่างบาง หลับอยู่บนเก้าอี้
แล้วร่างสูงกว่า ก็จัดการอุ้มอีกฝ่ายขึ้นมา พาไปนอนที่เตียงดีๆ
“น่าเสียดายจัง กะจะแกล้งซะหน่อย แต่เห็นหลับแบบนี้ ก็แกล้งไม่ลงแล้วแฮะ”ยามะพึมพำเบาๆ
แล้วก็มองคนที่นอนอยู่ ก้มลง จูบเบาๆ เอ่ยราตรีสวัสดิ์ ก่อนที่จะไปหาของกินหน่อย แล้วค่อยลงมานอนกับยูคิทีหลัง
ความคิดเห็น