คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #23 : ห้องนภา
แล้วทั้ง 2 คน ก็เดินขึ้นชั้น 4ไป
จนกระทั่งถึงห้องที่มีตราสัญลักษณ์แห่งนภาอยู่
ภายในห้องมีพื้นที่กกว้างขวางพร้อมเฟอรนิเจอร์สะดวกครบครัน ซึ่งเป็นการตกแต่งที่แตกต่างจากบรรยากาศในคฤหาสน์โดยสิ้นเชิง ภายในห้องตกแต่งเป็นโทนสีส้มอ่อน
“กว้างดีเหมือนกันแฮะ”คาสึกิว่าเมื่อมองดูรอบๆห้อง
“นั่นสินะ”สึนะว่า ก่อนที่ทั้ง 2 คนจะช่วยกันสำรวจห้อง จน...
“นี่ห้องนอนล่ะ แต่ว่า...”คาสึกิบอก
เมื่อคาสึกิพูดไม่จบ สึนะเลยเดินไปดูเอง
“เตียงเดียวเรอะ”
“ขนาดคิงไซส์ซะด้วย”คาสึกิพูดพร้อมนั่งลงบนเตียง โดยมีสึนะเดินตามเข้ามา
“เจ้านั่นคิดอะไรอยู่นะ”สึนะบ่น
“ใครเหรอ”
“ก็รีบอร์นไง”สึนะตอบ
“เด็กคนเมื่อกี้ ชื่อรีบอร์นเหรอ”คาสึกิถาม
“อือ จริงสิ คาสึกิมาที่นี่ได้ยังไง”สึนะถามบ้าง
“มีจดหมายเชิญมาน่ะ บอกให้มาที่นี่”
“แค่จดหมายเชิญเหรอ มันไม่น่าสงสัยไปหน่อยเหรอ ทำไมยอมมาง่ายๆล่ะ”สึนะเลิกคิ้วถาม ถ้ามีมาแค่นั้น มันน่าสงสัยไปหน่อยมั้ง
“ก็นะ แต่ว่า มันมีกระสุนปืนแถมมาด้วยนี่สิ เลยต้องมา”
“กระสุนปืน!!!”สึนะร้องอย่างตกใจ
“อือ”
คำตอบนั้น ทำเอาสึนะต้องถอนหายใจเฮือก กุมขมับเลยทีเดียว
“เอ่อ สึนะคุง เชื่อเรื่องมาเฟียมั้ย”คาสึกิถาม
“เฮือก ทะ ทำไมถามอย่างนั้นล่ะ”สึนะเหงื่อตกเล็กน้อย
“เอ่อ ก็เด็กคนนั้น รีบอร์นน่ะเคยถามพวกเราอย่างนั้น
“ละ แล้วตอบว่าไง”
“ก็บอกว่าเชื่อ เพราะพวกเราก็เคยเห็นมาบ้าง สึนะคุงล่ะ”คาสึกิว่าพลางล้มตัวลงนอนบนเตียง
“อะ อือ เชื่อสิ(ก็ผมนี่แหละมาเฟีย(โดยไม่ได้ตั้งใจ)ของแท้)สึนะตอบ
“ว่าแต่ว่า เรื่องคู่หมั้นน่ะว่าไง”คาสึกิลุกขึ้นมา พร้อมจ้องหน้าสึนะ
“เอ่อ ชั้นก็ไม่รู้เหมือนกัน”
“โกหก”
“เอ๋”
“เมื่อกี้ รีบอร์นก็พูดนี่นาว่าพวกนายรู้เรื่อง ชั้นจับโกหกเก่งนะ บอกความจริงชั้นมาซะดีๆ”คาสึกิลุดขึ้นมาจ้องหน้าถาม
“อะ เอ่อ...”
“บอกมาซะดีๆ”(เริ่มมีรังสีกดดัน)
“ง่า คือว่า ถ้าบอกแล้ว ห้ามบอกใครนะ”
“แม้แต่กับพวกนาโอยะเหรอ”
“อือ”
“ก็ได้”
แล้วสึนะก็เริ่มเล่าเรื่องที่เขาเป็นมาเฟีย เรื่องผู้พิทักษ์และเรื่องคู่หมั้น
“จริงเหรอ เพราะงั้นก็เลย”
“อือ ก็เลยดูท่าว่าจะมีพวกคาสึกิเป็นคู่หมั้นไง”
“อ่าฮะ เข้าใจแล้ว”
“งะงั้น ชั้นขอออกไปเดินเล่นหน่อยน่ะ”สึนะพยายามหาทางหนี เพราะยังรู้สึกถึงรังสีกดดัน(ที่แผ่มาจากตัวคาสึกิ)
“อ๊ะ..เดี๋ยวสิ”
คาสึกิจับชายเสื้อสึนะ(ที่กำลังจะหนี)ไว้ ทำให้สึนะเสียหลัก ล้มลงมาทับคาสึกิ
“ขะ ขอโทษนะ”สึนะบอก พร้อมยันตัวขึ้นนิดหน่อย
“อะ อือ”
เมื่อเห็นหน้าตาอีกฝ่ายใกล้ๆ เลยทำให้สึนะเกิดอาการอยากแกล้งคนตรงหน้าขึ้นมา
“นายนี่ น่ารักจริงๆนะ...ยิ่งใกล้ๆแบบนี้”สึนะว่า พลางก้มหน้าลงใกล้กว่าเดิม
“ดะเดี๋ยวสิ ชะชั้นยังมีเรื่องอยากถามอีกนะ”คาสึกิหน้าแดง แต่ตอนนี้ดูเหมือนตอนนี้เขาจะไม่มีแรงพลักคนตรงหน้าออก
“อะไรเหรอ”
“ก็ลุกออกไปก่อนสิ”
“ถามมาก่อนสิ”
“เอ่อ คือ...เท่ากับว่า สึนะเป็นคู่หมั้นชั้นงั้นเหรอ”
“ใช่แล้ว”สึนะบอกพลางยิ้มออกมา รอยยิ้มที่คนข้างล่างเห็นแล้วรู้สึก...กลัว
แล้วคนข้างบนก็ขโมยหอมแก้มคนด้านล่าง 1 ทีแล้วลุก
“สึนะบ้า ทำอะไรน่ะ -////-”
“คิกๆ นิดหน่อยเองน่า”
-////- (เท่จัง)
“เป็นไรไป หน้าแดงเชียว แดงกว่าเมื่อกี้อีก เป็นไข้เหรอ”สึนะถาม พร้อมกับเดินเข้ามาใกล้
“ปะ เปล่า ขอถามอีกเรื่อง ตราสัญลักษณ์นี่มันอะไรเหรอ”
“อ๋อ นภาไง”
“นภา”
“ใช่ ชั้นเป็นบอสใช่มั้ยล่ะ ตราของคนอื่นก็จะเป็นเหมือนสภาพอากาศ อย่าง วายหรือพิรุณ ชั้นก็เลยเป็นนภาไง”
“อือ เฮ้อ... ขนาดสึนะยังทำแบบนี้ได้ เพื่อนของชั้นจะเป็นยังไงล่ะเนี่ย”คาสึกิว่าพลางถอนหายใจ ลุกขึ้นยืน
“ถ้าเรื่องนั้นล่ะก็ไม่ต้องห่วงหรอก”สึนะบอก
“เอ๋”
“พวกนั้นมือไวกว่าชั้นอีก” ^-^
“หา !! งั้นต้องรีบไปช่วยสิ”
ก่อนที่คาสึกิจะออกจากห้องนอน สึนะก็รวบตัวมาไว้ในอ้อมกอดก่อน
“ปะ ปล่อยนะ”คาสึกิพยายามดิ้น แต่ก็ไม่หลุด (มือเป็นปลาหมึกรึเปล่าเนี่ย)
“น่า ปล่อยไปเถอะ เดี๋ยวจะงานเข้าเปล่าๆ”
“แต่ว่า..”
“ไม่ถึงตายหรอกน่า แต่อาจจะต้องยกเว้นคนที่อยู่กับคุณฮิบารินะ”
“งั้นก็ยิ่งต้องรีบ”
“เอาเถอะน่า เรามาจัดของกันดีกว่า”
แล้วสึนะก็ลากคาสึกิมาจัดข้าวของในห้อง
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
จบแล้วนะฮะ สำหรับห้องแรก
ส่วนห้องต่อไป อยากได้ห้องไหน คุณก็ขอมา เผื่อข้าวจะจัดให้นะฮะ
ความคิดเห็น