ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic reborn (Yaoi)

    ลำดับตอนที่ #14 : สายหมอกปรากฎ(ภาควางแผน)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.6K
      25
      26 ต.ค. 54

    หลังจากที่ฮิคารุกับยูคิกลับมาอย่างปลอดภัย(รอดจากการโดนกด) ผมก็สวดฮิคารุไปนิดหน่อยที่ไปตีกับคนอื่น เมื่อวานผมสวดนาโอยะไปแล้ว

     

    เพราะเมื่อวาน พายุเข้า เลยไม่ได้ไปไหน วันนี้เลยกะจะไปซื้อหนังสือมาอ่านเล่นสักหน่อย

     

    คาสึกิ ชั้นออกไปข้างนอกหน่อยนะ

     

    ไปไหนเหรอ โทโมกิคาสึกิถามกลับมา

     

    ก็ออกไปดูหนังสือหน่อยน่ะ

     

    โอเคแล้วคาสึกิก็เดินหายไปในห้องนั่งเล่นต่อ

     

    แล้วผมก็เดินออกจากบ้าน ไปหาร้านหนังสือ

     

    ตัดมาอีกทางหนึ่ง

     

    โคลมนะโคลม ทำไมมาอยากอ่านหนังสือนั่นเอาตอนนี้ด้วยน้า เฮ้อ ผมไม่มีคนอื่นให้ใช้ซะด้วย เลยต้องมาเองเลยมุคุโร่บ่นพึมพำอยู่คนเดียว ในขณะที่ขา เดินมาถึงร้านหนังสือแล้ว

     

    อืม รู้สึกจะชื่อ ฆาตกรรมโหด ในคฤหาสน์ผีสิง สินะโคลมอ่านอะไรเนี่ย ทำไมชื่อเรื่องมันถึงได้แปลกยังงี้

    แต่ผมก็ไม่ได้คิดมากหรอกนะ หยิบมาแล้วจ่ายเงิน แล้วรีบกลับดีกว่า วันนี้มันขี้เกียจยังไงชอบกล

     

    ในระหว่างทางที่กลับ

     

    ทำไมคนนั้นหน้าตาดูคุ้นๆจังเลยน้า แต่ในระหว่างที่คิด ด้วยความที่ต่างฝ่ายต่างไม่ได้มอง เลยชนกันซะนี่

    หนังสือที่มุคุโร่ซื้อมาเลยตกลงพื้น แถมยังตกลงไปในน้ำที่ขังจนเป็นโคลนอีกต่างหาก

     

    ขอโทษครับ ผมไม่ได้มองทางอีกฝ่ายพูด และด้วยเสียงที่คุ้นหูมากกว่าเดิม ทำให้เขาเงยหน้ามองคนชน

     

    มากามิ โทโมกิ

     

    โรคุโด มุคุโร่

     

    สงสัยว่างานนี้ จะมีเรื่องมาให้ผมเล่นแก้เซ็งแล้วล่ะ

     

    สวัสดีครับ มากามิคุง

     

    สวัสดีอีกฝ่ายตอบกลับมา ยังพูดน้อยเหมือนเดิมเลยนะ

     

    มาทำอะไรแถวนี้เหรอผมถาม

     

    มาดูหนังสืออีกฝ่ายตอบกลับมา ทำเอาผมนึกขึ้นได้ว่า

     

    อ๋า หนังสือผม เปื้อนหมดเลย น่าเสียดายจัง

     

    เอ่อ ขอโทษทีนะ ไม่ได้ตั้งใจ

     

    ปิ้ง(เสียงหัวคนคิดเรื่องชั่วร้ายได้)

     

    แล้วจะรับผิดชอบยังไงล่ะครับ

     

    เดี๋ยวผมซื้อใช้ให้ใหม่ก็ได้

     

    แค่ซื้อใหม่ ผมก็ซื้อได้ครับ ไม่มีวิธีอื่นแล้วเหรอที่จะขอโทษน่ะผมถามกลับไป

     

    โทโมกิหรี่ตามองผม เหมือนกับกำลังจะพิจารณาอะไรสักอย่าง ก่อนจะพูดออกมาว่า

     

    ต้องการอะไรกันแน่ โรคุโด มุคุโร่โฮ่ ฉลาดจริงๆด้วยเป็นมันสมองกลุ่มได้เลยนะเนี่ย(ที่รู้ว่าผมกำลังจะหลอกเอาอย่างอื่น แถมถามตรงไปตรงมาซะด้วย ถูกใจผมจริงๆ)

     

    นั่นสินะ เอาเป็นว่าพรุ่งนี้ ไปเที่ยวเล่นกับผมหน่อย เป็นไงครับ

     

    พรุ่งมีเรียนไม่ใช่รึไงโทโมกิ ถามกลับมา

     

    ใช่ครับ แค่ตอนเย็นก็พอแค่นี้ก็เหลือแหล่ครับ

     

    งั้นก็ตกลงโทโมกิ ว่าแล้วก็เดินหายไป

    ที่โทโมกิเขารีบตกลงก็ไม่ใช่อะไรหรอก เพราะเขาแค่รู้สึกเสียงแปลๆทุกที เวลาที่อยู่ใกล้หมอนี่ต่างหาก เลยรีบตกลงไป ถึงแม้จะสงสัยกับข้อเสนอที่หมอนี่ให้ก็เถอะ

    ส่วนผมก็รีบรีบไปซื้อหนังสือใหม่อีกรอบ แล้วรีบโกคุโยแลนด์ เพื่อเตรียมการสำหรับพรุ่งนี้

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×