แผน(รัก)ร้าย จับชั้นและนายมารักกัน

ลำดับตอนที่ #4 : เตรียมตัว (100%)

“วะ ว่ายังไงนะ พ่อ ขอใหม่อีกทีสิ”ชั้นถามย้ำลงไปอีกรอบ เผื่อตัวเองจะหูฝาด

“ก็บอกว่า จะใก้ห้องเอช ของไลท์กับดาร์ก มา รวม เป็น ห้อง เดียว กันน่ะสิ”พ่อย้ำช้าๆ

คำพูดซ้ำของพ่อทำเอาชั้นหน้าซีดไปเลย มือก็กุมขมับกับความคิดนี้ คิดได้ไงเนี่ย แล้วถ้าคนอื่นรู้เรื่องจะเป็นยังไงเนี่ย

“เอาจริงเหรอ”

“จริง”

“แน่ใจเหรอ”

“แน่ใจ”

“ไม่เปลี่ยนใจซะหน่อยเหรอ”

“ไม่”

“เอาแน่เหรอ”

“แน่”

“ถ้าจะอยากให้นักเรียนฆ่ากันตายนะเนี่ย”

“-_-”

โดยชั้นพูดความจริงนะเนี่ย ปกตินักเรียนของ 2 แผนก แทบจะไม่เคยเจอกันเลย นอกจากงานใหญ่จริงๆ

แต่ ต้องทำจริงๆใช่มั้ยนี่ย ชั้นเงยหน้ามองพ่อ

-_-

หน้านิ่งๆแบบนี้ล่ะ เอาจริงชัวร์ โดยไม่อยากนึกเลยว่าจะเป็นยังไง แต่มีพ่อแบบนี้คงต้องปลงสถานเดียว

“งั้นขอคำถามสุดท้ายละกัน”

พ่อเงยหน้าหาชั้น

“จะเริ่มแผนนี้เมื่อไร จะให้ไปเรียนที่ไหน ขืนให้ไปเรียนที่แผนก มีหวังฆ่ากันตายก่อนได้เรียนแหงแซะ”

“เริ่มเหรอ เริ่มอะไรล่ะ เสร็จแล้วต่างหาก พร้อมเข้าอยู่ได้ทันที”พ่อตอบคำถามมา

“เสร็จแล้ว!!!!”ชั้นตะโกนออกมาอย่างลืมตัว เสร็จแล้ว พูดเล่นรึเปล่า ไอ้เรารึก็นึกว่าเพิ่งเริ่มซะอีก จะไม่มีเวลาให้เตรียมใจเลยเรอะ แล้วทำอะไรก็ไม่ยอมบอกกันซักคำ

“อืม เสร็จแล้ว ทั้งตึกเรียน หอพัก ห้องพักครู ทั้งหมดถูกแยกไปอยู่ในพื้นที่ของผู้อำนวยการ เป็นที่ติดทะเล มีเครื่องมือ อุปกรณ์ เครื่องอำนวยความสะดวกก็พร้อมแล้ว  จริงสิ ว่าแล้วก็ไปดูเลยละกัน”พ่อลุกไปโทรศัพท์แล้วกลับมาลากชั้นออกไปจากตึกผู้อำนวยการ

นั่งรถมาไม่นาน ก็มาถึงตึกที่พ่อว่า พื้นที่กว้างขวางดี ทางเหนือเป็นทะเล ตะวันออกเป็นทะเล ตะวันตกเป็นหอพัก ทางใต้เป็นห้องพักครูแล้วคงเป็นหอควบด้วยละมั้ง พ่อลากชั้นเข้ามาในตึกห้องพักครู โอ้โห หรูหราไม่แพ้ตึกเก่าเลยเลยจริงๆ และระหว่างที่ชั้นกำลังเดินดูตึกอยู่ ก็มีคนเดินเข้ามาทัก

“อะไรกัน นึกว่าใครเข้ามา ท่านผอ.เองเหรอ”หนึ่งในนั่นว่า

“สวัสดีครับ อาจารย์”พ่อทักตอบ

“อาจารย์เหรอ นี่จ้างครูใหม่ด้วยเหรอ”ชั้นถามอย่างตกใจ ไม่นึกว่าพ่อจะทำขนาดนี้

“อืม ใช่สิ พวกครูที่โรงเรียนสอนคนอื่นก็ยุ่งพอแล้ว ไม่ต้องให้คอยวิ่งไปวิ่งกลับหรอก”

พอฟังคำตอบแล้ว อยากตายจริงๆ มันจะมีอะไรเกิดขึ้นหนักหนาเนี่ย เริ่มต้นเทอมมาก็ซวยแล้วเรอะ

“จะกลับแล้ว”ชั้นพูดแล้วเดินออกมาเลย พ่อลา บรรดาอาจารย์ แล้วเดินออกมาเหมือนกัน

ชั้นกลับมาหอพักแล้วนอนเลย ทำเอาคนอื่นงงไม่น้อยเลย กับอาการของชั้น ขอให้เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดเป็นความฝันเถอะ นี่เป็นความคิดของชั้นก่อนนอน

แต่ก็ไม่ใช่ วันต่อมา(วันพฤหัส)ชั้นห็ถูกท่านผอ.ตามตัวอีกครั้ง ให้เป็นคนเดินเอกสาร เรื่องเปลี่ยนที่เรียนทั้งหมด ให้ไปเรียนอีกที่ เฮ้อ กว่าจะติดต่อหมด แล้วยังต้องแจ้งให้พวกฮิบาริ มาประชุมอีก ส่วนห้องชั้น ชั้นบอกแล้วเรียบร้อยเรื่องประชุม กว่าจะได้นอน ก็เกือบ 5 ทุ่ม ไม่ไหวแฮะ เหนื่อยชะมัด

“เฮ้อ พรุ่งนี้จะเป็นไงเนี่ย ไม่อยากนึกเลย”บ่นเสร็จก็หลับไป

ตอนเช้าตื่นขึ้นมา เพราะเสียงโทรศัพท์ที่พ่อโทรตามให้ไปเอาเอกสาร หลังจากที่เดินไปเอาเอกสารมา ก็เดินทำใจไปห้องประชุม วันศุกร์ดาร์กเซทจะไม่มีเรียน หยุดเพื่อซ้อมดนตรี เมื่อเดินมาถึงหอประชุม ชั้นก็สำรวจดู ถ้าจะมากันครบแล้วแฮะ แล้วพวกไลท์เซทก็ใส่ชุดนักเรียนมาแฮะ

“เฮ้อ คนสุดท้ายมาซะที จะได้ให้อธิบายซะที ว่าเรียกเรามาทำไม”พอฮิบาริ เห็นหน้าชั้นก็บ่นทันที

นี่รีบอธิบา...อ้าว หายไปไหนแล้ว”ฮิบาริพูดแล้วหันซ้ายหันขวา ท่าทางคงจะหาคนที่เรียกตัวเองมาไม่เจอมั้ง

“ไร้สาระ กลับไปเรียนดีกว่า”หมอนั่นว่า พลางเดินออกไป เพื่อนของเขาก็เดินไปด้วย ชั้นจึงต้องไปขวาง ห้ามไว้

“พวกนายจะไปไหน ไม่ได้ทั้งนั้น จนกว่าจะฟังอธิบายจบ”ชั้นพูดเสียงเฉียบ

“แล้วเธอเป็นคนอธิบายรึไง”แล้วชักสีหน้าไม่พอใจ แล้วย้อนถามมา

“เออ ก็ชั้นเป็นคนเรียกพวกนายออกมานิ”ชั้นตอบ หมอนั่นทำหน้าเหมือนคนถูกขัดใจ แต่ก็ยอม ลงไปนั่งที่เดิม

“มีอะไรรึเปล่าครับ”ทามิถาม ซึ่งคนอื่นก็รอฟังอยู่

“เฮ้อ....”เสียงชั้นถอนหายใจยาว ทำเอาคนอื่นงงไปตามๆกัน

“นี่...”แล้วก่อนที่ฮิบาริจะอาละวาด ชั้นก็ชิงพูดก่อน

“ท่านผอ.มีคำสั่งลงมาว่า จะให้พวกเราทั้งหมดเรียนห้องเดียวกัน”

“!!!!!!”เงียบกริบกันไปทั้งห้อง ไปเป็นเวลา 1 นาที 23 วินาที

“พูดเป็นเล่น!!!”นี่คือเสียงที่ทุกคนพูด

เหอะ เหอะ เป็นอย่างที่คิดจริงๆนั่นแหละ พวกนี้โววายอย่างที่คิดเป๊ะเลย ก็ลองคิดดูสิ ขนาดชั้นยังรับไม่ได้ แล้วเจ้าพวกนี้จะเหลือเรอะ

“ปะ เปล่านะ ชั้นพูดจริง ถ้าไม่เชื่อก็ลองมาอ่านคำสั่งนี่ดูสิ แล้วก็ยังมีรายละเอียดอื่นๆอีก”

ตึง !!!

หวาย ตกใจหมด อีตาฮิบาริเอากระเป๋าฟาดลงโต๊ะ

“ไร้สาระ จะล้อเล่นก็ให้มันมีขอบเขตบ้างสิ ซากุราซาว่า ซากุระ”

“โหย เรียกกันซะเต็มยศเลย ถ้าเป็นไปได้ ชั้นก็อยากให้เป็นเรื่องล้อเล่นเหมือนกันนั้นแหละ แต่สำหรับตอนนี้ ยังไงก็เรื่องจริง 100 เปอร์เซ็นต์

“ชั้นไม่ได้ล้อเล่น ของแบบนี้มันล้อเล่นได้รึไงเล่า”

“ไร้สาระ กลับเถอะ”

ฮิบาริว่า พลางเดินออกไปจากห้อง ท่าทางไม่ค่อยชอบใจนัก เฮอะ ชั้นก็ใช่ว่าชอบใจนักนี่

“นี่จะไปไหนน่ะ ชั้นยังพูดไม่จบ”ชั้นห้ามฮิบาริ เมื่อหมอเปิดประตูหอประชุม

“ชั้นบอกว่าไร้สาระ จะกลับแล้ว”

แล้วหมอนั้นก็เดินออกไปเลย ทำให้คนอื่นๆในไลท์เซทเดินออกไปด้วย ส่วนเพื่อนของชั้นก็นั่งนิ่งเงียบ เพราะพวกนั้นทุกคนรู้ดีว่าชั้นไม่เคยพูดเล่นเรื่องแบบนี้ ยิ่งมีชื่อของผอ.เข้ามาเกี่ยวด้วยแล้ว ยิ่งรุ้ว่าเป็นเรื่องจริงแท้แน่นอน แต่กับพวกไลท์เซทที่ไม่ได้เจอแบบดาร์กเซทมากนัก ส่วนมากจึงไม่ค่อยเชื่อเรื่งแบบนี้

เมื่อพวกไลท์เวทออกไปหมด เพื่อของชั้นก็เดินลงมาจอเอกสารคำสั่ง พอแต่ละคนอ่านคำสั่งจบ ก็หน้าซีดไปเป็นแถวๆ

“ผอ.เล่นอะไรอีกแล้วเนี่ย”ซาเอกิกับซาเอมิพูดขึ้นมา สองคนนี้เป็นฝาแฝดกัน อายุ 16 ปี ซาเอกิเป็นคนพี่ ซาเอมิเป็นคนน้อง เอกแซกโซโฟนกับพิณ สองคนนี้เหมือนกันเปี๊ยบเลยล่ะ จนต้องบอกว่าถ้า 2 คนนี้ไม่ทำผมคนละทรงละก็ แยกไม่ออกหรอก

“ไม่รู้สิ อยากให้เราฆ่ากันมั้ง”ชั้นเองก็จนปัญญาแล้วเหมือนกัน ไม่รู้ว่าพ่อคิดอะไรอยู่

“งั้นก็ต้องเตรียมเก็บของสินะ”หลายคนพึมพำ

“ต้องย้ายให้เสร็จในวันอาทิตย์ ก็เตรียมตัวได้แล้วล่ะ แต่ว่า...”

“แต่ว่า...”(X14)

“ชั้นจะทำยังไง ถึงจะลากเจ้าพวกไลท์เซทมาได้ละเนี่ย”พอชั้นพูดจบ แต่ละคนก็ทำท่าคิดหนักทันที

“เฮ้อ เอาไว้ก่อนละกัน ขอพักไปเก็บของก่อนละกัน”ชั้นสรุปก่อนจะเดินออกมาจากหอประชุม ซึ่งเพื่อนคนอื่นก็เดิมจามออกมา

วันต่อมา(วันเสาร์)

พวกเราทั้งหมด 15 คนก็ทยอยเก็บของ ซึ่งก็มีคนอื่นมาช่วยเก็บด้วย ถึงตอนแรกจะงงว่าทำไมต้องย้าย แต่พอมีชื่อของผอ.มาเกี่ยวด้วยก็หน้าซีดเงียบกริบไปเป็นแถว พวกนี้เขาก็รู้ โดนผอ.แกล้งจนชิน ตอนนี้ชั้นเก็บของเสร็จแล้ว พ่อก็จ้างคนมาขนของเรียบร้อย ระหว่างที่เดินทางไปหอใหม่ ชั้นยังหาวิธีลากพวกไลท์เซทมาที่หอใหม่ไม่ได้เลย

เมื่อคืนชั้นก็โทร.ไปหาฮิบาริ(แอบจิกเบอร์มากอ.ฮานากาว่า)หมอนั่นงงเล็กน้อยว่าชั้นไปเอาเบอร์มาจากไหน พอชั้นบอกให้หมอนั่นบอกเพื่อนให้มาที่หอใหม่ด้วย แต่หมอนั้นกลับบอกว่าไร้สาระ แล้ววางสายไปเลย เจ็บใจชะมัด

ตอนนี้พวกเรามาถึงหอใหม่กันแล้ว ช่างหรูหราอลังการดีแท้ หมดไปกี่ล้าน(วะ)เนี่ย ยิ่งพอเห็นข้างในแล้ว ยิ่งกว่าที่หอเก่าอีก

หอพักนี้ มี 8 ชั้น ห้องพัก 6 ชั้น ชั้นละ 5 ห้อง แต่ละห้องก็ โรงแรม 5 ดาวดีๆนี่เอง

ห้องผู้หญิงอยู่ชั้น 6 – 8 ห้องผู้ชายอยู่ชั้น 3 – 5 ชั้น 1 เป็นชั้นสำหรับพักผ่อน ชั้น 2 เป็นห้องอาหาร พื้นที่อีกครึ่งชั้นเป็นห้องซ้อมแบบเก็บเสียง แถมบนดาดฟ้าก็มีสระว่ายน้ำให้พร้อม

หลังจากที่สำรวจเสร็จ เราก็แยกย้ายไปเก็บของเข้าที่ ชั้นอยู่ห้อง 805 กว่าจะเก็บของเสร็จก็เย็น เราจึงลงมาที่ชั้น 2 เพื่อกินอาหารเย็น ในระหว่างที่กินอยู่ ทามิกับซาเอะก็ถามอย่างกังวล

“พี่ครับ แล้วพวกไลท์เซทล่ะ”

“จะทำยังไงกับพวกนั้นค่ะ”

พอสองคนนั้นพูดจบ เพื่อนคนอื่นก็หันมามองชั้นเป็นตาเดียว ส่วนชั้นก็ทำแค่ถอนหายใจ แล้วส่ายหัวเบา ๆคำตอบของชั้นทำเอาทุกคนเริ่มเครียดขึ้นมาทันที

“งั้นคงต้องใช่กำลังหน่อยล่ะ”

“หือ”(X14)

“เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็รู้

หลังจากที่พวกเราแยกย้ายกันกลับห้องแล้ว เมื่อชั้นมาถึงห้องก็โทร.หาพ่อ

“มีอะไร”

“มีเรื่องให้ช่วยหน่อย”