ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic [ Boku No Hero ] ผมมาเอาคืนครับ

    ลำดับตอนที่ #64 : Intro

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.49K
      98
      10 ธ.ค. 63



    “ยังไม่กลับอีกเหรอ มิโดริยะ”คำถามดังมากจากด้านหลัง ทำให้เด็กหนุ่มผมเขียวในชุดพละ หันมามองคนที่เอ่ยถาม

     

    “ขออีกนิดนึงนะครับ รุ่นพี่โมระ”เขาตอบรุ่นพี่ปีสอง ที่ทั้งตัวปกคลุมไปด้วยขนยาว บนหัวสวมหมวกเครื่องแบบของโรงเรียนชิเก็ตสึ ในมือมีกระเป๋าอยู่

     

    “กำลังจะกลับแล้วหรือครับ”เขาถาม

     

    “ใช่ แต่เห็นประตูห้องฝึกเปิดอยู่ เลยลองแวะเข้ามาดู”รุ่นพี่ขนฟูตอบ

     

    “ยังไงก็เถอะน้า อย่าฝืนเกินตัวล่ะ อิซึคุคุง”หญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างกันเอ่ยบ้าง หลังจากมองสภาพในโรงยิม ที่ค่อนข้างเละเทะอยู่พอสมควร

     

    “ทราบแล้วครับ อีกนิดเดียวจริงๆครับ รุ่นพี่อุสึชิมิ”

     

    “ก็บอกว่าให้เรียกว่าเคย์มี่ยังไงล่ะ”รุ่นพี่คนสวย ดาวดังประจำปีสองท้วง

     

    “โอเคครับๆ รุ่นพี่เคย์มี่”อิซึคุรีบยอมแพ้ เรียกตามที่รุ่นพี่เขาต้องการทันที

     



    “อิซึคุคุงงงง กลับบ้านกันเถอะ”เสียงโหวกเหวกพร้อมกับเสียงเปิดประตูดังตึง ทำให้คนทั้งสามที่อยู่ในห้องฝึก หันไปมองทางต้นเสียงอย่างพร้อมเพรียงกัน

     

    “โยอาราชิคุงนี่”เคย์มี่มองไปทางรุ่นน้องตัวสูงใหญ่ ที่ยืนอยู่หน้าประตู

     

    “อินาสะคุง ซ้อมเสร็จแล้วหรือครับ”อิซุคุถามคนที่หน้าประตู วันนี้พวกเขาจองสนามฝึกพร้อมกัน ของเขาเป็นโรงยิม ของอินาสะเป็นสนามเปิด

     

    “อือ เพราะงั้นกลับกันเถอะ สวัสดีครับรุ่นพี่”เพื่อนร่วมห้องตอบเขากลับมา และหันไปโค้งเก้าสิบองศาทักทายรุ่นพี่ที่เคารพเมื่อเดินเข้ามาใกล้กลุ่ม เพื่อนเขาคนนี้ก็อยู่ในชุดพละเช่นกัน

     

    “เฮ้อ อินาสะคุงมาตามแล้ว คงต้องกลับแล้วล่ะครับ”อิซึคุบอกรุ่นพี่ทั้งสอง

     

    “ดีแล้วๆ ถ้างั้นก็กลับกันดีๆล่ะ อย่าไปถเลถไลที่ไหนกันนะ”รุ่นพี่โมระยกมือทักทายก่อนจะกำชับรุ่นน้องคนสนิทให้กลับบ้านกันดีๆ

     

    “ทราบแล้วครับ!!!/เข้าใจแล้วครับ”พวกเขาสองคนตอบรับ โบกมือลารุ่นพี่ แล้วไปเปลี่ยนเป็นชุดนักเรียนเพื่อกลับบ้านกัน

     



    ในระหว่างเปลี่ยนชุด ก็มีข้อความเด้งเข้ามาในมือถือของอิซึคุ

     

    “มีอะไรหรือเปล่า”คนข้างๆหันมาถาม

     

    “คุณแม่น่ะ บอกว่าประชุมท่าจะยืดเยื้อ ให้หาข้าวเย็นกินไปเลยก่อนกลับ”อิซุคุเก็บมือถือลงกระเป๋ากางเกง แขวนเสื้อพละสีกรมให้เรียบร้อย ก่อนจะหยิบหมวกมาใส่เป็นอย่างสุดท้าย ปิดประตูล็อกเกอร์ล็อกรหัส

     

    ที่โรงเรียนชิเก็ตสึจะมีล็อกเกอร์ไว้ให้นักเรียนใช้เก็บชุดและสัมภาระให้คนละล็อก ใช้เก็บได้ทุกอย่างตั้งแต่รองเท้า ชุดนักเรียนสำรอง คอสตูม ของกินยันหนังสือการ์ตูน(สอดไส้) โดยจะมีอ.มาสุ่มตรวจความเรียบร้อยเป็นระยะๆ ถ้าล็อกเกอร์ใครไม่เป็นระเบียบหรือมีของที่ไม่สมควรมี จะโดนสั่งให้วิ่งรอบโรงเรียน 50 รอบ(ภายในวันเดียว) เขียนรายงานสำนึกผิด 30 แผ่นและต้องไปช่วยงานอ.อีกเป็นเวลา 10 วัน

     



    “งั้นไปกินเบอเกอร์กันมั้ย ของแถมของชุดแมกซ์เบอเกอร์ที่เป็นพวงกุญแจท็อบสิบของฮีโร่เจพีบิลบอร์ด เริ่มแจกเมื่อวานนี้นี่นา”

     

    “แล้วที่บ้านอินาสะคุงล่ะครับ”

     

    แทนคำตอบ ร่างสูงกว่ายืนมือถือของตนมาให้ดู

     

    ...แม่กับพ่อไปเที่ยวทะเล สองคืนสามวัน เงินวางอยู่ที่เดิม ช่วงนี้หาอะไรกินเองไปก่อนนะลูก ^0^...

     

    “ไปอีกแล้วหรือครับ ยังหวานกันเหมือนเดิม”อิซุคุอดบอกออกไปไม่ได้ เมื่อสองอาทิตย์ก่อนอินาสะ ก็เพิ่งบอกเขาไปว่าพ่อกับแม่ไปเดท เอ้ย ไปเที่ยวปีนภูเขากันสองคน

     

    “เรื่องปกติของพ่อกับแม่แหละน่า พอตัดสินใจไปแล้วก็ต้องรีบทำให้เสร็จในทันที จะไม่รอให้ทุกอย่างสายเกินไป นี่ล่ะคติของบ้านโยอาราชิ”ว่าแล้วก็หัวเราะเสียงดัง ปิดประตูล็อกเกอร์แล้วออกจากโรงเรียน ไปหาข้าวเย็นกินกัน

     

    เมื่อชื่นชมของแถมจากเซ็ทเบอเกอร์เสร็จแล้ว พวกเขาก็เริ่มคุยกันเรื่อยเปื่อย โดยมีอิซึคุคอบปรามให้เพื่อนสนิทตนคอยลดเสียงเป็นระยะๆ

     

    “จริงสิ ก่อนไปหาอิซึคุ ผมเจอรองผอ. เป็นที่แน่นอนแล้วว่า อ.จะอนุญาตให้เด็กปีหนึ่งแผนกฮีโร่ที่ทำผลทดสอบได้ดีที่สุด ไปสอบขอรับใบอนุญาตฮีโร่ชั่วคราวของรอบนี้ได้”อินาสะเล่า

    *ติ๊ต่างว่า โรงเรียนชิเก็ตสึมีแค่สองแผนก แผนกฮีโร่กับแผนกทั่วไป

     




    “จริงเหรอ”อิซึคุตาเป็นประกาย

     

    “ใช่ มีเด็กปีหนึ่งถูกคัดขึ้นมา 5 คน เรา 2 คนเป็น1 ใน 5 นั้น”

     

    “เยี่ยมเลย ต้องพยายามให้มากขึ้นแล้วสิ”

     

    “แล้วก็ได้ยินมาว่า เด็กยูเอย์ปี 1 แผนกฮีโร่จะเข้ารับการสอบครั้งนี้เหมือนกัน ช่างเก่งกาจกันซะจริง”อินาสะว่าเสียงเรียบ แล้วกินเบอร์เกอร์ที่เหลือหมดในคำเดียว

     

    “นั่นสิครับ เก่งกันจริงๆ”อิซึคุเอ่ย พลางนึกถึงคนๆนึง ที่เรียนอยู่ที่นั่นเหมือนกัน อิซึคุส่ายหัวไล่ความคิดเรื่องเพื่อนสมัยเด็กออกไป แล้วรีบกินให้หมด จะได้แยกย้ายกลับบ้าน


     

    ตูม!!!

     

    ทั้งที่น่าจะเป็นการจบวันธรรมดาอีกวันหนึ่ง เรื่องก็ดันเกิดก่อนกลับบ้านจนได้

     




    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×