Fic [ Boku No Hero ] ผมมาเอาคืนครับ

ลำดับตอนที่ #49 : วันหยุด

เขียนคัตสึกิเยอะแล้ว มาเขียนทางโชโตะบ้างล่ะกัน

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

เมื่อวานกว่าจะหลับลงก็ดึกมาก วันนี้โชโตะเลยตื่นสายกว่าปกติไปโข

ทุกทีเขาจะออกไปวิ่งตอนเช้าก่อน สักชม.นึง ถึงกลับมาเตรียมตัวไปเรียน แต่นี่มันก็เกือบสิบโมงแล้ว

วันหยุด เตรียมตัวก่อนไปทำภารกิจ เขาจะทำอะไรดีนะ ให้ไปวางแผนกับบาคุโกน่ะเหรอ ไม่มีทางหรอก หมอนั่นจ้องระเบิดเขาทันทีที่เห็นหน้าแน่

......ไปหาข้าวกินแล้วไปเยี่ยมแม่ที่รพ.ดีกว่า.....

แล้วเขาก็เริ่มจัดการตัวเอง เมื่อตัดสินใจเลือกตารางเวลาวันนี้ของตัวเองได้

“อรุณสวัสดิ์จ๊ะ โทโดโรกิคุง  แปลกนะที่เห็นตื่นสาย”อุราระกะทักเขา

“อรุณสวัสดิ์ พอดีเมื่อวานนอนคิดอะไรเพลินน่ะ”

“วางแผนทำงานกับบาคุโกคุงเหรอ”เด็กสาวถามอีก

“คนอย่างหมอนั่น ไม่น่าวางแผนร่วมทำงานกับใครได้นะ แต่ก็เอาเถอะ หน้างานคงพอไหวมั้ง”เขาตอบไปตรง

“ฮะๆ นั่นสินะ คงเป็นภาพที่แปลกพอควรแน่ ถ้าบาคุโกคุงมานั่งวางแผนกับโทโดโรกิคุงเนี่ย”

“แล้วอุราระกะคู่ใคร”เขาถามกลับ

“คู่กับคุณชิโอซากิ ห้องบีน่ะ”

“หืม ดูเหมือนอ.จะจับคู่แบบต้องมีคนนึงเป็นฐานพอจับกุมได้นะ”เขาลองคิดดู

คุณชิโอซากิมีอัตลักษณ์ที่พอจับกุมได้จากเถาวัลย์ ถ้าจากคู่อีดะที่คู่กับคุณเอนโด้ ถ้าอีดะวิ่งไปเพื่อดักหน้า แล้วเหวี่ยงวิลเลินมาได้เหมือนตอนงานกีฬา เคนโด้ก็พอใช้อัตลักษณ์ควบคุมตัวไว้ได้ ถ้าเป็นเขากับาบาคุโก เขาก็เป็นที่สามารถจับกุมคนได้

“น่าจะนะ เดี๋ยวจะลองไปคุยกับคุณชิโอซากิดูก่อน โทโดโรกิคุงจะออกไปข้างนอกใช่มั้ย”อุราระกะถาม ตอนนี้ทั้งคู่หยุดตรงหน้าประตู

“อือ จะเข้าเมือง คุณอุราระกะไม่ไปไหนเหรอ”

“ชั้นนัดพ่อแม่ไว้ตอนบ่ายน่ะ งั้นไว้เจอกันตอนเย็นนะ”แล้วเด็กสาวก็เดินหายไป

ดูเหมือนวันนี้จะมีคนออกไปข้างนอกเยอะเหมือนกัน

โชโตะมองซ้ายมองขวาสำรวจ แล้วเดินออกจากโรงเรียนไป

เขาแวะหาอะไรกินในเมืองก่อน ระหว่างที่กินพี่สาวก็ส่งข้อความมาบอกว่าจะไปเยี่ยมแม่เหมือนกัน เพราะงั้นฝากซื้อขนมด้วย

เมื่ออ่านก็ได้แต่ต้องถอนหายใจ แล้วส่งข้อความโอเคกลับไป

ขนมที่เขาเลือกซื้อไป สำหรับเยี่ยมแม่ คราวนี้เป็นขนมญี่ปุ่น ซื้อมาสามกล่อง เยี่ยมแม่กล่องนึง ให้พี่ฟุยุมิเอากลับไปสองกล่อง ยังไงก็คงหมดอยู่แล้วล่ะ ผู้หญิงกับขนมหวานมันของคู่กันนี่นะ

เขายืนรอที่สถานี ที่นัดกับพี่ไว้ ไม่นานหญิงสาวก็มาถึงแล้วพวกเขาก็เดินไปโรงพยาบาลด้วยกัน

“เอ๊ะ งั้นโชโตะก็ต้องไปทำงานที่ห้างพรุ่งนี้น่ะสิ”พี่ฟุยุมิร้อง เมื่อเขาเล่าเรื่องภารกิจให้ฟัง

“อือ แต่ก็มีตำรวจกับฮีโร่บางส่วนด้วย ไม่ต้องห่วงหรอก”

“แต่ว่า...”

“แค่ช่วยตรวจตราน่ะ เพราะคนไม่พอ มีหลายงานเข้ามาพร้อมกันเลย”

“งั้นระวังตัวด้วยนะ”ฟุยุมิว่า พลางลูบหัวน้องชายไปด้วย

“อือ”น้องชายก็รับคำพี่สาว พลางเดินเข้าไปในโรงพยาบาลด้วยกัน

แต่พอคุยเรื่องนี้กับแม่ คนที่เล่ากลับเป็นพี่สาวเขาที่ดีใจจนเล่าแทนทั้งหมดซะงั้น

“งั้นเหรอจ๊ะ ยูเอย์นี่เป็นที่ไว้ใจมากเลยนะ มีภารกิจให้นักเรียนด้วย”แม่เขาหันมายิ้มให้

“ส่วนนึงที่ได้ก็เพราะ สอบใบอนุญาตชั่วคราวผ่านด้วยนั่นแหละ”ลูกชายเล่าต่อ

“เพื่อนๆของโชโตะเองก็เก่งๆกันทุกคนเลยนะคะ คุณแม่ จากที่เห็นในงานกีฬา เพราะงั้น ต้องผ่านไปด้วยดีแน่เลยค่ะ”

“จ๊ะ พยายามเข้านะ โชโตะ ระวังตัวด้วยนะ”แม่เขาก็ลูบหัวเหมือนกัน

“ครับ”

หลังจากดื่มชาทานขนมกันเสร็จ สองพี่น้องก็บอกลาแม่ แล้วแยกกันที่หน้าโรงพยาบาล เพราะพี่สาวเขามีธุระต่อ

เมื่อโบกมือบ๊ายบายแล้ว มือของโชโตะจับที่ผมของตัวเอง

เขารู้สึกว่า งานนี้ต้องผ่านไปได้ดีแน่ ก็ทั้งแม่และพี่สาวเขาอวยพรให้ขนาดนี้นี่นา ต้องโชคดีแน่ แต่ถ้าเป็นตาแก่ เขาก็พนันได้เลยว่าต้องโชคร้ายแน่ ดีนะที่ไม่ต้องกลับบ้าน ไม่งั้น ตาแก่ต้องพูดเรื่องนู่นนี่นั่นไม่หยุดแน่(น่าจะเห่องานแรกของลูกชายเป็นแน่)

เขาเดินมาเรื่อยๆ จนมาหยุดที่ห้างที่เขามากับอิซุคุ ก็เห็นคนเดินเข้าออกจำนวนไม่น้อย ตามปกติของวันหยุด เขาเลยลองเดินเข้าไปสำรวจดูสักหน่อย

ตรงพื้นที่จัดงาน ยังมีการกั้นเชือกไว้อยู่ งานใหญ่มากจริงๆ โชโตะลองเดินไปรอบๆ ก่อนจะไปเจอจุดที่คนมุงมากๆ จนต้องเดินเข้าไปดู

มันเป็นป้ายประกาศเรื่องที่ผอ.ว่าไว้นั่นเอง เรื่องเหรียญพิเศษรูปออลไมท์กับเหรียญที่จะแจก ทำเอาคนที่มุ่งอยู่ตื่นเต้นไปตามๆกัน พร้อมทั้งมีคนถ่ายรูป คิดว่าเรื่องนี้คงแพร่ออกไปในเวลาไม่นานแน่ เพราะฉะนั้น พรุ่งนี้เตรียมเจอคลื่นมหาชนได้เลย

และเมื่อเห็นว่าคนยิ่งมารวมตัวมากขึ้น เขาก็หลบฉากออกมา ไม่งั้นคงโดนคนทักแน่ เขายังไม่อยากปวดหัวตอนนี้

โชโตะเดินเลี่ยงคนออกมา บริเวณเดิมที่เขากับอิซุคุเคยมา เขากดน้ำจากตู้มา แล้วลงมาทิ้งตัวนอนบนที่สนามหญ้าตรงที่เดิมที่เคยมาเดท(?)กัน

 “ชั้นอยากเจอนาย...ชั้นหวังว่า...ชั้นจะหานายให้เจอนะ..อิซุคุ...”เขาพึมพำก่อนจะหลับตาลง พักสายตาลงชั่วครู่

เมื่อพอใจ ก็ลุกขึ้น แล้วกลับที่พัก เพื่อเตรียมตัวเจอปัญหาในวันพรุ่งนี้

................................

..............

....

ตัดมาอีกทาง(สักนิดๆ)

คัตสึกิที่ไม่คิดจะออกไปไหน ให้นักข่าวมารุมทึ้งเล่น ก็คลุกตัวอยู่ในห้อง คิริชิมะที่พักด้วยกัน วันนี้ออกไปนอกหอ แล้วบอกจะซื้อขนมมาฝาก ซึ่งเขาแค่โบกมือให้

คัตสึกิเดินมาที่ริมระเบียงของห้อง สามลมอ่อนเข้าปะทะใบหน้า

เขาเหม่อมองดูท้องฟ้า ก่อนจะพึมพำกับตัวเอง

“ชั้นอยากขอโทษแก...เพราะงั้น...พรุ่งนี้..จะมาแบบไหนก็ช่าง..”

“มาให้ชั้นเจอหน่อยนะ...เดกุ”

...........................................................