คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ซื้อของ
หลังจากนั้น
รอบตัวบาคุโก ก็ยังคงเป็นปกติ แต่ก็ยังมีการติดตามของตำรวจนอกเครื่องแบบอยู่
เพราะทางด้านเขาน่ะปกติ แต่ทางเพื่อนเก่าเขานี่สิ มีอุบัติเหตุเพิ่มอีก 2 คน
แต่ก็เป็นแค่แผลเล็กน้อย แถมการเกิดสถานการณ์ก็ยังเป็นเหมือนกัน ทำให้ทสึกะอุจิ
ยังไม่ยกเลิกคำสั่ง และทำการสืบสวนต่อไป
“เป็นอะไร
บาคุโก ท่าทางอารมณ์ไม่ดีเลยนะ”คิริชิมะทักตอนกินข้าวเที่ยงกันบนดาดฟ้า
“ท่าทางหงุดหงิดแบบนี้
ไปหาของแก้เครียดในเมืองมั้ย”คามินาริเสนอ
“นั่นสิๆ
ชั้นก็อยากไปเดินเล่นง่า”เซโระยกมือเห็นด้วย ตามด้วยคิริชิมะอีกคน
“โอเค
งั้นเย็นนี่ไปกันเล้....”คามินาริพูดยังไม่ทันจบ บาคุโกก็แทรกทันที
“ไปให้เครียดกว่าเดิมเรอะ
ชั้นยังโดนตำรวจเฝ้าตามอยู่เลยนะเว้ย”พูดจบก็ระเบิดกล่องนมที่อยู่ในมือจนมันสลายไป
ดีนะที่กินหมดแล้ว ไม่งั้นคงเละ
“ยังตามอยู่เหรอ
2 อาทิตย์แล้วนะ”คิริชิมะถาม พร้อมมองเพื่อนของตน
“เออ
มันมีคนเจออุบัติเหตุเพิ่มน่ะสิ สาเหตุเดิมด้วย”บาคุโกตอบแบบไม่สบอารมณ์
“แย่จังแหะ
ถ้างั้นโปรเจ็คคงล่..”เซโระที่พูดยังไม่จบ ก็ต้องชะงักเมื่อได้เสียงสั่นมือถือ
ซึ่งเป็นโทรศัพท์ของบาคุโก
“ยัยป้า
มีอะไร”บาคุโกกดรับพร้อมถาม จนคนอื่นๆมองอย่างปลงตกกับความหยาบคายของเพื่อนคนนี้
“ชั้นเป็นแม่แกนะ
พูดให้มันดีๆหน่อย”เสียงของมิซึกิดังออกมา จนคนอื่นๆได้ยิน
.....นายพูดแบบนี้กับแม่จะดีเหรอ......(X3)
“เออน่า
มีอะไร”บาคุโกบอกปัดไป
“ถ้าเลิกเรียนแล้ว
เข้าเมืองไปซื้อลิปสติกกับยาทาเล็บให้ชั้นด้วย”คุณแม่สั่ง
“เรื่องไรเล่า
ไปเองเซ่”
“ถ้าชั้นอยู่บ้านคงไปเองแล้วชวนอิงโกะออกไปดูของด้วยแล้วย่ะ
ไม่ต้องมาใช้แกหรอก”
“.....”ชื่อของบุคคลสามทำให้บาคุโกคนลูกเงียบไป
“เข้าใจมั้ย
คัตสึกิ ของรุ่นจำกัดจำนวนนะ อย่าให้พลาด เงินชั้นโอนใส่บัตรให้แล้ว
ส่วนรายละเอียดส่งไว้ให้ในไลน์แล้ว ถ้าพลาดชั้นจะตัดค่าขนมแก 3 เดือน”มิซึกิทิ้งท้ายไว้
ก่อนจะตัดสายไปโดยไม่ฟังคำท้วงของลูกชาย
“เดี๋ยว”แต่ไม่ทันซะแล้ว
จึงได้แต่ถอนหายใจอย่างหัวเสีย
“มีอะไรรึเปล่า”คิริชิมะถาม
“ยัยป้าใช้ให้ซื้อของ
แล้วอะไรวะเนี่ย”คัตสึกิเปิดดูรายละเอียดที่แม่ว่า แล้วสบถออกมา ทำให้คนอื่นๆต้องชะโงกหน้าเข้ามาดูอย่างสงสัย
.....เป็นของที่พวกเขาไม่ถนัดเอาซะเลย....
“งั้นเอาไปถามพวกผู้หญิงในห้องล่ะกัน”คามินาริสรุป
แล้วทุกคนก็อพยพ กลับเข้าห้องเรียนไป
ผลจากการสอบถาม
ก็ทำให้พวกเขา 4 คนต้องเข้ามาเดินดูของในเมืองอยู่ดี แถมด้วยตำรวจนอกเครื่องแบบ 2
นาย ก็ตามบาคุโกมาด้วย ตำรวจทั้งสองนายที่ได้รับคำสั่งให้มาคอยดูบาคุโก
พวกเขาได้รับอนุญาตเป็นพิเศษ จะคอยอยู่ในห้องพัก
คอยสอบถามเรื่องราวเป็นพักๆจากอ.ที่สอน ส่วนเวลาเลิกเรียน
พวกเขาจะคอยจับตาดูอยู่ถึงราว 4-5 ทุ่ม ถ้าไม่มีอะไร พวกเขาถึงจะกลับ
พวกเขาหาร้านที่ว่าได้ไม่ยากเท่าไร
เพราะคนบอกทาง บอกได้ครบถ้วนไม่มีตกหล่น แต่ที่แต่ละคนชะงักตอนนี้คือ
อารมณ์แบบร้านผู้หญิงจ๋า มีแต่สีชมพู
ไม่ก็ลายเสือประดับข้างผนัง(ส่องจากข้างนอกน่ะนะ) มีแต่ผู้หญิงเต็มร้าน
ทั้งสาวเล็กสาวใหญ่เนี่ย ผู้ชายทั้งแท่งแบบพวกเขาทำไมจะกล้าเข้าฟะ
“ทำใจเถอะ
บาคุโก เพราะถ้านายไม่เข้า นายคงโดนตัดค่าขนมแน่”เซโระพูดเมื่อหายอึ้ง
คัตสึกิกุมขมับกับหน้าร้าน
นึกสาปแช่งแม่ตัวเองอยู่ในใจ ก่อนจะนึกแผนที่วางของในร้านตามที่ผู้รู้บอกมา
ก่อนจะลากแขนคิริชิมะที่อยู่ใกล้ที่สุดเดินเข้าร้านไป
ส่วนคามินาริ
กับเซโระ ก็โบกมือบ๊ายบาย เล่นมือถือรออยู่หน้าร้าน
ไม่ถึง
10 นาที ทั้งสองคนก็เดินออกมารึเรียกวิ่งจะดีกว่า
“เร็วจัง”เซโระทัก
“ก็มันอยู่ตามที่บอกเลยนี่นา
เจอปุ๊บคว้าปั๊บเผ่นโลด แถมน่าจะชิ้นสุดท้ายด้วย”คิริชิมะตอบ
ในมือบาคุโกมีถุงของเจ้าปัญหา
ก่อนที่จะโวยออกมาตามภาษาคนความอดทนต่ำ
“มันก็ดีที่หาเจอเร็วแถมทันเฉียดฉิว
ถึงผู้หญิงจะมองบ้างก็ไม่แปลก แต่ไอครึ่งสีนั่นมันรู้ได้ไงวะ”
“ไม่รู้สิ”(X2)
ใช่แล้ว
คนที่บอกทางมาร้าน และตำแหน่งของเชล์ลวางของ คือ โทโดโรกิ โชโตะ!!!!
ส่วนอีกคนที่ไม่ตอบ
ก็ยื่นมือถือมาให้ดู ทำเอาทั้ง 3 คน ต้องอ่านไลน์อย่างสงสัย
โทโดโรกิ
โชโตะ : เจอมั้ย
คามินาริ
เด็งกิ : เจอแล้ว ขอบใจนะ
โทโดโรกิ
โชโตะ : งั้นก็ดีแล้ว
คามินาริ
เด็งกิ : ว่าแต่
นายรู้จักร้านนี้ได้ไง แถมยังตำแหน่งวางของอีก
โทโดโรกิ
โชโตะ : อ๋อ
พี่สาวลากมาบ่อยน่ะ
คามินาริ
เด็งกิ : พี่สาวเหรอ?
โทโดโรกิ
โชโตะ : อือ
ลากมาช่วยถือของน่ะ
บางทีพี่เขาก็นึกสนุกจับชั้นเป็นหุ่นลองแต่งตัวแต่งหน้าเหมือนกัน
คามินาริ
เด็งกิ : …….ลำบากหน่อยนะ
(ส่งสติเกอร์เหงื่อตกไปให้)
โทโดโรกิ
โชโตะ : ปลงแล้วล่ะ
ชั้นไปหาไรกินก่อนนะ บาย
คามินาริ
เด็งกิ : ขอบใจนะ บาย
เมื่อทั้ง
3 คนอ่านจบ ก็เกิดอาการสงสารโทโดโรกิหน่อยๆ แล้วพวกเขาก็ไปหาอะไรกินบ้าง
หลังจากเจรจา
ถกเถียง ตีกันอยู่นาน ผู้ชนะจากการเป่ายิงชุบ เลือกของกินคือ คามินาริ
ร้านที่คามินาริเลือก
คือร้านคัตสึด้ง ที่เป็นร้านที่ชื่อในย่านนี้ ดูเหมือนตอนนี้คนจะยังไม่เยอะ
พวกเขาเลยรีบเข้าไปในร้านก่อน
ตอนที่เปิดประตู
ก็มีคนเดินสวนออกมา ทำให้พวกเขาหลบทางให้ก่อน แต่นั่นก็ทำให้บาคุโกะชะงักอีกรอบ
“น้าอิงโกะ”
ความคิดเห็น