ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic [ Boku No Hero ] ผมมาเอาคืนครับ

    ลำดับตอนที่ #3 : โทรศัพท์

    • อัปเดตล่าสุด 9 มิ.ย. 61




    ครืด ครืด ครืด ครืด


     

    เสียงสั่นของโทรศัพท์ทำให้นัยน์ตาสีทับทิมลืมตาขึ้นมา จากการจมอยู่ในช่วงอดีต ถอนหายใจนิดหน่อยเพื่อปรับอารมณ์



     

    .....คงไม่ใช่ยัยป้าโทรมาตามนะ...เขาบอกแล้วนะว่ากลับค่ำ.....


     

    แต่ก็ต้องผิดคาด เมื่อชื่อของคนที่โทรเข้ามา คือเพื่อนเก่าสมัยมัธยมต้นนั่นเอง

     



    “เออ..”

     

    “คัตสึกิเหรอ โทษทีนะ ตอนนี้รบกวนรึเปล่า”ปลายสายถามค่อนข้างเกรงใจ เพราะตั้งแต่ขึ้นม.ปลาย เขาก็ไม่แน่ใจเท่าไร ว่ากิจวัตรของเพื่อนเก่านั้น ยังคงเดิมอยู่รึเปล่า

     

    “เออ คุยได้ มีอะไร”หนุ่มผมสีฟางถาม พร้อมกับเริ่มออกเดินอีกครั้ง

     

    “สุดสัปดาห์นี้ว่างมั้ย ?

     

    “ก็ไม่ได้มีธุระที่ไหน ทำไม ?”

     

    “จะชวนไปเยี่ยมคนที่โรงพยาบาลน่ะ”

     

    “เยี่ยมคน? แล้วมาชวนชั้นเนี่ยนะ” บาคุโกเริ่มอารมณ์เสีย ทำไมต้องชั้นวะ ไม่มีคนอื่นให้ชวนรึไง

     


    “เฮ้ย เดี๋ยวๆ ใจเย็นฟังที่พูดก่อน”อีกฝ่ายรีบปราม เพราะกลัวคนหัวร้อนจะวางสายไปเสียก่อน

     

    “ถ้าไม่สำคัญ ชั้นจะไปดักตีหน้าโรงเรียนแก”บาคุโกอารมณ์บ่จอย พลางนึกไปว่า อีกฝ่ายอยู่โรงเรียนอะไร

     

    “ใจเย็นดิ คนที่จะไปเยี่ยมคือ อ.ประจำชั้นเราตอนม.3น่ะ ดูเหมือนแกจะถูกทำร้าย อาการค่อนข้างน่าเป็นห่วงอยู่นะ”

     

    “หืม ถูกทำร้าย? ไม่ใช่อุบัติเหตุเรอะ”

     


    “ไม่รู้สิ แต่ดูเหมือนจะมีอะไรแปลกๆนิดหน่อย”ปลายสายพูดด้วยเสียงไม่ค่อยแน่ใจนัก

     

    “แปลก? ถามจริงในสังคมแบบนี้ ยังจะมีอะไรแปลกอีก” บาคุโกถาม พร้อมกับเปิดประตูบ้าน ทักทายพ่อกับแม่นิดนึง ก่อนจะเดินเข้าห้องนอนของตนไป


     



    “คือจะว่าไงดี แค่ว่าช่วงนี้พวกเรา ที่เคยอยู่ม.3ด้วยกันน่ะ มีอุบัติเหตุ หรือเหตุร้ายบ่อยๆเลยล่ะ”

     

    “หือ”

     

    “อันนี้พวกผู้หญิงเล่ามาอีกทีนะ แต่ช่วงเดือนนี้ ไม่ซวย เจอลูกหลง ก็เจออุบัติเหตุเข้าไป 8 คนล่ะ นี่เฉพาะคนที่นอนรพ.นะ รวมอ.ด้วย แต่ก่อนหน้านี้ ก็มีแบบที่บาดเจ็บเล็กน้อยอีกนะ”

     


    “เยอะชะมัด”นัยน์ตาสีแดงมองไปที่ปฏิทิน วันนี้เพิ่งวันที่ 11 เอง


     

    “เนอะ คนอื่นๆเลยจะนัดรวมตัว ไปเยี่ยมคนที่นอนอยู่รพ.สักหน่อย คัตสึกิก็โผล่มาหน่อยนะ ถือซะว่ามาเจอเพื่อนเก่าด้วย”

     

    “.....”

     

    “......”ปลายสายอีกฝั่งเงียบเพื่อรอคำตอบ

     

    “เออ จะไปละกัน”บาคุโกตอบตกลง


     

    “โอเค ขอบใจนะ วันอาทิตย์ตอน 11 โมงที่หน้าสถานีนะ”เขานัดเวลาเสร็จสรรพ

     




    “เออ” เมื่อจบเรื่อง เขาก็วางสายไป ก่อนจะเดินไปชาร์ตแบตมือถือทิ้งไว้ บนโต๊ะหนังสือ มือหนา หยิบอัลบั้มเล่มเล็กที่เรียงอยู่ข้างหนังสือเรียนบนโต๊ะออกมา


     

    เปิดดู 2 – 3 หน้า ก่อนจะวางทิ้งไว้

     


    “แต่ในบรรดาเพื่อนเก่านั้น ไม่มีแกสินะ”




     

    โดยหน้าที่เปิดทิ้งไว้ คือรูปสมัยเด็กที่ยัยป้าของเขาถ่ายไว้

     

    รูปคู่ของเขากับเดกุ ก่อนที่จะอายุ 4 ขวบ





    - - - - - - - - - -

    แต่ละตอนจะค่อนข้างสั้นหน่อยน้า(ถ้าเทียบกับที่เขียนปกติ)


    เพราะที่จริงเรื่องนี้กะเขียนเป็นเรื่องสั้น แต่พอเขียน 

    มันก็ตอนเดียวจบไม่ได้อยู่ดี เลยต้องแบ่งๆไปนะ

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×