คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ลูกอมอันนี้ มันไม่ใช่ของผมน่ะ
‘พี่รับ ทั้หมนี้เท่าไรรับ’ เสียอผมุยับพนัานร้าน้าสวัสิารในโรเรียน ‘โห มสัน์ นายื้อไปทำอะไรเยอะเเยะเนี่ย’ “ปานเทพ” เพื่อนสนิทอผมถามผม้วยวามแปลใ ัวผมเอ็ไม่ไ้อบอะไรไป เพียเเ่ยื่นเินให้ับพนัาน เเล้วพาันเินออาร้าน
สีหน้าอปานเทพยัสสัย เเ่ไม่ไ้พูอะไร ไ้เเ่บ่นพรึมพรำอยู่นเียว ‘อ่ะ มีไร็ว่ามา’ ผมหันไปถามเพื่อนทีู่เหมือนะาใ ปานเทพถามลับมาทันที ‘เี๋ยวนี้ นายหันไปินลูอมเเล้วหรอ ปินายไม่ินมันนี่นา’ ผมยิ้มเล็ๆในใ ‘ริๆเราื้อมาถมที่น่ะ ฮ่าฮ่า’ พวเราสอน็หัวเราะออมา ปานเทพไม่ไ้โฟัสที่ลูอมเเล้ว ถือว่าเบี่ยเบนวามสนใสำเร็ เมื่อเินถึห้อเรียน เราสอน็่อนนมที่ื้อมา เเล้วลับเ้าไปเรียนอย่าเเนบเนียน
เรียนไปไ้สัพั ัวผมเอำลั้มลเนื้อหาบนระานที่อาารย์เียนไว้ เพื่อนๆนอื่นเริ่มเสร็เเล้ว ่าน่าเรียมัวเ็บอ เรียมพร้อมที่ะลับบ้าน
“มสัน์!!” เสียปริศนาเรียผม ผมหันมอหา้นออเสียนั้น เเล้วพบว่าเป็นเสียอเพื่อนในห้อ ‘นมอนายเยอะมาเลย เราอินบ้าิ’ ยื้ยย เห็นไ้ไเนี่ย ่อนไม่เนียนเลยเรา ‘เอ่อือ นมพวนี้ มันไม่ใ่อผมน่ะ มันเป็นอ…’ ่อนที่ผมะพูบ ทันในั้น ‘ลับบ้านโยสวัสิภาพนะนัเรียน’ เสียอาารย์พู ยืนยันว่าหมาบสุท้ายอวันนี้เเล้ว ทุนในห้อรีบออาห้อเรียนอย่ารวเร็ว เหลือเเ่ผม ที่ยัเนื้อหาบนระานไม่เสร็
'ึ ั ึ ั' เสียเินอใรสัน ำลัมุ่หน้ามาที่ผม ‘อนั่้วยนไ้ไหมะ’
ความคิดเห็น