คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1 ความฝันและปัญหาเรื่องปากท้อง
Chapter 1 ความฝันและปัญหาเรื่องปากท้อง
“โย..ระวัง” เสียงตะโกนบอกพร้องกับร่างที่วิ่งเข้าไปผลักเด็กหญิงที่อยู่กลางถนน ขณะที่รถกระบะแล่นเข้ามาในระยะใกล้
ผลัก........เอี๊ยดดดดดดดดด โครม
ร่างที่ตะโกนเรียกกระเด็นออกไปไกลตามแรงกระแทก
“ไม่มมมมมมม....แฮ่ก แฮ่ก”
แสงแห่งรุ่งอรุณส่องลอดมาตามรอยแหวกของม่าน ทำให้เห็นร่างบางบนเตียงที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อของโยเกิร์ต เธอหลับตาลงอีกครั้งแล้วยกมือข้างหนึ่งตบที่หน้าผาก ราวกับว่าถ้าทำอย่างนี้แล้วจะทำให้ทำให้ลืมฝันเมื่อครู่ได้สนิท ฝันที่เธอไม่ปรารถนาจะฝัน ฝันที่เฝ้าหลอกหลอนเธออยู่ทุกคืน แม้ยามตื่นก็ไม่อาจลืมเลือน
“บ้าจริง..” หญิงสาวสถบก่อนมองไปที่นาฬิกา เป็นอีกหนึ่งวันที่ต้องต่อสู้กับการมีชีวิตอยู่
บ้าที่สุด!!ทำไมวันนั้นไม่เป็นฉันนะ..ทำไมกัน
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“โยเกิร์ต เสร็จรึยังลูก พ่อทำแซนวิชเสร็จแล้วนะ”
ชายร่างสมส่วนอายุประมาณ 30 ปลายๆเรียกลูกสาวให้ลงมา เค้าอยู่ในชุดเสื้อกล้ามสีขาว สวมทับด้วยเสื้อเชิ้ตแขนสั้นลายสก็อตไม่ติดกระดุมกับกางเกงยีนส์สีซีดๆ ดูแล้วรับกับใบหน้าที่ดูหล่ออย่างเซอร์ๆ แต่สิ่งที่ไม่เข้ากันเลยก็คือ..ผ้ากันเปื่อนลายเป็ดสีเหลืองหมองๆเพราะผ่านการใช้มาอย่างโชกโชน ซึ่งอาจบอกได้เลยว่าเขาคงจะเป็นพ่อครัวประจำบ้าน แต่คงจะมีลูกมืออีกคนแน่ๆ เพราะบนผนังยังมีผ้ากันเปื้อนอีกผืนที่มีสภาพไม่แตกต่างกันมากนักแขวนไว้
“จะลงไปเดี๋ยวนี้แล้วค่า..”
“ระวังบันไดด้วยนะ...”
ตึ้ง ตึ้ง ตึ้ง โครมมม....
“โอ้ยยย..พ่ออ่ะไม่เตือนโยเลยนะ” โยเกิร์ตนั่งจุ่มปุ๊กอยู่ที่บันไดขั้นสุดท้าย สีหน้าแสดงความเจ็บปวด
ผู้เป็นพ่อหัวเราะหึหึพร้อมกับส่งสายตารำคาญแกมขบขันไปให้ “ลงทุกวัน ล้มทุกวัน บันไดตัวนี้ท่าทางจะเป็นปัจจัยที่ 5 ของลูกแล้วมั้ง”
“โธ่!!พ่อถ้า น.ส.เคียงตะวัน คนนี้ตกบันไดจนมีชื่อในกินส์เนสบุ๊คนะ อย่ามาง้อแล้วกัน” เด็กสาวตอบกลับไปอย่างข้างๆคูๆ แต่มันเป็นคำตอบที่เรียกสายตาเอ็นดูจากพ่อได้มากโข
“หึหึ..เหรอ แต่พ่อว่าจะไม่ได้มีชื่อแค่เรื่องตกบันไดนะสิ น่าจะส่งลูกเข้าประกวดด้วย” เมื่อได้ยินอย่างนั้นโยเกิร์ตที่กำลังหยิบนมจากตู้เย็นก็อดไม่ได้ที่จะทำท่าโบกมืออย่างนางสาวไทย แล้วยิ้มหวานให้พ่อ
“ ใช่แล้ว ก็ลูกสาวพ่อสวยนี่นา ตำแหน่ง Miss Universe จะไปไหน”
“เปล่า!! Miss Clumsy Universe ต่างหาก ฮ่า ฮ่า ฮ่า” [clumsy : งุ่มง่าม]
กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง พ่อเดินไปรับโทรศัพท์แล้วปล่อยให้ว่าที่ Miss Clumsy Universe นั่งหน้างอ มือนึงลูบก้นที่กระแทกบันได มือนึงหยิบแซนวิชใส่ปาก
“โยขึ้นไปกินบนรถเถอะ พ่อต้องรีบไปหน้างาน”
“มีอะไรเหรอคะ”
“ก็มีปัญหานิดหน่อย ไปเถอะลูก”
ก่อนจะออกจากบ้านโยเกิร์ตไม่ลืมที่จะยิ้มให้กับรูปที่ตั้งอยู่บนตู้โชว์ในห้องรับแขกเหมือนทุกครั้งที่ทำก่อนออกจากบ้าน แต่ยิ้มนั้นติดอยู่แค่ริมฝีปากไม่ได้เลยไปถึงดวงตา
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
โยเกิร์ตสังเกตว่าตั้งแต่พ่อขึ้นมาบนรถสีหน้าก็เคร่งขรึมไป ไม่สิ !! ตั้งแต่ได้รับโทรศัพท์ด้วยซ้ำ สงสัยคงไม่พ้นเรื่องที่ได้รู้มาทางโทรศัพท์แน่นอน
“โธ่..พ่อไม่ต้องทำหน้าโหดนักก็ได้ แค่พ่อไม่โกนหนวดคนงานคงจะกลัวแย่แล้ว อย่างกะจอมขมังเวทย์แทนที่จะเป็นวิศวกร” โยเกิร์ตตัดสินใจทำลายความเงียบ เพื่อทำให้บรรยากาศดีขึ้น
ชึ้งงง...
ปราศจากเสียงตอบรับใดๆนอกจากเสียงถอนหายใจของพ่อ คงไม่ใช่ปัญหานิดหน่อยอย่างที่พ่อบอกแน่ๆ
“เอ่อ..พ่อคะอย่าเพิ่งเครียดเรื่องงานไปเลย เดี๋ยว..”
“เฮ้อ..โยมีร้านอาหารที่ไหนแนะนำพ่อบ้างมั้ยแม่ครัวที่บริษัทเค้าลางาน แล้วพ่อจะมีความสุขกับการทำงานตอนบ่ายได้ไงเนี้ยถ้าไม่ได้กินกับข้าวฝีมือป้าแจ่ม โธ่ป้าแจ่มไม่น่าลาเล้ยย....”
“ดะ..เดี๋ยวก่อนพ่ออย่าบอกโยนะว่าปัญหาที่พ่อบอกคือแม่ครัวลางาน?? ”
“ถูกต้องแล้วลูก ตกลงมีร้านไหนจะแนะนำพ่อบ้าง”
ชิ้งงง...
ปราศจากเสียงตอบรับใดๆนอกจากเสียงถอนหายใจของโยเกิร์ต ใครก็ได้ช่วยบอกทีว่านี่ไม่ใช่พ่อช้านนน เมื่อหันมาเจอสีหน้าเอ๋อเหรอของลูกสาวตัวเองพ่อจึงเอ่ยขึ้นมา
“ โธ่..โย อย่ามองข้ามปัญหาเรื่องปากท้องนะลูก มันสำคัญมาก คนเราจะทำงานได้แล่น ก็ต่อเมื่อได้รับอาหารรสเลิศ” พ่ออธิบายพร้อมกับใช้มือประกอบราวกับว่ากำลังชี้แจงนโยบายในการหาเสียง เฮ้อ....
“ถ้างั้นจอดข้างหน้าเลยพ่อ เดี๋ยวดินเข้า รร. เองพ่อจะได้มีเวลาไปแก้ปัญหาของพ่อ วันนี้โยกลับเองนะ หวัดดีค่า..” โยเกิร์ตพูดตัดบท ถ้าต้องอยู่กับพ่อนานกว่านี้คงจะเป็นเธอแน่ที่มีปัญหา
“อะๆก็ได้...เปิดเทอมวันแรกอย่าไปฉุดใครนะลูก พ่อยังไม่มีสินสอดไปขอเค้า”
โยเกิร์ตยิ้มให้กับอารมณ์ขันของพ่อที่มีเสมอๆ พ่อเป็นคนที่สำคัญของเธอ เป็นทั้งพ่อ พี่ชาย เพื่อน เป็นทุกอย่างในชีวิต ระหว่างที่ยังมีลมหายใจโยเกิร์ตสัญญากับตัวเองไว้ 2 ข้อ ข้อแรกจะไม่มีวันทำให้พ่อเสียใจ และข้อสองคือต้องทำข้อแรกให้ได้
เทพธิดาแห่งความมืด : แหะๆคือเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกค่ะยังไงก็ฝากด้วยนะคะ สิ่งที่ต้องการมั๊กมากกกคือ คอม เมนท์ค่าช่วยหน่อยน้า ขอบคุนเคิ้บ
ความคิดเห็น