ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Need Not To Do ห้ามทำ ! ถ้าอยากติดเตรียมฯ !!

    ลำดับตอนที่ #9 : วันประกาศผล [P'Kaew]

    • อัปเดตล่าสุด 27 มี.ค. 56


    อ่าาา ... วันนี้ประกาศผลเตรียมแล้วว >w<!! ฮ่า ๆ พี่เพิ่งนึกได้!! ตื่นเต้นเหมือนตัวเองสอบเลย 

             พี่จะเล่าเหตุการณ์วันประกาศผลของพี่ให้ดีกว่าถึงไม่มีใครอยากรู้ก็ตามม ฮ่า ๆ  ก็หลังจากสอบเตรียมเสร็จ พี่ก็รู้ชะตาอยู่แล้ว แต่ในใจพี่ก็แอบหวังลึก ๆ ฮึ่ย มันอาจจะมั่วถูกบ้างแหละว้าา แล้วพี่ก็นั่งกินนอนกิน ออกไปเที่ยวกับเพื่อนฆ่าเวลาไปวันๆ รู้สึกได้ถึงความทรมานสุดขีด ... 
             พอถึงวันประกาศผล พี่ก็นั่งกระสับกระส่ายทั้งวัน เข้ากลุ่ม มุ่งสู่TU75 ทั้งวัน แบบมันลุ้นใจจะขาดอ่ะน้อง คือตอนนั้นอ่ะ แบบพี่ติดพิเศษวิทย์ไปแล้วนะตอนนั้น แต่ด้วยความที่ยังหวังเล็กๆว่าจะติดเตรียม พี่เลยยังไม่ซื้อชุดนักเรียนอ่ะน้อง คิดดูดิ พี่ยังหวังแค่ไหน พอถึงเวลาหกโมงพี่ก็รีเฟรชใหญ่ ระบบล่มตามคาด พี่ก็ยังรีเฟรชต่อไป จนกระทั่งพี่เข้าได้ ตอนนั้นพี่ยอมรับเลย พี่กลัว พี่ไม่กล้าดูผล ตอนนั้นแม่พี่นังอยู่ข้างๆพี่ ดูผลพร้อมๆกับพี่ พี่บอกแม่ว่า ไม่กล้า แม่บอกพี่ว่า "ไม่ติดเตรียมก็ไม่เป็นไร แม่แค่เห็นลูกพยายามก็ดีใจแล้ว" มันทำให้พี่ฮึดอ่ะ แบบเอาวะะ พี่ก็กรอกรหัสเสร็จอะไรเสร็จ แล้วก็กดดู ผลปรากฏว่า พี่ "ไม่ติด"  ความรู้สึก ณ ตอนนั้น เหมือนมีอะไรมาเสียดหัวใจอ่ะ ทั้งๆที่พี่ก็บอกกับตัวเองแล้วว่า มันคงไม่ติดหรอก พี่รู้ตัวเองดี ว่าพี่ยังพยายามไม่มากพอ แต่พอมันถึงเวลาจริงๆ มันก็ทำใจไม่ได้อยู่ดีอ่ะน้อง ครอบครัวพี่ก็ปลอบพี่ว่าไม่เป็นไร พี่ก็ยิ้มรับแล้วทำเหมือนไม่เป็นอะไร แต่ข้างในมันผิดหวังมาก แล้วพี่ก็คุยกับแอ๋ม ผลคือไม่ติดเหมือนกัน แต่พี่ก็อยากให้แอ๋มติดนะ พี่จะได้เอาไปอวดคนอื่นได้ ฮ่า ๆ แล้วก็คุยๆกันว่าจะไปดูผลพรุ่งนี้มั้ย ตอนแรกพี่ก็ไม่อยากไปลึกๆ แต่ก็ไปเผื่อจะได้ที่ดีๆ เอาไปยื่นสำรอง ก็เลยไปดูผลที่เตรียมด้วย วันต่อมา ผ่างงง!! สองพันกว่าๆ อ่า หมดหวังครั้งที่ 2 ตอนนั้นพี่เห็นรุ่นพี่เค้าบูมกันแล้วพี่อิจฉาอ่ะ พี่อยากเป็นหนึ่งในคนที่ได้พระเกี้ยวน้อย อยากใส่ชุดนักเรียนเตรียม ตอนนั้นพีรู้สึกเกลียดตัวเองมาก ทำไมต้องรู้สึกอย่างนี้ ทำไมเราไม่ยินดีกับเค้า พี่เฟลมากอ่ะน้อง แล้วพี่ก็คิดจะซิ่วอยู่ตอนแรก ๆ แต่พี่มาคิดๆดูอีกที พี่ว่าพี่จะเก็บเตรียมไว้ในความทรงจำ อยู่เตรียมเราอาจจะได้อะไรหลายๆอย่าง แต่ไม่ใช่่ว่าอยู่ที่อื่นแล้ว เราจะไม่ได้อะไรเลย เราอาจจะได้อะไรบางอย่างในสิ่งที่เตรียมให้ไม่ได้ก็ได้ พี่ก็คิดเข้าข้างตัวเองแบบนี้แล้วก็ตัดสินใจที่จะไม่ซิ่ว


              เรื่องของพี่ก็จบลงแค่นี้ ยาวดีเนอะ ฮ่า ๆ  น้องสงสัยมั้ย ทำไมมีแต่พี่ แอ๋มมันไปจีนอ่ะ ฮืออ กว่าจะกลับมา บทความอาจจะร้างไปเล็กน้อย แต่พี่จะพยายามอัพบ่อยๆนะ :)



              ถึงน้องที่ติดนะเก่งมากจ้า รักษาความพยายามเอาไว้ สิ่งอื่นๆในชีวิต มีอีกมากที่จะต้องใช้ความพยายามมากกว่าสอบเข้าเตรียม อย่าประมาทเพียงเพราะคิดว่าตัวเองอยู่เตรียม อย่าข่มคนอื่น อย่าดีใจมากไป เห็นใจน้องที่ไม่ติดบ้าง ฮ่า ๆ พี่เองก็อิจฉาน้อง =..= 

           ส่วนน้องที่ไม่ติด พี่คงบอกไม่ได้ว่าอย่าเสียใจ เพราะพี่เข้าใจในจุดที่น้องเป็น น้องเสียใจได้ แต่อย่านาน เอาความผิดหวังมาเป็นแรงผลักดัน อย่าใจแคบเหมือนพี่ อิจฉาคนที่ติด แสดงความยินดีกับพวกเค้า พวกเค้าอาจจะพยายามมากกว่าน้องมาก เลยทำให้เค้าได้ในสิ่งที่เค้าลงทุนไป เรื่องซิ่ว อันนี้ก็แล้วแต่น้อง แต่พี่อยากให้น้องคิดดีๆ ถ้าโรงเรียนที่น้องอยู่โอเคอยู่แล้ว พี่ไม่อยากให้น้องซิ่ว แต่ถ้าน้องยืนยัน พี่ก็เป็นกำลังใจให้น้องๆต่อไป ขีวิตน้องมีอะไรมากกว่าที่เรียนตอนมอสี่เยอะ ผ่านไปให้ได้นะน้อง สู้ๆ ^^ 




           ขอพูดถึงบทความนี้นิ้สสสสนึง บทความนี้พี่กับแอ๋มวางแผนกันไว้ว่าจะทำไปเรื่อยๆ จนถึงรุ่นน้อง TU77 จ้า มีอะไรก็ปรึกษาพี่ได้เสมอนะ ข้อความมา หรือจะเม้นไว้ก็ได้ พี่จะตอบทุกคน ~ 


                                                                                                                                              รักน้องทุกคน <3 




    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×