ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Need Not To Do ห้ามทำ ! ถ้าอยากติดเตรียมฯ !!

    ลำดับตอนที่ #5 : Need Not To Do 2 ; Don’t do for moment , but always keep doing

    • อัปเดตล่าสุด 28 ธ.ค. 55


            ขึ้นหัวข้อใหม่แล้ว ~ แล้วน้องก็อาจจะยังงงกับชื่อเรื่องอีกเหมือนเดิม ดังน้นพี่ก็จะมาชี้แจงแถลงไขอีกครั้ง อะแฮ่มๆ !! อย่าตั้งใจแค่สองสามวัน ถ้าคิดจะทำต้องทำให้ตลอด นี่ก็เป็นอีกข้อควรระวังและสำคัญมาก ! น้องๆอาจจะรู้สึกแบบว่า เฮ้ย ! วันนี้อยากสอบเตรียมฯ ไปซื้อหนังสือดีกว่า พอวันถัดมาน้องอาจจะรู้สึก วันนี้ขี้เกียจจัง เมื่อวานอ่านแล้ววันนี้ไม่อ่านแล้วก้นเรื่องแบบนี้มันห้ามกันไม่ได้พี่ก็รู้ 555 การบอกเล่าหรือโน้มน้าวใจผ่านตัวหนังสือที่ต้องอธิบายแบบนี้มันยากสำหรับพี่เกินไป แล้วพี่ก็เข้าใจว่าการบอกเล่าแบบดีมันไม่เกิดอะไรขึ้นมา น้องอาจจะอ่านผ่านๆแล้วก็ลืม ดังนั้นมาฟังประสบการณ์ตรงของพวกพี่กันดีกว่า :’)

    ___________________________________________________________________________


    ตัวอย่างที่ 1 ; สวัสดีจ้าน้องๆ พี่แก้วนะ :))  เคยเป็นกันบ้างมั้ย เวลาจะทำอะไรไฟติดแค่แปป ๆ แล้วก็ดับมอดไปซะยาวเลย อย่างนี้ไม่ดีนะน้องเอ๋ย อนาคตน้องก็อาจจะดับมอดเหมือนไฟได้นะ พี่ขอเตือนไว้ก่อนนะเออ แต่เรื่องแบบนี้ก็อย่างที่พี่แอ๋มบอกไปข้างต้น มันห้ามกันไม่ด้ายยย !! แต่มันพอจะยับยั้งได้นะเออ พี่จะเล่าเรื่องของพี่ให้ฟัง ประสบการณ์เมื่อพันปีที่แล้ว ฮ่าๆ 
    พี่เป็นคนที่อยู่ดีๆ ก็ฮึดขึ้นมาได้อย่างง่ายดาย เรื่องสอบเตรียมฯก็เช่นกัน ตอนแรกๆ พี่ฮึดเลยน้อง ไปซื้อหนังสือ หาที่เรียน หาข้อมูลอะไรยังไง อ่านหนังสือทั้งวัน คอมนี่แทบจะไม่เปิดเลยอ่ะ นั่งทำโจทย์อยู่ในห้อง ถึงเวลากินข้าวพ่อก็เรียกลงไปกิน พี่เป็นอย่างนี้อยู่สองสามวันอ่ะน้อง หลังจากนั้นก็เกิดอาการอย่างที่พี่บอก ไฟเริ่มดับ ถ่านเริ่มหมด เชื้อเพลิงเริ่มไม่พอ พี่เริ่มขี้เกียจ จากตอนแรกพี่ตื่นเช้ามาทำ พี่เริ่มตื่นสาย จากที่พี่ไม่ค่อยเปิดคอม พี่เริ่มเปิดนานขึ้นเรื่อยๆ โจทย์พี่ก็ทำค้างๆไว้ แล้วก็ไปนั่งเล่นคอม อาการเริ่มไม่ดีล่ะ และเป็นอย่างนี้อยู่นาน กว่าพี่จะสำนึกได้อีกทีว่าควรจะอ่านอย่างจริงจัง มันก็แทบจะสายไปแล้ว T^T มันเป็นความรู้สึกที่ว่า เฮ้ยย ตรูทำอะไรลงป๊ายยย มันไม่ทันแล้วว จะเอาไงต่อดีน้ออ
    เห็นมั้ยน้อง เป็นแบบพี่มันแย่นะ ถ้าน้องรู้สึกตัวเร็วก็ดี แต่ถ้าน้องเป็นแบบพี่ น้องก็จะลงเอยด้วยการไม่ติดเตรียมฯนะ พี่ขอเตือนๆ พี่ไม่อยากเห็นน้องๆที่รักเป็นแบบพี่นะ 


    พี่ขอแนะนำวิธีกันไฟมอดหน่อยนะ ;) :: 
    1. พี่แนะนำให้น้องหาแรงบันดาลใจอะไรก็ได้ ที่น้องคิดว่ามันยิ่งใหญ่พอที่จะทำให้น้องไม่วอกแวก เวลาที่ไฟน้องเริ่มมอดน้องก็ท่องเอาไว้ เขียนไว้แล้วแปะไว้ในหนังสือ ไว้บนโต๊ะ หรืออะไรก็ได้ ตอนพี่พี่เอารูปที่พี่ถ่ายกับพ่อแปะไว้ในหนังสือฟิสิกส์ แล้วก็เอารูปที่ถ่ายกับแม่แปะในหนังสือเลข เวลาเปิดมาเห็นหน้าพ่อแม่ สำหรับพี่มันรู้สึกว่า คนนี้แหละ ที่เราต้องฝ่าฟันทุกอย่างเพื่อเค้า มันทำให้พี่รู้สึกไฟเริ่มติดอีกครั้ง เขินอ่ะ พี่ไม่เคยเล่าให้ใครฟังเลยนะ =///=

    2. ไม่ต้องตั้งใจอ่านตลอดเวลาก็ได้ พี่ไม่ได้หมายความว่าให้น้องอ่านผ่านๆ ไปเลยนะ พี่หมายถึง ถ้าเหนื่อยๆน้องก็พัก ถ้าเริ่มรู้สึกเบื่อ หรือคิดอยู่นานก็คิดไม่ออก น้องก็เปิดหนังสือนั่งดูรูปอะไรในหนังสือไปเรื่อยๆ ก็ได้ พี่ว่ามันแก้เบื่อได้ดีนะ พอพี่ดูรูป สมมติว่าชีวะ พี่ก็จะนั่งเดาว่าเป็นรูปไร ถ้าฟิสิกส์ก็อาจจะทายว่า มันอาจจะเป็นเนื้อหาของอันไหน อะไรแบบนี้ ทายสนุกๆ นะน้อง อย่าไปเครียดกับมันเพิ่มล่ะ 

    3.คอยเตือนสติตัวเองอยู่เสมอ ว่าตัวเองทำอะไร ไม่ฟุ้งซ่านกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง บางครั้งการที่เราคิดอะไรฟุ้งซ่านมันก็ทำให้เราวอกแวกและลืมเป้าหมายของเราได้นะคะน้อง 


    สู้นะจ๊ะ น้องๆที่น่ารักทุกคน~ 



    -------------------------------------------------------------

    ตัวอย่างที่ 2 ; 

     
                                      อะแฮ่มๆ ! ถึงเวลาประจานตัวเองอีกแล้ว QwQ แต่พี่ยอมเพื่อน้องๆจะได้ไม่หลงผิดแบบพี่(งั้นหรอ ฮ่าๆ) เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า .... หลังจากที่พี่ตัดสินใจได้ว่าจะสอบศิลป์ญี่ พี่ก็จะลุยซื้อหนังสือ(อีกครั้ง) อาทิตย์แรก ! ที่ซื้อมาพี่ตั้งใจมากเลย มันแบบมุ่งมั่นมาก จะสอบให้ได้!!!  แล้วพอเข้าสู่อาทิตย์ต่อมา ..นอนขึ้นอืด... พี่รู้สึกแบบ เฮ้ย ! วันนี้ขี้เกียจจัง เมื่อวานอ่านแล้ววันนี้ไม่ได้อ่านแล้วกัน(ประโยคนี้คุ้นๆเหมือนข้างบนมั้ย ฮ่าๆ) พี่ก็หยุดอ่าน หยุดแบบหยุดจริงๆนะ เปิดผ่านๆความรู้ไม่เข้าสมองเลย แล้วเวลาก็ผ่านไปเรื่อยๆ...จนกระทั่งเหลือเวลาอีกสามเดือน ... พี่คิดจะเข้าเตรียมตอนช่วงตุลาน่ะก็อ่านแค่อาทิตย์แรกแล้วก็เลิกเลย 555 สุดท้ายเวลาไม่เคยพอ ... พี่เริ่มอ่านจริงจังอีกครั้งช่วงปิดเทอมมีนา.. สรุปช้อตโน้ต สรุปข้อความ บลาๆ .. ทำมาเรื่อยๆจนถึงจุดจุดหนึ่งที่พี่คิดว่าพี่จำได้พี่ก็เลิกอีก 555 แล้วพี่ก็โทรไปก่อกวนแก้ว แล้วเราก็คุยกัน (ตัวอย่างที่ไม่ดีนะเนี่ย ตัวเองไม่อ่านยังรบกวนเพื่อนอีก = =^) สุดท้ายแล้ว...พี่ก็ไม่ติดเตรียมอุดมค่า เจ้าค่าเอ้ยย !! (ประจานตัวเองมากค่ะ= =) พี่ก็กลับมาคิดทบทวนว่าสิ่งที่เราทำมันถูกแล้วหรอ ดีแล้วหรอ มันพอแล้วหรอ ยังจ้ายัง !! พี่ยังไม่ได้เต็มที่กับการสอบเลย แต่มันก็ไม่ทันแล้ว.. พี่ก็อยากจะมาช่วยน้องๆไม่ให้เป็นเหมือนพี่ QwQ


    1.สรุปสั้นๆ ท่องทุกวันก็จำได้ – วิธีพี่ก็ช้อตโน้ตเลยลูก ย่อมันเข้าไปแล้วท่องซ้ำๆเดี๋ยวมันก็จำได้

    2.สร้างแรงบันดาลใจ – แบบที่แก้วบอกแหละ ที่พี่กับแก้วทำเหมือนกันคือเอารูปพระเกี้ยวน้อยตั้งเป็นเดสท็อปเวลาเล่นคอมจะได้เล่นแป๊ปเดียวแล้วกลับไปอ่านหนังสือ พี่เคยอ่านเจอวิธีนี้มาไง แต่พอมาตั้งแล้วก็ไม่เห็นเกิดอะไรขึ้น มันแบบไม่ใช่แนวพี่อ่ะ 555 แต่ก็แนะนำให้น้องๆทำเพราะน้องๆว่าจะหนักแน่นกว่าพี่เยอะ !

    3.เหนื่อยนักก็พักหน่อย – เหนื่อยที่ว่านี่เหนื่อยจริงๆแบบการบ้านเยอะ กิจกรรมเยอะก็พักบ้าง อย่าฝืนตัวเองเลย แต่ไม่ใช่คิดเอาเองว่าเหนื่อยแล้วแบบพี่นะ 555 ใช้วิธีช้อตโน้ตคู่กับอันนี้โอเคเลย ถ้าเหนื่อยแล้วท่องช้อตโน้ตเอาก็ได้มันไม่เยอะแบบนหนังสือเรียนเป็นเล่มไง งงมั้ย !?

     

    พี่ไม่รู้จะแนะนำอะไรแล้วเดี๋ยวคิดออกมาบอกใหม่ :’) ก่อนจบหัวข้อนี้ขอฝากไว้เพลงนึง 


    http://www.youtube.com/watch?v=WwcAjqINwWE



    เดี๋ยวพี่จะพยายามมาใส่แบบเป็นกล่องเพลงให้ ใส่ไม่เป็น QwQ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×