* งานเขียนสารคดี *

ลำดับตอนที่ #3 : เด็กดี...ลานสานฝัน # arinda

 

 

4

                arinda เธอคนนี้อายุกว่า 37 ปีแล้ว ซึ่งนับว่ามากอยู่สำหรับนักเขียนใน Dek-d เธอเลือกที่จะเขียนหนังสือ เพราะรู้สึกอิ่มตัวกับการอ่านนิยาย ขัดอกขัดใจบ้าง บางทีพล๊อตก็ไม่ถูกใจ เลยคิดว่าอ่านมาเยอะ สั่งสมประสบการณ์ชีวิตมาก็มาก น่าจะเขียนนิยายในแบบฉบับของตัวเองได้ เลยทดลองเขียนดู มันทำให้เธอค้นพบเศษเสี้ยวความต้องการที่ฝังอยู่ในจิตใจของตน ทั้งชอบ สนุก มีความสุข และยังอยากทำเป็นอาชีพ เธอหวังแค่เพียงขอให้มีคนชอบอ่านนิยายที่เขียนก็พอแล้ว และถ้าเป็นไปได้อยากให้งานได้ตีพิมพ์บ้าง นั่นล่ะความรู้สึกที่เธอบอกเรา

                คงเป็นความบังเอิญที่ทำให้เธอรู้จักเว็บเด็กดี ในตอนนั้นแค่ต้องการเปิดหานิยายอ่าน แล้วเจอเว็บนี้เป็นเว็บแรกเลยกดเข้าไปดู พอเห็นว่ามีระบบการจัดการค่อนข้างดี เลยเอานิยายของตัวเองมาลงบ้าง

                พอถามถึงขั้นตอนการเขียนและอุปสรรค เธอก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี การหาข้อมูลคงหนีไม่พ้น หนังสือและอินเทอร์เน็ต สมัยนี้การหาข้อมูลทางเน็ตเป็นอะไรที่ง่าย สะดวก และรวดเร็วมาก เพียงปลายนิ้วก็ทำได้ ไม่ต้องลุกไปไหนไกล นั่งรออยู่กับที่นั่นละง่ายที่สุด พล๊อตส่วนใหญ่มักจะเกิดขึ้นแบบไม่ได้ตั้งใจ มาจากสิ่งที่พบเจอ ถ้าเห็นว่าน่าสนใจก็จะเขียนบันทึกไว้ ตามด้วยวางโครงเรื่องหลักๆ เพิ่มรายละเอียดซึ่งก็คือการออกแบบและกำหนดตัวละครขึ้นมาใส่ฉาก แบ่งโครงเรื่องเป็น 3 ช่วง ช่วงต้น กลาง และบทสรุป แล้วใส่โครงเรื่องเล็กๆ แทรกเข้าไป เก็บรายละเอียดพวกบทสนทนา การบรรยาย ก็เป็นอันจบ ส่วนการใช้ภาษาเน้นเข้าใจง่าย บรรยายความรู้สึกนึกคิดของตัวละครให้คนอ่านเข้าใจมากที่สุดเท่าที่ทำได้ อันนี้จะดีมากแค่ไหนก็ขึ้นอยู่กับการฝึกฝนด้วย เธอเองก็กำลังฝึกฝนอยู่เช่นกัน 

ส่วนอุปสรรคเกิดจากความกดดันของตัวเองที่ 1-2 วัน จะลงงานเขียนครั้งหนึ่ง ให้แฟนๆ ที่ติดตามได้อ่านอยู่เรื่อยๆ ซึ่งเป็นเวลาที่จำกัด เลยทำให้พล๊อตออกมาหลวม การบรรยายหรือเนื้อหาขาดความสมบูรณ์ ไหนจะเรื่องสุขภาพอีก หากมีปัญหาก็ทำให้เขียนงานได้ไม่ราบรื่น

                คนเรามีหลากหลาย ดังนั้นมุมมองต่องานเขียนก็จะแตกต่างกันไป เธอได้ให้ข้อคิดดีๆสำหรับคนที่อยากเป็นนักเขียนไว้ว่า

                “งานเขียน คือ สิ่งที่เกิดจากจินตนาการ ไม่ได้เกิดจากพรสวรรค์ การฝึกฝนและการรู้จักอดทน คือ หนทางแห่งความสำเร็จ” เธอบอกกับเรา

                ถูกของเธอ สำหรับงานเขียนนั้น สิ่งสำคัญคือ “จินตนาการ” ทั้งผู้เขียนและผู้อ่านที่เชื่อมโยงถึงกันและการที่เราจะทำอะไรให้สำเร็จนั้นก็ต้องมีความมานะอดทน มีความพยายาม รวมทั้งต้องหมั่นฝึกฝนอย่างสม่ำเสมอ แล้วเมื่อนั้นแหละสิ่งที่เราคาดหวังไว้ก็จะตามมา มันจะให้ผลตอบแทนที่ดีเสมอ เชื่อเถอะ มันไม่เสียเวลาหรอกที่จะทำ

                เธอให้ไว้ประโยคหนึ่งที่ถูกใจฉันมากและสำหรับหลายๆ คน ก็คงรู้สึกไม่ต่างกันนัก

                “งานเขียนที่ดีที่สุด ไม่จำเป็นต้องเป็นงานเขียนที่คนชอบมากที่สุด” เธอกล่าวทิ้งท้าย

                หลังจากได้อ่านประโยคนี้ ฉันสงสัยอยู่อย่างหนึ่งว่า

.... แล้วคนอื่นล่ะ สำหรับเขา งานเขียนคืออะไรกัน? ....

...............................