คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เริ่มออนไลน์ กับการซ้อมหุ่นฟางด้วยอาวุธ
“ตึก ๆ ๆ ๆ ๆ” เสียงฝีเท้าวิ่งอันรวดเร็วของเด็กหนุ่มวัย 17 ปีคนนึงกำลังถือกล่องใส่เครื่องเล่นเกม ๆนึงวิ่งเข้าไปในบ้าน 2 ชั้น ธรรมดา ๆ
“นะนี่แหละ ๆ ๆ ๆ ๆ” เด็กหนุ่มพูดย้ำด้วยน้ำเสียงดีใจแถมสภาพเขาในตอนนี้ยังสวมชุดนักเรียนอยู่แต่ดูออกจะเยินไปเล็กน้อย
“ปิ๊บ” เด็กหนุ่มจัดการเปิดคอมพร้อมกับต่ออุปกรณ์ของเกม ๆ นี้เข้ากับคอมของตนอันได้แต่เครื่องเล่น หูฟัง แล้วก็เริ่มทำการต่อเน็ตในทันที
“อ่า ๆ”
“เอาหูฟังมาใส่แล้วไงต่อนา”
“อ๋อกดสวิตเดินเครื่องงงงงงง”
“ฟุ่บ” แต่ทันทีที่เขากดสวิทที่หูฟังนั้นเองภาพตรงหน้าของเขาก็ดับวูบลงไปทันทีพร้อมกับเขานั้นมาปรากฏตัวอยู่ในห้องโถงสีขาวแห่งหนึ่ง
“คลื่นสมองซินะ” เด็กหนุ่มเดินสำรวจไปทั่ว ๆ ห้องอันว่างเปล่าแห่งนี้ก็ไม่พบใครเลยแต่เขาก็อดทนรอเพราะกว่าจะฝ่าคลื่นมหาชนไปซื้อเครื่องเล่นเกมออนไลน์ออกใหม่ตัวนี้มาได้ก็แทบลากเลือดแล้วเรื่องอะไรจะออกจากเกมง่าย ๆ กันล่ะ
“สวัสดีค่ะ”
“ยินดีต้อนรับท่านเข้าสู่เกม Real Revolution Ragnarok online”
“โหย๋งงงงงงงงง” เด็กหนุ่มสะดุ้งสุดตัวก่อนที่หันหลังควับไปมองตามเสียงเขาก็เห็นพนักงานเมดคนนึงยืนยิ้มร่าให้กับเขา
“คะ ๆ ๆ ๆ คาฟ่า...........” เด็กหนุ่มยิ้มอย่างปราบปลื้มทันที
“หวะหวัดดีคับ” พร้อมกับกล่าวทักทายพนักงานคนนี้กลับไป
“ง่า...........ไม่ทราบว่าเป็น NPC หรือพนักงานจริง ๆ ง่ะคับ” เด็กหนุ่มเดินเข้าไปพร้อมกับถามในทันที
“พนักงานค่ะ”
“พร้อมแล้วหรือยังค่ะที่จะฟังคำแนะนำการเล่นเบื้องต้น” เมดสาวเบื้องหน้ายิ้มแบบไม่น่าไว้ใจก่อนที่จะมองดูสีหน้าของเด็กหนุ่มคนนี้
“ว่ามาเลยคับ” แต่ด้วยความที่ไม่เอะใจแถมยังดีใจด้วยซ้ำเขาเลยตอบกลับไปแบบไม่คิดอะไร
“งั้นก็”
“บลา ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ” แล้วการกล่าวแนะนำที่ต่อความยาวสาวความยืดของเมดคนนี้ก็พูดแบบไม่มีหยุดพักเลยทีเดียว
2 ชั่วโมงต่อมา
“เข้าใจหรือยังค่ะ”
“อืมมมมมมมมมมมม” หลักจากที่พูดโดยไม่หยุดพักแล้วเมดสาวก็หันมาถามเด็กหนุ่มทันที แต่ดูเหมือนเขาจะนั่งกอดอกกับพื้นหลับตาคิดอะไร
“ฟังไม่ทันงั้นเหรอค่ะ”
“งั้นจะดิชั้นจะช่วยอธิบายใหม่อีกครั้งนะค่ะ”
(สงสัยคงต้องขอยกเลิกแล้วก็เข้าเกมเลยเหมือนกับผู้เล่นคนอื่น ๆ แหละมั้ง) พนักงานสาวคิดในใจ
“ไม่ต้องหรอกคับ”
“แค่นี้ผมก็จำได้หมดแล้วล่ะ”
“เหะ ๆ” เด็กหนุ่มเกาหัวตอบกลับไป
(อ๋อ........เป็นพวกอวดเก่งซินะ งั้นดีล่ะ)
“ถ้างั้นเชิญตอบคำถามรับของรางวัลที่ทางทีมงานผู้ผลิตเตรียมไว้เลยแล้วกันค่ะ”
“ข้อแรก ขอให้ท่านผู้เล่นใหม่ลองเรียกหน้าต่างสถานะตัวละครขึ้นมาซิค่ะ”
(จำไม่ได้ชัวร์)
“นี่คับ” เด็กหนุ่มพูดจบเขาก็กดกำไลที่ข้อมือของตนเองแสดงสถานะตัวละครให้กับพนักงานคนนี้ดู
“ค่ะงั้นข้อต่อไปเลยนะค่ะ”
(เอาน่า ๆ หมอนี่ไม่ได้ฟังเราจริง ๆ หรอกแค่ฟลุ๊คเท่านั้นเอง)
“งั้นข้อต่อไป อาวุธในเกม ๆ นี้นั้นมีหลายประเภทรวมถึงของอาชีพสายผสมใหม่ ๆ ที่เราเพิ่มเข้ามาอีกด้วย จะขอถามว่าอาวุธประเภทไหนที่เหมาะกับผู้เล่นเริ่มต้นอย่างคุณที่สุดค่ะ”
(ไหนลองตอบมาดูซิ)
“ทุกประเภทอะคับ”
“แต่ไม่ว่ายังไงผมก็จะเป็นนักดาบล่ะหนอ”
“ปึ๊ด” เสียงเส้นความอดทนของพนักงานคนนี้ขาดผึ่งไปในทันทีเพราะคำตอบของเด็กหนุ่มคนนี้
“ถะถ้าคุณบอกว่าคุณนั้นเก่งใช้อาวุธทุกชนิดล่ะก็”
“หนะไหนลองใช้ให้ดิชั้นดูหน่อยซิค่ะ” พนักงานสาวพูดจบเธอก็ดัดนิ้วขึ้นมา 1 ที ก่อนที่จะมีหีบสมบัติที่ใส่อาวุธมากมายพร้อมกับหุ่นฟาง นับ 100 ตัวปรากฏออกมา
“วะว๊าวมีให้ฝึกใช้อาวุธก่อนเข้าเกมด้วยขอบคุณมากคร้าบพี่สาวคนสวย” แล้วเด็กหนุ่มก็เดินไปหยิบอาวุธต่าง ๆ นา ๆ มาหวดใส่เจ้าหุ่นฟางเหล่านี้ทันที
3 ชั่วโมงต่อมา
ผู้เล่น ไคโตะ ได้ใช้อาวุธประเภทดาบ จนได้รับค่าความชำนาญสูงสุดแล้ว
ผู้เล่น ไคโตะ ได้ใช้อาวุธประเภทมีด จนได้รับค่าความชำนาญสูงสุดแล้ว
ผู้เล่น ไคโตะ ได้ใช้อาวุธประเภทค้อน จนได้รับค่าความชำนาญสูงสุดแล้ว
ผู้เล่น ไคโตะ ได้ใช้อาวุธประเภทขวาน จนได้รับค่าความชำนาญสูงสุดแล้ว
ผู้เล่น ไคโตะ ได้ใช้อาวุธประเภทหอก จนได้รับค่าความชำนาญสูงสุดแล้ว
ผู้เล่น ไคโตะ ได้ใช้อาวุธประเภทกระบอง จนได้รับค่าความชำนาญสูงสุดแล้ว
ผู้เล่น ไคโตะ ได้ใช้อาวุธประเภทสนับมือ สนับแข้ง จนได้รับค่าความชำนาญสูงสุดแล้ว
ผู้เล่น ไคโตะ ได้ใช้อาวุธประเภท ปืน สไนเปอร์ ปืนกล ปืนยิงระเบิด ธนู หน้าไม้ จนได้รับค่าความชำนาญสูงสุดแล้ว
ผู้เล่น ไคโตะ ได้ใช้อาวุธประเภท ไม้เท้าเวทมนต์ จนได้รับค่าความชำนาญสูงสุดแล้ว
ผู้เล่น ไคโตะ ได้ใช้อาวุธประเภท หนังสือ เวทมนต์ จนได้รับค่าความชำนาญสูงสุดแล้ว
ผู้เล่น ไคโตะ ได้ใช้เครื่องป้องกัน ประเภท โล่ จนได้รับค่าความชำนาญสูงสุดแล้ว
**ตัวเอกของเราได้ทำการตั้งชื่อตัวละครในการสมัครเล่นเกมผ่านเว็ปไซด์ก่อนหน้านี้แล้ว**
“o[]o” พนักงานสาวยืนหน้าเหวอพร้อมกับมองดูซากของเหล่าหุ่นฟางที่เธอเรียกออกมา แล้วเหลือบไปมองดุตัวเหตุของความวินาศเหล่านี้ที่ตอนนี้ยังคงถือดาบเล่มหนึ่งแน่นเพียงแต่ว่าเขาคนนี้นั้นหลับปุ๋ยไปซะแล้ว
“สะ สามชั่วโมงเนี่ยนะ”
“อิตานี่...........”
“ฝึกใช้อาวุธต่าง ๆ จนชำนาญหมดเลยเหรอ”
“ตุ๊บ”
“ว๊ายยยยยยยยยยยย” อยู่ ๆ เธอคนนี้กลับร้องเสียงหลงเพราะมีมือมือหนึ่งมาสัมผัสที่บ่าของเธอ
“ทะท่านประธาน” เธอกล่าวด้วยน้ำเสียงหวาดกลัว
“ไม่เป็นไร ๆ”
“ต่อไปนี้ผมจะขอดูแลผู้เล่นคนนี้แทนเองแล้วกันนะ”
“อยากรู้เหมือนกันว่าเขาจะรับมือกับมอนสเตอร์ที่ผมนั้นออกแบบเองได้หรือเปล่า”
“ขอให้โชคดีล่ะพ่อหนุ่ม” เสียงอันทรงอำนาจพูดขึ้นมาอย่างตื่นเต้น ๆ แต่นั้นทำให้พนักงานต้อนรับคนนี้นั้นทำหน้าแหยง ๆ ก่อนที่จะพูดอย่างถอดใจออกมา
“ช่วยไม่ได้นะเจ้าหนู”
“นายอยากโชว์เทพทำไมกันล่ะ”
“สงสัยว่าชั่วชีวิตนี้ของนายคงไม่ได้เล่นเกม ๆ นี้อย่างสงบแล้วล่ะ”
“เฮ้ออออออออออออ” พนักงานสาวมองเด็กหนุ่มอย่างสงสาร ๆ ก่อนที่เธอจะเห็นท่านประธานบริษัทที่ผลิตเกม ๆ นี้ วาปเขาไปยังสถานที่อื่นแล้ว
ข้อมูลของผู้เล่นตัวเอกของเรา
ชื่อ ไคโตะ
อาชีพ โนวิด(นักผจญภัย)
ระดับของผู้เล่น (เลเวล) 1
ระดับอาชีพของผู้เล่น (จ็อบเลเวล) 1
ค่าพลังชีวิต (HP) 100
ค่าพลังเวท (MP) 50
สกิลที่มีติดตัว
ชำนาญการใช้อาวุธต่าง ๆ สูงสุด
ชำนาญเครื่องป้องกันประเภทโล่ สูงสุด
ความคิดเห็น