คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ศาสตราที่ 0 - เขาส่งผมมา 100 %
ณ ภายในวัดโบราณแห่งหนึ่งซึ่งในตอนนี้โอคกับเจกำลังอยู่ในสถานที่แห่งนี้ แล้วกำลังทำการต่อสู้กับ เทวรูปมีหลายสิบแขนและแต่ละแขนของมันกำลังถือเหล่าศาสตราทั้ง 10 แบบอยู่
“วูบบบบบบบ”
“บรึมมมมมมมมมมมมมมม” เพียงแค่เทวรูปสะบัดแขนที่ถืออาวุธขวานอยู่ก็ได้เกิดคลื่นระเบิดอันรุนแรงตรงดิ่งเข้าหาทั้ง 2
“คุโระซุยเท็น” โอคไม่รอช้ารีบเอาอาวุธดาวกระจายยักษ์ขึ้นมาป้องกันไว้ได้ทัน แต่ด้วยแรงระเบิดมหาศาลที่เทวรูปโจมตีใส่เขาก็ถึงกับทำให้เขาถอยไปหลายก้าวอยู่ทีเดียว
“เป็นอะไรไหม เจ” เขาหันมาถามคนข้าง ๆ ทันที เพราะตอนแรกที่เขาถูกวาปมาที่นี่กับเจนั้น ก็เจอกับเทวรูปดังกล่าว
ซึ่งพอเจลองไปสำรวจดูใกล้ ๆ ก็กลับถูกมันหวดกระบองยักอัดใส่ร่างจนต้องกระเด็นไปสุดห้อง โอคที่กำลังจะไปดูอาการก็ต้องพบว่ามันได้หวดขวานใส่เขาจนเกิดแรงระเบิดมหาศาลนี่เอง
“ม่ะไม่เป็นไรครับ”
“โอคพอจะช่วยถ่วงเวลาไว้ให้ได้ 15 นาทีไหมครับ” เจพูดขึ้นมาอย่างจุก ๆ เพราะเขานอกจากจะต้องใช้พลังฟื้นฟูร่างกายแล้ว ทักษะที่เขาจะใช้เพื่อปิดเกมต้องรวบรวมพลังเป็นอย่างมาก
“น่าจะ.......พอไหวมั้ง......” โอคมองรอดไปนอกดาวกระจายยักษ์ของเขาที่ปักลงพื้นเพื่อใช้เป็นบังเกอร์ป้องกัน แล้วเขาก็ตอบกลับมาอย่างไม่แน่ใจนัก
แต่ยังไม่ทันไรเทวรูปก็ได้เปิดฉากโจมตีขึ้นมาอีกครั้งโดยปาดาบสั้นในมือของมันตรงดิ่งมาทางพวกเขา และด้วยความแรงในการพุ่งเข้ามาก็เกิดแรงเสียดของอากาศจนเป็นเสียงปาดหูยิ่งนัก
“เราไม่ได้มารุกรานซักหน่อย”
“แค่ถูกจับยัดวาปมาเท่านั้นเอง” แต่พูดไปก็คงหยุดดาบซัดไม่ได้โอคจึงเรียเอาปลอกแขนเพลิงนาม ฮวะเท็นออกมาพร้อมดับดาบใหญ่สีดำนามดาบแห่งไอริส ก่อนที่จะใช้ฮสะเท็น ปล่อยเพลิงไปยังด้านหลังเพื่อส่งแรงพุ่งตัวเข้าปะทะกับดาบซัดที่เทวรูปปาเข้ามา
เมื่อมาได้ระยะแล้วโอคก็รีบใช้ดาบแห่งไอริสฟันสกัดเอาไว้ทันที โดยที่มีแรงส่งตัวมาจากด้านหลัง
“เคร๊งงงงงง”
“อุ๊บบบบบบบบ” แต่ด้วยข้อจำกัดของระดับตัวละครมีหรือที่โอคจะด้านเอาไว้ได้หมด ถึงแม้ว่าดาบซัดจะหยุดลงกลางอากาศก็ตามแต่ว่า ด้วยแรงของมันก็เล่นเอาโอคกระเด็นกลับไปนอนกลิ้งอยู่ใกล้ ๆ เจอีกครั้งนึงแล้ว
“ฟุ่วววว” เสียงของเปลวเพลิงที่มอดดับลงดังขึ้นมาเบา ๆ จากช่วงอกของโอค นี่ถ้าเขาไม่รอบคอบเอาเพลิงจากฮวะเท็นมารับแรงปะทะอีกทีล่ะก็รับรองได้เลยว่าเขามีหวังได้กระอักเลือดตายไปแล้ว
“ลูซิเฟอร์นะ ลูซิเฟอร์”
“ส่งมาหาไอ้ตัวโหดบรรลัยแบบนี้ได้ทั้ง ๆ ที่ฉันเริ่มเก็บเลเวลใหม่ได้ระดับ D เองแท้ ๆ” โอคตะโกนมาอย่างตัดพ้อแต่มันก็ไม่ได้ช่วยอะไรขึ้นมาได้เลย
นอกจากนี้เจ้าเทวรูปก็ได้เริ่มเปิดฉากโจมตีขึ้นมาอีกครั้งนึงแล้วโดยการที่ตัวมันใช้แขนข้างที่มีหอกชี้มาทางเขาและเจ
“ชิ้งงงงงงงง” หัวหอกมีลำแสงสีแดงและกำลังสว่างจ้าขึ้นเรื่อย ๆ ซึ่งปรากฏการณ์เหล่านี้หาได้ทำให้โอคยินดีเลยแม้แต่น้อย ซึ่งพอลองคาดเดาเวลาก็ยังเหลืออีกตั้ง 3 นาทีกว่าที่เจจะเตรียมการเสร็จ
“เอาไงดีล่ะเรา”
“คุโระซุยเท็นก็เอามาเป็นโล่ป้องกันเจอยู่ซะด้วย” หัวสมองของโอคคิดหาทางอย่างเร็วบรื๋อ ก็พบกับวิธีเข้าจนได้
“ไรเท็น” เขาไม่รอช้ารีบเรียกเอาสนับมือสนับขาสายฟ้าออกมาแล้วเรียกใช้ทักษะ
“แดช”
“เปรี้ยงงงงงงงงง” ร่างของโอคได้มีออร่าสายฟ้าห่อหุ้มเอาไว้ก่อนที่จะเกิดเป็นประกายสายฟ้าพุ่งตรงไปยังร่างของเทวรูปอย่างรวดเร็ว
“หากจัดการไม่ได้ก็ล่อเจ้าตัวควบคุมซะก็สิ้นเรื่อง” กล่าวจบเขาก็หวดหมัดขวาออกไปหมายซะซัดใส่บริเวณใบหน้าของเทวรูป
“ควับ”
“หว๋า !!!” แต่แล้วอยู่ ๆ เขากลับต้องร้องเสียงหลงออกมาเมื่อเจ้าเทวรูปใช้แขนทั้งหมดที่ถืออาวุธอยู่กวัดแกว่งศาสตราในมือไปรอบ ๆ ตัวด้วยความเร็วพอ ๆ กับเขาตอนที่ใช้ทักษะแดชอยู่เลยเช่นกัน ยังดีที่โอคอาศัยความเร็วของทักษะแดชหมุนตัวกลางอากาศใช้ปลายเท้าถีบไปยังกระบองที่หวดไปมาเพื่อดีดตัวกลับไป ไม่เช่นนั้นเขาคงเป็นเหมือนกับโยนเนื้อลงไปในเครื่องบดเนื้อเป็นแน่
“ควิ้งงงงงงงงงง” ซึ่งพอเขาดีดตัวกลับมา หอกลำแสงสีแดงก็ดันหมุนวนรอบตัวเองอย่างเร็วจี้แล้วพุ่งเขาหาเขาแทนที่จะพุ่งไปโจมตีใส่เจ
“หนอยยยยยยย” โอคอุทานออกมาเสียงดังแล้วรีบใช้ฮวะเท็นปล่อยเพลิงพลังงานแรงสูงไปด้านข้างเพื่อฉากตัวหลบหอกได้ทันท่วงที
แต่เมื่อหอกซัดสีแดงจะไม่ยอมรามือง่าย ๆ เมื่อมันพุ่งผ่านอากาศธาตุในจุดที่โอคเคยอยู่มันก็รีบหันหัวหอกกลางอากาศพุ่งกลับมาใส่โอคอีกครั้งนึงแล้ว
โอคที่ยังส่งพลังไปในฮวะเท็นขาดช่วงมีหรือที่เขาจะหาวิธีหลบเลี้ยงได้ทัน เขาจึงได้แต่หลับตารอคอยความตายแล้วกล่าวว่าตัวเองว่า ระดับเลเวลยังน้อยไปจริง ๆ ที่จะมาสู้กับ เทวรูป ตัวนี้
“วูบบบบบบบบบบ” แต่อยู่ ๆ ด้านหลังของเขากลับมีสายพลังอันแข็งแกร่งปรากฏขึ้นมา ซึ่งไม่สามารถเป็นของใครได้อีกนอกจากเจ
“ครบแล้วหรือ”
“ยังไม่ถึง 5 นาทีเลยนา” เขาฉีกยิ้มถามเจขึ้นมา
“วูบบบบบบบบบ”
ร่างของเจที่น่ายังอยู่ที่เดิมกลับหายไป และถึงแม้โอคจะยังมีผลของทักษะความเร็วสูงของทักษะแดชก็ยังไม่สามารถมองทันว่าเจหายไปไหน
แต่เพียงอึดใจเดียว เขาก็พบกับคำตอบเมื่อเจมาปรากฏตัวเข้าประจันใส่หอกซัดสีแดงด้วยกระบองทอนฟาคู่สีขาวของเขา แถมเจเหมือนจะตวัดควงทอนฟากระบวนท่าเดียวหอกซัดก็ลอยกระเด็นกลับไปหาผู้ที่ปามันออกมาแล้วเกิดระเบิดอย่างรุนแรง
“บรึมมมมมมมมมมม” ฝุ่นควันจากการระเบิดลอยฟุ้งไปทั่วภายใน จนไม่สามารถมองเห็นอะไรได้
“ขอตอบคำถามเมื่อกี้นะครับ”
“ถ้าผมไม่ใช่ก่อนป่านนี้โอคคงตายไปแล้ว” เจตอบโอคกลับมาหน้านิ่งแล้วหันไปมองโอคซึ่งพอดีกับช่วงเวลาของทักษะแดชหมดไปพอดี
“แปะ ๆ ๆ ๆ”
“ขอชมเฉยพวกเจ้านะที่คิดหาวิธีจัดการกับตัวแทนของข้าได้”
“เพราะหากแม้พวกเจ้า 2 คนร่วมมือกันล่ะก็อย่าหวังเลยว่าจะทำอะไรตัวแทนของข้าได้” แต่ยังไม่ทันไรอยู่ ๆ กลับมีเสียงของสตรีดังขึ้นมาพร้อมกับเสียงตบมือทั้งคู่จึงพยายามมองลอดฝุ่นควันเข้าไป
“ย๊ะ”
“เศษธุลีพวกนี้น่ารำคาญยิ่งนักว่าไหม” กล่าวจบก็เกิดสายลมอันรุนแรงฟัดพาเอาฝุ่นควันทั้งหมดหายไปในพริบตาก็ปรากฏร่างของสตรีนางหนึ่งมัดผมทรงหางม้าในชุดเกราะศึกของญี่ปุ่นโบราณสีแดงสดราวกับเลือด
“อ้าวไหงพวกเจ้าทำหน้าเช่นนั้นกันล่ะ”
“ผู้ที่ส่งพวกเจ้ามามิได้บอกหรอกหรือว่าต้องมาเจอกับข้าอาชูร่าผู้นี้” สตรีปริศนานามอาชูร่าเอ่ยถามขึ้นมาแต่พอเห็นใบหน้าเอ๋อ ๆ ของ 2 หนุ่มนางก็ต้องต้องลอบยิ้มออกมา
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ”
“พวกเจ้านี่ช่างโชคร้ายนักถูกส่งมาตายยังไม่รู้อีก” แต่เพียงแค่อาชูร่ากล่าวจบ 2 หนุ่มก็ต้องลอบบ่นออกมาเบา ๆ
“ท่านประธานหาเรื่องมาให้เราอีกแล้ว” เจทำท่ากุมขมับ
“ยัยลูซิเฟอร์ประเมินฉันสูงไปแล้ว” โอคเกาหัวอย่างจนปัญญา
“เหมือนพวกเจ้าจะเข้าใจอะไรง่ายดีนะ”
“ข้าเองก็ไม่ชอบทรมานใครด้วย”
“ถ้าเช่นนั้นรับมือ” อาชูร่าตะโกนเตือนทั้งคู่ก่อนที่จะใช้พลังพิเศษของเธอสร้างกระบี่คู่สีแดงสดออกมาแล้วพุ่งเข้าหาเจก่อน
“เจ้ารูปหล่อเจ้าดูมีฝีมือกว่าเจ้าท่าทางเจ้าชู้คนนั้นถ้าเช่นนั้นข้าก็ขอเล่นกับเจ้าก่อนก็แล้วกัน”
เมื่ออาชูร่าปราดตัวเข้ามาแล้วฟาดฟันกระบี่คู่ของเธอใส่เจ เจก็ต้องทุ่มฝีมืออย่างที่สุดควงทอนฟาของเขารับ โดยที่มีโอคมองดูอยู่ห่าง ๆ ในท่าชะงักค้างไปแล้ว
“นี่ตรูดูเหมือนคนเจ้าชู้ขนาดนั้นเลย. . . .” โอคกำลังอึ้งในคำเปรียบของอาชูร่าไม่นานเจก็พลาดท่าโดนอาชูร่าหมุนตัวหลบทอนฟาที่ฟาดเข้ามาได้ แล้วฉากหลบไปด้านข้างก่อนที่จะใช้กระบี่ของเธอฟาดไปที่ข้อพับตรงหลังเข่าจนเจได้ล้มลงในกึ่งนั่งคุกเข่าก่อนที่อาชูร่าจะปิดเกมโดยที่ฟันกระบี่เข้ามาที่ลำคอของเจ
“ฟ้าวววววววววว” แต่ยังไม่ทันไรเธอต้องรีบดีดตัวออกห่างเพราะในตอนนี้มีดาบแห่งไอริสถูกปาเข้าใส่เธอ
“นั้นซินะ”
“ข้าเองก็รีบบอกไปว่าพวกเจ้าร่วมมือกันสู้ก็ได้นี่” เธอกล่าวมาอย่างยิ้ม ๆ ก่อนที่จะเปรยสายตามองมายังโอค โดยที่เธอลอบประเมินในใจว่า
(เจ้าหนุ่มทาทางเจ้าชู้ผู้นี้ หาได้หวงแหนศาสตราเทพสงครามเลยแม้แต่น้อย นั้นย่อมดีที่มันห่วงเพื่อนฝูงของมัน)
“พร้อมไหมเจ” โอคที่รีบเข้ามาหาเจพยุงตัวเจขึ้นมาแล้วเรียกเอาฮวะเท็นออกมาเตรียมโจมตี
“พร้อมครับ” เจตอบรับคำนิ่ง ๆ แล้วทั้งคู่ก็พุ่งออกไป 2 ทิศทางซ้ายขวา โดยที่โอคเข้าประชิดร่างของอาชูร่าได้ก่อนเขาก็รีบหวดหมัดที่มีออร่าเปลวเพลิงออกไป
“ดุดันดีมากแต่ช้ายิ่งนัก” อาชูร่ายิ้มพูดในสิ่งที่เธอประเมินออกมาแล้วหันกระบี่ในมือซ้ายเตรียมที่จะฟันตัดแขนของโอคทิ้ง
“วูบบบบบบบ” แต่ทว่าหมัดเพลิงกลับหยุดลงตรงหน้าของอาชูร่าเพียง 10 เซนติเมตรก่อนที่จะปล่อยเพลิงพลังงานสูงอัดใส่ใบหน้าของเธอ และ พลังงานเปลวเพลิงที่ถูกปล่อยออกมาก็รุนแรงมากพอที่จะส่งร่างของโอคให้ลอยหลบกระบี่ของอาชูร่าที่เกือบจะตัดมือของเขาได้อย่างหวุดหวิด
ฝ่ายอาชูร่าที่ต้องรีบก้มตัวหลบไปด้านหลังเพื่อหลบเปลวเพลิงของฮวะเท็นไปได้ ก็ต้องพบกับเจที่รุกเข้ามาจากมุมร่าง ไม่รอช้าเจรีบหวดทอนฟาฟาดใส่ข้อพับของอาชูร่าจนทำให้เธอถึงกับล้มลงไปนอนกับพื้น โดยก่อนที่เจจะพุ่งผ่านร่างของอาชูร่าไปนี้เขาก็พูดขึ้นมาเบา ๆ ว่า
“เอาคืนเมื่อกี้นะครับ”
แล้วเมื่อเจพ้นร่างของอาชูร่าที่นอนยิ้มอยู่บนพื้นแล้ว โอคที่กำลังลอยอยู่กลางอากาศก็เรียกเอาดาวกระจายยักษ์ออกมา
“ไม่รู้ว่าแรงระเบิดจากตัวแทนของเธอจะปราบเธออยู่ไหมนะ” แล้วโอคก็รีบปาดาวกระจายยักษ์ออกไปทันที โดยที่ตอนนี้คุโระซุยเท็น หรือดาวกระจายของเขาได้มีพลังงานจากระเบิดห่อหุ้มอยู่ด้วย
“ตูมมมมมมมมมมมม” เมื่อดาวกระจายถูกปาไปถึงร่างของอาชูร่ามันก็เกิดแรงระเบิดมหาศาลขึ้นจนถึงกับซัดร่างของโอคและเจที่หลบมาไกลแล้วลอยกระเด็นไปกระแทกกำแพงภายในสถานที่แห่งนี้อีกด้วย
“อะโหซิกรรมนะเจ้”
“ก็เจ้เล่นโหดสุด ๆ แบบนี้ขืนพวกฉันยั้งมือไปล่ะก็ฝ่ายพวกฉันเองนี่แหละที่......” โอคที่พนมมือไหว้ขึ้นมาต้องชะงักค้างไปในทันที เมื่อควันจากแรงระเบิดจางหายลงไปก็ปรากฏเหล่าศาสตราสีแดงนับพันห่อหุ้มร่างของอาชูร่าเอาไว้
“อย่าขยับ !!!” คราวนี้อาชูร่ากล่าวเสียงแข็ง เมื่ออยู่ ๆ เจกำลังจะใช้ทักษะอะไรบางอย่างขึ้นมา แต่ก็ต้องหยุดไปเพราะเหล่าศาสตราสีแดงสิบเล่มลอยไปล้อมรอบต่างของเจเอาไว้
“ดูท่าว่าเจ้าหนุ่มผู้เจ้าชู้ผู้นี้จะมีดีเหมือนกันนี่”
“เอาล่ะถ้าหากเจ้ารับมือข้าได้ เกิน 3 นาทีล่ะก็ข้าจะยอมปล่อยเจ้าไป” อาชูร่ากล่าวยื่นข้อเสนอมาให้โอค
“แล้วเพื่อนฉันล่ะเจ้”
“โทษทีนะมาด้วยกันก็ต้องกลับด้วยกัน” โอคถามอาชูร่าเสียงแข็งพร้อมกับเอ่ยเจตนาของตนเองออกไป
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ”
“เจ้าในตอนนี้มีสิทธิต่อลองอะไรได้งั้นหรือ”
“ถ้าเช่นนั้นข้าจะส่งเพื่อนเจ้ากลับไป แต่เจ้าต้องตายอย่างทรมานเอาไหมล่ะ” อาชูร่าหัวเราะก้องไปทั่วราวกับเริ่มจะถูกใจในนิสัยรักเพื่อนของโอคขึ้นมา
แต่มีหรือที่พอเจได้ยินแล้วจะยอม ในขณะที่เขากำลังจะอ้าปากท้วงขึ้นมานั้นโอคก็รีบเข้าไปประชิดร่างของเจก่อนที่ซัดเข้าไปที่ท้ายทอย จนทำให้เจติดสถานะสลบจนหมดสติไป
“รักษาคำพูดด้วยนะเจ้” โอคหันมามองอาชูร่านิ่ง ๆ
“ได้” ส่วนอาชูร่าก็กล่าวรับคำของโอคก่อนที่จะทำการวาปเจกลับไป
“ก่อนที่จะต้องสู้ตัดสินกันข้ามีข้อเสนออีกอย่างนึงสนใจไหมล่ะ” อยู่ ๆ เหมือนกับว่าอาชูร่าเกิดเปลี่ยนใจไม่อยากจะฆ่าโอคขึ้นมานางจึงได้ลองยื่นข้อเสนออกมาอีกครั้ง
“โอ้ยยยยยยยยย”
“เจ้คร้าบเจ้”
“เกล้ากระผมในตอนนี้เนี่ยมันก็เหมือนกับลูกไก่ในกำมือเจ้ล่ะคร้าบ”
“เจ้จะพูดอะไรก็ได้ทั้งนั้นแหละ” โอคที่ไม่มีทางรอดอีกแล้ว และเขาเองก็หาวิธีออกไปจากสถานที่แห่งนี้ไม่เป็นเสียด้วยจึงตอบรับข้อเสนอของอาชูร่าอย่างง่ายดาย
“ได้ถ้าเกิดว่าเจ้าแพ้ข้าขึ้นมาล่ะก็เจ้าต้องมาเป็นศิษย์ข้า”
“ตกลงตามนี้รับมือ !!!” การกระทำของอาชูร่าเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วบวกกับการที่โอคเกิดอาการอึ้งในข้อตกลงของอาชูร่าขึ้นมา อาชูร่าก็รีบชิงลงมือโจมตีก่อนโดยที่เมื่อนางเข้าประชิดร่างของโอคเหล่าศาสตรานับร้อยชิ้นก็ได้ทิ่มเสียบทะลุร่างของเขาจนพรุน ทำให้โอคตายแบบไม่ทรมานมากนักเพราะเขาตายในทันที
“ทะโทษทีนะข้ายั้งมือไม่เป็น” เมื่ออาชูร่ายิ้มแห้ง ๆ ตอบโอคที่สิ้นลมไปแล้วจนกลายเป็นแสงหายไปก็เกิดเสียงประกาศจากระบบดังขึ้นมาว่า
ผู้เล่นโอคได้ถูกเทพศาสตรา อาชูร่าสังหาร ทำให้ลดระดับลงไป 1 ระดับค่ะ
ผู้เล่นโอค ถูกลดระดับมาอยู่ที่ระดับ E ค่ะ
เนื่องจากผู้เล่นโอคตายในสถานที่พิเศษ จึงทำให้ไม่เสียเวลาเกิด และยังเกิดมาในสถานที่ล่าสุดที่ตายค่ะ
ชัดเจนแล้วว่าเขาที่ตอนแรกตั้งใจที่จะตายเพื่อออกไปจากสถานที่แห่งนี้ เพื่อหนีให้พ้นเงื้อมมือของอาชูร่า หลังจากพอได้ฟังเสียงประกาศจากระบบร่างของเขาก็ปรากฏขึ้นมาที่สถานที่แห่งนี้อีกครั้งนึงพร้อมกับการตะโกนก้องไปทั่วว่า
“ม่ายจริ๊งงงงงงงงงงงงงงง”
ในช่วงเวลาเดียวกันหลังจากที่เจได้ถูกวาปออกมาแล้วเขาก็ต้องรีบตรงดิ่งไปยังบ้านไม้ในป่าไผ่ของหลินไผ่โดยทันที เมื่อเขาเปิดประตูเข้ามาก็เห็นว่า หญิง ทำหน้าอึ้ง ๆ โดยที่มีเหล่าสาว ๆ มหาบาปทั้ง 7 อมยิ้ม โดยเฉพาะสาวเจ้านางหนึ่งนาม แอสโมดิวส์
“เย้”
“ท่านแม่ข้ากับเหล่าพี่น้องพนันถูกนะค่ะ”
“ว่า โอคของพวกเราทำให้อาชูร่ายอมรับได้”
“หุหุหุ”
“ข้าก็บอกท่านแม่แล้ว ว่าโอคของพวกข้าน่ะ มีดวงฮาเร็ม”
“อุ้ยไม่ใช่”
“มีดวงที่ทำให้เหล่าอิสสตรีชอบใจได้” แอสโมดิวส์หัวเราะร่า เพราะที่เธอกับเหล่าพี่ ๆ คาดการณ์เอาไว้ล้วนถูกต้อง
“เอ่อ...........แทนที่จะมาพนันกันแบบนี้”
“พวกเราสู้ไม่หาทางป้องกันเหล่า NPC ในเกม ๆ นี้ไม่ดีกว่าเหรอครับเกี่ยวแพทใหม่ที่เพิ่งเข้ามา. . . . .” เจมองเหล่าแม่ลูกทั้ง 8 อย่างปลง ๆ เพราะขนาดหญิง ที่ว่าแย่แล้ว เธอยังเอาเชื้อหาเรื่องมาแพร่ให้กับลูกสาว(ในเกม) ของเธออีก คิดแล้วก็น่าเห็นใจโอคขึ้นมาตงิด ๆ ขนาดเขาที่รับมือกับหญิงคนเดียวก็ว่าแย่แล้ว ที่โอคต้องมาเจอกับพวกเธอทั้ง 7 คนอีก
“ก็เพราะว่าเหล่า NPC ในเกมนี้เจอกับขั้นวิกฤติยังไงล่ะเจ”
“ชั้นได้ส่งพวกนายไปหาอาชูร่าน่ะ”
“เพราะตามฐานข้อมูลของระบบ ชั้นก็เจอแต่วิชาของอาชูร่าเท่านั้นแหละ ที่สามารถทำลาย เหล่าศาสตราครองพิภพได้น่ะ” ในตอนนี้ท่าทางขี้เล่นของหญิงได้หายไปก่อนที่เธอจะตีหน้าจริงจังพูดขึ้นมา
“แต่ช่างเถอะถึงแม้ว่าตัวนายจะไม่สามารถทำให้อาชูร่ายอมรับได้”
“แต่ว่าที่ลูกเชยชั้นไม่ทำให้ผิดหวังจริง ๆ”
“หุหุหุ” แต่ยังไม่ทันไร หญิงก็ได้แสดงท่าทางขี้เล่นออกมาอีกครั้ง โดยที่เจถึงกับอ้าปากค้างออกมาในทันที และในตอนนี้เขาก็เริ่มจะเห็นด้วยกับสาว ๆ แล้วว่า เพื่อนรักของอาจารย์ คนนี้ มีดวงเรื่องการสร้างฮาเร็ม. . . .เอ๊ย ดวงเรื่องการทำให้เหล่าสตรียอมรับได้จริง ๆ
ความคิดเห็น