untitle

ลำดับตอนที่ #1 : ทุกๆคนกำลังเดินทาง

              เรากำลังยืนอยู่ที่ใหนในตอนนี้ เรากำลังทำอะไร เรากำลังกิน เรากำลังนอน ดูหนัง ฟังเพลง เล่นบอล

              เรา...กำลังเดินทาง โดยใช้เวลาเป็นวินาทีของโลกที่เราอยู่ เป็นเครื่องวัดการเดินทาง

              เราเดินทางไปเรื่อยๆไม่ยอมหยุดแม้แต่เวลานอน

              มีคนอาจเถียงว่า บางครั้งบางเวลาเรากำลังพักผ่อนอยู่ต่างหาก

             ไม่ใช่เลยถ้าใครจะคิดอย่างนั้น โลกก็หมุนไปเรื่อยๆ ดาวเคราะห์ต่างๆที่เป็นบริวารโลกก็หมุนตาม

              เราก็หมุนไปตามนั้น ไม่ว่าจะเป็นคนดีก็ต้องเดิน คนเลวก็ต้องเดิน คนรวยก็ต้องเดิน คนจนก็ต้องเดิน

              ไม่มีใครสามารถหยุดหรือฝืนการเดินทางของชีวิตได้สักคน

ความแตกต่างของผู้คนที่ร่วมเดินทาง ไม่ใช่การเดินช้าหรือเดินเร็ว

ไม่ใช่ความยากลำบากของถนนหนทาง

ไม่ใช่ดินฟ้าอากาศไม่เอื้ออำนวย

ไม่ใช่โชคช่วยหรือโชคดี

แต่อยู่ที่ผู้เดินเองจะเดินอย่างไร

ทุกๆย่างก้าวคือคุณค่าแห่งการก้าวย่าง

เราไม่ทำให้ใครเดือดร้อนเป็นการเดินทางที่ดี...แต่ไม่มีประโยชน์
เพราะเราไม่ใช่แค่เดินทางเพื่อไม่ให้ใครเดือกร้อนเท่านั้น
เราควรเดินเพื่อพัฒนาศักยภาพในตัวตน ให้ปรากฎด้วย
เราทำให้ผู้อื่นเดือดร้อน...เป็นการเดินทางที่มีแต่โทษ...และเพิ่มอุปสรรคในการเดินทาง

เราเดินทางไปด้วย สร้างสรรค์ดาวเคราะห์โลกไปด้วย...คือลดอุปสรรคการเดินทาง

เราเท่านั้นที่จะเลือกว่า ระหว่างการเดิน  จะเดินอย่างไร

แม้อุปสรรคก็หักคนดีไม่ได้

แม้ ฟ้า ดิน ฝน ลม ก็ล้มคนดีไม่ได้

เรามีเกิดขึ้น...เราก็มีล้มตาย

ไม่มีอะไรหมายยึดเอา ถ้าเราไม่มีดีให้ยึด

                อย่าให้ความช้าความเร็วมากำหนดคุณค่า การเดินทางของชีวิต

                อย่ายึดติดความยากลำบากของถนนหนทาง

                อย่าโทษชะตาฟ้าดินที่ทำให้เราไม่เหมือนใครในบางเรื่อง

                คิดไว้เสมอว่า เรากำลังเดินทางไปพร้อมๆทุกคน ในโลก

                และไม่หยุดจนกว่าจะสิ้นสุดจริงๆ

                จุดหมายถึงแม้จะอยู่ไกล แต่ไม่มีใครตอบได้เลยว่าใครจะถึงก่อน

                จงตั้งสติ...เรากำลังเดิน