ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro
ณ เช้าวันจันทร์ที่แสนสดใส ในรั้วมหาลัยที่เป็นมงคล
"เฮ้! น้องชานยอลลลล พี่ร้ากกกก ร้ากกกกก น้องชานยอลลลลล" ชายหนุ่มคนหนึ่งจึงตะโกนขึ้น เพื่อเรียกหานางฟ้าสุดรักสุดดวงใจของตน
CHANYEOL PART :
สวัสดีครับผมชื่อ ปาร์ค ชานยอล อยู่มหาลัยชื่อดังซาดิส มาโซคิส อย่าง มหาลัย SM ครับ ผมอยู่ ปี 1 คณะสถาปัตย์และ ใช่ครับผมเป็นเดือนสถาปัตย์หละ แต่ผมก้ดังเหมือนกันน้าาาในมหาลัยเนี้ย ก็แหงแหละเนอะ ดีกรีลูกเจ้าของบริษัทออกแบบที่ใหญ่ที่สุดในเกาหลีอย่าง PC Grop เนี่ย แถมยังหน้าตาหล่อเหลา (?) แต่ออกน่ารัก คริคริ ผมว่าผมอวยตัวเองไปมากพอและ เข้าเรื่องเลยดีกว่า
-ย้อนกลับไปตอนผมเดินเข้ามาในมหาลัย-
"เฮ้! น้องชานยอลลลล พี่ร้ากกกก ร้ากกกกก น้องชานยอลลลลล" ใครมันเรียกผมวะ ผมสงสัยว่าใครมันเรียกผม ผมค่อยๆหันไปมอง (คล้ายๆหนังสยองขวัญ) ในที่สุดผมก็รู้ว่าคนที่เรียกผมมันก็คือ ไอ้พี่หน้าตะขาบพันปีนี่เอง ผมก็เข้าใจอะนะ ว่าผมอะมันหน้าตาดี ไม่ว่าผู้หญิงหรือผู้ชายเวลาเดินผ่านผมก็ต้องเหลียวมองในความหน้าตาดีของผมกันทั้งนั้น แต่ถ้าเกิดหน้าตาเหมือนอีพี่คางคกพันปี (เปลี่ยนชื่อใหม่และ) แบบเนี้ย ชานยอลลรับบ่ได๋
ผมจึงรีบเร่งสปีหริดการเดินของผมให้เร็วขึ้นจนกลายเป็นวิ่ง เมื่อเห็นว่าอีพี่หหน้าคางคกพันปีนั่นกำลังเดินตรงมายังผม ผมเลยติดเกียร์หมาวิ่งซะเลย
-ผลั่ก-
"โอ้ย! ใครวะ! เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเอาซะเลย! เจ็บโว้ยยยยย!!!" ผมกำลังวิ่งหนีเห็บหมา (เปลี่ยนใหม่อีกแล้ว) ยักษ์อยู่ใครมันกล้าวิ่งชนผม! จนก้นกระแทกแผ่นดินให้ผมเจ็บเลย ฮือออออ T_T แงงงงง ช่วยชานยอลลลด้วยยยยยย
"นายวิ่งมาไม่ดูทางเอง" เสียงทุ้มนุ่มติดจะเย็นชาและเบื่อดังขึ้น มันคือใครวะทำคนอื่นล้มแล้วยังกล้าเถียง ไหนชายปาร์คคนนี้ขอดูหน้ามันหน่อยซิ
ผมจึงค่อยๆเงยหน้าขึ้นมองคนที่ยืนค้ำหัวมองผมอยู่ จนเห็นหน้าชัดเจน โอ้! พระเจ้า! นี่มันคนหรือเทพบุตรเนี่ย! หล่อชิปหาย แต่หล่อน้อยกว่าเรา ฮี่ ฮี่
"ทำคนอื่นล้มแล้วยังกล้าเถียงอีก! นี่! ไม่คิดจะช่วยบ้างเลยรึไงห๊าา!!!" ไม่ช่วยก็ให้มันรู้ไป ทำตาแป๋วๆใส่ซะเลย ชัวร์ ต้องยอมขอโทษแล้วช่วยอย่างแน่นอน ปาร์คชานยอล ขอฟันธง!
"อยากล้มเอง ก็ลุกเองซิ ขาของนาย ตัวของนาย ไม่ใช่ขาของชั้นตัวของชั้น" น้ำเสียงเย็นชาติดความรำคาญของคนตรงหน้าจึงเอ่ยขึ้น แล้วเดินผ่านผมไปโดยไม่ันมามองอีกเลย....
.
.
.
.
(แดกจุด)
มันเมินโผมมมมมม ยย้ากกกก ไอ้บ้าาา ไอ้เงิงงง แกกล้าเมินช้านนนนนน
คอยดู! มันเมินผม ผมก็จะทำให้มันสนใจผม คอยดู!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Writer: อินโทรจบแล้ววว เย้ๆ ฝากติกแท็กทวิต @Pikachu!_KrisYeol ด้วยนะค่ะ ติกแท็ก #สนใจกันบ้างจิ และก็ฝากเม้นด้วยนะค่ะ
เม้นเยอะต่อเร็วค่ะ จงเม้น! จงเม้น! จงเม้น! :มือใหม่หัดแต่ง
Shalunla
"เฮ้! น้องชานยอลลลล พี่ร้ากกกก ร้ากกกกก น้องชานยอลลลลล" ชายหนุ่มคนหนึ่งจึงตะโกนขึ้น เพื่อเรียกหานางฟ้าสุดรักสุดดวงใจของตน
CHANYEOL PART :
สวัสดีครับผมชื่อ ปาร์ค ชานยอล อยู่มหาลัยชื่อดังซาดิส มาโซคิส อย่าง มหาลัย SM ครับ ผมอยู่ ปี 1 คณะสถาปัตย์และ ใช่ครับผมเป็นเดือนสถาปัตย์หละ แต่ผมก้ดังเหมือนกันน้าาาในมหาลัยเนี้ย ก็แหงแหละเนอะ ดีกรีลูกเจ้าของบริษัทออกแบบที่ใหญ่ที่สุดในเกาหลีอย่าง PC Grop เนี่ย แถมยังหน้าตาหล่อเหลา (?) แต่ออกน่ารัก คริคริ ผมว่าผมอวยตัวเองไปมากพอและ เข้าเรื่องเลยดีกว่า
-ย้อนกลับไปตอนผมเดินเข้ามาในมหาลัย-
"เฮ้! น้องชานยอลลลล พี่ร้ากกกก ร้ากกกกก น้องชานยอลลลลล" ใครมันเรียกผมวะ ผมสงสัยว่าใครมันเรียกผม ผมค่อยๆหันไปมอง (คล้ายๆหนังสยองขวัญ) ในที่สุดผมก็รู้ว่าคนที่เรียกผมมันก็คือ ไอ้พี่หน้าตะขาบพันปีนี่เอง ผมก็เข้าใจอะนะ ว่าผมอะมันหน้าตาดี ไม่ว่าผู้หญิงหรือผู้ชายเวลาเดินผ่านผมก็ต้องเหลียวมองในความหน้าตาดีของผมกันทั้งนั้น แต่ถ้าเกิดหน้าตาเหมือนอีพี่คางคกพันปี (เปลี่ยนชื่อใหม่และ) แบบเนี้ย ชานยอลลรับบ่ได๋
ผมจึงรีบเร่งสปีหริดการเดินของผมให้เร็วขึ้นจนกลายเป็นวิ่ง เมื่อเห็นว่าอีพี่หหน้าคางคกพันปีนั่นกำลังเดินตรงมายังผม ผมเลยติดเกียร์หมาวิ่งซะเลย
-ผลั่ก-
"โอ้ย! ใครวะ! เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเอาซะเลย! เจ็บโว้ยยยยย!!!" ผมกำลังวิ่งหนีเห็บหมา (เปลี่ยนใหม่อีกแล้ว) ยักษ์อยู่ใครมันกล้าวิ่งชนผม! จนก้นกระแทกแผ่นดินให้ผมเจ็บเลย ฮือออออ T_T แงงงงง ช่วยชานยอลลลด้วยยยยยย
"นายวิ่งมาไม่ดูทางเอง" เสียงทุ้มนุ่มติดจะเย็นชาและเบื่อดังขึ้น มันคือใครวะทำคนอื่นล้มแล้วยังกล้าเถียง ไหนชายปาร์คคนนี้ขอดูหน้ามันหน่อยซิ
ผมจึงค่อยๆเงยหน้าขึ้นมองคนที่ยืนค้ำหัวมองผมอยู่ จนเห็นหน้าชัดเจน โอ้! พระเจ้า! นี่มันคนหรือเทพบุตรเนี่ย! หล่อชิปหาย แต่หล่อน้อยกว่าเรา ฮี่ ฮี่
"ทำคนอื่นล้มแล้วยังกล้าเถียงอีก! นี่! ไม่คิดจะช่วยบ้างเลยรึไงห๊าา!!!" ไม่ช่วยก็ให้มันรู้ไป ทำตาแป๋วๆใส่ซะเลย ชัวร์ ต้องยอมขอโทษแล้วช่วยอย่างแน่นอน ปาร์คชานยอล ขอฟันธง!
"อยากล้มเอง ก็ลุกเองซิ ขาของนาย ตัวของนาย ไม่ใช่ขาของชั้นตัวของชั้น" น้ำเสียงเย็นชาติดความรำคาญของคนตรงหน้าจึงเอ่ยขึ้น แล้วเดินผ่านผมไปโดยไม่ันมามองอีกเลย....
.
.
.
.
(แดกจุด)
มันเมินโผมมมมมม ยย้ากกกก ไอ้บ้าาา ไอ้เงิงงง แกกล้าเมินช้านนนนนน
คอยดู! มันเมินผม ผมก็จะทำให้มันสนใจผม คอยดู!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Writer: อินโทรจบแล้ววว เย้ๆ ฝากติกแท็กทวิต @Pikachu!_KrisYeol ด้วยนะค่ะ ติกแท็ก #สนใจกันบ้างจิ และก็ฝากเม้นด้วยนะค่ะ
เม้นเยอะต่อเร็วค่ะ จงเม้น! จงเม้น! จงเม้น! :มือใหม่หัดแต่ง
Shalunla
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น