คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #37 : ตอน ลูกหนี้ 36
านยอลเินมาหยุอยู่หน้าโรแรมสุหรู ูเพื่อวามมั่นใว่ามาถูหรือเปล่าแ่พอเ็แล้วว่าใ่านยอลึพาทุนเินเ้าไป้านใน เมื่อทั้สามมาหยุอยู่หน้าประูานยอลึออหน้าห้อทันที สัพัึมีนเินมาเปิประูให้และนเปิ็ือ มินอนั่นเอ เมื่อมินอเปิประูเสร็แล้วเินเ้าไปในห้อทันทีไม่ยอมเอ่ยทัทายานยอลเลยสัำ านยอลมอามพี่ายัวเล็เินเ้าไปในห้อแล้ว้มหน้าอทันทีานั้นึเินามมินอเ้าไปในห้อโยมีแบฮยอนและเนล์เินามหลัานยอลเ้าไป
"ถ้าไมู่่็ไม่มาสินะ" เมื่อเินมาถึลาห้อเสียอยอู็ัึ้นทัทายทันที านยอลเยหน้าึ้นมอทุนที่ยืนออเรียแถวหน้าระานอยู่รหน้า านยอลียิ้มประบออมาทันทีเมื่อเห็นสายาุๆอทุน
"ฮยอมาฮ่อทำไมไม่บอพวเราเลย" เฮุนนัอเล็อลุ่มออแล้วพูออมาพร้อมับ้อมอานยอลเพื่อรอำอบ
"ันมาเยี่ยมป๊า" านยอลพูออมาพร้อมับำโห มาเยี่ยมพ่อที่ไหนล่ะานยอลยัไม่เอพ่อเลย้วย้ำั้แ่มาเหยียบฮ่อ
"โห ฮยอบอะไม่มาฮ่อเ็าถ้าไม่ำเป็นหรือมีเรื่อที่้อให้มาทำ" านยอลลืนน้ำลายลอทันทีเมื่ออินพูบ เพราะานยอลเยลั่นวาาเอาไว้ะไม่มาฮ่อเ็าถ้าไม่มีเรื่ออาบาายริๆเพราะฮ่อทำให้านยอลไม่ไ้อยู่พ่อ
"มีเรื่ออะไรหรือเปล่า" มินอเป็นนถามออมา านยอลมอหน้าทุนไ้แ่อึอัอยู่ในลำอเพราะไม่ล้าที่ะบอว่าัวเอมาทำอะไรในฮ่อ
"พวเาพูอะไรันอ่ะ" เนล์หันมาระิบถามแบฮยอนเพราะเนล์ฟัภาษาเาหลีไม่ออ
"พวเาถามานยอลมาทำอะไรที่ฮ่อ" แบฮยอนระิบอบเนล์เพราะแบฮยอนพูภาษาเาหลีไ้
"็มาใ้หนี้ไ" เนล์พูออมาเสียัเป็นภาษาีนทำให้ทุนในห้อหันมามอที่เนล์แล้วสัพัเหล่าน้อๆและพี่ๆ็หันมามอานยอลอย่า้อารำอบ านยอลียิ้มเือนๆให้ับทุนทันทีที่ทุนรู้แล้วว่าานยอลมาทำอะไรที่ฮ่อเพราะทุนฟัภาษาีนออ
"แปสิบล้านอลลาร์ฮ่อ ุลุยืมเินไปทำอะไรเยอะแยะนานั้น" อินะโนึ้นมา้วยวามใเมื่อรู้ำนวนเินที่พ่ออานยอลเป็นหนี้อยู่
"พี่ายนายทำอะไรุลุหรือเปล่า" แหันมาถามเนล์ที่นั่อยู่โฟา้ามๆับแบฮยอน เนล์มอหน้าแแล้วส่ายหัวไปมาเพราะเนล์็ไม่รู้เหมือนันรู้แ่ว่าานยอลเป็นหนี้พี่ายัวเอเท่านั้น
"ะทำยัไีล่ะ ผมลับไปเาหลีแล้วไปเอาระปุออมสินมาให้พี่ีไหมนะ" เฮุนพูึ้นมาเพราะอยาะหาเินใ้หนี้่วยานยอล
"นายเ็บมันไว้ินาเย็นับไว้ื้อเ้าลาวาเถอะ" านยอลพูออมาพร้อมับออเฮุนไป้วยแล้วทำให้ีใที่เฮุนอยาะ่วย
"พี่...ร้ายาว่ะ" เฮุนหันมามอานยอลแล้วพูออมาเพราะำพูอานยอลแลูออประะมาว่า
"แล้วอนนี้เป็นยัไบ้าล่ะ เ้าหนี้นายเ้าให้นายทำอะไรที่มันเสี่ยุเสี่ยาราหรือเปล่า" ยอูที่นั่ฟัน้อๆพูอยู่นานึถามานยอลออมาบ้าเพราะวามเป็นห่วลัวน้อายนนี้ะทำอะไรที่มันอันราย่อีวิ านยอลหันมามอยอูแล้วส่ายหัวไปมาเป็นำอบเพราะริสยัไม่ไ้ให้านยอลทำานอะไรอีเลยั้แ่บเรื่อแฮเอร์ที่บริษัทราวที่แล้ว
"อ้าว แล้วแบบนี้เมื่อไหร่ะใ้หนี้รบสัทีละ" เฮุนะโนึ้นมาเมื่อเห็นานยอลส่ายหัวไปมา
"ใ่ าน็ไม่มีทำ...ลับเาหลีันเี๋ยวพวเราะ่วยหาเินใ้หนี้เอ" อินพูึ้นมาบ้าและะโนึ้นมาเพื่อที่ะานยอลลับเาหลี
"ลับเาหลีแล้วันะไปทำานอะไร ที่บริษัทอฟ์แวร์เาไม่รับันเาทำานแล้วมั้" านยอลพูออมาเพราะานยอลเยไ้านในบริษัทอฟ์แวร์ที่ให่ที่สุในเาหลีแ่านยอล็ไม่ไ้เ้าไปทำเพราะานยอล้อมาฮ่อะ่อน เมื่อานยอลพูบทุนึิหาทาที่ะ่วยานยอล
"ุลุไม่น่าทำแบบนี้เลย" มินอพูึ้นมาเพราะไม่ิว่าพ่ออานยอละไปู้เินมามามายนานี้แถมยัหนีไปแล้วิ่อไม่ไ้อี
เฮ้ออออ
เสียถอนหายใอทุนัออมาเมื่อิหาเินที่มา่วยานยอลไม่ออ
"ปล้นธนาารีไหมนะ" เฮุนพูออมาลอยๆเมื่อิอะไรไม่ออริๆถึพวเาแ่ละนะมีานทำแ่็ไม่ไ้มีเินเป็นพันล้านวอนนาที่ะมาใ้หนี้ไ้หรอ
"ถ้ายัอยาเห็นหน้าพ่อแม่นายอยู่ นาย็ั้ใเรียนให้บะนะ" ุนมยอนพูออมาเฮุน็ไ้แ่หันมายิ้มเือนๆให้ับพี่ให่อลุ่ม
"แล้วะเอายัไ่อละ" ุนมยอนหันมาถามานยอลเรื่อที่ะ้อใ้หนี้ให้ับมาเฟียานยอลส่ายหัวให้ับพี่ายไปมาเพราะไม่รู้ะหาเินมาาไหนเหมือนัน
"อนนี้หาทาออยัไม่เอ แ่เี๋ยว็เอเอแหละ" แพูออมาทุนึพยัหน้าเห็น้วยแล้วเลิพูถึเรื่อที่านยอลเป็นหนี้ านยอลอยูุ่ยับทุนนใล้เวลาที่ะ้อลับานยอลึลาทุนเพราะอีสอวันเหล่าพี่ๆน้อๆ็ะลับเาหลีแล้วแ่ะออยู่เที่ยว่อนที่ะลับแล้วบอานยอลไม่้อเป็นห่วเพราะพวเาอยู่ันไ้
"เป็นอะไร" ริสถามออมาเมื่อเยหน้าึ้นมาาอเอสารแล้วเห็นานยอลเินอเ้ามาในห้อามหลัมา้วยเนล์และแบฮยอน านยอลมอริสแล้วไม่พูอะไรแ่เินนำหน้าแบฮยอนับเนล์ไปนั่ที่โฟา ริสเมื่อเห็นานยอลไม่อบอะไรึ้มหน้าทำาน่อ
๊อ ๊อ ๊อ
เสียเาะประูัึ้นมาหน้าห้อสัพั็มีพนัานเ็นอว่าเ้ามาในห้อ พนัานสาวเ็นอว่ามาวารหน้าานยอลและทุนานั้นึเินออไปาห้อเมื่อทำหน้าที่เสร็แล้ว
"เฮียยยยย" เนล์เรียริสเสียัพร้อมับราเสียยาวออมา้วย
"เฮียำเียว็พอ มันยาวไปแล้วำมันะเปลี่ยน" ริสเยหน้าึ้นมามอหน้าเนล์แล้วพูออมาานั้นึ้มหน้าทำาน่อ
"เฮียสั่มาให้เนล์เหรอ" เนล์ถามออมาอีรั้เพราะอว่าที่วาอยู่รหน้ามีแ่อโปรเนล์ทั้นั้น
"เปล่าให้หมา" ริสพูออมาทั้ๆที่ไม่ไ้เยหน้าึ้นมามอเนล์เลย เมื่อริสพูบานยอลับแบฮยอน็หลุหัวเราะออมา
"เฮียอ่ะ" เนล์โวยวายึ้นมาเมื่อเห็นานยอลับแบฮยอนหัวเราะเนล์ ส่วนริสไม่ไ้เยหน้าึ้นมาาอเอสารแ่้มหน้าำเนล์อยู่โยไม่มีใรมอเห็น เมื่อเนล์โวยวายเสร็ึหันมาัารอว่าที่อยู่รหน้าับแบฮยอนสอนเพราะอนนี้านยอลเินไปนั่อยู่่อหน้าริสรโ๊ะทำานแล้ว
"ุริส ผมอยามีานทำอ่ะ ผมอยู่แบบนี้ผมไม่มีเินใ้หนีุ้เลย" านยอลนั่ร้ามับริสแล้วพูออมา ริสเยหน้าาอเอสารึ้นมามอานยอลแล้วไม่พูอะไร
"ุมีานให้ผมทำไหมอ่ะ" านยอลพูึ้นมาอีรั้เมื่อเห็นริสเอาแ่้อหน้าแล้วไม่พูอะไร
"ไม่อยาอยู่ที่นี่สินะ" ริสพูึ้นมาเบาๆไม่ไ้้อารที่ะให้านยอลไ้ยินแ่านยอล็ลับไ้ยินมันแล้วพยัหน้าเป็นำอบ ใ่านยอลไม่อยาอยู่ที่นี่เพราะานยอล้อารที่ะไปามหาพ่อไม่รู้ว่าพ่ออานยอละเป็นายร้ายียัไ
"อนนี้นายเป็นหนี้ันอยู่หสิบล้าน ันะให้ื่อเทาหาานให้นายทำ นายไม่้อห่วนายะไ้ไปาที่นี่แน่" ริสพูออมาแล้ว้มหน้าทำาน่อเพื่อยุิารสนทนา านยอลมอริสแล้วทำหน้าไม่เ้าใเพราะูท่าทาริสเหมือนะโรธอะไรานยอลสัอย่า แบฮยอนับเนล์เยหน้าึ้นมาาานนมหวานแล้วมอไปยัริสับานยอลทีุ่ยันอยู่เพราะทั้สอนไ้ยินสิ่ที่านยอลับริสุยัน
"ถ้าผมเ้าไปพูอนนี้ผม้อโนเฮียุแน่" เนล์พูออมาเมื่อหันมามอแบฮยอนที่ทำหน้าเหมือนะให้เนล์ไป่วยพูในลุ่มนั้น้วยเพราะบรรยาาศมันูอึมรึมนูหน้าลัว เมื่อเนล์พูบึ้มหน้าทานอว่ารหน้า่อทำเหมือนไม่สนใริสับานยอลเลย
"ุเป็นอะไรหรือเปล่า" านยอลถามออมาเมื่อเห็นริสเอาแ่้มหน้าทำานรหน้าทั้ๆที่านยอลนั่อยู่รหน้าแล้วยัุยไม่บ้วย้ำ
"เปล่านิ" ริสพูออมาไม่ไ้เยหน้าึ้นมามอนถาม เมื่อริสปิเสธที่ะอบานยอลึไม่ถามอีแล้วลุึ้นออมาารนั้นทันที
"เนล์" ริสเยหน้าึ้นมาเรียน้อายอัวเอทำให้เนล์ที่้มหน้า้มาินอยู่เยหน้าึ้นมามอริสมันทีพร้อมรอยยิ้ม ริสมอเนล์แล้วส่ายหัวเบาๆับารที่นิสัยเหมือนเ็อเนล์
"พรุ่นี้เฮียะไปานเินแบบารุศลเราไปับเฮีย้วยนะ" เมื่อริสพูบึหันมาเ็บอเพื่อที่ะลับบ้านเพราะมันไ้เวลาเลิานแล้ว
"ทำไมเนล์้อไปอ่ะ" เนล์ถามออมาเพราะไม่อยาะไปานแบบนี้สัเท่าไหร่มันไม่เหมาะับเ็อย่าเนล์เลย
"อยาไ้าร์เทียที่ทำาเรื่อเพรสมัยราวศ์ฮั่นไม่ใ่เหรอ" ริสพูบเนล์เยหน้าึ้นมามอริสอีรั้พร้อมับลุึ้นวิ่เ้ามาอริสที่เินมาอยู่รหน้าอเนล์
"สุสัน์วันเินะัวแสบ แ่อวัะไ้พรุ่นี้นะ" ริสพูออมายิ้มๆพร้อมับอเนล์ลับ เนล์ยิ้มออมาเพราะทุๆปีเาะไ้อวัาริสเป็นนแร แ่ปีนี้ะไ้้าไปแ่วันเียวแ่เนล์็ไ้ำอวยพราริสเป็นนแรอยู่ี เมื่อุยันเสร็ริสึวนทุนลับบ้านทันทีเพราะที่บ้านำลัมีนรอเนล์อยู่
รถยน์สอันวิ่เ้ามาในบ้านในเวลาเย็น เนล์เินลมาารถแล้วหันเินไปยัสวนหน้าบ้านที่อนนี้มีนำลันั่ันอยู่เ็มไปหมพร้อมับป้ายที่ึ้นอวยพรวันเิให้ับเนล์ เนล์หันไปยิ้มให้ับริสแล้ววิ่เ้าไปในานทันที ริสมอามหลัน้อายแล้วยิ้มออมา
"พวนายไปเปลี่ยนุแล้วมาร่วมานัน้วยนะ" ริสหันไปสั่ับลูน้อ เมื่อลูน้อรับำเสร็ริสึหันมาหาานยอลที่เินลมาารถอแ็สันับมาร์
"นาย็มาร่วมาน้วยนะ" ริสพูับานยอลเมื่อเหลือานยอลยืนอยู่นเียวเพราะแบฮยอนเินออไปพร้อมับื่อเทาแล้ว
"ผมไม่รู้ว่าวันเิน้อุ ผมไม่มีอะไรให้เาเลย" านยอลพูออมาพร้อมับมอเ้าไปในานที่มีเนล์ำลัเินรับอวัาแที่มาในาน
"็นายไ เนล์เาอบนายนะ" ริส้อหน้าานยอลแล้วพูออมาเพราะริสสัเน้อายอัวเอมานานแล้วและมัน็เป็นอย่าที่ริสิ เมื่อริสพูบึเินเ้าไปในบ้านทันที านยอลมอามริสเ้าไปในบ้านแล้วหันมามอเนล์ที่อยู่ในาน
1 อมเมนท์ 1 ำลัใในารล่อ ฝา้วยนะะ
อุ๊๊ะ...
ความคิดเห็น