คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #28 : ตอน สะดุดรัก SOUL 27
านยอลนั่รอริสอาบน้ำหลัาที่ทาน้าวเสร็เพราะริสับเาะ้อไปเ็บเสื้อผ้าที่หอมาที่นี่ านยอลนั่้อหน้าประูห้ออริสอยู่นานแ่น้านใน็ไม่ออมาสัที นี่อาบน้ำหรือเ้าไปหลับอีรอบอยาะะโนถามเหลือเินแ่็มีวามเรใเ้าอห้ออยู่
"มันะลีลาอะไรนัหนาเนี่ย ไม่ไป็บอมาีๆสิะไ้ไปเอาเอ" านยอลนั่บ่นอยู่ับลูหมาที่นอนอยู่้าๆ
"ะนั่อีนานไหมไปไ้แล้ว" โหหห ำนี่มัน้อเป็นเาไหม้อพูไอ้พ่อหมาบ้านิ ้าเอยัมาทำหน้าหุหิใส่เาอีมันน่านั
"วันๆนายทำหน้าไ้ี่แบบ" ริสถามออมาอีรั้เมื่อเห็นานยอลทำหน้าหิหน้าอ ปาบิปาเบี้ยวมุบมิบอยู่รหน้า
"ิส์" านยอลย่นมูใส่ริสแล้วเินนไหล่ริสออมาาห้อพร้อมในมือยัอุ้มเ้าลูหมาออมา้วย ริสมอานยอลเินออไปานอห้อแล้วส่ายหัวไปมาอย่าเ็ ิถูหรือิผิเนี่ย
"นี่ห้อนายเหรออยู่ไปไ้ยัไ" ริสพูออมาเมื่อเินเ้ามาในห้ออานยอลที่มันเล็มา 'อยู่ไม่ไ้็ไม่้ออยู่เป็นแ่ผีอย่าเรื่อมา'
"ริสเป็นอะไร" านยอลถามออมาเมื่ออยู่ีๆริส็เียบไปเาึหันลับมามอแล้วเห็นริสยืนนิ่อยู่ ริสมอานยอลแล้วสะบัหัวไปมาเพราะอยู่ีๆ็มีเสียเสียหนึ่ัล้ออยู่ในหัว
"เปล่าไม่มีไร" ริสเมื่อสะบัหัวเสร็แล้วหันมาอบานยอล เ้าอห้อเล็ยัไหล่แล้วหันไปเ็บเสื้อผ้า่อ
"ลูหมูมานี่มา" ริสเินไปนั่ที่เียอานยอลแล้วเรียลูหมาที่ยืนอเลียานยอลอยู่ให้มาหาัวเอ เ้าลูหมา็แสนรู้เมื่อผู้เป็นนายเรียมัน็เินไปหาทันทีปล่อยให้านยอลเ็บเสื้อผ้าอยู่นเียว เมื่อเ้าลูหมาเินมาถึริสึอุ้มมันึ้นไปเล่นบนเียเพื่อรอานยอลเ็บเสื้อผ้า
"เสร็แล้วะไปเลยไหม" านยอลเมื่อเ็บอเสร็ึเินมาหยุ้าๆเียที่มีริสนอนหลับาอยู่โยมีเ้าลูหมานอนันิ้วริสเล่นอยู่้าๆ
"่วนอน" ริสพูออมาทั้ๆที่ยัหลับาอยู่ านยอลยืนมอริสอย่าไม่เ้าใที่ริสบอว่า่วเพราะเมื่อืนริส็ไม่ไ้นอนึมานานั้น
"เมื่อืนไม่ไ้นอนเหรอไ" านยอลถามออมา ริสึลืมาึ้นมาแล้วพยัหน้าให้เาเป็นำอบ านยอล้อหน้าริสเหมือนไม่เ้าใ
"เมื่อือทำโปรเ็เลยไม่ไ้นอน ถ้าลับไปอนนี้็ะไม่ไ้นอนเลยเพราะเพื่อนๆันมันะมาทำโปรเ็รวมที่ห้อัน" ริสพูออมาแล้วหลับาลเหมือนเิมานยอลึพยัหน้าเ้าใแล้ววาระเป๋าไว้ับพื้นเินไปเปิหน้าออมฯเพื่อเล่นรอริส
"านยอลมานี่สิ" านยอลที่รอให้หน้าออมเปิอยู่็ถูริสเรียึ้นมาให้เ้าไปหา เาหันไปมอริสที่อนนี้ลืมามอเาอยู่ เาึลุึ้นาเ้าอี้แล้วเินไปหยุรหน้าริส
"มี อ่ะเ็บ" านยอลที่เินมาหยุ้าๆริสแล้วำลัะถามว่ามีอะไรแ่ลับถูริสระาแนลไปนอนบนเีย้าๆริสอย่าแร ไม่เยที่ะถนอมับเลย
"่วแ่นอนไม่หลับเป็นหมอน้าให้อหน่อย" ริสหลับาพูออมาพร้อมับนอนอานยอลแทนหมอน้า านยอลที่นอนหันหน้ามาหาริส มอริสที่หลับาอยู่อย่าไม่เ้าใ
"นายเป็นอะไรหรือเปล่าริส" านยอลถามออมาเพราะไม่เ้าใในารระทำอริส
"เียบๆน้า ะนอน" ริสพูออมาเบาๆทั้ๆที่ยัหลับา านยอลึนอนนิ่ๆให้ริสอแทนหมอน้าโยไม่พูอะไรออมาอี นระทั้ไ้ยินเสียลมหายใเ้าอออย่าสม่ำเสมออริสเาึยมืออริสออไป านั้นเาึลาเียยืนมอริสนิ่ๆแล้วห่มผ้าให้ เาึเินไปเล่นอมฯรอริสื่น ส่วนเ้าลูมาที่โลมาาเียั้แ่เมื่อไหร่็ไม่รู้เินมาหยุอยู่้าๆานยอลแล้วนอนล้าๆเ้าอี้านยอลที่นั่เล่นเมส์
ริสลืมาึ้นมาอีรั้ในอนสิบโมเ้าเามอหาเ้าอห้อที่อนนี้นอนหลับหน้าฟุบอยู่ับโ๊ะอมฯ ริสลุึ้นมาาเียเินไปหาานยอลที่นอนหลับอยู่ แล้วอุ้มานยอลึ้นมาเบาๆเินรไปยัเียวาานยอลไว้เบาๆแล้วห่มผ้าให้
"ทำไมันถึอยาูแลนายล่ะานยอล แ่อยารับผิอบหรืออะไร" ริสพูออมาเบาๆยืนมอานยอลที่นอนหลับอยู่
"อยาไ้แม่ลับบ้าน้วยไหมไอ้ลูหมา ถ้าอยาไ้เินไปนอน้าๆแม่แถ้าไม่อยาไ้เินไปที่ประูทาออ” ริสเินมาหาเ้าลูหมาที่ยืนมอเาับานยอลอยู่แล้วพูออมา เมื่อริสพูบเ้าลูหมา็ส่ายหาอมันสามทีแล้วเินไปยืนอยู่้าๆเียที่านยอลนอนหลับอยู่ ริสมอเ้าลูมาแล้วยยิ้มมุมปาึ้น
"เ้าใเลือแม่นิไอ้ลูหมา" ริสพูออมาแล้วเินรเ้าไปในห้อน้ำในห้ออานยอลเพื่อล้าหน้าล้าา เาเินลับออมาาในห้อน้ำอีรั้แล้วเห็นานยอลนั่หลับาอยู่บนเียเหมือนไม่อยาะื่น ริสึส่ายหัวไปมาแล้วเินลับเ้าไปในห้อน้ำอีรั้แล้วลับออมาพร้อมผ้าุบน้ำหมาๆ
"อืออ เ็บเย็น้วย" านยอลร้อออมาเมื่อถูริสโยนผ้าุบน้ำใส่หน้าถึะโยนไม่ไ้แรมานัแ่มัน็ยัเ็บอยู่ี
"เอาผ้านั้นเ็หน้า อย่ายี้า" ริสพูบอับานยอลและะอออมาเมื่อเห็นานยอลึผ้าออมาแล้วะยี้าัวเอ านยอลยมือึ้น้าบนอาาศสัพัเพราะใเสียอริสแล้วึใ้ผ้าุบน้ำเ็หน้าัวเอามที่ริสบอ
"เสร็แล้ว็ลุึ้นแล้วเอาผ้าไปาะไ้ออไป" ริสพูออมาานยอลึลุึ้นแล้วเอาผ้าไปาในห้อน้ำามำสั่อริส
"หิว" านยอลพูออมาหลัาออมาาห้อน้ำแล้วมาหยุยืน้าๆริส
"ลับไปินที่ห้อพวนั้นทำไว้แล้ว" ริสพูออมาานยอลึพยัหน้าเ้าใแล้วเินไปหยิบระเป๋าอัวเอึ้นมาเพื่อไปที่ห้ออริส
"ไปอุ้มหมานู้น" ริสพูออมาแล้วึระเป๋าามือานยอลไปถือเอแล้วเินนำานยอลออไปาห้อ านยอลมอริสเินออไปาห้อแล้ว้มลอุ้มลูหมาึ้นมาเินไปหยิบระเป๋าอมฯที่เรียมไว้แล้วเินามริสออไปเพราะริสยืนรอานยอลอยู่หน้าห้อแล้ว
"ปิไฟปิฮีเอร์หรือยั" านยอลที่ำลัะล็อประูห้อแ่ไ้ยินเสียอริสพูออมาะ่อนเาหันไปมอริสแล้วยิ้มออมาเพราะเาลืมปิไฟและฮีเอร์ทำวามร้อน ริสมอานยอลส่ายหัวไปมาแล้วเินเ้าไปในห้อเพื่อปิไฟปิฮีเอร์เอ เมื่อริสเินออมาาในห้อานยอลึทำารล็อประูห้อทันที
"ะินอะไร" เมื่อึ้นมาบนรถริสึหันไปถามานยอลเพราะะไ้ให้ยอูทำเอาไว้ให้
"อะไร็ไ้แ่ไม่เอาปูอั" านยอลหันมามอริสแล้วพูออมาานั้น็้มลไปเล่นับลูหมา่อ 'ันแพ้ปูอันะ' านยอลเยหน้าึ้นมามอริสที่เห็นริสไม่ออรถสัที
"ริสไม่ออรถล่ะ" านยอลถามออมาริสึหันมามอานยอลแล้วหันไปิเรื่อยน์ ทำไมอบไ้ยินเสียอะไรแปลๆนะ
"านยอล" เมื่อับรถออมาไ้สัพัริสึเรียานยอล านยอลที่เล่นับลูหมาอยู่เยหน้าึ้นมามอริสแล้วั้วใฟัว่าริสะพูอะไร
"นายเยไ้ยินเสียอะไรแปลๆออมาาหัวัวเอไหม" ริสถามออมา านยอลมอริสยิ้มๆแล้ว้มไปหาลูหมาที่อยู่บนั
"นายเื่อเรื่อภูผีวิาหรือเปล่าละ" านยอลพูออมาริสที่มอถนนยู่ปลายามามอเาแล้วหันไปมอถนน่อ
"ถ้านายเื่อ เสียพวนั้นอาะเป็นเสียพวเา็ไ้" านยอลพูออมาแล้วเยหน้าึ้นมามอริสที่อนนี้ำลัั้ใับรถอยู่ ริสหันมามอานยอลนิหนึ่แล้วยมุมปาึ้นมา านั้นึหันลับไปมอถนนเหมือนเิม
"ภูผีปีศาที่นายว่ามันทำอะไรันไม่ไ้หรอ" ริสพูออมาอย่านถือีไม่เรลัวอะไร ใ่สินาผียัไม่ล้าเ้าใล้นายเลย านยอลิออมาในใแล้วหันไปมอนอหน้า่ารถ
"ริส ทำไมนายถึว่าพวเาทำอะไรนายไม่ไ้ล่ะ" านยอลถามออมาไม่ไ้หันมามอริสเหมือนถามออมาลอยๆแ่ใระรู้ว่าเาั้ใฟัำอบอริสอยู่
"พวมันไม่ไ้มีัวนอยู่ริ" ริสพูออมาแ่สายา็ับ้อไป้านหน้ารถ านยอลหันมามอริสแล้วถอนหายใออมาไอ้เรา็นึว่ามีอีะไ้อ เผื่อวิาพวนั้นะไม่ไ้มาให้เาเห็นอีเพราะบารั้เา็ไม่เป็น้อเอาเวลาทั้หมไป่วยวิา
"แอล" านยอลร้อออมาเมื่อนึึ้นไ้ว่าัวเอะ้อไปามหาแฟนอแอลเพื่อืนแหวนให้ับเา
"ใร" ริสหันมาถามานยอล้วยน้ำเสียไม่พอใ ที่านยอลเอ่ยื่อนอื่นออมาให้ไ้ยินเพราะมันเป็นื่อที่ริสไมุ่้นเอาะเลย
"เพื่อนนะ" านยอลอบออมาเพราะไม่อยาอธิบายให้ริสฟัเี๋ยวะหาว่าเาบ้า
"เพื่อนนายไม่มีนื่อนี่" ริสพูออมาเสียเยือเย็นที่านยอลำลัะโหเรื่อื่อเมื่อี้
"็เพื่อนที่นายไม่รู้ัไ" านยอลพูออมาอีรั้
"ปาร์านยอล" อะไรอเาเนี่ยะอยารู้ไปทำไม านยอลมอหน้า้าๆริสอย่าไม่เ้าใ
"เาเป็นนที่อให้ัน่วยเอาอไปให้แฟนเาแ่ันลืม" านยอลพูออมาเมื่อเห็นริสหันมามอาเียว แล้วทำไม้อเรลัวหมอนี่ลอเลยนะานยอล
"แล้ว้อเอาไปให้ที่ไหน" ริสถามออมาเพราะะไ้พาไปเรื่อมันะไ้บๆ
"ไม่รู้เหมือนันยัไม่รู้ที่อยู่หมอนั้นเลย" านยอลพูออมาริสึหันหน้ามามอเานิหนึ่แล้วหันไปับรถ่อ
"แอล เป็นผู้หิ" ริสถามออมา านยอลส่ายหัวไปมาเป็นำอบแล้วพู
"ผู้ายทัู้่" านยอลอบริส ริสึพยัหน้าเ้าใ
"ไปถามมาะ" ริสพูึ้นมาเมื่อในรถเียบอยู่สัพั
"ะพาไป" ริสพูอออมาอีรั้เพราะานยอลเอาแ่้อมอเาไม่พูอะไร านยอลเมื่อไ้ำอบึพยัหน้าเ้าใแล้วยิ้มออมา
"ะไปไหนให้บออย่าไปนเียว" ริสพูออมาอีรั้ แ่รั้นี้มันทำเอาานยอลถึับียิ้มว้ามาว่าเิม 'ันะามนายไปทุที่ที่นายไป' มันเป็นำพูอริสที่เยพูับเา ริสที่พูแบบนั่นออมาเพราะวามรู้สึอเามันบอว่ารอบๆัวอานยอลมันมีแ่อันรายที่ะทำให้านยอลไ้รับภัยาสิ่พวนั้น
ความคิดเห็น