คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #24 : ตอน สะดุดรัก SOUL 23
หลัาาเรียนมาสอวันวันนี้็เป็นอีวันที่านยอลไม่ไ้ไปเรียนแ่เา็้อออมาาหอเพราะโนโมีโทริให้ไปื้ออเ้าร้าน เธอบอว่าเธอไม่ว่า้ออยู่เฝ้าร้านเพราะเ้าอร้านมันไม่ยอมมาูร้านเลย เา็ไ้แ่รับำอโมีแล้วให้เธอส่รายารที่ะเอามาให้หลัานั้นึไ้มายืนหน้าโ่อยู่ในห้านานี้ ผโโ้ ผาแฟ ผนู้นนี่นั่น สารพั แล้วมัน้อใ้ยี่ห้อไหนล่ะ แบบไหนถึะี่อลู้า แบบไหนมีประโยน์แล้วลู้าพึพอใ
'านยอลนายเลืออมาเป็นั่วโมแล้วนะแ่นายยัไม่ไ้อะไรเลย' แอล หรือมยอู ววิาหนุ่มที่ยัไม่ยอมไปไหนเพราะานยอลยัไม่นำแหวนไปให้นรัอเา แ่่อนที่หมอนี่ไม่บอื่อเา็เลยเรียมันไปมั่วๆ แ่อนนี้รู้แล้ว
'็ันเลืออไม่เป็นนิ' านยอลหันมามอแอลแล้วพูออมาเพราะนี้เป็นรั้แรที่เาออมาเลืออเอโยไม่มีโมีมา้วย
'นาย็ยัมาื้อนเียวเนาะ' แอลูประออมา านยอลไม่สนใำพูอแอล้มหน้าอ่านสรรพุอผเรื่อปั่น่อแ่็เลือไม่ถูสัอย่า
'ันว่านายโทรถามผู้หินนั้นีว่าไหม' แอลพูออมาเาึหยิบโทรศัพท์ออมาแล้วโทรถามโมีทันที เมื่อุยไ้สัพัานยอลึวาสายรอให้โมีส่รายละเอียอที่ะื้อมา เมื่อเลือื้ออเสร็เาับแอลึเินออมาาุปเปอร์เพื่อที่ะลับร้าน
'นี่านยอล ไปเินูร้านอวัให้หน่อยสิ' แอลพูออมาทำเอาานยอลหันวับไปมอ ถ้าไ้อ็เินรูอีานยอลออแอลในใ ส่วนแอล็ยิ้มแห้ๆให้ับานยอลเพราะแอลไ้ยินานยอลนึ
'นะๆันสัาว่าะหาเินมาืนนาย' แอลพูออมาพร้อมับระพริบาปริบๆให้ับเาเพื่อใหู้น่าสสารที่สุ
"เฮ้อออ" านยอลถอนหายใออมาเสียัแล้วเลี้ยวไปอีทาที่ไม่ใ่ทาลับบ้าน
'านยอลร้านนี้' เมื่อเินึ้นมาั้นสามอทาห้าแอลึะโนบอานยอลเมื่อเินผ่านร้านายพวิ๊ฟ็อปน่ารัๆ เาหันามนิ้วที่แอลี้ไปึเินเ้าไปในร้าน
'นายว่าอแบบไหนน่าะเหมาะับแฟนันนะ' แอลพูออมาเมื่อเินเลือูออยู่นานแล้วหันมาอวามิเห็นาเา
'แฟนนายผู้หิหรือผู้ายละ' านยอลถามออมาเพราะไม่รู้ว่าแฟนอแอลเป็นผู้ายหรือผู้หิ แถมนิสัยเป็นยัไ็ยัไม่รู้
'อนแรเาเป็นผู้หิ แ่มารู้อีทีเา็เป็นผู้าย' แอลพูออมาทำเอาานยอลถึับทำหน้าึ้นมา
'เาเป็นผู้ายที่ปลอมเป็นผู้หิมาทำานในร้านอันนะเพราะที่ร้านรับแ่ผู้หิน่ารัๆและ็สวยๆนะ' แอบอธิบายออมาทำเอาานยอลถึับแบะปาอย่าหมั่นไส้
'พวบ้าาม ที่ร้านสาวๆ้อแ่ัวโป๊ๆ้วยละสิ' านยอลพูออมาทำเอาแอลถึับยิ้มอย่าอายๆที่เาพูถู
'หมั่นไส้นพวนี้ะมั' านยอลพูออมาอีรั้แอลึยมือึ้นมาเพื่อที่ะยี้หัวเาเพราะหมั่นไส้ำพูอเาแ่มืออแอลับถูเาปัทิ้อย่าเร็ว่อนที่มืออแอละถึหัว แอลมอานยอลอย่าไม่เ้าใที่เห็นานยอลปัมือัวเออออย่าแร
'อโทษ' านยอลพูออมาเมื่อปัมืออแอลแรเินไป เพราะเมื่อี้มืออเามันไปเอโยอัโนมัิเาไม่ไ้ั้ใริๆ
'อโทษทำไมัน่าหาที่้อเป็นนอโทษนาย ไม่อบให้ใรับหัวเหรอ' แอลถามออมาเพราะปิิริยาอานยอลเมื่อี้มันเร็วมา
'อือ ไม่อบให้นอื่นับนะนอาเพื่อน' และเา านยอลานรับในลำอเบาๆแล้วพูออมา แอลึพยัหน้าเ้าใทำเหมือนไม่ไ้ยินำพูสุท้ายเมื่อี้
'นี่ เรามาหาอให้แฟนนายเถอะ' านยอลพูออมาแอลึพยัหน้ารับพร้อมับยิ้ม ทั้สอึเินไปูอโนพวุ๊าเพื่อที่ะื้อไปให้แฟนอแอล
'านยอลอันนี้เหมาะับนาย' เมื่อเลือออยู่สัพัแอล็ร้อบอับานยอลแล้วี้ไปที่าผมที่เป็นหูระ่ายสีมพูาว เาึหยิบมันึ้นมาใส่แล้วหันไปหาแอล
'แอล แอลเป็นอะไร' านยอลถามแอลออมาเมื่อเห็นแอลยืนมอเาอยู่นานโยไม่พูอะไร แอลที่ไ้ยินเสียานยอลสะุ้ใแล้วมอหน้าานยอลพร้อมับลือนน้ำลายลอ
'เปล่าๆนายถอไอ้นั้นออเถอะมันไม่เหมาะับนายเลย' แอลพูออมาแล้วหันหน้าไปอีทา านยอลเมื่อไ้ยินแอลพูแบบนั้น็แบะปาใส่แอลทันทีพร้อมับถอที่าผมไปเ็บไว้ที่เิม
'แอลอันนี้เอาอันนี้ไปให้แฟนนาย' านยอลพูออมาพร้อมับยื่นุ๊าุมะสีน้ำาลไปรหน้าอแอล
'มันเหมาะับแฟนัน' แอลหันมามอุ๊าในมืออานยอลแล้วถามออมา เามอหน้าแอลแล้วส่ายหัวไปมา
'ันอบ' านยอลพูออมายิ้มๆส่วนแอล็ส่ายหัวไปมาแล้วลเอาุ๊าที่านยอลบอว่าอบ เมื่อ่ายเินห่อล่อเสร็เาับแอลึเินออมาาร้านเพื่อที่ะลับร้านแ่านยอลลับหยุฝีเท้าลเมื่อเห็นริสับเสสิ้าเินวแนันเินออมาาร้านเสื้อผ้า
'านยอลมีอะไร' แอลถามานยอลออมาเมื่อเห็นานยอลวิ่ลับเ้าไปในร้านเหมือนเิม เายืนแอบอยู่มุมหนึ่อร้านเมื่อริสับเสสิ้าเินเ้ามาโยไม่อบำถามอแอล แอลึหันไปมอามสายาอานยอลเอาเอ
'ผู้ายนนั้นนิ านยอลันอยู่รนี้ไม่ไ้แล้ว เอันที่ร้านนายนะ' แอลพูออมาพร้อมับหายัวไปทันที อะไรอหมอนี่นะอ็เยอะยั้อมาแอบริสอี เาหันไปมอริสที่เินเลืออับเสสิ้าอยู่รที่เาเยเลือุ๊า เามอริสที่ยิ้มหัวเราะอยู่ับเสสิ้าอย่าอิาเพราะเาอยาเป็นนที่ไ้ยืนอยู่รนั้นับริสไม่ใ่มายืนแอบมออยู่แบบนี้
"านยอล/ย๊าห์" เสียเรียานยอลเสียัทำให้านยอลที่แอบมอริสอยู่ถึับร้อใออมาเสียัเหมือนันแถม้าวอที่ถืออยู่ในมือ็หล่นออยู่ับพื้น
"ฮยอทำอะไรเนี่ยผมใหม" านยอละอออมาเสียัเพราะในลืมไปว่าัวเอำลัแอบมอริสอยู่
"นายนั้นแหละมาทำอะไรรนี้ พี่ยืนมอนายนานแล้วนะ" อูบินพูออมามอน้อายอย่าสสัยที่ทำัวลับๆล้อๆอยู่ในร้านายอิ๊ฟ็อป
"ผม ผมมาื้ออเถอะ นี่ไโมีบอให้ผมมาื้อ" านยอลพูออมาพร้อมับี้ไปที่อที่อยู่บนพื้น อูบินึมอามที่น้อายี้แล้ว็พยัหน้าเ้าใ
"แ่นี้มันไม่ใ่โนายอเ้ารัวนะ" อูบินพูึ้นมาอีรั้ เาึ้มลเ็บล่ออวัึ้นมาแล้วยื่นไปรหน้าอูบิน
"นี่ไ ็ผมมาื้ออวั" านยอลพูออมา อูบินถึับยิ้มเมื่อเาพูบ
"นายมาื้ออวัเพื่อไปที่บ้านให่ใ่ไหม" อูบินถามออมาานยอลึพยัหน้ารับทันทีโยไม่ทันิอะไร
"นายำวันเิอเร็นไ้ใ่ไหม" อูบินถามออมาอีรั้เพราะวันนี้เป็นวันเิอเร็น หรือมินิน้อายอเสสิ้า านยอลมออูบินาโึ้นมา วยแล้วไแ่ะโหทำไม้อเ้าัวเอแบบนี้นะ านยอลิในใ
"ถ้าั้นเราเอาอไปเ็บที่ร้านแล้วไปบ้านอัน อับุพ่อุแม่้อีใแน่ๆ" อูบินพูออมาอีรั้ทำเอาานยอลที่ำลัเอ่ยปาปิเสธถึับหุบปาลทันที นี่เาทำให้นที่บ้านีใถึนานั้นเลยเหรอถ้าเาลับบ้าน ทำไมนายถึไม่ลับไปเยี่ยมพวเาเลยละานยอล
"ันไปเถอะรับผมะไ้่วยุแม่เ้ารัว้วย" านยอลพูออมายิ้มๆแล้ว้มเ็บอที่อยู่บนพื้นโยมีอูบิน่วยเ็บึ้นมา
"ะเ้าไป่วยหรือะเ้าไปป่วนันแน่" อูบินพูึ้นมาำๆพร้อมับหยิบอในมืออน้อายึ้นมาถือเอ านยอลับอูบินเินออไปาร้านุยันอย่าระหนุระหนิโยที่านยอลเินเาะแนออูบินออไป เาทีุ่ยับอูบินอย่ามีวามสุนลืมไปว่าำลัแอบใรบานอยู่โยที่เานนั้นยืนัฟันมอานยอลาเียวอยู่ในร้าน
"มายัไะเนี่ยสอพี่น้อ" เมื่อานยอลับอูบินเินเ้ามาในร้านโมีที่ัออยู่หน้าเาน์เอร์หันมาเห็นทั้สอนเินเ้ามาในร้านพอีึเอ่ยึ้น
"ไปเอทำัวลับๆล้อๆอยู่ในร้านิ๊ฟ็อปนะ็เลยพาลับมาที่ร้าน้วย" อูบินพูออมายิ้มๆพร้อมับยื่นอให้ับพนัานสาวที่เินเ้ามาหา
"ให้ไปื้ออเ้าร้านแล้วไปทำอะไรในร้านิ๊ฟ็อปะุานยอล" โมีถามประออมาำๆานยอลึส่้อนลับไปให้โมีอย่าอนๆ
"แอบไปื้ออวัให้ับเร็นนะสิ ทุน้อเอร์ไพรส์แน่ๆเลย" อูบินพูออมาอย่าื่นเ้น โมีึหันมามอานยอลอย่าไม่เ้าใที่อูบินบอว่าเาะไปที่บ้านทั้ๆลอสามถึสี่ปีนี้เาไม่เยไปเหยียบที่บ้านหลันั้นเลย านยอลหันไปมอโมีแล้วยิ้มแห้ๆออมาประมาว่าหลวมัวไปนะ
"แล้วะไปันเลยไหมะ ที่ร้านันับสอนนั้นอยู่ไ้่ะ" โมีพูออมาานยอลับอูบินึพยัหน้าลแล้วเินออไปาร้านเพื่อไปที่บ้านออ
"ฮยอไ้อะไรเป็นอวัอเร็นเหรอรับ" เมื่อเ้ามาในรถานยอลึถามออมาเพราะไม่รู้ะุยอะไร
"ไม่บอหรอเอาไว้ให้เร็นเอร์ไพรส์นะ" อูบินพูออมาทำเอาานยอลิปามอบนทันที
'านยอลอวัันนะ' อยู่ีๆแอลที่แอบึ้นรถมา็พูึ้นเพราะแอลสำรวนทั่วรถแล้ว็ไม่เห็นอวัอานยอลเลยนอาอวัอแอลที่ให้านยอลื้อ
'แอล ันอโทษ ันะไปหาื้อให้นายใหม่นะ' านยอลพูออมาโยที่ไม่ไ้หันไปมอเบาะหลัเลย
'นายนี่มัน' แอลพูออมาอีรั้ทำเอาานยอล้มหน้าลอย่าสำนึผิไม่ทัน ็นมันไม่ไ้ั้ในิ แถมพี่อูบินถามออมาแบบนั้นเาึ้อหลวมัวไหลามน้ำไป
"านยอล" อูบินเรียานยอลออมาเมื่อเห็นน้อายทำหน้าาเหมือนนปวท้อ
"รับๆพี่อูบินว่ายัไนะรับ" านยอลานรับอย่าใพร้อมับถามอูบินออไป
"พี่ยัไม่ไ้ถามอะไรนายเลยนะพี่แ่เรียนายเยๆ นายเป็นอะไรหรือเปล่า" อูบินอบำถามอานยอลแล้วถามลับอย่าไม่เ้าใ
"เปล่ารับผมไม่ไ้เป็นอะไร" านยอลปิเสธออมาพอีับรถที่วิ่เ้ามาในบ้านหลัให่ที่เาไม่ไ้ลับมานาน บ้านที่รวมาิๆออไว้ในรั้วบ้านหลันี้ บ้านที่เาไม่อยาะลับมา
ความคิดเห็น