คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : Demon 12
านยอลลืมาึ้นมาในอ้อมออ้าวอสูร ทั้ๆที่่อนหน้านั้นเป็น้าวอสูรที่อยู่ในอ้อมออานยอล านยอลยับัวึ้นเล็น้อยแล้วใ้มืออัไปบนหน้าผาอ้าวอสูรที่ยัหลับอยู่เพื่อวัไ้ ไ้อ้าวอสูร็ลลมามาว่าเิมแล้ว
"เ็ัวใหม่ีว่า" านยอลพูึ้นเบาๆแล้วยับลุลาเียเินออไปนอห้อเพื่อไปูอาหารที่บ้านให่มาให้้าวอสูร
"ุะไปไหน" เสียเ้าสาวัึ้นเมื่อเห็นานยอลเปิประูออมา านยอลยิ้มให้เ้าสาวทั้สามนที่ยืนมอานยอลอยู่
"ผมะไปู้าว้มให้ริสน่ะรับ เผื่อว่าริสื่นึ้นมาแล้วหิว" านยอลอบเ้าสาวทั้สาม
"ให้ันไปูให้ไหม ส่วนุ็อยูู่แล้าวอสูรอยู่ในห้อ" เ้าสาวอีนพูึ้นพร้อมับอาสาไปเอาให้านยอลเอ
"ไม่ีว่า ริสหลับอยู่ เี๋ยวผมไปูเอ" านยอลบอับเธอแล้วเินรไปยับ้านให่ เ้าสาวทั้สามมอามานยอลไปแล้วหันมามอประูห้อที่ถูปิลโยมี้าวอสูรนอนอยู่ในนั้น
"ไม่ละเมอออมาามหาเ้าสาวอัวเออีนะ"
แร็
ยัไม่ทันะบำี้วย้ำ เสียประูห้อนอน็ถูเปิออพร้อมับ้าวอสูรที่้าวผ่านธรีประูออมา ้าวอสูร้อมอเ้าสาวทั้สาม่อนะเินแยออมาเพื่อไปยับ้านให่ที่านยอลเพิ่ะไปเอ เ้าสาวทั้สามมอหน้าัน่อนะวิ่าม้าวอสูรไป ้าวอสูรเินมาหยุอยู่หน้าห้อรัวที่มีเสียอานยอลัอยู่ในนั้น
ลือออ
เสียเปิประูทำให้านยอลับุแม่บ้านหันไปมอ านยอลอ้าปา้าที่เห็น้าวอสูรเินเ้ามาในห้อรัวแล้วมาหยุอยู่้าๆานยอล
"่ว" ้าวอสูรพูึ้นพร้อมับหลับาล านยอลมอารระทำอริสอย่าไม่เ้าใ ่ว? แล้วามออมาทำไม
"ลับไปนอนรอ่อน เี๋ยวเอา้าว้มามไป" านยอลพูึ้นเพราะอนนี้านยอลำลัทำ้าว้มให้ริสอยู่โยมีุแม่บ้านเป็นนทำะมาว่า เพราะุแม่บ้านไม่ยอมให้านยอลทำเอ ้วยวามที่นเป็นเพียแม่บ้านไหนะล้ายืนมอลูสะใภ้อบ้านยืนทำอาหารอยู่ในรัว
"ไป้วย" ้าวอสูรลืมาึ้นแล้วพูออมา านยอลไม่เ้าใในำพูอ้าวอสูร ้าวอสูรึับมือานยอลแล้วระุมือานยอลเบาๆให้ามนไป
"ริส อย่าื้อ ไปนอนรอ่อน" านยอลึมือ้าวอสูรออแล้วพูึ้นมา่อนะหันไปมอ้าว้มอีรั้
"รอ" เสียอ้าวอสูรัึ้นพร้อมับ้าวเ้ามาอยู่้านหลัอานยอลแล้วบใบหน้าลที่ไหล่้านหลัอานยอล านยอลที่ยืนมอุแม่บ้านทำอาหารอยู่ยืนัวแ็ึ้นมา้วยวามใ
"ิันิว่าุานยอลพา้าวอสูรลับห้อไป่อนเถอะ เี๋ยว้าว้มเสร็แล้วป้าะเอาามไป" ุป้าแม่บ้านพูึ้น านยอลึพยัหน้ารับ
"ริส เยหน้าึ้น่อน" เสียอานยอลทำให้้าวอสูรเยหน้าึ้นทันที านยอลเมื่อไ้รับอิสระึหันลับไปมอริสอีรั้
"อาาศมันเย็น ที่หลัห้ามออมานะ" านยอลพูพร้อมับยมือึ้นอัหน้าผาอ้าวอสูร ้าวอสูรนิ่ ไม่อบรับำพูอานยอล
เฮ้อออ
านยอลถอนหายใออมาเมื่อ้าวอสูรไม่ยอมอบรับ
"ลับห้อเถอะ ถึห้อแล้วเ็ัวนะ" านยอลพูบ ้าวอสูรพยัหน้ารับแล้วับมือานยอลลับไปยัห้อ
"เี๋ยวพวเราเรียมน้ำับผ้าไปให้นะ" เสียเ้าสาวัึ้น านยอลหันมอไปยัเ้าสาวแล้วพยัหน้ารับ านั้นานยอลับ้าวอสูรึเินลับไปยัห้อ
"นอนรอ่อนนะเี๋ยว่อยเ็ัว" เมื่อลับมาถึห้อ านยอลึบอให้้าวอสูรนอน แ่้าวอสูรส่ายหัวไปมาแล้วึานยอลให้นั่ล้าๆัวเอานั้น้าวอสูรึบหน้าลไปที่ไหล่้านหน้าอานยอล านยอลมอริสแล้วส่ายหัวยิ้มๆ
๊อ ๊อ ๊อ
เสียเาะประูัึ้น พร้อมับเ้าสาวเปิประูเินเ้ามา เ้าสาววาะละมัลที่โ๊ะ้าๆานยอลแล้วอัวแยออไป
"ริส เ็ัวแล้วทำแผลใหม่นะ" านยอลพู ้าวอสูรเยหน้าาไหล่อานยอลแ่ยัหลับาอยู่เหมือนเิม านยอลทำารถอเสื้ออ้าวอสูรออ เมื่อถอเสื้อเสร็านยอลึหันไปแะผ้า๊อพันแผลออ านยอลแะผ้า๊อพร้อมับมอหน้า้าวอสูรไป้วย ้าวอสูรหลับานิ่ไม่ไ้แสอาารอะไรมีเพียระุเล็น้อเวลาที่เ็บแผล
"เ็บไหม" านยอลถามออมาเมื่อแะผ้า๊อเสร็พร้อมับมือที่ลูบไปามรอยแผลเ่าที่อยู่บนัวอ้าวอสูร ผิวาวๆอ้าวอสูรที่ไม่ไ้เนียนเหมือนับนอื่นเพราะบนัวอ้าวอสูรมีทั้รอยแผลเ่าและใหม่ และเพิ่ะหายไป็ยัมีหลเหลืออยู่
"ไม่เ็บหรอ ้าวอสูรเ็บไม่เป็น" ้าวอสูรหลับาพู้ายน้ำเสียแผ่วเบา ำพูอ้าวอสูรทำให้านยอลน้ำาไหลออมา
"อโทษที่ิทำร้าย อโทษ ถ้ารู้ว่าเออะไรมาะไม่ทำแบบนั้นเลย" านยอลพูทั้น้ำา ้าวอสูรลืมาึ้นยมือึ้นเ็น้ำาให้ับานยอลเบาๆ
"ร้อทำไม ยัไม่ายเลยนะ" ้าวอสูรพู้วยใบหน้านิ่ๆไม่ไ้แสอาารว่าำลัปลอบนรหน้า านยอลหลับาลพร้อมับใบหน้าที่บลบนฝ่ามือใหาอ้าวอสู้วยเสียสะอื้นร้อ
"อย่าเป็นอะไรนะ อย่าาไปไหน" านยอลพู ้าวอสูรเียบไม่ไ้อบอะไรออมา
๊อ ๊อ ๊อ
เสียเาะประูัึ้นมาอีรั้พร้อมับพวเ้าสาวที่เปิประูให้แม่บ้านถือถา้าว้มเ้ามา
"วาไว้รนั้นเลยรับ" านยอลเ็น้ำาออาใบหน้าแล้วหันไปพูับุป้าแม่บ้าน ุป้าแม่บ้านรับำแล้วนำ้าว้มไปวาบนโ๊ะอาหาร านั้นุป้าแม่บ้าน็แยัวออไป เหลือแ่านยอลับ้าวอสูรที่อยู่ันสอนอีรั้
"เ็ัวนะ" านยอลพูึ้นแล้วหันไปับน้ำอุ่นมาเ็ัวให้ับ้าวอสูร ้าวอสูรนั่นิ่ๆให้านยอลเ็ามใอบ เมื่อานยอลเ็เสร็ึหันไปหยิบอุปร์ทำแผล
"เ็บไหม" านยอลถาม้าวอสูรเมื่อใ้น้ำยา่าเื้อเ็ไปบริเวรอบๆแผลอ้าวอสูร
"ทำ่อเถอะ" ำอบอ้าวอสูรทำให้านยอลน้ำาไหลอีรั้
"ฮึ เ็บ็ให้บอ ฮึ ไม่ใ่เียบแบบนี้ ฮึฮึ" านยอลพูทั้น้ำาพร้อมับมือที่สั่นๆไป้วย
"อยาให้บอว่าเ็บ อยาให้มีวามรู้สึ ฮึฮึ ไม่ใ่้านาแบบนี้ ฮึฮึ" านยอลทั้ทำแผลทั้ร้อไห้ ทำให้เหล่าเ้าสาวที่แอบฟัอยู่้านนอร้อไห้ออมาามำพูอานยอล ใรๆ็ว่า้าวอสูรเป็นนเย็นา แ่อนนี้านยอลิว่าไม่ใ่เพราะำว่าเย็นา้าวอสูร้าวผ่านมันมาแล้วนอนนี้ลายเป็น้านาไม่รู้สึอะไร แ่ใระไปรู้ว่าารระทำอ้าวอสูร ทำให้้าวอสูรเ็บปวแ่ไหน
"ใรบอว่า้านาไม่มีวามรู้สึ" ้าวอสูรพูเสียเบา านยอลนั่นิ่รอฟัำพูอ้าวอสูร
"ถ้าไม่มีวามรู้สึ็ะไม่วิ่ไปรับลูอแบบนั้น" ำพูอ้าวอสูรทำให้านยอลยิ้มออมา ใ่ ้าวอสูรเย็นา ้านาแ่้าวอสูร็ยัมึวามรู้สึและมี...
"รนี้ะเ้นทุรั้ที่รู้ว่านายะเิอันราย" ้าวอสูรพูึ้นพร้อมับับมืออานยอลมาับที่หน้าอ้าน้ายอัวเอ
"แบบนี้เรียว่ามีหัวใไ้ไหม" ้าวอสูรถาม านยอลน้ำาไหลออมาพร้อมับรอยยิ้ม
"เสียใ็ร้อ ีใ็ร้อ แบบนี้น้ำ็ท้วมห้อหรอ ะ้อื่นน้ำามเท่าไหร่ถึะพอทแทนน้ำที่เสียไป" ้าวอสูรพูึ้น ทำให้านยอลหลุำออมาเพราะไม่ิว่า้าวอสูระมีเวลามาเล่นมุฝืๆแบบนี้
"อย่าไปเล่นับใรที่ไหนนะ" านยอลพันแผลให้้าวอสูรแล้วพูึ้นยิ้มๆ ้าวอสูรมอานยอลอย่าไม่เ้าใ
"ทำไม" ้าวอสูรถาม
"หว ให้เล่นับันไ้นเียว" ำอบอานยอลทำให้้าวอสูรนิ่ไป่อนะยยิ้มมุมปาึ้นมา
"ไม่ล้าไปเล่นที่ไหนหรอ ลัวเ้าสาวโรธ" ำพูอ้าวอสูรเล่นเอาานยอลหน้าแึ้นมาทันที
"ทำไมหน้าแ...เินเหรอ" ำพูอ้าวอสูรเล่นเอาานยอล้มหน้าลมาว่าเิม
"เินริๆสินะ" ้าวอสูรพูอีรั้
"เวลาเินแล้วน่ารั..."
อุ๊บส์
้าวอสูรพูยัไม่บ้วย้ำแ่ลับถูานยอลเยหน้าึ้นมาประบปิปาอ้าวอสูรไว้ะ่อน ้าวอสูรยิ้มออมา่อนะใ้ลิ้นอัวเอเ้าไปในปาอานยอล านยอลเปิริมฝีปาึ้นเล็น้อยเพื่อ้อนรับลิ้นร้อนอ้าวอสูร
"อืออ" านยอลร้อออมาพร้อมับับใบหน้าอ้าวอสูรันออไปเพราะานยอลเริ่มะหายใไม่ทัน
"พอแล้ว" านยอลพู้วยใบหน้าแ่ำ ้าวอสูรมอานยอลแล้วยิ้มออมา่อนะยมือึ้นไปเ็ราบน้ำาให้ับานยอลที่อนนี้หยุร้อไปแล้วแ่ยัเหลือราบเอาไว้
"เวลาร้อไห้ ให้ร้อเพราะัน แ่ถ้าใรทำนายร้อ ันะ่ามัน" ้าวอสูรพู พร้อมับมือที่เ็ราบบนใบหน้าอานยอลไป้วย
ุ๊บๆุ๊บๆุ๊บๆ
เสียหัวใอานยอลเ้นระรัวเมื่อบำพูอ้าวอสูร ทั้ๆที่แ่่อนมันเ้นไม่ถี่นานี้เลย แ่อนนี้มันลับเ้นแรพร้อมที่ะทะลุออมานออ
"ะ่าใร ็เอาัวเออนนี้ให้รอ่อน" านยอลพูแล้วลุึ้น ้าวอสูรเรียมที่ะลุามแ่ถูส่ายาอานยอลหันมาห้ามไว้่อน
"แ่ะหยิบเสื้อัวใหม่ ไม่้อามมา" ำพูอานยอลทำให้้าวอสูรนั่ลเหมือนเินเพื่อรอให้านยอลลับมา ทั้ๆทีู่้เสื้อผ้า็อยู่แ่นี้เอ
"ใส่เสื้อเสร็แล้วทาน้าวนะ" านยอลเินลับมาแล้วพูึ้น ้าวอสูรพยัหน้ารับแล้วยมือ้าที่เป็นแผลาออเพื่อให้านยอลใส่เสื้อให้ านยอลมอ้าวอสูรแล้วส่ายหัวยิ้มๆ
"ยื่นหน้ามา" เมื่อานยอลิระุมเสร็ ้าวอสูรึบอให้านยอลยื่นใบหน้าเ้ามาหา านยอลมอ้าวอสูรอย่าไม่เ้าใ่อนะยื่นใบหน้าเ้าไปหา้าวอสูร
ุ๊บ
้าวอสูรูบที่ริมฝีปาอานยอลเบาๆแล้วผละออมาไม่ไ้รุล้ำอะไร านยอลมอ้าวอสูรแล้วหน้าแึ้นมา
"ป้อน้าวไหม" ้าวอสูรถาม านยอลหลับาลสอสามรั้แล้วพยัหน้าเป็นำอบ ่อนะเินไปหยิบถา้าว้มพร้อมับลาเ้าอี้มานั่รหน้าอ้าวอสูร านยอลเป่า้าว้มใน้อนเบาๆแล้วยื่นไป่อที่ริมฝีปาอ้าวอสูร ้าวอสูรยิ้มออมา่อนะอ้าปารับ้าวใน้อนอานยอลที่ยื่นมา เมื่อทานไปไ้เพียเล็น้อย้าวอสูร็ทาน่อไม่ไหว านยอลึหยุป้อนแล้วให้้าวอสูรทานยาแล้วนอนโยมีานยอลนั่เฝ้าไม่ไ้ออไปไหน เพราะไม่ว่าะไปไหน้าวอสูระามานยอลไปทุที่ไว้ว่าะหลับหรือื่น
ความคิดเห็น