คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ซู้ตรักky 3
ู้รัky
3
เสียถอนหายใอย่าหุหิเหมือนวัวบ้าอยู่ใ้ผ้าห่มอเ้าอห้อน่อน เมื่อเ็ใหม่ที่เพิ่ย้ายเ้ามาเินออไปาในห้อพร้อมับทิ้ระเบิวามหุหิเอาไว้ให้ับเา
"ไอ้เ็เวร ไอ้เ็ไม่ไ้รับารอบรม นี่ันเป็นรุ่นพี่นายนะ โว้ยยย หุหิโว้ยย" เ้าอห้อทุบีหมอนเมื่อไม่มีที่ให้ระบายอารม์ อยาะ่อยหน้าเ็นั่นสัหมัสอหมัอยู่หรอแ่มันทำไม่ไ้เพราะเห็นใบหน้าหวานๆนั่นแล้วมันทำไม่ล
๊อ ๊อ ๊อ
เ้าอห้อยผ้าห่มที่ลุมโปอยู่ออแล้วหันไปมอที่ประูห้อเมื่อมีเสียัเาะึ้นมาสามรั้ เา้าวลาเียแล้วเินไปเปิประูห้อทันที
"มีอะไร" เสียะอถาม้วยวามหุหิทำให้นมาเาะถึับสะุ้ถอยหลัออห่า้วยวามใ
"ือ ือ ือว่า" พูเสียระุระัเพราะวามลัวนรหน้า รู้ทั้รู้ว่าเ้าอห้อเป็นนยัไแ่็้อึ้นมาเพราะเ็ที่ย้ายมาใหม่ไปบอเาให้ึ้นมาัารให้ น้านบน็โห น้านล่าไม่ถึับโหแ่สายาและท่าทาทำให้้อึ้นมาเลียร์ให้ ็เพราะไอ้สายาันอน้านล่ามันน่าลัวอยู่เหมือนัน
"อะไร" เ้าอห้อะอถามออมาอีรั้เพราะนรหน้าเอาแ่อ้ำๆอึ้ๆไม่ยอมพู
"ริส ือว่านาย่วยอยู่ับเ็ใหม่ไป่อนไ้ใหม่ ือมันยัไม่มีห้อว่าริๆนะ ถ้ามีเมื่อไหร่ันะรีบให้น้อเาย้ายออให้เร็วเลย" ริสมอประธานห้อที่้มหน้าพูอย่าลนลาน้วยวามลัว เฮ้อออ ริสถอนหายใแล้วับไหล่ประธานหอ เฮือ ประธานหอสะุ้ใเมื่อถูลูหออย่าริสับไหล่
"ะสะุ้อะไรนัหนา" ริสถามอย่าหุหิที่เห็นประธานหอเอาแ่สะุ้ใอยู่ไ้ทั้ๆที่เายัไม่ไ้ทำอะไรเลย
"แล้วอนนี้เ็นั่นอยู่ไหน" ริสถามหาานยอลที่หายออไปาห้อนาน แล้วส่ประธานหอมาแทน
"เห็นบอว่าะไปที่ั้นหนึ่" ประธานหออบ ริสพยัหน้าแล้วเินออาให้เพื่อไปยัั้นหนึ่ามที่ประธานหอบอ
"ปิประูห้อให้้วย" ริสร้อบอประธานหอ่อนะเินเ้าไปในลิฟ์ ประธานหอพยัหน้าหึๆแล้วรีบปิประูห้อให้ามำสั่
ริสเินเ้ามาในห้ออาหารแล้ววาสายามอหารูมเมทนใหม่ เมื่อหาเอริสึ้าวเท้ายาวๆไปหาเ้าอใบหน้าหวานทันที
"เป็นเ็ี้ฟ้อหรือไ ทำไม้อไปฟ้อประธานหอ้วย" ริสนั่ลรหน้าานยอลแล้วถามออมา้วยน้ำเสียนิ่ๆานยอลเหลือบามอแวบแรแล้ว้มหน้าทานอาหารรหน้า่อ
"แล้วทำไม้อฟ้อ ันยัไม่ไ้ทำอะไรนายเลย" ริสัสีหน้าไม่พอใแล้วถามนรหน้าอีรั้ านยอลเียบไม่อบอะไร
"นี่...ันุยับนายอยู่นะ" ริสเริ่มะหุหิึ้นมา เมื่อเห็นานยอลเอาแ่เียบไม่ยอมพูอะไรับริสสัำ านยอบวา้อนลแล้วเยหน้าึ้นมามอริสรๆ
"ผมรำา...รุ่นพี่พูมา" ริสนิ่ไปเมื่อไ้ำอบที่มันน่าหุหิาานยอล
"นายมัน็น่ารำาเหมือนัน" ริสไม่อยายอมแพ้ึไ้พูออมาไม่่าาานยอลพู
"ผมน่ารำายัไ ผมไม่ไ้พูมาเหมือนับรุ่นพี่" านยอลถามเสียนิ่ไม่ไ้มีท่าทาหุหิเหมือนอย่าับริสที่ำลัแสมันออมา
ุบ
"นายมันน่าหุหิไล่ะ" ริสบโ๊ะเสียัแล้วะอออมา ทำให้นที่อยู่ในห้ออาหารถึับสะุ้ใไปามๆัน ไม่่าาานยอลที่ใในารระทำอริสเหมือนัน
"ทะ ทำไม้อเสียั ผมไม่อบ" านยอลบอริสเสียสั่น้วยวามลัว แ่็้อบอออไปเพราะานยอลไม่อบให้ใรทำเสียั...มันน่ารำา ริสนิ่ไปอีรั้เมื่อเห็นเ็ใหม่รหน้าที่มีน้ำาอเพราะมันมีภาพอเ็น้อยที่เาเยแล้า้อนทับึ้นมา้วย ริสยื่นมือไปับแ้มอนรหน้าอย่าไม่รู้ัว
"ะร้อทำไม แ่ะอเอ" ริสพูพร้อมับเลี่ยน้ำาออาแ้มอานยอล 'ร้อไห้ทำไม แล้แ่นี้เอนะ' ำพูและารระทำอนรหน้าทำให้านยอลนึถึภาพพี่ายัวโที่เยแล้ัวเอเมื่อยัเป็นเ็ านยอลหันหน้าหนีพร้อมับใบหน้าที่ึ้นสีแ ส่วนริส็ัมือลับเมื่อเพิ่รู้ัวว่าทำอะไรลไป
"ผม ผมอิ่มแล้ว" านยอลหันมาพูับริสแล้วยถาอาหารไปเ็บแล้วรีบเินออไปาห้ออาหารทันทีพร้อมับสายาอยารู้อยาเห็นอนในห้ออาหารพร้อมับเสียุบิบที่ไล่ามหลัานยอลไป ริสยยิ้มออมาเมื่อเห็นอาารอานยอลเมื่อี้...น่ารั
"ิบ้าอะไรเนี่ย" ริสพูออมาพร้อมับส่ายหัวแรๆเพื่อไล่วามิบ้าๆอัวเอที่ิว่าานยอลน่ารั
"มออะไร" ริสะอถามนัศึษาที่อยู่ในห้ออาหารที่เอาแ่มอ เสียอริสทำให้เหล่านัศึษารีบหันหน้าหนีหรือไม่็รีบเินหนีออไปทันที ส่วนริสเมื่อเห็นนอื่นๆเลิสนใัวเอึไ้เินออไปาห้ออาหาร
๊อ ๊อ ๊อ
ริสยืนเาะประูห้ออัวเออย่าหุหิ (อีแล้ว) เพราะนึึ้นไ้ว่าอนที่ออไปลืมหยิบีย์าร์ออไป้วย ึทำให้ริสมายืนเาะห้อัวเออยู่แบบนี้ และนี่มัน็เป็นรั้แรที่ริสลืมีย์าร์ห้อ
านยอลที่ำลัเ็บเ้าอออาระเป๋าหันไปมอที่ประูห้อเมื่อมีนเาะประู านยอลวาอที่อยู่ในมือไว้บนเียแล้วเินไปู านยอลหน้าแึ้นมาอีรั้เมื่อเปิประูห้อแล้วเห็นริสยืนอยู่หน้าประู านยอลไม่พูอะไรรีบเินหันหลัออมาทันที ริสที่เห็นานยอลเินลับเ้าไปในห้อึไ้้าวามานยอลเ้าไป ริสเินไปนั่ที่เียอัวเอแล้วมอานยอลที่เ็บออยู่ านยอลหันมอริสเป็นพัๆเพราะเห็นริสเอาแ่้อไม่ยอมพูอะไรสัำ
"อนาย" ริสะโนออมา ทำให้านยอลสะุ้ใเือบทำให้อในมือหล่นลพื้น านยอลมอริสอย่าไม่เ้าใับำถามอริส
"แร็เ็ที่อยู่ในมือนาย" ริสบอานยอลเมื่อเห็นานยอลทำหน้าาสสัย านยอลพยัหน้าให้ำอบเมื่อไ้ำอธิบายาริส ริสลุึ้นาเียแล้ว้าวเ้าไปหาานยอล้าๆ านยอลเมื่อเห็นริสเินเ้ามา็ถอยหลัห่าริส้าๆเหมือนัน
"อ่ะ" านยอลร้อออมาเมื่อถอยหลัไปนประูห้อ ริสยยิ้มออมาเมื่อเห็นานยอลไม่มีทาหนี
"อย่าเ้ามานะ" านยอลพูออมาพร้อมับเอาแร็เ็ี้หน้าริสเพื่อเป็นารู่เพื่อไม่ให้ริสเินเ้ามาใล้ ริสไม่สนใเินเ้าไปใล้านยอลเหมือนเิม
"บอว่าอย่าเ้ามาไ" านยอละอพร้อมับเหวี่ยแร็เ็ใส่ริส ริสว้าแร็เ็ใว้ในมือ แล้วยื่นหน้าเ้าไปใล้หน้าอานยอล านยอลผะหน้าหายไป้านหลั้วยวามใ
"นายื่ออะไร" ริสถามเสียนิ่ เพราะ้อารไ้ยินื่ออานยอลเพื่อวามมั่นใ านยอลมอริสอย่าไม่เ้าใเพราะ้อารแ่รู้ื่อทำไม่้อถึเนื้อถึัวนานี้
"ื่ออะไร" ริสถามออมาอีรั้ านยอลไม่อบ ยมือึ้นไปับลูบิประูห้อ้านหลั้าๆเพื่อไม่ให้ริสรู้
แร็
"อะ"
ปั
เสียเปิประูัึ้นเบาๆ แล้วามมา้วยเสียอานยอลที่ถูริสระาเ้ามาลาห้อ และเสียที่ัสนั่นหวั่นไหวปิท้ายือเสียที่ริสระแทประูห้อปิเสียั ริส้อหน้าานยอลแล้วเินเ้าไปหาานยอล้วยใบหน้าที่บึ้ึ
"บอแล้ว บอแล้ว ผมื่อานยอล ปาร์านยอล พอใหรือยั" านยอละโนบออย่าลนลานเมื่อริส้าวเ้ามาหา ริสยยิ้มึ้นเมื่อไ้ำอบเป็นที่น่าพอใ
"บอแล้ว็หยุอยู่รนั้นสิ ะเินเ้ามาทำไม" านยอลว่าแล้วถอยห่าาริสให้มาที่สุ
"ปล่อยนะ บอให้ปล่อยยัไเล่า" านยอลโวยวายึ้นมาเมื่อถูริสับที่แนอัวเอ
"อะ" านยอลร้อออมาเมื่อถูริสระาเ้ามาหาัวพร้อมับมืออี้าอริสที่อรอบเอวอานยอลเอาไว้ านยอลลืนน้ำลายลอเมื่อสายาอทัู้่้อมอันและัน
"อุส่าห์ามหาั้นาน พอะเอ็เอแบบไม่ให้ั้ัว" ริสพูแล้วยยิ้มึ้นมา านยอลมอริส้วยวามมึนเพราะไม่เ้าใที่ริสพูแ่็ไม่ไ้เอ่ยปาถามอะไร
"ันื่อริส" ริสพูออมา านยอล็ระพริบาปริบๆที่อยู่ๆริส็บอื่อัวเอออมา ริสที่เห็นานยอลที่ทำหน้าไม่เ้าใ็้อานยอลอย่าไม่พอใ านยอลึรีบพยัหน้าหึๆเป็นำอบให้ริส ริสยิ้มออมาอย่าพึพอใ
"ไปเ็บอ่อไ้แล้ว" ริสปล่อยานยอลแล้วพูออมาานั้น็ผิวปาเินไประโึ้นเียอย่าอารม์ีผิแปลไปารั้แรๆทำให้านยอลมอริส้วยวามมึและไม่เ้าใมาว่าเิม
"เป็นบ้าอะไรอเา" านยอลมอริสที่นอนผิวปาอยู่บนเียแล้วพูออมาเบาๆเพราะลัวะทำให้ริสไ้ยิน
"ไม่เ็บอเหรอ" ริสถามานยอล ทำให้านยอลรีบเินไปเ็บอทันทีเพราะลัวะทำให้ริสผีเ้าอีรอบ
"ืนแร็เ็ผม้วย" านยอลเมื่อเ็บอเรียบร้อย็หันมามอริสที่อนนี้นอนอไม้แร็เ็อานยอลอยู่ ริสเหลือบามอานยอลเล็น้อยแล้วหันไปสนใแร็เ็ในมืออัวเอ่อเพราะ่อนหน้านั้นานยอลเหวี่ยแร็เ็ใส่ริส ริสึแย่มาถือเอาไว้เอ ริสมอแร็เ็ที่อยู่ในมือแล้วยิ้มออมาพร้อมับพลิูรท้าย้ามับอีรั้เพราะมันมีัวอัษรภาษาอัฤษสอัวิเอาไว้ หึ...Cy แบบนี้ไเาถึั้น้นลาเพื่อนๆมาเรียนไลถึเาหลี ็ริสมาามหาูบแรอัวเอที่ไ้ฝาเ็น้อยเอาไว้เมื่อสิบว่าปี่อน ริสหันไปมอานยอลอีรั้ ไอ้แ้มลมๆอวานยอล็ยัเหมือนเิม ผิรที่เ็น้อยอเาัวสูึ้นมาแ่ยัวามี้แยไว้เหมือนเิม
"นี่...อย่าให้ผมพูมาสิ" านยอลพูเสียเบาเพราะไม่ล้าึ้นเสียับริส ริสยิ้มออมาแล้วระินิ้วให้านยอลเ้ามาหา เฮ้อออ านยอลถอนหายใอย่าเหนื่อยหน่ายแล้ว้าวเ้าไปหาริส ถึะลัวแ่็ยัอยาไ้ไม้แร็เ็ืนมา
"อะ" านยอลร้อออมาเมื่อถูริสระาลไปบนเียพร้อมับริสที่พลิัวร่อมานยอลเอาไว้ านยอลที่อยู่ใ้ร่าอริสมอริสาโ้วยวามใ
"ะ ะทำอะไร" านยอลถามเสียสั่นเพราะเิอาารหวาลัวริสึ้นมา ริสไม่อบแ่ยยิ้มึ้นมาแทน
"หายไปไหนมาถึไ้เพิ่ะย้ายมาอนปีสอ" ริสอยาะรู้เพราะเ็ที่เพิ่ะย้ายมาอนปีสอแบบนี้้อมีปัหาอะไรสัอย่าับสถาบันเ่หรือไม่็้อย้ายลับมาา่าประเทศ
"เพิ่ลับมาาเมา" านยอลอบอย่าลนลานเพราะไม่ำเป็น้อโห แ่ถ้าโห็ไม่รู้ว่าริสะทำอะไรัวเอ ยิ่อนนี้านยอลเสียเปรียบริสทุ้าน
"ไปทำอะไรมา" ริสถามอีรั้ านยอลเริ่มทำหน้าไม่พอใ ริสะถามมาเินไปแล้ว
"ถามอะไรเยอะแยะ...น่ารำา" อุ๊บส์ บำอานยอล ริส็้มลประบปาานยอลทันที านยอลที่ถูริสูบ็าโึ้นมาทันที้วยวามใพร้อมับำพูที่ำไ้ลอลอยเ้ามาในหัว 'ูบอนายเป็นอันนเียว' านยอลน้ำาไหลออมาโยไม่รู้ัวเมื่อนึถึำพูอพี่ายัวโ
"านยอล เป็นอะไร" ริสผละูบออแล้วเห็นน้ำาอานยอลที่ไหลออมา้วยวามใ
"อย่าับ" ริสะัมือ้าลาอาาศเมื่อานยอละอออมาอย่าใ เพราะแ่ริสะเ็น้ำาให้ทำไมานยอล้อะอเสียั้วย
"ลุออไป" านยอลพูพร้อมับผลัริสให้ลุออไปาัว ริสลุออมาามที่านยอลบอ านยอลลุึ้นมอริสแล้วเ็น้ำาอัวเอออ านั้นานยอล็เินออไปาห้อ ริสมอามานยอลที่เินออไปาห้อ้วยวามไม่เ้าใ
ความคิดเห็น