คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #26 : วิวาห์ซ่อนรัก 24
ื่อเทาลืมาึ้นมาในอนทุ่มรึ่พร้อมับเสียโทรศัพท์ที่ัึ้นมาปลุให้ื่อเทา้อลืมาึ้นมาู
"อือ ว่าไ" ื่อเทารับสายพร้อมับถามนที่โทรเ้ามา
"อือ เี๋ยวออไป" ื่อเทาหันไปมอนาฬิาแล้วอบนในสายออไป านั้นึัสายทันที ื่อเทาลุึ้นแล้วสะบัหัวเพื่อไล่วามมึนเล็น้อยเพราะื่อเทารู้สึมึนหัวมา
"ไปไหน" เสียอแบฮยอนัึ้นมาเมื่อเินออมาาในห้อนอนแล้วเห็นื่อเทาำลัออไปาห้อ
"ะไปสนาม" ื่อเทาอบออมาแบฮยอน็พยัหน้ารับไม่ไ้พูอะไรแ่ยืน้อื่อเทาอย่าไม่วาา
"ะไป้วยหรือไ" ื่อเทาถามออมาเมื่อเห็นท่าทาอแบฮยอน แบฮยอนียิ้มออมาพร้อมับพยัหน้าเป็นำอบแล้ววิ่เ้ามาหาื่อเทาเพื่อออไปับื่อเทาเพราะิว่าื่อเทาอนุาให้ไป้วย
"ยัไม่ไ้บอให้ไป้วยเลยนะ" ื่อเทาพูออมายิ้มๆทำให้แบฮยอนหน้ายู้ึ้นมาทันที ื่อเทายมือึ้นมายี้ผมแบฮยอนเบาๆแล้วเินลับเ้าไปในห้อเพื่อปิไฟในห้ออแบฮยอนที่แบฮยอนเปิเอาไว้ เมื่อื่อเทาปิไฟปิแอร์เรียบร้อยแล้วึเินลับออมา แบฮยอน้อมอื่อเทานิ่เพราะอนที่ื่อเทายี้ผมแบฮยอน แบฮยอนสัมผัสไอร้อนไ้าฝ่ามืออื่อเทา แ่แบฮยอน็ไม่ไ้พูอะไรออมาเพราะื่อเทาูเหมือนไม่ไ้เป็นอะไรเินพูเหมือนับนปิ
"ไม่ไปเหรอไ" ื่อเทาหันมาถามแบฮยอนเมื่อเห็นแบฮยอนเอาแ่ยืนมอื่อเทานิ่ แบฮยอนไม่พูอะไรเินไปเปลี่ยนรอเท้าที่หน้าห้อทันทีแล้วเินามื่อเทาออไปาห้อ ื่อเทาหันมารววามเรียบร้อยอห้ออีรั้แล้วปิประูห้อ ื่อเทาับรถเ้ามาอที่หน้าออฟฟิศแล้วเินไปยัสนามแ่โยมีแบฮยอนเินมอามหลัื่อเทาไปลอ แปล ระหว่านั่รถมาื่อเทาไม่พูอะไรับแบฮยอนเลยเียบนูหน้าสสัยเพราะทุรั้ที่นั่รถมา้วยันื่อเทาะพูะถามแบฮยอนอยู่ลอถึะไม่ไ้ถามอะไรมามายแ่มัน็้อไ้ยินเสียุยันบ้าแ่รั้นี้ื่อเทาับเียบไม่พูอะไรเลย
"พี่เทา ผมเรียมรถแล้วรวสภาพเรียบร้อยแล้วรับ" เสียลูน้ออื่อเทาพูออมาเมื่อื่อเทาเินลมาในสนามแ่ ื่อเทามอลูน้อแล้วพยัหน้าับานั้นึเินเ้าไปูรถอีรั้
"พี่เทาเป็นอะไร" ลูน้ออื่อเทาเินมายืน้าๆแบฮยอนแล้วถามแบฮยอนออมา แบฮยอนหันมามอหน้าลูน้ออื่อเทาแล้วส่ายหัวเป็นำอบเพราะแบฮยอน็ไม่รู้เหมืแนัน
"นาย็ิว่ามันแปลเหมือนันเหรอ" แบฮยอนถามออมาเพราะิว่าัวเอิไปนเียวที่เห็นอาารอื่อเทาูแปลๆไป ลูน้ออื่อเทามอแบฮยอนแล้วพยัหน้าเป็นำอบ
"แนพี่เทาเป็นอะไร" ลูน้ออีนอื่อเทาเินเ้ามาสมทบเมื่อื่อเทาไล่ออมาเพราะใล้เวลาที่ะลแ่แล้ว แบฮยอนหันมามอลูน้อื่อเทาที่พูเมื่อี้อย่าไม่เ้าใ
"ผมเห็นพี่เทาอยแ่ับแน้านวาอัวเออยู่ลอเลย" ลูน้ออื่อเทาพูออมาทำให้แบฮยอนหันไปมอื่อเทาทันทีเพราะอนที่ับรถมาที่นี่แบฮยอน็เห็นื่อเทาับแน้านวาอ้วเอเป็นพัๆ
"ะไปไหน" ลูน้ออื่อเทาถามแบฮยอนออมาเมื่อเห็นแบฮยอนะเินเ้าไปในสนาม แบฮยอนหันลับมามอนถามแล้วหันลับไปมอที่ื่อเทา
"พี่เทาำลัะแุ่เ้าไปไม่ไ้" ลูน้ออื่อเทาพูออมาทำให้แบฮยอนยืนนิ่ไม่ยับไปไหน แ่สุท้ายแบฮยอน็ไม่สามารถยืนมออยู่เยๆไ้แบฮยอนเินเ้าไปหาื่อเทาทันทีที่รถทำลัะออาเส้นปล่อยัวทำให้รถทั้สี่นที่ำลัะปล่อยออ้อเบรลอย่าระทันหัน ส่วนลูน้ออื่อเทา็วิ่เ้ามาในสนามอย่าใ
"ทำบ้าอะไรวะ" หนึ่ในรถทั้สีันที่อยู่ในสนามและอยู่ใล้ับแบฮยอนมาที่สุลมาารถรเ้ามาหาแบฮยอนแล้วผลัแบฮยอนนล้มลไปับพื้น แบฮยอนไม่สนในที่ผลััวเอแ่ลุึ้นมาโยมีลูน้ออื่อเทา่วยพยุึ้น
"ะไปไหน" ายนเิมพูออมาเมื่อเห็นแบฮยอนำลัเินหนีพร้อมับเินามแบฮยอนไปแ่ลับถูลูน้ออื่อเทาับัวเอาไว้เสีย่อน ทำให้ายนนั้นไม่ล้าทำอะไรอีเพราะรู้ว่านที่ับัวเออยู่เป็นลูน้ออเ้าอสนามแ่ แบฮยอนที่ไม่สนในใใรเินรไปหาื่อเทาทันทีที่เห็นื่อเทายืนออพิรถ้อแบฮยอนอย่าโรธๆอยู่ ารระทำอแบฮยอนที่เินเ้าไปหาเ้าอสนามแ่อยู่ในสายาอนทั้สนามเพราะอยารู้ว่าแบฮยอนเป็นใรถึล้าเ้าไปในสนามแ่ทั้ๆที่รถำลัะออัวและอีอย่าลูน้ออเ้าอสนามยัออัว่วยแบฮยอนอี
"ทำบ้าอะไร ถ้าไอ้นั้นมันเบรรถไม่ทันมันะเิอะไรึ้นหา" ื่อเทาะอออมาเมื่อแบฮยอนเินมาหยุอยู่รหน้า อนที่ื่อเทาเห็นแบฮยอนเินมาัหน้ารถหัวใอื่อเทาระุวูบทันทีพร้อมับารหายใิัเพราะื่อเทาิว่าแบฮยอนะถูรถน แ่ว่ารถันนั้นลับเบรลไ้ทัน่อนที่ะออัวไป
"เป็นอะไร" แบฮยอนไม่อบื่อเทาแ่ถามื่อเทาออมาเพราะอนนี้แบฮยอนเป็นห่วื่อเทาโยลืมเป็นห่วัวเอ
"เป็นอะไร นายนั้นแหละเป็นบ้าอะไร นเาำลัแ่รถอยู่เินลมาทำไม อยาายให้ให้บอีๆะไ้สนอให้ไม่ใ่ลมาายในสนามแบบนี้" ื่อเทาพูออมาอย่าโรธๆโยไม่สัเูเลยว่าแบฮยอนำลัเป็นห่วื่อเทาอยู่าระออื่อเทารั้นี้มันทำให้แบฮยอนน้ำาไหลออมาทันที แบฮยอน้อื่อเทาแล้วหันหลัเินออไปาสนามไม่ถามอะไรื่อเทาอีเลย
"พี่เทา ุแบฮยอนเาเป็นห่วพี่นะ เาเห็นอาารพีู่แปลๆึล้าที่ะเ้ามาในสนามเพื่อูพี่โยไม่สนใเลยว่าัวเอะเป็นอะไร" นำพูอลูน้อื่อเทา็หันมอไปยัแบฮยอนที่ำลัะออไปาสนามและเินรไปยัประูทาออ เฮ้ออ ื่อเทาถอนหายใออมาเมื่อเห็นแบฮยอนำลัเินออนอเอสนามไปที่ประู
"บอให้นที่ประูทาออับัวเอไว้แล้วพาลับมาที่นี่ ันะแ่แล้วแู่แบฮยอนีๆอย่าให้ลมาในสนามอีไม่อย่าั้นนที่ะเ็บัวแทนแบฮยอนือพวแ" ื่อเทาพูบแล้วลับเ้าไปในรถ ลูน้ออื่อเทา้มหัวรับำแล้ววอร์บอให้นที่หน้าประูทาออับัวแบฮยอนเอาไว้แล้วลูน้ออื่อเทาอีสามน็วิ่ามหลัอแบฮยอนไป
"ุแบฮยอนลับไปรอที่เทาที่้าสนามเถอะรับ" ลูน้ออื่อเทาพูออมาเมื่อแบฮยอนไม่ยอมลับเ้าไปยัสนาม
"ถ้าุแบฮยอนไม่ยอมเ้าไปผมออนุานะรับ" ลูน้ออีนอื่อเทาพูึ้นมาแล้วับแบฮยอนึ้นบ่าเินลับเ้าไปในสนามทันทีโนไม่สนใเสียร้อโวยวายอแบฮยอนเลย
"ไอ้พวบ้า" แบฮนอนะอออมาเมื่อมาหยุอยู่้าสนามแ่แล้วถูปล่อยัวลมา แบฮยอนเ็น้ำาออาใบหน้าแล้วหันหน้าหนีลูน้ออื่อเทามอไปยัสนามแ่ทันทีเพราะอนนี้ในสนามำลัทำารแ่อยู่และอีอย่าแบฮยอน็เินหนีไปไหนไม่ไ้เพราะลูน้ออื่อเทายืนล้อมอยู่
"แ่ไปี่รอบแล้ว" แบฮยอนพูออมาพร้อมับเ็น้ำาที่ยัไหลออมาอยู่
"รอบที่สอบำลัะเ้ารอบสุท้ายแล้วรับ" ลูน้ออีนที่ยืนูอยู่ลอพูออมา
"รถเบอร์อะไร" แบฮยอนหันมาถามนพูอีรั้เพราะไม่รู้ว่าื่อเทาอยู่รถันไหน
"เบอร์หรับ" แบฮยอนนิ่ไปเมื่อรู้ว่าื่อเทาอยู่ในรถันไหน
"เมื่อ่อนยัเป็นเบอร์สออยู่เลยรับ แ่ไม่รู้ทำไมไม่นานมานี้ถึให้เปลี่ยนเป็นเบอร์ห" เสียลูน้ออีนพูสมทบึ้นมาทำเอาหัวใอแบฮยอนระุวูบเพราะเบอร์รถที่ื่อเทาใ้แ่เป็นเบอร์วันเิอแบฮยอน แบฮยอนไม่รู้หรอว่าื่อเทาะเอาหมายเลวันเิอแบฮยอนมาใส่ที่รถหรือเปล่าแ่แ่นี้มัน็ทำให้แบฮยอนเผลอยิ้มออมาโยไม่รู้ัว
"พี่เทานะโว้ยยย" เสียอลูน้ออื่อเทาัึ้นมาลั่นสนามเมื่อื่อเทาับมาในเส้นัยเป็นันแร แบฮยอนหันไปูรถหมายเลหที่วิ่เ้าเส้นัยแล้วทำหน้าไม่เ้าใที่เห็นื่อเทายัับไป่อ้วยวามเร็วที่นเห็นแล้วูน่าลัว
"ทะ ทำไมเทาไม่อรถ" แบฮยอนพูออมาเสียสั่นๆเมื่อเห็นื่อเทาับรถออนอสนามแ่รไปยัำแพสนามแ่ที่มีล้อรถยน์ันเอาไว้อยู่อีั้น
โรม
เสียอรถที่ื่อเทาับวิ่เ้าไปนับอบสนามเสียัทำให้ทุนนื่นใ โยเพาะแบฮยอนที่ยืนัวแ็ทื่อเพราะทำอะไรไม่ถู ส่วนลูน้ออื่อเทานอื่นๆวิ่เ้าไปในสนามนหม
"ุแบฮยอนไม่้อเ้าไปรออยู่รนี้แหละรับ" ลูน้ออื่อเทาพูออมาเมื่อเห็นแบฮยอนำลัะามนอื่นๆเอาไปในสนาม แบฮยอนหยุยืนอยู่ที่เิมนิ่เมื่อไ้ยินที่ลูน้ออื่อเทาบอ สัพัื่อเทาับนอื่นๆ็เินลับมาโยที่ื่อเทาไม่ไ้เป็นอะไรเพราะ่อนที่ะลแ่ื่อเทาเสบัวเอไว้ทุอย่าึไม่ไ้เป็นอะไรแ่เมื่อี้ื่อเทาาลายึ้นมาเท่านั้นเลยทำให้ับรถออนอสนาม
"โหย พี่เทาเล่นเอาพวผมใันหม" นที่ลสนามแ่ไปพร้อมับื่อเทาพูออมาเมื่อเินเ้ามาหาื่อเทาแล้วเห็นื่อเทาไม่ไ้เป็นอะไร
"พี่เทาผมใหมเลย" นที่เยผลัแบฮยอนล้มไป่อนหน้านี้วิ่เ้ามาเาะแนื่อเทาแล้วพูออมา ื่อเทาหันมามอนพูแล้วแะมืออนพูออาแนอัวเอโยไม่พูอะไรแล้วเินเ้าไปหาแบฮยอนที่ยืนน้ำาไหลอยู่้านหน้า
"ไม่ไ้เป็นอะไร" ื่อเทาพูออมาเสียอ่อน่าารั้ที่อยู่ในสนามแ่ ทำให้นที่ยื่นอยู่หันไปับามอแบฮยอนอีรั้เพราะยัไม่มีใรรู้ว่าแบฮยอนเป็นใร
"ฮือออ อนแรถามแล้วทำไมไม่อบ ถ้าเป็นอะไรึ้นมาะทำยัไ ฮืออ" แบฮยอนร้อไห้ออมาเสียัพร้อมับะอใส่หน้าื่อเทาอย่าไม่เรลัวทำให้นที่เ้ามาูารแ่ันถึับนลุึ้นมาเพราะลัวื่อเทาะทำอะไรแบฮยอน ยิ่ื่อเทาไม่อบให้ใรมาโวยวายใส่
"ไอ้บ้า ไอ้ื่อเทา ไอ้นบ้า ทำไมไม่ายๆไปะเลย ฮืออออ" แบฮยอนพูึ้นมาอีรั้พร้อมับเินเ้ามาทุบีื่อเทาอย่าไม่ยัมือ ยิ่ทำให้นที่เห็นเหุาร์ถึับเินถอยห่าออมาเพราะลัวะโนลูหล แม้ระทั้ลูน้ออื่อเทา็ยัถอยห่าออมา พวลูน้ออื่อเทาไม่ไ้ลัวว่าื่อเทาะทำอะไรแบฮยอนเพราะรู้ว่าื่อเทาไม่มีทาทำอะไรแบฮยอน ที่ลูน้ออื่อเทาถอยออมานละ้าวสอ้าวเพื่อให้ื่อเทาถูแบฮยอนทำโทษไ้สะว่าหา
"โอ๊ย" ื่อเทาร้อึ้นมาเมื่อแบฮยอนทุบโนแน้าวา แบฮยอนหยุนิ่มอื่อเทาเพราะแบฮยอนไม่ไ้ทุบแรเหมือน่อนหน้านี้เลย
"เป็น เป็นอะไร" แบฮยอนถามออมาพร้อมับหยุที่ะีื่อเทาอี ื่อเทามอแบฮยอนแล้วส่ายหัวปิเสธ
"หายโรธแล้วเหรอ" ื่อเทาถามแบฮยอนออมาเพราะรู้ว่า่อนหน้านี้แบฮยอนำลัโรธื่อเทาอยู่ แบฮยอนนิ่ไม่อบอะไรเพราะเพิ่ำไ้ว่าัวเอโรธื่อเทาอยู่ เพราะเห็นื่อเทาับรถนึลืมไปแล้วลายเป็นว่ามาห่วื่อเทาะั้น
"ลับไปที่ออฟฟิศีว่า" ื่อเทาพูออมาแล้วับมือแบฮยอนเพื่อเินลับเ้าไปในออฟฟิศ แ่แบฮยอนลับืนัวเอาไว้ไม่ยอมเิมไปับื่อเทา
"แบ อย่ามาอนอนนี้ลับไปที่ออฟฟิศ่อน" ื่อเทาหันมาพูับแบฮยอนอีรั้เมื่อแบฮยอนไม่เินามมา แบฮยอนนิ่มอมือื่อเทาแล้วเยหน้าึ้นมอื่อเทา
"ไม่สบายหรือเปล่า" แบฮยอนถามออมาเพราะมืออื่อเทาที่ับมือแบฮยอนอยู่มันมีไอร้อนอยู่
"เปล่า" ื่อเทาอบแล้วับมือแบฮยอนเินรไปยัออฟฟิศ โยไม่สนใสายานที่มอามทั้สอนไป
"นนั้นใรเหรอ" ายที่เยผลัแบฮยอนล้มหันมาถามลูน้ออื่อเทาที่พาับยืนยิ้มมอื่อเทาับแบฮยอนเินรไปยัออฟฟิศ ลูน้ออื่อเทาหันมามอนถามแล้วยิ้มออมาไม่อบอะไรแ่เินหนีออไปทาอื่น ทำให้นที่เยผลัแบฮยอนมอามหลัลูน้ออื่อเทาไปอย่าไม่พอใ
"นั่นนะ ุแบฮยอน เมียพี่เทา" ลูน้ออีนอื่อเทาพูออมายิ้มๆแล้วยัิ้วให้ับนที่ผลัแบฮยอนและำพูอลูน้อื่อเทา็ทำให้นที่ยืนมุอยู่ไ้ยินันถ้วนหน้าแล้วพูออไปันปา่อปาว่าื่อเทามีเมียแล้ว แบฮยอนเินเ้ามาในออฟฟิศอื่อเทาแล้วเินรเ้าไปในห้อนอนอื่อเทาทันทีเพราะื่อเทาสั่ให้แบฮยอนเ้าไปอาบน้ำ ส่วนื่อเทา็เินไปล้าหน้าอยู่ที่อ่า้านนอแล้วเินามหลัแบฮยอนเ้ามาในออฟฟิศ ื่อเทาเินไปหาอุปร์ทำแผลแล้วเินมานั่ที่โฟาในห้อทำาน ื่อเทาเยหน้าึ้นไปมอที่ประูห้อเพราะลัวว่าแบฮยอนะออมาเห็นแล้ว้อมานั่เล่าเหุาร์ให้ฟัอี ื่อเทาถอเสื้อออเหลือแ่าเัวเียวที่ใส่อยู่แล้ว้นหาอุปร์ที่อยู่ในล่อยออมาทำแผลเพราะอนนี้แผลที่แนอื่อเทามีเลือไหลึมออมา
"ไปโนอะไรมา" แบฮยอนพูออมาเสียัเมื่อเปิประูออมาาในห้อแล้วเห็นแนอื่อเทามีเลือไหลออมา แบฮยอนเินเ้ามายืนรหน้าอื่อเทาพร้อมับ้อหน้าื่อเทาเพื่อรอำอบ
"ไม่มีอะไรหรอแ่อบัิเหุนิหน่อย" ื่อเทาถอนหายใแล้วพูออมาพร้อมับ้นหาอุปร์ล้าแผล่อ
๊อ ๊อ ๊อ
เสียเาะประูัึ้นมาพร้อมับลูน้ออื่อเทาที่เปิประูเินเ้ามาในห้อ
"พี่เทา ผมเห็นเสื้อพี่ที่ระโปรหลัรถมีาบเลือ" ลูน้ออื่อเทาพูออมาพร้อมับยเสื้อในมือให้ื่อเทาู ื่อเทามอเสื้อแล้วถอนหายใอีรั้ แบฮยอนมอเสื้อแล้วหันมามอื่อเทาเพราะำไ้ว่าเสื้อัวนี้ื่อเทาใส่อนลาวัน
"ไหนบอว่ามีนทำาแฟหใส่ไ แล้วาบเลือนี่มันืออะไร" แบฮยอนพูออมาแล้วเินไปหยิบโทรศัพท์อื่อเทาที่วาไว้บนโ๊ะทำานอื่อเทาแล้วหาเบอร์โทรเพื่อโทรออ
"โทรไปไหน" ื่อเทาพูออมาพร้อมับลุึ้นเินไปหาแบฮยอน แบฮยอนมอื่อเทาแล้วถอยหนีพร้อมับนที่ปลายสายรับพอี
"ุลู่หานเหรอรับ ผมแบฮยอนเอนะรับ" แบฮยอนพูออมาทำให้ื่อเทาหยุเินแล้ว้อมอแบฮยอนนิ่
"รับ ุลู่หานมาที่สนามอเทาเลยนะรับ พาุหมอเฮุนมา้วยนะรับ เทารับเาเหมือนถูแทมาแ่ไม่ยอมบอใร รับ รับ เร็วๆนะรับ" แบฮยอนวาสายาลู่หานแล้วหันมามอื่อเทาที่้อมอแบฮยอนนิ่ แบฮยอนเินมาหยุรหน้าื่อเทาแล้วไม่พูอะไรเพราะรอให้ื่อเทา่าอยู่
"นายนี่มัน" ื่อเทาพูออมาแ่นั้นแล้ว้มหน้าลไปูบปาแบฮยอนโยไม่สนใลูน้อที่ยืนมออยู่ ื่อเทาถอนริมฝีปาออแล้วเินลับไปนั่ที่เิม ทำเอาแบฮยอนที่ถูื่อเทาูบยืนนิ่อึ้สัพัใบหน้า็เริ่มร้อนึ้นมาทันที แบฮยอนหันไปมอลูน้ออื่อเทาที่ยืนยิ้มอยู่หน้า็ร้อนึ้นมาว่าเิน
"ออไปเลยนะ" แบฮยอนไล่ลูน้ออื่อเทาออไปาห้อ ทำให้ลูน้ออื่อเทา้มหน้าให้แบฮยอนยิ้มๆแล้วเินออไปาห้อ ส่วนื่อเทา็ไ้แ่หัวเราะเสียัเมื่อเห็นปิิริยาอแบฮยอน แบฮยอนหันมาทำหน้าเหวี่ยใส่ื่อเทาทันทีที่ไ้ยินเสียหัวเราะอื่อเทาัึ้นมา สัพัให่ลู่หานับเฮุน็เินเ้ามาในออฟฟิศพร้อมับอุปร์ทำแผลเ็มไม้เ็มมือ
"ไอ้น้อบ้านิ ไปโนอะไรมาทำไมไม่บอ" ลู่หานพูออมาเมื่อเห็นแผลที่เป็นทายาวที่แนวาอน้อาย
"ลู่ไม่เอานา ุไปนั่่อนเี๋ยวผมะทำแผลให้น้อุ่อน" เฮุนพูออมาแล้วเินมานั่ล้าๆื่อเทา เฮุนับแนอื่อเทาแล้วมอหน้าื่อเทาอย่าสสัย 'ทั้ที่ัวร้อนมานานี้ยัทำัวเหมือนับนปิี' เฮุนิในใ ื่อเทามอเฮุนแล้วยยิ้มมุมปาึ้นมาเพราะรู้ว่าเฮุนำลัิอะไร
"ผมถอ็อออนะรับ" เฮุนพูออมา ื่อเทา็พยัหน้ารับแล้วเฮุนึหันไปใส่ถุมือเพื่อที่ะล้าแผลให้ื่อเทาใหม่
"แผลุมันิันแล้วแ่ยัไม่สนิ เี๋ยวผมะเปิแผลใหม่แล้วึะเย็บแผลให้นะรับ ันแผลีาอี" เฮุนพูออมาแล้วันไปเรียมอุปร์เย็บแผล ลู่หานที่ไ้ยินำว่าเย็บแผลแล้วเินถอยห่าออไปนั่ที่โ๊ะทำานอื่อเทาพร้อมับหันหลัให้ไม่ยอมหันมามอ ส่วนแบฮยอน็มอเฮุนยิบมีบาๆึ้นมารีแผลอื่อเทาโยที่ื่อเทายันั่ทำหน้านิ่ เมื่อเฮุนรีแผลนเป็นแผลสเฮุนึหันไปหยิบ็อมาับเลือที่ไหลออแล้วึทำารเย็บแผลให้ับื่อเทา แบฮยอนมอบเหุาร์ทั้หมพร้อมับทำหน้าหวาลัวที่เห็นื่อเทาถูเฮุนเย็บแผลให้
"ลัว็ไม่้อมอ ไปอยู่ับลู่โน่น" ื่อพูออมา แบฮยอนหันมามอหน้าื่อเทาแล้วหันไปมอเฮุนเย็บแผลแล้วทำหน้าหวาลัวเหมือนเิม
"แบมานี่สิ" ื่อเทาเรียแบฮยอนให้เินเ้ามาหาเมื่อเห็นแบฮยอนยั้อเฮุนเย็บแผล แบฮยอนเินมานั่ล้าๆื่อเทาแล้วมอื่อเทาเพื่อรอฟัว่าื่อเทาะพูอะไร แ่ื่อเทาไม่พูลับึท้ายทอยอแบฮยอนมาบที่หน้าออัวเอ
"แบบนี้สบายใึ้นหรือยั" ื่อเทาพูึ้นทำให้แบฮยอนยิ้มออมาทันที แบฮยอนเป็นห่วื่อเทาึไม่อย่าไปอยู่ห่าๆื่อเทา ทั้ๆที่ไม่อยามอเฮุนเย็บแผลให้ับื่อเทาเพราะลัว แ่อนนี้แบฮยอนไม่ลัวแล้วเพราะมอไม่เห็นเฮุนเย็บแผลให้ื่อเทาและอีอย่าแบฮยอน็สบายใึ้นมาเมื่อัวเอไม่ไ้อยู่ห่าาื่อเทา้วย
"เสร็แล้ว ผมเ็บห้าเ็มนะรับ เี๋ยวผมทำแผลใหุ้ใหม่" เฮุนพูออมาเมื่อเย็บแผลเสร็แล้วหันมาทำแผลให้ับื่อเทา่อ
"เสร็แล้วรับ ระหว่านี้็อย่าให้แผลโนน้ำนะรับ แล้วนี่็ยาลไ้ ุมีไ้นะรับไม่วรฝืนัวเอมาแบบนี้" เฮุนพูออมาแล้วลุึ้นเินไปหาลู่หานที่หันมา้อน้อายั้แ่เมื่อไหร่แล้ว็ไม่รู้
"น้อุนี่น่าลัวนะรับ ไม่สบายยัทำัวเหมือนับนปิ" เฮุนระิบพูับลู่หานแล้วทำให้ลู่หานลุึ้นเินไปหาื่อเทาทันทีส่วนเฮุน็นั่ลแทนที่อลู่หานเพื่อูลู่หานุยับน้อาย
"เป็นอะไรทำไมถึไม่บอ ไม่มีพี่ไม่มีาิหรือไ ที่ยืนหัวโ่อยู่เนี่ยพี่นะพี่ไม่ใ่นอื่น แไม่ิว่าพี่ะเสียใมาแ่ไหนถ้ามารู้ที่หลัว่าเิอะไรึ้นับแ" ลู่หาน่าน้อายออมาเสียัทำให้แบฮยอนที่นั่อยู่ถึับนิ่ไปเลยเพราะไม้ิว่าลู่หานะึ้นนานี้
"เ็บ็ให้พู ไม่สบาย็ให้บอ ไม่ใ่เ็บเียบ ิว่าัวเอเป็นนเหล็เหรอถึไ้เ็บแล้วมันะหายเอภายในวันสอวันนะหา" ลู่หานหน้าแึ้นมาเพราะวามโรธที่ื่อเทาไม่ยอมพูไม่ยอมบอทั้ๆที่เ็บมาแ่ไหน ลู่หานทั้โรธทั้เป็นห่ว
"อย่าให้พี่หมวามอทนแล้วบอุริสนะเทา" ลู่หานพูออมาอีรั้ เฮ้อ ื่อเทาถอนหายใออมาเมื่อเอำู่อพี่าย
"ผมอโทษ ลู่อย่าบอนายให่เลยนะ" ื่อเทาพูออมาแ่ลู่หานลับนิ่
"โอเ โอเ ถ้าผมไม่สบาย หรือเิอะไรึ้นผมะบอพี่ทันที เลิทำหน้าแบบนั้นไ้แล้วมันูไม่ไ้ริๆ" ื่อเทาพูออมาทำให้ลู่หานหน้าอึ้นมาทันที
"ให้มันริเถอะ ไม่ใ่ว่าเป็นอะไรึ้นมาอีแล้วเ็บเียบนเียว" ลู่หานพูออมาอีรั้เพราะยัไม่อยาเื่อำพูอื่อเทา
"ร๊าบบ นี่ริัที่สุแล้ว" ื่อเทาพูออมาวนๆนิๆ ทำให้ลู่หานหน้าอึ้นมาอีรั้
"ุแบฮยอน" เสียเรียแบฮยอนทำให้แบฮยอนสะุ้ใึ้นมาทันทีเพราะไม่ิว่าะมีนเรีย แบฮยอนหันไปมอลู่หานทันทีเพื่อรอฟัว่าลู่หานะพูอะไร
"ถ้าวันไหนื่อเทาื้อ้าน เป็นอะไรแล้วไม่ยอมบอผมฝาุแบฮยอนัาร้วยนะรับ" ลู่หานพูบทำให้แบฮยอนทำหน้าไม่เ้าใออมา
"ว่าไรับ" ลู่หานพูออมาอีรั้ ทำให้แบฮยอนพยัหน้ารับอย่าใ เมื่อุยันไ้สัพัลู่หานับเฮุน็อัวลับเพราะมัน็ึมาแล้ว ลู่หานับเฮุนเินออไปาออฟฟิศแบฮยอน็หันมามอื่อเทาทันที
"มีไ้ไม่สบาย็ไม่ยอมบอ พอถาม็ะอใส่ แบบนี้มันน่าะายๆไปเลย" แบฮยอนบ่นึ้นมาแล้วลุึ้นาโฟา แ่พอแบฮยอนลุึ้นลับถูื่อเทาระุแนแบฮยอนให้นั่ลเหมือนเิม แ่รั้นี้แบฮยอนไม่ไ้นั่ลที่โฟาแ่แบฮยอนยั่ลที่ัอื่อเทาแทน
"ปล่อยเลยนะ" แบฮยอนพูออมาเมื่อถูื่อเทาอรัเอวเอาไว้แน่น
"แ่ให้ผัวายไม่ลัวเป็นหม้ายเหรอ" ื่อเทาไม่ยอมปล่อยามที่แบฮยอนบอแถมยัถามลับแบฮยอนอีเล่นเอาแบฮยอนหน้าแึ้นมาทันทีพร้อมับบหน้าลไปที่ไหล่้าที่ื่อเทาเ็บ
"โนอนออไปเอาโทรศัพท์ที่รถหรือเปล่า" แบฮยอนพูออมาพร้อมับมือที่ลูบแผลอื่อเทาเบาๆเพราะลัวื่อเทาะเ็บ ื่อเทานิ่สัพัึพูออมา
"ที่ลานอรถมีผู้หิสูอายุถูระาระเป๋า็เลยเ้าไป่วยแล้วไ้อแถมลับมา" ื่อเทาพูออมา แบฮยอนึเยหน้าึ้นมามอื่อเทาทันที
"แล้วทำไมไม่บอ ไม่เ็บหรือไ" แบฮยอนถามื่อเทา็พยัหน้ารับเพราะโนอนแร็ไม่ไ้เ็บมาอะไรแ่พอนานๆไปมันึเริ่มระบมึ้นมาที่แน
"น่าะายๆไปั้แ่อนนั้น" แบฮยอนพูออมาอย่าหุหิเมื่อไ้ำอบที่มันทำให้แบฮยอนไม่พอใมา
"ายไ้ยัไ นายไม่ลัวเป็นหม้ายเหรอ" รอบที่สอแล้วนะับไอ้ำว่าเป็นหม้ายเนี่ย
"เป็นหม้ายเาไว้ใ้ับผู้หิที่ะแ่านเถอะ" แบฮยอนเถียออมา ส่วนื่อเทา็ไ้แ่ยไหล่ึ้นเล็น้อยอย่าไม่สนใ
"เ็บไหม" แบฮยอนถามออมาอีรั้พร้อมับบหน้าลไปที่ไหล่้าที่ื่อเทาเ็บอีรั้แล้วยมือึ้นมาลูบแผลอื่อเทาเบาๆเพราะลัวะทำให้ื่อเทาเ็บ
"เป็นห่วเหรอ" ื่อเทาถามออมายิ้มๆ
"ไม่เลย" แบฮยอนอบออมาทันทีที่ื่อเทาถามบ
"สันิ" ื่อเทาถามออมาอีรั้อย่ายิ้มๆ
"็ไม่มี" แบฮยอนอบ
"ไม่เป็นห่วริอ่ะ" ื่อเทามอแบฮยอนที่ลูบแผลัวเอแล้วถามออมายิ้มๆเพราะนที่บอว่าไม่เป็นห่วำลัลูบแผลอย่าเบามือ
"ายไปเลยยิ่ี" แบฮยอนพูออมาแล้วยมือึ้นมาออื่อเทาเอาไว้แน่น
"ะ่าัน้วยวิธีนี้" ื่อเทาถามออมาเมื่อแบฮยอนรัออื่อเทาแน่น แ่แน่นที่ว่าือแบฮยอนออื่อเทาแน่นเหมือนลัวว่าื่อเทาะหายไป ไม่ไ้แน่นนทำให้หายใไม่อ
"อือ" แบฮยอนานรับในำอทั้ๆที่ใบหน้ายัอยู่ที่ไหล่อื่อเทา ื่อเทายิ่ยิ้มออมาเมื่อไ้ำอบที่มันร้ามับารระทำอแบฮยอนทุอย่า
"เสียในะ เมียใร้าย" ื่อเทาพูออมาแล้วอเอวแบฮยอนแน่น แบฮยอนไม่พูอะไรแ่ียิ้มออมาโยที่ื่อเทามอไม่เห็น
*อนนี้ให้เป็นอเฮียเทาับน้อแบไปนะะ เพราะไร์เลียวามหวานเลี่ยนอเฮียริสับเมียเ็อเา
ความคิดเห็น