คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : วิวาห์ซ่อนรัก 14
านยอลเินออมาาห้อเพราะวันนี้มีนัับีวอนและแฟนสาวอเาเพื่อที่ะไ้นำเฟอร์นิเอร์ไปลที่ร้าน หลัาลับมาาเูไ้หนึ่อาทิย์วันนี้านยอลึ้้อไปทำานให้เสร็สัทีและยัเหลือออแบบอนโให้ับลู้าอีหนึ่ราย านยอลับรถรมายัย่านันัมเพราะร้านที่านยอละ้อไปอยู่ใล้ๆับบริษัทอริสพอี แ่านยอล็ไม่ไ้บอริสว่าะมาแถวนี้ านยอลอรถไว้ที่หน้าร้านแล้วเินรเ้าไปในร้านทันทีเพราะีวอนับยุนอารออยู่้านในแล้ว
"ุานยอล ไม่เห็นเป็นเือนๆนีู่อวบึ้นหรือเปล่าะ" เสียอยุนอาัึ้นมาเมื่อเห็นานยอลเินเ้ามาในร้านพร้อมับรูปร่าอานยอลทีู่เปลี่ยนไปหลัาไม่เอันเือบเือน
"ริเหรอรับ ผมินเยอะไปนะรับ" านยอลพูออมาอย่าเินๆที่ถูทัว่าอ้วนึ้น ถึยุนอาะบอว่าานยอลอวบ็เถอะ
"อา เหรอะ ุานยอลูแลรูปร่า้วยสิะเี๋ยวไม่มีสาวๆเ้ามาีบหรอ่ะ" ยุนอาพูออมาอีรั้ านยอลยิ้มรับเือนๆไม่ไ้พูอะไรออมา แถมยัไม่อธิบายอีว่าัวเอนั้นมีแฟนแล้ว เพราะมันไม่ำเป็นที่านยอละ้อประาศบอให้ใรรู้ว่าัวเอนั้นมีแฟนแล้ว และอีอย่าานยอลมีแฟนเป็นผู้ายไม่ีหรอถ้าะมีใรรู้ านยอลลัวะระทบ่อารทำานอริส้วย
"แล้วเฟอร์นิเอร์ะมาส่อนไหนเหรอรับ" ีวอนถามานยอลออมาเพราะนี่มัน็สายพอสมวรแล้วแ่ยัไม่เห็นเฟอร์นิเอร์มาส่สัที
"่อนที่ผมะเ้ามาผมโทรถามแล้วรับ เาใล้ะถึแล้ว" านยอลพูออมายิ้มๆีวอนึพยัหน้ารับำแล้วเินออไปูที่หน้าร้านเพื่อรอรถนเฟอร์นิเอร์มาที่ร้าน
"พี่ีวอนื่นเ้นนะะ เพราะร้านนี้เป็นร้านในฝันอพี่เาเลยนะะ" ยุนอาพูออมายิ้มๆพร้อมับมอไปยัีวอนที่อนนี้ำลัเฝ้ารอรถนเฟอร์นิเอร์อยู่
"ผม้ออโทษเรื่อที่้อโทรมาอเลื่อนนันะรับ" านยอลพูออมาอีรั้ับเรื่อที่้อเลื่อนนััร้านออไปั้สออาทิย์
"ไม่เป็นไร่ะ ่วนั้นันับพี่ีวอน็ิธุระเหมือนันพอี ถ้าุานยอลมาลเฟอร์นิเอร์ันับพี่ีวอน็ไม่ไ้มาู้วยเป็นแบบนี้ีแล้ว่ะ" ยุนอามอานยอลแล้วพูออมายิ้มๆ ไม่ไ้ิอะไรับารที่านยอล้อโทรเ้ามาเลื่อนนั
"อา รถนเฟอร์นิเอร์มาแล้วนิ" ยุนอาร้อออมาอย่าื่นเ้นไม่่าาีวอนเลย านยอลมอยุนอาที่วิ่ออไปหน้าร้านแล้วส่ายหัวยิ้มๆออมา านยอลเินามออไปนอร้านเพื่อที่ะไ้ให้นานที่แทอูส่มายเฟอร์นิเอร์เ้าไปัในร้าน านยอลัแให้นานนำเฟอร์นิเอร์ไปวาามุ่าๆามที่านยอลไ้ออแบบเอาไว้ านยอลยืนสั่ให้นานัเฟอร์นิเอร์นเสร็็ินเวลาไปหลายั่วโม เมื่อนานลับันไปหม็เหลือแ่านยอลับีวอนและยุนอาที่ยัูวามเรียบร้อยอยู่ในร้าน่อ
"ุานยอละ นี่็บ่ายแล้วนะะ ุานยอลหยุทาน้าว่อนีไหมะ" ยุนอาที่ยอาหารมาวาที่โ๊ะแล้วเรียานยอลให้มาทานอาหาร่อนเพราะานยอลเอาแ่ัโน่นนี่นั่นไม่ยอมหยุพัสัที
"ไม่เป็นไรหรอรับ นี่็ะเสร็แล้วเี๋ยวผมะลับไปทานที่บ้านน่ะรับ" านยอลที่ำลััระเบียนอโฟาหันมาพูับยุนอาแล้วหันลับไปทำาน่อ ยุนอาที่ไ้ยินานยอลพูแบบนั้น็ไ้แ่พยัหน้ารับไม่ไ้พูอะไรออมาอี านยอลเมื่อหันลับมาแล้ว้มลไปู้านล่าอโฟาเพื่อูวามเป็นระเบียบแ่พอานยอลเยหน้าึ้นับทำให้านยอลหน้ามืึ้นมา านยอลับโฟาเอาไว้ทันทีเพราะรู้สึว่าโลำลัหมุนไปมา
"ุานยอละ" เสียอยุนอาัึ้นมาทำให้านยอลหันไปมอทันที
"ุานยอลเป็นอะไรหรือเปล่าะ" ยุนอาถามานยอลออมาเมื่อเห็นานยอลหันมาแล้วสะบัหัวไปมาเบาๆ
"เปล่ารับ ุยุนอามีอะไรหรือเปล่ารับ" านยอลปิเสธออมาพร้อมับถามลับเพราะเมื่อี้ยุนอาไ้เรียานยอล
"ออ ือโมบายน่ะ่ะ ุานยอลไ้เอามา้วยหรือเปล่าะ" ยุนอาถามออมาเพราะเธอไ้สั่ทำโมบายไว้ับานยอลให้ออแบบให้แล้วนำมาิที่ร้านให้้วย
"ออ เอามารับอยู่ที่รถเี๋ยวผมออไปเอามาให้" านยอลพูออมาแล้วเินออไปเอาโมบายที่รถทันที านยอลเินลับเ้ามาในร้านอีรั้พร้อมับโมบายที่อยู่ในมือ
"ุยุนอาะให้ห้อยที่ไหนีรับ" านยอลเินเ้ามาในร้านแล้วถามยุนอาออมาเพราะยุนอายัไม่บอว่า้อารที่ะเอาโมบายห้อยไว้รไหน
"หน้าประูทาเ้าีไหมะ" ยุนอาถามวามิเห็นอานยอลเพราะเธอ็ไม่รู้ะเอาไว้รไหนี
"หน้าประูเหรอรับ ผมว่ามันูเะะทาเ้าร้านนะรับ" านยอลพูออมาพร้อมับมอประูหน้าร้านที่ไม่ไ้ให่มาเป็นแ่ประูบานเียวที่ไว้เินเ้าออแล้วยิ่มีโมบายไปแวนอยู่มัน็ยิู่เะะทาเิน
"แล้วะเอาไว้รไหนีะ" ยุนอาถามวามิเห็นาอานยอล
"เอาไว้รโน้านนอร้านีไหมรับ ไว้ให้ลู้าที่ไปนั่อยู่โนนั้นไ้ถ่ายรูปน่ะรับ" านยอลพูออมาเพราะรโน้านหลัเป็นโนอธรรมาิถ้ามีโมบายห้อยอยู่มัน็ูัันแ่มัน็เ้าันไ้ีเหมือนัน เพราะโน้านหลัานยอลไ้ออแบบให้เป็นที่ถ่ายรูปเวลาที่ลู้าเ้ามาื่มาแฟ
"็ีเหมือนันนะะ" ยุนอาพูออมาอย่าสนับสนุนในวามิอานยอล
"ั้นเี๋ยวผมไปแวนให้นะรับ" านยอลพูออมายุนอาึพยัหน้าลแล้วานยอลึเินออไปโน้านหลัทันที
"แวนรนี้ีว่า" านยอลพูออมาเบาๆเมื่อหาที่ที่เหมาะสมให้ับโมบายไ้ านยอลลาเ้าอี้มาเพื่อใ้เป็นที่ปีนึ้นไปแวนโมบาย แ่เมื่อานยอลลาเ้าอี้มา็้อหยุยืนนิ่ทันทีเพราะรู้สึหน้ามืึ้นมาอีรั้ านยอลสะบัหัวไล่วามมึนสอสามรั้แล้วปีนึ้นไปบนเ้าอี้ทันที เมื่อแวนโมบายเรียบร้อยานยอลึลมาาเ้าอี้แ่านยอลยัไม่ทันะล้วย้ำานยอล็เิหน้ามืึ้นมาอีรั้
"ุานยอล"
ุบ
...........................
ริสที่นั่ทำานอยู่ในห้อหันไปมอโทรศัพท์ที่มีสายรโทรเ้ามาาื่อเทาแล้วทำหน้าสสัยทันทีเพราะื่อเทาไม่เยโทรสายรมาหาริสแบบนี้นอาะมีเรื่อ่วนริๆ
(นายรับ) ื่อเทาเอ่ยออมาทันทีที่ริสรับสาย ื่อเทาที่โทรสายรมาหาริสเพราะไ้รับรายานาลูน้อที่ไ้ามเฝ้าานยอล
"มีอะไร" ริสถามออมา
(เ็ที่ผมให้ไปามูุานยอลโทรรายานว่าุานยอลมาทำานอยู่ที่ึร้ามับบริษัทรับ) ื่อเทารายานออมาเพราะไ้รับรายานมาแบบนี้
"ไม่เห็นะ้อโทรสายรเ้ามาแบบนี้เลย" ริสพูออมาเพราะิว่ามีเรื่อ่วนอะไร
(อโทษรับนาย โทรศัพท์อีเรื่อลูหมามันเอาไปเล่นอยู่รับ) ื่อเทาพูออมาพร้อมับหันไปมอลูหมาที่ว่าไป้วย 'สรุปไ้เบ๊หรือไ้แม่มาเพิ่ม็ไม่รู้' ื่อเทาิในใแล้วส่ายหัวไปมา
"อือ มีอะไรอีไหมเี๋ยวันะลไปหาานยอล" ริสถามออมา ื่อเทาึบอไม่มีอะไร แล้วทั้สอึวาสายไปทันที
"ลู่ ันะไปึร้ามนะมีอะไร็โทรไป" ริสเินออมาาในห้อทำานแล้วเห็นลู่หานเินมาพอี ลู่หาน้มหัวรับำอริสแล้วริสึเินรไปที่ลิฟ์ทันที ริสเิน้ามฝั่มายัึร้ามแล้วเห็นรถานยอลออยู่หน้าร้าน ริสเินรเ้าไปในร้านทันทีโยไม่สนใเ้าอร้านที่ยืนมอริสอยู่รเาน์เอร์
"ร้านยัไม่ไ้เปิให้บริารนะรับ" ีวอนพูออมาเมื่อเห็นริสเินเ้ามาในร้านพร้อมับสำรวมอูภายในร้าน
"ผมไม่ไ้มาื่มาแฟรับ ผมมารับภรรยาลับ" ริสพูออมาแล้วเินรไปยัโน้านหลัทันทีเพราะริสมอเห็นานยอลอยู่รนั้น ีวอนมอามริสไปพร้อมับทำหน้าไม่เ้าใออมา
"ุานยอล" ริสเปิประูออมาแล้วไ้ยินเสียะโนึ้นมาเสียัทำให้ริสหันไปมอที่านยอลทันที ภาพที่านยอลำลัล่วลมาาเ้าอี้ทำให้ริสรีบวิ่เ้าไปรับัวานยอลทันที่อนที่านยอละลมาฟาพื้น
"านยอล านยอลรับ านยอล" ริสเรียานยอล แ่านยอล็ยันอนนิ่ไม่อบอะไรออมา ริสอุ้มานยอลึ้นมาแล้วอุ้มออไปาร้านทันทีโยมีีวอนอยเปิประูให้ริสอย่าๆเพราะไม่รู้ว่าริสเป็นใรแ่น่าะรู้ัับานยอล
"นายรับ" ลูน้อที่ื่อเทาส่ให้มาอยูแลานยอลวิ่เ้ามาหาริสเมื่อเห็นริสอุ้มานยอลออมาาในร้าน
"เอารถมา แล้วโทรบอื่อเทาให้บอลู่หานมาเอารถานยอลไปเ็บที่อนโ้วย" ริสสั่ออมาลูน้อทั้สอึแยันไปทำามหน้าที่ทันที
"นายรับ" ลูน้อที่วิ่ไปเอารถเรียริสทันทีที่ับรถมาถึแล้วอีนที่โทรบอื่อเทาเสร็็วิ่มาเปิประูรถ้านหลัให้ับริสทันทีเพื่อที่ไปโรพยาบาลที่เฮุนเป็นเ้าอธุริ
ริสนั่เฝ้าานยอลอยู่ในห้อพัหลายั่วโมแล้วหลัาที่เฮุนมารวร่าายอานยอลเสร็ ริสนัุ่มมืออานยอลเอาไว้ลอเวลา้วยวามเป็นห่วานยอล ถึแม้เฮุนะบอว่าานยอลไม่ไ้เป็นอะไร็ามแ่มัน็ทำให้ริสเลิอห่วานยอลไม่ไ้ถ้าานยอลยัไม่ฟื้นึ้นมา
"อึ" เสียานยอลัึ้นมาเบาๆทำให้ริสรีบยมือึ้นไปับแ้มอานยอลทันที
"านยอลเป็นไบ้ารับ" ริสถามานยอลเมื่อเห็นานยอลลืมาึ้นมา านยอลมอ้ายวานทั่วห้อแล้วหันมามอริส
"มาไ้ยัไรับ" านยอลไม่อบำถามริสออมาแ่ับถามริสลับเมื่อเห็นริสนั่้ออยู่แถมยัทำหน้าเป็นัวลออมา้วย
"ไปทำานร้ามับบริษัททำไมไม่โทรบอล่ะรับ" ริสลูบหัวานยอลเบาๆแล้วถามออมายิ้มๆ านยอลยิ้มออมาเมื่อเห็นริสยิ้มพร้อมับเลิทำหน้าเป็นัวล
"ผมไม่อยารบวนพี่ เี๋ยวผม็ลับแล้ว" านยอลพูออมาเพราะานยอลัร้านให้ับลู้าเสร็แล้ว็ะลับึไม่อยาไปรบวนริส
"แ่็ยัไม่ลับ ั้แ่ออมาาบ้านมาเราทาน้าวหรือยั เราอบเป็นโรระเพาะนะานยอล" ริสพูออมา้านน้ำเสียอ่อนโยนไม่ไ้่อว่าอะไรานยอลออมา านยอลเอียหน้าเ้าหามือให่อริสที่ลูบแ้มานยอลอยู่ลอั้แ่านยอลื่นึ้นมา
"ผมอโทษ พี่ริสอย่าโรธผมเลยนะ" านยอลพูออมาเสียอออ้อนเพราะลัวว่าริสะโรธ
"รับ พี่ไม่โรธานยอลหรอแ่อย่าทำแบบนี้อีนะพี่เป็นห่ว" ริสพูออมาเพราะริสิว่าที่านยอลเป็นลมเพราะไม่ยอมทานอาหาร ถ้าริสไม่ไปเห็น ถ้าริสรับานยอลไม่ทันานยอละเป็นยัไแ่ิหัวใอริส็บีบเ้าหาันอย่าเ็บปวแล้วและถ้าานยอลลมาโยไม่มีใรรับทันริสะ้อทำยัไริสไม่ยอมเสียานยอลไปหรอนะ
๊อ ๊อ ๊อ
เสียเาะประูหน้าัึ้นมาทำให้ริสับานยอลหันไปมอทันทีแล้วนที่เ้ามา็ือหมอโอ เฮุนเินมาหยุอยู่้าๆเียนไ้พร้อมับแฟ้มประวัินไ้ เฮุนยิ้มให้ริสับานยอลแล้วหันไปเปิแฟ้มที่อยู่ในมือ
"ีใ้วยนะรับ" เฮุนพูออมายิ้มๆแล้วหันมามอานยอล
"ุานยอลั้รรภ์ไ้สามสัปาห์แล้วรับ" ำพูอเฮุนทำเอาริสับานยอลหยุนิ่ไป สำหรับริสนิ่ไปเพราะาไม่ถึว่าานยอละท้อไ้ริๆ ส่วนานยอลนิ่ไปเพราะวามใ 'ะเป็นไปไ้ยัไ เาเป็นผู้าย' านยอลิในใ
"ผลเลืออุานยอลที่ผมส่ไปรว ผลปราว่าุานยอลน่าะท้อไ้ประมาสามสัปาห์แล้วนะรับ" เฮุนพูออมาอีรั้เพราะเฮุน็ไม่่อยะมั่นใในอายุรรภ์อานยอลสัเท่าไหร่ านยอลเป็นผู้ายไม่มีประำเือนึไม่แน่ัเรื่ออายุรรภ์อานยอล แ่ถ้าวามาเาอหมอ็น่าะไ้อายุรรภ์ประมานี้
"ันีใับนาย้วยนะ ีใ้วยนะรับุานยอล" เฮุนพูับริสแล้วหันไปพูับานยอล่อนที่ะอัวออไปเพราะะไ้ปล่อยให้ริสับานยอลไุ้ยัน
"านยอลรับ อุนะรับ" เมื่อเฮุนออไปริสึหันมาหาานยอลพร้อมับึานยอลเ้ามาอแล้วอบุานยอลที่มอบสิ่มี่าให้ับริส
"ไส้เือน" เสียานยอลัึ้นมาเบาๆ้าๆหูอริสเพราะริสอานยอลเอาไว้โยที่านยอลบหน้าอยู่ที่ไหล่อริส ริสนิ่ไปับำพูอานยอลเพราะไม่เ้าใที่านยอลพู
"ไม่สิ ไส้เือนยัมีสอเพศในัวเียวมันสามารถผสมพันธ์ันไ้" านยอลพูออมาอีรั้แ่รั้นี้น้ำาอานยอลไหลามออมา้วย
"สัว์ประหลา ผมเป็นสัว์ประหลา" านยอลพูออมาอย่าเลื่อนลอย ริสพละานยอลออมาาอ้อมอพร้อมับมอานยอลอย่าไม่เ้าใ านยอลูเหมือนไม่ีใเลย้วย้ำที่รู้ว่าัวเอมีลูแถมยัพูาแปลๆ
"านยอลรับ านยอล" ริสเรียานยอลพร้อมับเ็น้ำาให้ับานยอลที่ไหลออมาและเมื่อริสยิ่เ็มันน้ำาอานยอลลับยิ่ไหลออมาไม่าสาย ารระทำอานยอลยิ่ทำให้ริสเ็บปวเพราะานยอลร้อไห้โยที่ไม่มีเสียแบบนี้มันทำให้ริสรู้สึเ็บว่าารที่ไ้ยินเสียร้อไห้อานยอละอี
"านยอลอร้อล่ะ พูับพี่สัำเถอะ" ริสพูออมาอีรั้พร้อมับเย่ัวอานยอลเบาๆเพื่อเรียสิอานยอลให้รับืนมา านยอลสะุ้เล็น้อยแล้วหันมามอริส
"ผมเป็นสัว์ประหลาหรือเปล่า" านยอลถามริสออมาเพราะารที่ผู้ายท้อมันเป็นไปไม่ไ้นอาสัว์ประหลา
"ผมมันไม่ใ่นแล้ว ฮือออ ผมไม่ใ่น" านยอลปล่อยโฮออมาเสียัเมื่อสิที่ไ้หายไปับวามิอัวเอลับืนมาและมันมาพร้อมับำถามมามาย
"านยอลเป็นน านยอลไม่ใ่สัว์ประหลา านยอลเป็นเมียพี่" ริสพูออมาพร้อมับอานยอลเอาไว้แน่นถึะยัไม่เ้าใในำพูอานยอล็าม
"แ่ผมท้อ มันเป็นไปไม่ไ้หรอ ผมเป็นผู้าย ผู้ายท้อไม่ไ้ ฮืออออ" านยอลพูออมาพร้อมับอริสเอาไว้แน่น
"ไ้สิรับ ็านยอลไที่ำลัท้อลูอเรา" ริสพูออมาพร้อมับลูบหลัอานยอลเบาๆและ็เ้าใในำพูอานยอลแล้ว นี่สินะที่เฮุนเยพูอนที่ไปรัษาอาารไ้อานยอล
"สัว์ประหลา" านยอลพูออมาเมื่อริสพูบ
"ไม่ใ่รับ านยอลไม่ใ่สัว์ประหลา านยอลแ่มีสิ่มหัศรรย์ที่น้านบนมอบให้านยอลลมา้วย เามอบสิ่ที่ะ้อมาเิมเ็มให้ับรอบรัวอเรายัไล่ะ" ริสพูพร้อมับอานยอลเอาไว้แน่นให้านยอลไ้มันใว่าสิ่ที่ริสพูมันือวามริ
"เิมเ็มให้ับเราสอนอย่านั้นเหรอรับ" านยอลพูออมาเสียเบาในอ้อมออริส เมื่อานยอลพูบริส็ยิ่อานยอลแน่นึ้นไป
"พี่ไม่ไ้รัเียผมใ่ไหม" านยอลถามออมาเพราะไม่อยมั่นใับำพูอริส ถึานยอลรู้ว่าริสอยามีลู แ่ารที่ผู้ายอย่าานยอลท้อมันไม่ประหลาไปเหรอ
"รับ ใระไปรัเียเมียัวเอล่ะ" ริสพละานยอลออมาาในอ้อมอแล้วเ็น้ำาให้ับานยอลพร้อมับพูออมา
"านยอลไม่ใ่ผู้ายนแรที่ท้อไ้ เพราะยัมีนอื่นที่ท้อไ้เหมือนับานยอล" ริส้อาอานยอลแล้วพูออมา
"เฮุนเยบอพี มีผู้ายท้อไ้มาฝาท้อับเฮุนและมันไม่ใ่แ่นเียว มันมีถึสอนและานยอละเป็นนที่สาม ผู้ายที่ท้อไ้มันไม่ไ้หมายวามว่าเาเป็นสัว์ประหลาแ่มันหมายวามว่าเาือสิ่พิเศษที่นอื่นเาไม่มี มันน่าอิามาว่าที่ะรู้สึว่าสิ่ที่านยอลมีมันน่ารัเีย" ริส้อานยอลพร้อมับพูสิ่ที่ัวเอิออมายาวเพราะู่รัายส่วนให่ไม่มีสิ่ที่านยอลมีนั้น็หมายวามว่าานยอลป็นสิ่มีีวิที่วิเศษที่สุไม่ใ่สัว์ประหลาอย่าที่านยอลพู านยอลมอริสแล้วยิ้มออมาเมื่อริสพูแบบนั้น
"อบุนะรับที่พี่ไม่ไ้เป็นแบบที่ผมิ" านยอลพูออมาเพราะานยอลิว่าริสะรัเียัวเอที่สามารถท้อไ้ ถึริสะเรียานยอลว่าุมามี๊แทบทุวันนั้น็เพราะริสอยามีลูึไ้เรียานยอลว่าุมามี๊ทั้ๆที่านยอลเป็นผู้ายและานยอล็ไม่ไ้ิอะไรเพราะมันเป็นวามสุอริสแ่พอานยอลรู้ว่าัวเอท้อริสอาะรับไม่ไ้็ไ้ใระไปรู้ แ่พอไ้ยินสิ่ที่ริสพูอนนี้มัน็ทำให้านยอลเลิที่ะเป็นัวล
"พี่็อบุานยอลเหมือนันที่มอหมูเล็มาให้พี่" ริสพูออมาแล้วอานยอลเอาไว้อีรั้
"พี่ริสรับ" านยอลเรียริสออมา
"ที่พี่ีบผมอยู่บ่อยๆเพราะพี่ใที่ะทำให้ผมท้อริๆใ่ไหมรับ" านยอลถามริสอออมาและมัน็ทำให้ริสนิ่ไปเพราะที่านยอลพูมันถูทุอย่า
"นนิสัยไม่ี" านยอลพูออมายิ้มๆในอ้อมออริส และำพูอานยอล็ทำให้ริสยิ้มามออมาเหมือนัน
"พี่รัานยอลนะรับ" ริสพูออมาเพื่อที่ะย้ำให้านยอลมั่นใว่าารที่านยอลท้อแบบนี้มันไม่ไ้ทำให้ริสรัเียานยอลเลย
"็ลอไม่รัผมสิ ผมะพาลูไปให้ไลาพี่เลย" านยอลพูออมาทำให้ริสพละานยอลออมาาในอ้อมอแล้ว้อหน้าานยอล
"มันะไม่มีวันนั้นรับ" ริสพูบ็ยื่นหน้าเ้าไปูบานยอล านยอลหลับาลเพื่อรอรับสัมผัสที่ริสำลัะมอให้
"อบุนะรับที่พี่รัผม" านยอลพูออมาเมื่อริสถอนริมฝีปาออ ริสไม่พูอะไรแ่ยื่นหน้ามาแะริมฝีปาอานยอลเบาๆไม่ไ้ลุล้ำเ้าไป้านในเหมือนับอนแร
๊อ ๊อ ๊อ
เสียเาะประูัึ้นมาอีรั้พร้อมับเพื่อนรัอานยอลเินเ้ามา้านในโยมีเฮุนับผู้ายัวเล็อีนเินามหลัเฮุนเ้ามา
"มินอ แ มาไ้ยัไ" านยอลถามออมาเพราะเพื่อนที่เินนำหน้าเ้ามา็ือมินอับแ
"ันโทรไปหานายแล้วมีนรับสายแ่ไม่ใ่นายันสอนึโทรเ้ามาหาสามีนายแทนแล้วเาบอว่านายอยู่โรพยาบาล" แเป็นนพูออมา และพอรู้ว่าานยอลเ้าโรพยาบาลแับมินอ็โานมาหาานยอลทันที (ั้เป็นหมอที่น่ารัษา้วยริๆ)
"โทรศัพท์ผมล่ะ" านยอลหันไปถามริสเพราะานยอลลืมโทรศัพท์ับระเป๋าไว้ที่ร้านอีวอน
"เี๋ยวลู่หาน็เอามาให้" ริสพูออมาานยอลึพยัหน้ารับแล้วหันไปมอเพื่อนทั้สอนที่ยืนมอานยอล้วยวามเป็นห่ว
"ไม่ไ้เป็นอะไรมาสัหน่อย" านยอลพูออมาเพื่อนทั้สอึพยัหน้ารับ ริสหันมามอเพื่อนอานยอลแล้วลุึ้นเพื่อให้เพื่อนอานยอลไ้เินเ้ามาหาานยอลเพราะูท่าทั้สอนอยาะเินเ้ามาหาานยอลแ่เรใริส เมื่อริสลุเินไปหาเฮุนที่ยืนอยู่ไม่ไลเพื่อนทั้สอนอานยอลึเินเ้าไปหาานยอลทันที
"โมีโวยวายให่เลยที่ันโทรไปบอว่านายไม่สบาย" มินอพูออมาเพราะ่อนะมาเยี่ยมานยอล มินอโทรไปบอเพื่อนอีนที่อนนี้ไม่ไ้อยู่เาหลี
"โมีไปไหนอีแล้วเนี่ย" านยอลพูออมาเพราะูเหมือนโมีะไม่่อยไ้อยู่บ้านสัเท่าไหร่
"ไปีนับแฟนนะ" มินอพูออมา านยอล็พยัหน้ารับ โมีเพิ่ะลับมาาี่ปุ่นแ่อนนี้็ไปีนอีแล้วานรััวริๆเลยเพื่อนนนี้
"ุหมอโอมาับใรรับเนี่ย แบบนี้ผมฟ้อุลู่ไ้ไหมนะ" านยอลเมื่อุยับเพื่อนไ้สัพัึหันไปุยับเฮุนเพราะูท่าทาเหมือนเฮุนะมีเรื่อพูแ่ยัเรใที่เห็นานยอลุยับเพื่อนอยู่
"ุานยอลพูแบบนี้ผมเสียเริับุเลาหมสิรับ" เฮุนพูออมายิ้มๆเพราะรู้ว่าานยอลไม่ไ้พูริ
"นี่ยอูนะรับเป็นรุ่นน้อผมที่แนาา เาเป็นหมอสูิะมาูแลุานยอลระหว่าท้อ" เฮุนพูออมายอูึ้มหัวให้านยอลเล็น้อยเพื่อเป็นารทัทาย านยอลเมื่อเห็นยอู้มหัวให้ึรับ้มหัวอบรับทันที
"แล้วุหมอเฮุนและรับ" านยอลถามออมาเพราะนึว่าะไ้ฝาท้อับเฮุน
"ผมเป็นหมอผ่าันะรับ เราะเอันอีเ้าเือน ไม่สิน่าะราวๆแปเือนนะ" เฮุนพูออมายิ้มๆ านยอลึยิ้มามออมา
"ฝา้วยนะรับุหมอยอู" านยอลพูออมายอูึพยัหน้ารับยิ้มๆ
"แล้วนี่ลับมาั้แ่เมื่อไหร่" เสียอริสัึ้น เพราะยอูอนแรประำอยู่ที่แนาาแ่พอลับมาไม่เห็นะบออะไรเลย
"ผมลับมาไ้สออาทิย์แล้วรับ พี่เฮุนามให้ผมมาทำานที่นี่" ยอูพูออมาเพราะ่อนหน้านี้เฮุนโทรามให้ยอูมาประำอยู่ที่โรพยาบาลอัวเอ เมื่อยอูพูบริสึพยัหน้ารับ
"ส่วนเรื่ออุานยอลพี่ไม่้อห่วนะรับเี๋ยวผมัารเอ" ยอูพูออมาอีรั้่อนที่ะอัวออไปเพื่อไปูนไ้รายอื่น่อ
"านยอล ทีุ่หมอสอนเมื่อี้พูมันหมายวามว่ายัไเหรอ" มินอถามานยอลออมาเพราะไม่่อยะเ้าใที่ทุนพูเท่าไหร่ ถึะมีเอะใอยู่บ้า็ามแ่มัน็ยัอยาไ้วามระ่าอยู่ี
"ุหมอบอว่าันท้อไ้สามสัปาห์แล้ว" านยอลพูออมาพร้อมับ้มหน้าลเพราะลัวเพื่อนทั้สอนะรับไม่ไ้ที่รู้ว่าานยอลสามารถท้อไ้เหมือนับผู้หิ
"มีอยู่ริเหรอเนี่ย" เสียอแพูึ้นมาเพราะแไ้ยิน่าวารทำวิัยเรื่อที่ผู้ายสามารถท้อไ้เหมือนับผู้หิ แ่แ็ิแ่ว่ามันเป็นเพียานวิัยเท่านั้นไม่น่ามีอยู่ริ แ่อนนี้มันเป็นไปแล้ว
"อะไรเหรอ" มินอหันมาถามแเพราะอยู่ีๆแ็พูอะไร็ไม่รู้ออมา
"ำเรื่อที่ศาสราารย์ามินำลัทำวิัยอยู่ับศาสราารย์ใรสันในโรพยาบาลนี้หรือเปล่า" แพูออมา มินอึพยัหน้ารับเมื่อนึึ้นมาไ้เพราะมีศาสราารย์ในโรพยาบาลอพวเาำลัทำวิัยเรื่อที่ผู้ายั้รรภ์อยู่
"านยอลันีใับนาย้วยนะ แบบนี้เรา้อลอแล้วแหละ" มินอหันมาพูับานยอลอย่าีใที่รู้ว่าานยอลท้อ
"ไม่รัเียเหรอ" านยอลถามออมาเพราะิว่าเพื่อนะรับไม่ไ้
"รัเีย รัเียอะไรมันเป็นเรื่อที่น่ายินีไม่ใ่เหรอแล้วทำไม้อรัเีย้วยล่ะ" มินอถามานยอลออมาอย่าไม่เ้าใที่านยอลถามแบบนั้นออมา านยอลไม่อบอะไรมินอแ่ยิ้มออมาอย่าีใที่เพื่อนไม่ไ้ิเหมือนที่านยอลำลัิอยู่
"อบุนะ ที่พวนายไม่ไ้รัเียที่รู้ว่าันท้อ" านยอลพูออมายิ้มๆ เพื่อนทั้สอนมอหน้าานยอลแล้วยิ้มออมาเพราะเ้าใในำพูอานยอล
ความคิดเห็น