คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : แคลร์ กลอเรซ - เรื่องป่วนใจ
แคลร์ กลอเรซที่กำลังนั่งเครียดอยู่กับความบ้าบิ่นของเคธี่ตัดสินใจหยิบโทรศัพท์สำนักงานโทรหาบิลลี่ แมร์ชรีฟส์ในเช้าวันจันทร์
การรอสายทำให้เธอหงุดหงิดเพราะเจ้าของปลายสายนั้นรับโทรศัพท์เมื่อวินาทีที่ยี่สิบเก้า
“สวัสดีครับ” เสียงที่ถูกดัดให้แหลมผิดปกติกว่าที่บุรุษจะพูดได้เอ่ยขึ้น ทำให้แคลร์ยิ่งมีความไม่พอใจมากขึ้นกว่าเดิม
“หวัดดีเถอะย่ะ” แคลร์ตะเบ็งเสียงใส่ด้วยอารมณ์หมดความอดทน “นี่นาย ฉันอุตส่าห์โทรมาแล้วก็รีบรับสายให้ไวๆ หน่อยสิ แล้วก็ไม่ต้องมาดัดเสียงให้น่าเกลียดแบบนั้นด้วย”
“โอ๊ยๆ คุณนาย...” เสียงของบิลลี่เป็นปกติ กลายเป็นเสียงอันน่าหลงใหลของชายหนุ่ม “นี่ผมอุตส่าห์รับโทรศัพท์แล้วนะ แล้วนี่คุณก็โทรมาด้วย ผมสามารถวางสายได้นะ”
“ฉันไม่สน!” แคลร์ตะโกนผ่านโทรศัพท์ “ฉันก็รับงานนายมาเหมือนกัน ฉันสามารถโยนทิ้งได้สบายๆ และเงินของฉันก็ยังเหลือเฟือ ส่วนบริษัทของนายคงไม่มีอะไรจะขายกิน”
“เป็นพระคุณสุดๆ เลยครับคุณผู้หญิง” บิลลี่ทำเสียงบูชาอย่างสูงส่ง “คุณคงไม่อยากให้ผมแฉหรอกนะว่าความเรื่องมากของคุณทำให้วันขอบคุณพระเจ้าของเคธี่น้องสาวสุดที่รักล่มถึงแปดปี ลูกน้องคุณคงได้คุยเรื่องคุณสนุกปาก”
“อะ...” หญิงสาวถึงกับอึ้ง “นะ... นายรู้ได้ไง”
ชายหนุ่มกลับไม่ตอบ และหัวเราะสะใจแทน กลายเป็นการยียวนให้หญิงสาวสุดสวยยิ่งจะสติแตกไปกว่าเดิม
“บอกมานะ” แคลร์นึกอยากตบหน้าของบุรุษลึกลับที่เธอไม่เคยพบพานมาก่อน “เดี๋ยว-นี้ !” เธอย้ำชัด
“น้องสาวนางแบบของคุณเป็นคนดีนะ” เสียงปลายสายหัวเราะหึหึ
ในใจของแคลร์กำลังเลือกไม่ถูกว่าควรจะฉีกใครเป็นชิ้นๆ ก่อนกันระหว่างเจ้าชายรูปงามที่เธอมองเห็นเป็นแค่อสูรที่มีเงินทอง หรือเจ้าหญิงแสนสวยที่แคลร์ไม่เข้าใจเสมอ “นี่ นายบ้า นายมีสิทธิอะไรมาหือกับฉันยะ รู้มั้ยที่นี่ฉันคุมทุกอย่างนะ ฉันปล่อยให้นายมากวนประสาทฉันไม่ได้หรอก” แคลร์พูดทุกคำทุกพยางค์ติดกันอย่างไม่มีเว้นวรรคด้วยความประสาทเสีย
“ขอให้ผมจับประโยคที่คุณพูดก่อนนะ” บิลลี่พูดแย้งขึ้นมา ก่อนจะพยายามจัดระเบียบประสาทการรับรู้ “คุณ... บอกว่า... ผม... ไม่... มี... สิทธิ... หือ... กับ... คุณ... เพราะที่นี่.... คุณใหญ่” เขาพูดช้าๆ ตามที่หัวคิด “ถูกต้องไหมครับ”
แคลร์กลืนน้ำลาย เชิดหน้ากอดอก “ย่ะ ถูกแล้ว”
“แล้วนี่ผมยังหาธุระจากการสนทนาครั้งแรกของคุณยังไม่ได้เลยนะ” บิลลี่ส่ายหน้ากับความไร้สาระและอีโก้จัดของแคลร์
“ฉันขอยกเลิกงาน” แคลร์พูดอย่างไม่รีรอทันที “เพราะเคธี่รับปากคุณมั่วซั่วโดยไม่ได้ถามฉัน”
“ไม่ได้หรอกครับ” บิลลี่หัวเราะหึหึ “เพราะเคธี่เซ็นสัญญาในนามตัวแทนของคุณแคลร์ กลอเรซ ไว้แล้ว และถ้าคุณจะยกเลิกกะทันหันแบบนี้ ผมฟ้องได้นะคุณ”
แคลร์ถึงกับประสาทเสียกว่าเดิม เธอเดินไปรอบๆ ห้อง “อีตาบ้า ไปให้ยัยเคธี่มาทำงานให้สิ”
“คงจะได้อยู่หรอกนะครับ เพราะคุณคงไม่ลืมว่าวันที่เคธี่ไปเจรจางาน เธอก็ลากโทบี้ ดีเนอร์ ผู้ช่วยแสนเก่งของคุณไปเป็นพยานด้วย” บิลลี่พูดด้วยอารมณ์สบายใจ “อย่าลืมนะครับ ในใบสัญญาบอกว่าเริ่มโครงการนี้อีกสองวัน ถ้าคุณไม่มาเตรียมเสียหน้าและอับอายได้เลย โชคดีครับ” เมื่อพูดจบ คู่สนทนาของสาวสวยก็ตัดสายทิ้งทันที ทิ้งให้แคลร์ยืนงงกับการกระทำของน้องสาวคนงามและลูกน้องคนสนิทที่เธอไว้ใจ
ในขณะที่เธอพยายามทำสมาธิสงบสติอารมณ์นั้นเอง จู่ๆ คอมพิวเตอร์ของแอ็ปเปิ้ลเครื่องหรูของเธอก็มีเสียงดังขึ้น
คุณมีอีเมลล์ใหม่หนึ่งฉบับ จาก billymareshieves…
เมื่อเห็นชื่อผู้ส่ง แคลร์ยิ่งแทบจะระเบิดไปใหญ่ เธอพยายามค่อยๆ ตั้งสติและกดเปิดอ่านช้าๆ
จาก: บิลลิยาร์ด โธมัส เอ็ดเวิร์ด แมร์ชรีฟส์วาร์ดส์ (billymareshieves@minteriordesign.com)
ถึง: แคลร์ มาเร็ตต์ กลอเรเซีย (gl_claire@gloracejewels.co.us)
หัวข้อ: สัญญาการร่วมงานระหว่างบริษัทกลอเรซเจเว็ลและแมร์ชรีฟส์อินทีเรีย
ไฟล์แนบ: ใบสัญญา.doc
เรียนคุณแคลร์ กลอเรซที่เคารพ,
กระผมบิลลิยาร์ด โธมัส เอ็ดเวิร์ด แมร์ชรีฟส์วาร์ดส์ หรือบิลลี่ แมร์ชรีฟส์ ขอให้คุณยอมรับความจริงกับไฟล์ที่แนบมาและก่อนจะได้ไปต่อว่าเคทลิน มารี กลอเรเซีย น้องสาวที่แสนจะจิตใจงดงามของคุณ หรือโทบี้ ดีเนอร์ ผู้ช่วยผู้แสนซื่อสัตย์ของคุณนั้น ได้โปรดตรวจตราก่อนว่าเอกสารนี้พอจะมีช่องโหว่ที่ทำให้คุณหัวหมอกับผมได้หรือไม่ แต่ผมคิดว่าคงไม่มีแน่ เพราะทางเรามีทนายที่ละเอียดรอบคอบที่สุดเกินกว่าคุณจะคาดเดา
รีบสงบสติอารมณ์เสียเถิดครับ
เจอกันในวันนรกของคุณ,
บิลลิยาร์ด โธมัส เอ็ดเวิร์ด แมร์ชรีฟส์วาร์ดส์ (บิลลี่ แมร์ชรีฟส์)
รองประธานบริษัทการออกแบบและตกแต่งภายในแมร์ชรีฟส์
ป.ล. ถ้าคุณหนีงานนี้ ผมจะฟ้องแก่ศาล และนำเรื่องฉาวๆ ของคุณที่เคธี่ผลาญให้ฟังไปให้ตกเป็นขี้ปากของลูกน้องนะครับ
ทันทีที่อ่านจบ แคลร์ก็คลิกลบจดหมายทันทีอย่างไม่รีรอ ก่อนจะนึกสาปส่งคนสามคนในใจ
ความคิดเห็น