นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
[[FEARLESS]] BAEKHYUN & TAEYEON
เขียนจากเรื่องจริง Baekhyun (EXO) & Taeyeon (SNSD) #ิแบคแท #แบคแทของแม่ยก
ผู้เข้าชมรวม
1,978
ผู้เข้าชมเดือนนี้
3
ผู้เข้าชมรวม
1.97K
หมวด : รักหวานแหวว
อัปเดตล่าสุด : 11 ธ.ค. 57 / 10:13 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
There’s somethin’ ’bout the way
The street looks when it’s just rained
There’s a glow off the pavement
you walk me to the car
And you know I wanna ask you to dance right there
In the middle of the parking lot
Yeah
Oh yeah
We’re drivin’ down the road
I wonder if you know
I’m tryin’ so hard not to get caught up now
But you’re just so cool
Run your hands through your hair
Absent mindedly makin’ me want you
And I don’t know how it gets better than this
You take my hand and drag me head first
Fearless
And I don’t know why but with you
I’d dance in a storm in my best dress
Fearless
So baby drive slow
’til we run out of road in this one horse town
I wanna stay right here in this passenger’s seat
You put your eyes on me
In this moment now capture it, remember it
Cause I don’t know how it gets better than this
You take my hand and drag me head first
Fearless
And I don’t know why but with you
I’d dance in a storm in my best dress
Fearless
Well you stood there with me in the doorway
My hands shake
I’m not usually this way but
You pull me in and I’m a little more brave
It’s the first kiss,
It’s flawless,
Really something,
It’s fearless.
Oh yeah
Cause’ I don’t know how it gets better than this
You take my hand and drag me head first
Fearless
And I don’t know why but with you
I’d dance in a storm in my best dress
Fearless
Cuz I don’t know how it gets better than this
You take my hand and drag me head first
Fearless
And I don’t know why but with you
I’d dance in a storm in my best dress
Fearless
Oh-oh
Oh yeah
อย่าให้ความกลัว ทำให้คุณเสียคนที่คุณรักไป............
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
FEARLESS
แทยอนเินออมาาห้อ้อมพร้อมๆับระเป๋าเป้ใบให่ เธอเพิ่ะ้อมเสร็เมื่อรู่ให่ๆนี่เอ เมมเบอร์ในวบอว่าะไปหาอะไริน่อนที่ะลับหอ แทยอนิว่าารินอะไรอนึๆเป็นอะไรที่ไม่ี่อสุภาพเอาเสียเลย แม้ว่าเธอะอบินอะไรุิๆ็าม แ่เธอไม่อบเลยที่ะินอาหารหรือนมในเวลาึเ่นนี้ เธอึบอเพื่อนๆว่าเธอะลับหอ่อนแล้วไม่ลืมที่ะบอให้พวเธอว่าหาอะไรทานให้อร่อย าเรียว้าวเร็วๆมานถึประูทาไปโรอรถ็พบายหนุ่มนทีุ่้นเยยืนรออยู่ที่ประูทาออ
รอยยิ้มามปราึ้นบนริมฝีปาสวย เธอยิ้มให้นรหน้าอย่าเินๆ่อนะ้าวเ้าไปหาเา ายหนุ่มยิ้มลับให้เธอ้วยรอยยิ้มริใ่อนะเอื้อมมือไป่วยเธอถือระเป๋าใบหนัอึ้ที่อยู่รไหล่มน
"เหนื่อยมั้ย?" ำถามที่อบอุ่นถามออมา แทยอนส่ายหัวนลุ่มผมนุ่มสะบัแล้วียิ้มอย่าน่ารั
"ไม่เหนื่อยหรอ เธอสิที่เหนื่อย ้อมเสร็็้อมารอรับอี" แทยอนทำแ้มพอลมนอีนอไม่ไ้ที่ะยื่นมือไปหยิแ้มเนียนเบาๆ
"ผมไม่เหนื่อยหรอ สบายมา" เาหัวเราะนปาเป็นรูปสี่เหลี่ยมแล้วูมือแทยอนไปที่รถ
"แบฮยอน ริๆแล้วไม่้อมารับ็ไ้นะ ันลับเอไ้" แทยอนหันไปพูับายหนุ่มที่เินูมือเธออยู่ เ้าอื่อแบฮยอนมอใบหน้าสวยอแทยอนแล้วพูออมาบ้า
"ลัวนอื่นเห็นเหรอ?"
"ะ...็เปล่า..." เธอโห และเเน่นอนว่าเารู้ีอยู่แล้ว แทยอนโหไม่เ่เอาเสียเลย
"ใระเห็น็่าสิ ผมไม่เยลัวอยู่แล้ว" แบฮยอนหัวเราะในะที่แทยอนยิ้มไม่ออ เธอ้อเา้วยสายาัวล
"ันพูริๆนะแบฮยอน...ันลัว...ันลัวว่าถ้าเราถูับไ้ว่าบัน...เราะ..." แทยอนพูไม่ทันบ แบฮยอน็เลื่อมมือมาุมมือเธอไว้ทั้สอ้า แล้ว้อวาสีน้ำาลที่ใสบริสุทธิ์เสียยิ่ว่าอะไรทั้หม เาถอนหายใแล้วบีบมือเธอแน่นึ้น
"่อให้ใระมอยัไ็าม ผม็ะยัยืนยันว่าผมรัพี่แทยอน และผมไม่ลัวอะไรทั้นั้น เพราะถ้าผมลัว..." แบฮยอนเียบไปรู่หนึ่ แทยอนเม้มปาเพื่อรอฟั
"ผม็ะเสียพี่ไป..." เาพู่อ แทยอนยิ้มบาๆให้เา ่อนะเอื้อมมือไปยี้ผมอเานยุ่ไปหม แบฮยอนหัวเราะแล้วยมือึ้นไปเสยผมัวเอให้เ้าทรเหมือนเิม เป็นภาพที่เท่มาริๆ เธออบที่เาเป็นแบบนี้แหละ มีเสน่ห์อัวเอ แถมยันอบน้อมับเธอเสมอ
เเบฮยอนับแทยอนบันไ้มา 4 เือนว่าๆแล้ว วามรัอเธอับเาเิึ้นเพราะารให้ำลัใึ่ันและัน แทยอนะอยให้ำลัใแบฮยอนใน่วเวลาที่เา้อมนเหนื่อย และยัให้ำปรึษาไ้ีอี้วย เพราะแบฮยอนเป็นเ็ฝึแ่ในเวลาไม่ี่เือน ารปรับัวให้เ้าับนอื่นๆและานหนัๆเป็นอะไรที่ยามา เาเลยอบเ้าไปปรึษาเธอ ที่สำัแบฮยอนับแทยอน็ูอบพอันอยู่ าวามอบ็เปลี่ยนเป็นวามรั แ่วามรัอพวเานั้น...มันะเป็นเ่นไร..ในสายาอนอื่นๆ
แทยอนนั่อยู่บนรถอแบฮยอน้วยท่าทาัวล เธอำมือัวเอแน่นในะที่สายายัทอยาวไลไปถึไหน่อไหน ฝนที่ลมาทำให้หัวใอเธอรู้สึไม่่อยะีสัเท่าไรนั หิสาวถอนหายใหลาย่อหลายรั้ นนที่นั่อยู่้าอย่าแบฮยอน้อเลื่อนมือไปุมมือเธอไว้ แล้วยึ้นมาูบที่หลัมือเธอเบาๆเพื่อให้ลายัวล
"........" แทยอนหันมายิ้มให้เา ่อนะเอียัวมาบับไหล่ว้า เธอวาใบหน้าแนบับแนอเาพลาหลับาลเพื่อพัสายา แบฮยอนุมมือเธอไว้อย่านั้น แล้วใ้มือเพีย้าเียวเพื่อประอพวมาลัย
"อบุนะ" ู่ๆเเทยอน็พูึ้นมาหลัาที่เียบไปนาน
"อบุอะไรเหรอ?" เเบฮยอนถาม
"อบุที่...อยอยู่เีย้าันมาลอ..."
"4 เือนที่ผ่านมามันเร็วริๆนะว่ามั้ย?" เาพูแล้วูบมือเธออีรอบ แทยอนุหน้าแนแร่มอทอยาวไลออไปนอรถ มอสายฝน้านอยัโปรยปรายผ่านหน้าปัเ็ฝนที่ยับึ้นลไปมา
"ไม่รู้ว่าทำไมันถึรัเธอไ้ถึนานี้...ทั้ๆที่วามรัอเรามันผ่านมาไ้แ่ 4 เือน" เธอถอนหายใ (รอบที่ล้าน)
"พี่แทยอน...พี่ไม่้อลัวอะไรทั้นั้น...พี่ไม่้อลัวว่าถ้าใรับไ้แล้วพวเาะแยเราออาัน ผมะไม่มีทาแยาพี่...ถ้าหัวใผมมันไม่้อารแยริๆ ผมะอยู่อย่านี้แหละ ผมะับมือพี่้าวผ่านอุปสรรทุๆอย่าไปเอ..." เาพูแล้วุมมือเธอแน่นึ้น แทยอนรู้สึว่าหัวใเธอพอโึ้นมา เธอื้นันับำพูอเาเหลือเิน แทยอนเม้มปาลั้นน้ำา ระับมือเาที่ำลัับมือเธออยู่
"่วยับ้าๆหน่อยไ้มั้ย?" เธอเอ่ย
"ทำไมเหรอรับ? ผมับเร็วไปเหรอ?" เาหันมาถาม
"เปล่า...ันอยาอยู่ับเธอให้นานว่านี้..." เธอพู
"ไ้สิรับ"
หลายวัน่อมา
'[!!!!!] สุ็อ!! นัร้อสาว แทยอน าโนยอิแ แอบปลู้นรัับนัร้อรุ่นน้อ แบฮยอน EXO!!!'
'ภาพหลุ แทยอนูบับแบฮยอนบนรถเปิประทุนลาึ !! '
'แทยอนำลัเทับรุ่นน้อ แบฮยอน EXO'
แทยอนวามือถือลับโ๊ะ น้ำาไหลออมาอาบแ้มเนียนสวยทั้สอ้า มือเล็ๆยึ้นมาปามันออแล้วเอนัวพิับโฟาหนัสีน้ำาลในห้ออเมเนเอร์ส่วนัว
"อย่าร้อไห้สิ แทยอน" เมเนเอร์เอ่ย้วยเสียแผ่ว เมื่อเห็นว่าร่าบาำลัร้อไห้ มืออแทยอนยึ้นปิหน้า ปล่อยน้ำาให้ไหลออมาอีรอบ
"ันอโทษ..." เธอพู เมเนเอร์มอเธออย่าสสาร แ่เาทำอะไรไม่ไ้เลย.. เาทำไ้เพียแ่ ปลอบเธอ็เท่านั้น
ะไว้แล้วว่า้อเป็นแบบนี้...
ะไว้แล้วว่า้อมีนรู้...
ะไว้แล้วว่าวันนี้...มันะ้อเิึ้น
วันที่วามรัอเธอับแบฮยอนที่เธอปปิเป็นวามลับ...มันะ้อถูเปิเผย...
"เธอ 2 นไม่น่าะไปทำอะไรในที่โ่แ้นานั้นเลย..."
โ่แ้ั้นเหรอ...?
นั่นสินะ...
ไม่น่าเลย...ไม่น่าเลยริๆ
ทั้ๆที่...ทั้ๆที่เธอแ่้อารอยู่ับแบฮยอนบ้าโยที่ไม่มีเวลาพบันบ่อยรั้็เท่านั้นเอ...
เธอ็แ่อยาใ้เวลาพูุยับเาบ้า...็เท่านั้น...
"แทยอน..." เมเนเอร์พูเมื่อเห็นแทยอนลุึ้นยืน เธอไม่ฟัเสียอเมเนเอร์แล้ว้าวเินออไปาห้อ เธอปิประูห้อเบาๆ ปล่อยมือออาลอน้าๆ แล้ว้าวเินโัโเไปามทาเินที่ไร้ผู้น
"ฮึ..." แทยอนหันหลัพิำแพ เยหน้าึ้นร้อไห้ แล้วยมือึ้นมาปิปาเพื่อลั้นเสียสะอื้น แ่มัน็ไม่อาห้ามเสียอเธอไม่ให้เล็ลอออมาไ้เลย มือ้าหนึ่อเธอเลื่อนึ้นมาุมหัวใ เธอรู้สึว่าหัวใที่เยพอโ บันี้มันหัวลนเหลือแ่นิเียว เธอรู้สึเหมือนับมี้อนอะไรมาุอยู่ที่อแทบหายใไม่ออ
"พี่แทยอน..."
แทยอนสะุ้วาบเมื่อไ้ยินเสียทีุ่้นหูเรียา้าน้า เธอพยายามหันไปมอ็เห็นแบฮยอน...ยืนมอเธอ้วยสายาปวร้าว...
หิสาวสะอื้นเมื่อเห็นเา เธอลั้นน้ำาไม่อยู่เมื่อเห็นวาเ็บปวอเา แ่เธอะรู้มั้ย ว่าอนนี้หัวใอแบฮยอนนั้นเ็บปวเมื่อเห็นนที่เารั ำลัร้อไห้... แน่นอนว่าเารู้ว่าเธอไปเออะไรมา...
แทยอนหันหลัลับแล้วเรียมะวิ่ออไป เธอทนเห็นแววาอเาไม่ไ้ริๆ ยิ่มอ...็ยิ่รู้สึผิ..
"พี่แทยอน..อย่าเพิ่ไป..." เา้าวยาวๆมานถึัวเธอ มือให่ับ้อมือเล็ไว้หลวมๆ และมันทำให้เธอหยุเิน เธอยืนนิ่ๆ ไม่หันลับไปมอเา เธอ้มหน้า่อนน้ำาเอาไว้ แบฮยอนเม้มปาเมื่อเห็นว่าเธอพยายามที่ปปิน้ำาอเธอ
"ผมรู้ว่าพี่เสียใ...ับ่าวนั่น...ผมเอ็เสียใ แ่...พี่อย่าเินหนีผมไ้มั้ย..." เาอร้อเธอ แทยอนสะอื้นเสียเบานแบฮยอน้อับหน้าเธอให้หันมามอ
"ัน...ันอโทษ...เป็นเพราะันแท้ๆ...ันำลัทำให้เธอ...ฮึ...เือร้อน..." เเทยอนหลับาสะอื้น ใบหน้าเป็นสีแเรื่อๆท่ามลาแสไฟบนทาเิน แบฮยอนับมืออแทยอนมาุมไว้ เาสัเว่ามืออเธอำลัสั่น ใบหน้าอเธอ็ำลั้มล่ำ แบฮยอนึมืออแทยอนึ้นมาุมไว้แนบอแล้ว้มลระิบับใบหูเล็
"ไม่มีใรทำให้ผมเือร้อนทั้นั้นแหละ ผม่าหาที่ทำให้ัวเอเือร้อน ทั้ๆที่รู้ว่ามันผิ...แ่ผม็เลือที่ะทำ และผมะไม่เลิทำเ็า เพราะอนนี้ผมรัพี่...รันเลิรัไม่ไ้..." เาพู แทยอนลืมามอเา แบฮยอนเ็น้ำาให้เธอ้วยสัมผัสที่อ่อนโยน หิสาวเเนบใบหน้าับมืออุ่นๆอแบฮยอน ายหนุ่มปาน้ำาให้เธอนหมแล้วรวบเธอเ้ามาอแน่น แทยอนออบทั้น้ำาที่ไหลออมาอีรั้ เธออเา้วยวามรั เ่นเียวับเา แบฮยอนระับอแน่นึ้น
"แบฮยอน...เธอไม่ลัวเหรอ..ไม่ลัวว่า่อานี้ไปเธอะใ้ีวิในวารลำบาึ้น ไม่ลัวว่าทุนะมอเธอในแ่ลบเหรอ..."
"ผมเยบอแล้วใ่มั้ย ว่าผมไม่ลัวอะไรทั้สิ้น เพราะถ้าผมลัว ผม็ะเสียพี่ไป..." เาพูในะที่อเธออยู่
"ผมไม่สนหรอว่าใระพูยัไ...อแ่ผมไ้อยู่ับพี่็พอ..." เาผละออมาาอ้อมอ แล้วับมือเธออีรั้ ้มมอมือัวเอที่ำลัับมือเธอ้วยวามอ่อนโยน
"่อให้ีวิผมะเป็นอย่าไร่อานี้ไป...ผมอสัาว่าะับมือพี่อย่านี้แล้วะเินไป้าหน้า่อไป..." เาพู
"แบฮยอน..."
"ทีนี้็อยู่ที่พี่แล้วล่ะ ว่าะปล่อยมือผม หรือะยอมับมือผมแล้วเิน้าวผ่านวามลัวไป้วยัน?" เาถามแล้วมอวาสีน้ำาอเธอ้วยวามหวั แทยอน้อาเาลับ เธอรู้สึว่าำพูอเามันทำให้เธอมีวามล้าึ้นมาอีนิ มีวามล้าพอที่ะพูว่า....
"ันเลือที่ะับมือับเธอ...แล้วเินผ่านวามลัวไปพร้อมับเธอ...แบฮยอน"
เมื่อหิสาวพูบ็โผเ้าอายหนุ่มอีรั้ แบฮยอนอเธอแล้วุหน้าับผมสีน้ำาลอเธอ แทยอนวาแ้มลบนไหล่ว้าใ้มือล้ออายหนุ่มเอาไว้แน่น แบฮยอนยิ้มให้ับวามรัอเาและเธอ
อนนี้เาพร้อมแล้ว พร้อมที่ะเผิับทุๆสิ่ พร้อมที่ะับมือเเทยอนและ้าวเินไป้าหน้าับเธอโยปราศาวามลัว...
There's somethin' 'bout the way
มันมีบาอย่าเี่ยวับเส้นทานี้
The street looks when it's just rained
ถนนทีู่เหมือนะมีฝนลมา
There's a glow off the pavement
Walk me to the car
มีแสแวววาวบนทาเท้า เธอเินไปส่ันที่รถ
And you know I wanna ask you to dance right there
แล้วเธอ็รู้ว่าันอยาะวนเธอไปเ้นรนั้นเลย
In the middle of the parking lot
Yeah
Oh yeah
รลาที่อรถนั่นแหละ
We're drivin' down the road
I wonder if you know
เราับรถไปามถนน ันสสัยว่าเธอะรู้ไหม...
I'm tryin' so hard not to get caught up now
ันพยายามอย่าหนัที่ะไม่ถูับไ้ในอนนี้
But you're just so cool
Run your hands through your hair
Absent mindedly makin' me want you
แ่เธอูเท่มาๆเลยนะ อนที่เธอเสยผม้วยมืออเธอ มันทำให้ัน้อารเธอมาๆเลยล่ะ
And I don't know how it gets better than this
และันไม่รู้ว่าันะทำให้มันีไปว่านี้ไ้ยัไ
You take my hand and drag me head first
Fearless
เธอับมือันและเินไป้าหน้าโยปราศาวามลัว
And I don't know why when with you I dance
ันเอ็ไม่รู้ว่าทำไม แ่ันะเ้นับเธอนะ
In a storm in my best dress
Fearless
เ้นท่ามลาพายุในุทีู่ีที่สุอันโยปราศาวามลัว...
่าวที่สร้าวามะลึแ่สาว K-POP ทั่วโลเริ่มาลไปมาแล้ว แฟนลับที่ีอแทยอน็ยัให้ำลัใเธอในโเียลอยู่เรื่อยๆ แถมยัอ้าแนรับแบฮยอนให้เ้ามาในีวิอแทยอนอย่าอบอุ่น เ่นเียวแฟนลับที่ีอแบฮยอน พวเายินีที่ะ้อนรับแทยอนอย่าอบอุ่นเ่นัน แ่็มีบ้าที่ะมีแฟนลับบาประเภทที่ยั่อ้านวามรัอแบฮยอนและแทยอน แ่ทัู้่พยายามที่ะไม่สนใมัน แบฮยอนและแทยอนยับันอยู่เพราะวามรัที่ทัู้่มอบให้ัน
นระทั่ถึวันริสมาส์ เทศาลแห่วามสุที่ใรๆหลายนเฝ้ารออยอย่าใใ่อ ้นไม้ทุ้นบนเาะถนนประับแ่้วยไฟหลาสีสัน ร้านรว่าๆในเมือหลวมีป้าย้อนรับวันริสมาส์อยู่แทบทุร้าน (แม้ระทั่ร้านร้านายนมและร้านายอปิ้้าทา)
บริษัทเอสเอ็มทาวน์ ัปาร์ี้วันริสมาส์ึ้นอย่าที่เยัทุๆปี โยอนเ็ปอานปาร์ี้็ือ ให้ศิลปินและพนัานบริษัททุน รวมถึแม่บ้านและนานอื่นๆ แุ่รารีมาาน ึ่เป็นานเ้นรำ ศิลปินและเหล่าพนัาน็ัหาุมาใส่เพื่อให้ัวเอูีที่สุในาน านนี้ถูัึ้นมาอย่าเียบๆภายในห้อโถนาให่
ารหาู่เ้นรำไม่ใ่เรื่อยาสำหรับแบฮยอนเลยแม้แ่น้อย เารู้ีว่าเาะวนใร และเธอนนั้น็อบลอย่าไม่ิอะไรเลย
แบฮยอนยืนรอแทยอนอยู่หน้าหออเธอ เาอยู่ในุสูทสีำ เป็นุที่แทยอนเลือให้ เธอบอเาว่า เาะูีมาในุนี้ ึ่มัน็ริ แบฮยอนไม่ไ้้อารที่ะอยาูีในสายานอื่นเลย นอา...แทยอน นเียว
แบฮยอนมอนาฬิา้อมือที่บ่บอเวลา 2 ทุ่มรแล้วเอนัวพิรถสปอร์ หันไปมอทาเินหอเพื่อรอหวานใอเา และไม่นาน เธอ็เินออมาพร้อมับุรารีสีทอเบาบา
ายหนุ่มะลึับภาพรหน้า แทยอนูสวยมาริๆ ผมสีน้ำาลที่ปล่อยยาวลมานถึหลั แ้มสีมพูที่ถูแ่แ้ม้วยเรื่อสำอา์บาๆ วาลมโสีน้ำาลอ่อนมอมาที่เาอย่าเอียอาย่อนะริมฝีปาสวยะยิ้มออมา รอยยิ้มที่มีให้แบฮยอนนเียว
หิสาวเินมาหยุอยู่รหน้าายหนุ่มที่ยัมอเธอ้า แทยอนเอื้อมมือมาัปเสื้อให้เา้วยมือเล็ๆ แบฮยอนยิ้มให้เธอ
"เธอูหล่อมาๆเลยนะ ิไว้แล้วเียวว่าเธอะ้อูีมาๆในุนี้" เธอพูออมา
"พี่แทยอน็สวยมาๆเลยนะ" เาพู ใบหน้าอแทยอนเป็นสีมพู แ่เธอพยายามที่ะไม่แสอาารวยเินออมาให้มาว่านี้
"พี่แทยอนสวยที่สุในสายาอผม" เาพู่อ แทยอนฟาแนเาไปทีนึเพื่อปปิวามเิน
"พอไ้แล้วน่า...ันไม่ไ้สวยอะไรนานั้นหรอ อย่าเวอร์ให้มันมานัเลย ไปันไ้รึยั นี่ถึเวลาานเริ่มแล้วนะ" เเทยอนูเวลาในมือถืออเธอ แบฮยอนยิ้มแล้วับมือเธอึ้นมาู
"แนพีู่ว่าๆนะ น่าะใส่อะไรหน่อย" เาบอ
"เอ๊ะ?" แทยอนทำหน้าๆ นระทั่แบฮยอนหยิบสร้อย้อมืออันนึออมาาระเป๋าาเแล้วสวมมันให้เธอ แทยอนมอารระทำอแบฮยอนอย่าไม่เ้าใ ในะที่เาำลัสวมสร้อย้อมือสีน้ำาลอันนึให้เธอ
"นี่มัน..." แทยอนยแนึ้นมาู สร้อย้อมือสีน้ำาลมีี้อยู่รลา มีอัษรำว่า 'Fearless' สลัอยู่ แบฮยอนย้อมืออเาึ้นมาให้เธอูสร้อย้อมืออเาที่เหมือนับอเธอ
"สร้อย้อมือู่ันอเราไรับ มีำว่า 'Fearless' สลัอยู่ มันบ่บอว่า...เราสอนะ้าว้ามวามลัวไปพร้อมๆัน" เายิ้มริใให้เธอ แทยอนยิ้มออมา้วย พบามอสร้อย้อมืออเธอและอเาสลับัน
"อบุนะแบฮยอน...อบุริๆ" เธอพู แบฮยอนหยิแ้มเธอเบาๆ
"พร้อมะไปานรึยัรับ?" เาถาม แทยอนพยัหน้าให้ับเา แบฮยอนับมือแทยอนไว้แน่นแล้วเปิประูรถให้เธอ
หลัาที่หิสาว้าวึ้นไปบนรถ แบฮยอน็ปิประูแล้วเินอ้อมเพื่อไปนั่ที่ฝั่นับ ่อนที่เาทั้สอะไปานปาร์ี้ที่บริษัทพร้อมๆัน...
แบฮยอนับแทยอน้าวเ้าไปในานพร้อมๆัน ภายในห้อโถถูแ่อย่าสวยาม มี้นริสมาส์นาให่ั้อยู่รลาห้อโถ ถัไปเป็นฟรอล์สำหรับเ้นรำ ้านัผนั็มีนม อาหาร และเรื่อื่มไว้บริารัวเอ แทยอนมอไปรอบๆาน้วยวามื่นเ้นในะที่เธอับมือับแบฮยอนแล้วเินไปทั่วาน เธอเห็นเมมเบอร์โนยอิแำลัเ้นรำับหนุ่มๆอยู่ที่ฟรอล์ และศิลปินวอื่นๆ็เินระายอยู่ทั่วาน บ้า็ับลุ่มุยัน บ้า็ื่มเรื่อื่ม บ้า็นั่ทานอาหาร บ้า็นั่ฟัเพลอยู่ที่โ๊ะ
แทยอนับแบฮยอนมาหยุอยู่ที่้นริสมาส์นาให่ มันแ่้วยลูบอลสีทอ สีแ และสีเียว ้านบนสุเป็นาวสีเินนาให่ิอยู่ แล้วามิ่้านอมัน็เ็มไป้วยาร์ำอธิษานมามายห้อยเป็นรวๆอยู่
"ระาษเียนำอธิษาน่ะ" แอมเบอร์ ศิลปินว F(X) ที่ทำหน้าที่แาร์ยื่นระาษแผ่นนาระาษเอสี่พับรึ่มาให้แบฮยอนับแทยอน วันนี้แอมเบอร์ไม่ไ้แ่ัวมาแมนเหมือนทุๆรั้ แ่รั้นี้เธอแ่ัวเป็นผู้หิ เธอสวมระโปรยาวและูมิิ ผมอเธอ็ถูัทรใหู้สวยามและเธอ็ใส่ที่าผมเป็นโบว์นาให่ที่มีสีแและเียว แทยอนรับระาษและปาาเมีมาามือแอมเบอร์่อนะยิ้มให้เธอ
"เียนำอธิษานแล้วห้อยับิ่เลย่ะ ยิ่สู ำอธิษาน็ะเป็นผลเร็วึ้น อให้มีวามสุในวันริสมาส์นะะ" เธอล่าวแล้วหันไปแาร์ให้นอื่นๆ่อ
แทยอนหันมาหาแบฮยอนแล้วยื่นระาษให้เา
"ันไม่รู้ว่าะเียนอะไรี" เธอมวิ้ว
"็เียนในสิ่ที่พี่อยาให้มันเป็นริสิรับ" เาพูแล้วยิ้มให้เธอ แทยอนทำท่าิอยู่รู่หนึ่เธอ็เอี้ยวัวมาอีทาเพื่อเียนำอธิษาน เธอไม่้อารให้แบฮยอนมาเเอบูว่าเธอเียนอะไร
'ันอให้ทุๆวัน เป็นเหมือนวันนี้...วันที่ันะมีวามล้าและไม่ลัวอะไรเลย อให้เป็นอย่านี้ไปนานๆนะ Taeyeon'
หิสาวเียนเสร็็หันลับมาหาแบฮยอน ึ่อนนี้เา็เียนำอธิษานเสร็แล้วเหมือนัน
"แวนำอธิษานันเถอะ แอมเบอร์บอว่ายิ่แวนสู ำอธิษานะเป็นผลเร็วึ้น" เธอพู
"พี่เียนว่าอะไรเหรอ?" แบฮยอนถาม แ่แทยอนส่ายหน้า
"เพื่อให้ำอธิษานเป็นริ ันออุบไว้นะ" เธอยิ้มให้เา แบฮยอนหัวเราะเบาๆแล้วมอแทยอนที่ำลัหาุสำหรับแวนำอธิษาน
"ันอยาแวน้าบนนู้นั แู่แล้ววามสูันมันไม่อำนวยเอาะเลย" เธอบ่นอุบอิบพลามอุที่เธอ้อาระเเวนาร์ มันสูเหลือเิน...
"ว๊าย!!! แบฮยอน...!!" แทยอนร้อเมื่อแบฮยอนอุ้มเธอนาลอยหวือึ้นาพื้น
"ทำอะไรน่ะ!" เธอร้อ
"็พี่อยาแวนรนั้น ผม็ำลัอุ้มพี่เพื่อให้แวนไ้ถนัๆไรับ" เายิ้มให้เธอ
"ะ...แ่..."
"แวนเถอะ ผมหนันะ" พู้วยน้ำเสียลั้วหัวเราะ แทยอนแอบเหัวเาไปทีนึแล้วยื่นมือไปแวนำอธิษานอเธอ และอแบฮยอนู่ัน
แบฮยอนปล่อยแทยอนให้ยืนับพื้นแบบปิ่อนะเยหน้ามอาร์อัวเอและอแทยอนที่ห้อยลมาเียู่ัน
"เธออธิษานว่าไเหรอ?" แทยอนหันไปถาม
"ำอธิษานอผมน่ะเหรอ?" เาหยุพูไปรู่หนึ่
"ผมอให้ำอธิษานอพี่แทยอนเป็นริไรับ" เาพู่อ
"................" แทยอนอมยิ้มับำอบอเาแล้วเยหน้าึ้นมอาร์บ้า าร์อเธอและเาทีู่่ันท่ามลาาร์อีหลายใบบน้นริสมาส์...
เที่ยืน....
แทยอนออมาาานพร้อมๆับแบฮยอน พวเาทั้สอเินูมือันไปที่รถ แบฮยอนเปิประูให้เธอเหมือนเ่นเย แล้วัวเา็อ้อมไปประำที่นับ
รถอแบฮยอนแล่นไปบนถนนที่ยัรึรื้น แทยอนมอแสไฟที่ส่อระยิบระยับบนถนน มีผู้นมามายเินวัไว่ มีทั้มาเป็นรอบรัว และมาเป็นู่ๆ
แทยอนรู้สึื่นเ้นเมื่อเธอเห็นบวนพาเรที่มีม้าหลายัวเินอยู่บนถนน ผู้นส่วนให่หยิบล้อึ้นมาถ่ายไว้เป็นที่ละลึ
"ูสิแบฮยอน มีม้า้วย" แทยอนพูอย่าื่นเ้นแล้วเาะระเหมือนเ็น้อย แบฮยอนหัวเราะับท่าทาอแทยอนแล้วหัเลี้ยวไปนอเมือ
แสาเมือ่อยๆลิบหายไป แทยอนมอออไปนอหน้า่ารถ เป็นวิวแม่น้ำที่มีแสาัวเมือเป็นเาอยู่บนผิวน้ำ
แบฮยอนับึ้นมาบนเนินสู สูนเห็นเมือทั้หมไ้าที่นี่ ายหนุ่มับเรื่อยน์แล้วเปิประทุนรับอาาศเย็นๆภายนอ
"เฮ้อ..." เเทยอนสูอาาศเ้าไปนเ็มปอแล้วพ่นออมา้าๆ เ่นเียวับแบฮยอน เาหันมาหาแทยอนที่ำลัมอวิว้านล่าอย่าไม่วาา แทยอนหันมามอหน้าเาบ้า วาสอู่สบันท่ามลาแสไฟเล็น้อย แบฮยอนับมือเธอไปุมไว้เ่นเย
"ืนนี้ผมมีวามสุมาเลยนะ" เาพู
"ันเอ็มีวามสุ โยเพาะอย่ายิ่ ไ้อยู่ับเธอ...ันมีวามสุที่สุเลย" เธอยิ้มให้เา้วยรอยยิ้มที่ริใ
"เราผ่านอะไรมา้วยัน็เยอะแล้วนะ ว่ามั้ย?" แบฮยอนถาม ุมมือเธอแน่นึ้น
"ใ่...ทั้เรื่อี และเรื่อไม่ี...แ่่าเถอะ...อแ่ไ้อยู่ับเธอ็พอ" เธอพู แบฮยอนสัเไ้ว่ามืออเธอสั่นเทา เมื่อพูถึเรื่อนั้นออมา
"พี่ยัลัวอยู่เหรอ..." เาถาม่อ
"ไม่รู้สิ...็ยัลัวอยู่นิหน่อย...แ่มัน็ะินล่ะ.." เธอพูแล้วเม้มปา
เอาอีแล้ว...
อย่าร้อไห้สิแทยอน...
น่าสมเพะมั...
แบฮยอนึัวเธอเ้ามาอ แทยอนใน้อยๆแ่็ไม่ไ้พูอะไรออไป เธอออบเาเ่นัน
"ไม่มีอะไร้อลัวแล้วรับ...่อานี้เราะไม่ลัวอะไรทั้นั้น...เราะ้าวไป้าหน้า้วยัน...อย่าลืมสิรับ..." เาพูับเธอ แทยอนพยัหน้าให้เาทั้ๆที่อเาอยู่
"ผมรัพี่แทยอนนะ" แบฮยอนผละออมาแล้ว้อใบหน้าามอแทยอน
"ัน็รัเธอ แบฮยอน"
ายหนุ่ม่อยๆโน้มใบหน้าเ้าไปหาเธอ นระทั่เาสัมผัสไ้ถึลมหายใอุ่นๆอแทยอน แบฮยอนแนบริมฝีปาอัวเอับริมฝีปาออีน แทยอนหลับาลรับสัมผัสาายหนุ่มที่เธอรั
ราวับโลทั้ใบหยุหมุน ทุๆอย่ารอบัวูหมวามน่าสนใไปในทันที อนนี้ทัู้่ไม่้อารอะไรอีแล้ว นอเสียาวามอบอุ่นที่มีให้ึ่ันและัน ริมฝีปาที่แนบันอย่านุ่มนวล มือที่ประสานันไว้อย่าแนบแน่น ทำให้นทั้สอที่นั่อยู่บนรถ ไม่สนใสิ่ใรอบัวอี่อไป...
ทั้เาและเธอ ้อารึ่ันและันมาเสียยิ่ว่าสิ่อื่น... ูบแรอแทยอน...ะเป็นสิ่ที่เธอะำมันไว้ ในวามทรำอเธอลอไป...
แบฮยอนถอนริมฝีปาออมา มอแทยอนที่่อยๆลืมาึ้นมาอย่า้าๆ หิสาวยิ้มให้เา้วยรอยยิ้มริใ วาลมโูบริสุทธิ์นแบฮยอนอไม่ไ้ที่ะโน้มหน้าไปูบหน้าผาเธอ
เาและเธอะำ่วเวลานี้ไว้ราบนานเท่านาน..
So baby drive slow 'Til we run out of road
ที่รั ่วยับ้าๆหน่อยนะ นว่าเราะไม่เหลือทาให้ไป่อ
in this one horse town I wanna stay right here
ในเมือที่เ็มไป้วยม้า ันอยาะอยู่ที่นี่นะ
in this passenger's seat
You put your eyes on me
In this moment now capture it, remember it
ในที่นั่้านับนี้ เธอหยุสายาไว้ที่ัน เหุาร์ที่เิึ้นในอนนี้ ันะเ็บไว้เป็นวามทรำ...
Cuz I don't know how it gets better than this
เพราะันไม่รู้ว่าะทำให้มันีไปว่านี้ไ้ยัไ
You take my hand and drag me head first
Fearless
เธอับมือันและเินไป้าหน้าโยปราศาวามลัว
And I don't know why but with you I'd dance
ันเอ็ไม่รู้ว่าทำไม แ่ันะเ้นับเธอนะ
In a storm in my best dress
Fearless
เ้นท่ามลาพายุในุที่ีที่สุอัน
Well you stood there with me in the doorway
เอาล่ะ อนนี้ันับเธอำลัยืนอยู่ที่ประู
My hands shake
I'm not usually this way but
You pull me in and I'm a little more brave
มืออันสั่น ปิแล้วันไม่ไ้เป็นอย่านี้หรอนะ
เธอึันเ้าไปอ และัน็มีวามล้าึ้นมานิหน่อย
It's the first kiss,
It's flawless,
Really something,
มันเป็นูบแรที่ไร้ที่ิ ริๆนะ...
It's fearless.
มัน่าไร้ึ่วามลัว....
แบฮยอนับแทยอนยืนอยู่บนเนิน มอวิว้านล่า้วยัน มืออทั้สอับันอยู่อย่านั้นโยไม่ิปล่อย แทยอนบหน้าอเธอับแผ่นอว้าอแบฮยอน ายหนุ่มโอบอเธอเอาไว้้วยแนอเา
"่อานี้ะเป็นยัไ่อไปเหรอ..." เธอเอ่ยถามึ้นมาพลา้มลมอสร้อย้อมืออัวเอที่เหมือนับอแบฮยอน
"่อานี้...เราะเินไป้าหน้า้วยัน" เาล่าว
"อบุที่ทำให้ันรู้สึมีวามล้าึ้นมานะแบฮยอน..." เธอผละออาเาแล้ว้อวาสีเ้มออีฝ่าย เธอับมือเาไว้แล้วเอ่ยออมาอีรั้
"ันไม่รู้ว่า...่อานี้มันะเป็นยัไ...ันไม่รู้ว่าันะทำให้มันีึ้นมาว่านี้มั้ย...แ่...ันะพยายามทำให้มันีึ้น" เธอพู
"พี่แทยอน..." แบฮยอนยิ้มให้ับประโยอเธอ เาุมมือเธอแน่นึ้น
"อบุที่ทำให้ำอธิานันเป็นรินะ ันมีวามล้าึ้นมาแล้ว...ันสัา...ว่าะไม่มีวันปล่อยมือเธอเ็า..." เธอพูบ็โผเ้าหาอ้อมออายหนุ่ม แบฮยอนอ้าแนรับเธอเ้ามาอไว้อย่าแนบแน่นแล้วเอาแ้มแนบับลุ่มผมนุ่มอเเทยอน
"เราะับมือแล้วเินไป้าหน้า้วยันนะรับ พี่แทยอน"
"อื้อ...ไป้วยัน...โยที่ไม่้อลัวอะไรอี่อไป...ันรัเธอ...แบฮยอน..."
"ผม็รัพี่ พี่แทยอน รัพี่นเียว"
ทัู้่อันอย่าแนบแน่น ่อนที่ะประทับูบที่แสนโรแมนิอีรั้ ท่ามลาท้อฟ้าสีนิลที่มีวาวนับล้านวทอประายแสระยิบระยิบและเเสไฟาถนน้านล่า
ไม่ว่าะเิอะไรึ้น่อไป...พวเา็ะับมือเพื่อ้าว้ามอุปสรรทั้หม โยที่ปราศาวามลัว...
And I don't know how it gets better than this
ันไม่รู้ว่าะทำให้มันีไปว่านี้ไ้ยัไ
You take my hand and drag me head first
Fearless
เธอับมือันและเินไป้าหน้าโยปราศาวามลัว
And I don't know why but with you I would dance
ันเอ็ไม่รู้ว่าทำไม แ่ันะเ้นับเธอนะ
In a storm in my best dress
เ้นท่ามลาพายุในุที่ีที่สุอัน
Fearless
ปราศาวามลัว...
สวัสีรับบบบบบบ อโทษที่หายไปหลายวัน ไปทำธุระมาน่ะ ไรท์แอบไปุ่มแ่เรื่อนี้มา้วย ือริๆไรท์ไปเอเพลนี้มาในะที่นั่หาเพลฟัในยูทูป ู่ๆเพลนี้็โผล่ึ้นมา แ่ื่อเพล็แบบ...ว้าววววว โนใุะเบย~
"Fearless" เเปลว่า ปราศาวามลัว
ำๆนี้แบฮยอนั้เป็นไบโอใน Instagram มันทำให้ไรท์รู้สึแบบว่า...อยาะแ่นิยายเี่ยวับเพลนี้ ึ่ำแปลเพลมั๊นนนน็ันไปรับีวิริอแบฮยอนับแทยอนะั้น ในะที่ฟัๆอยู่็ปิ๊!!! พล็อเรื่อระเ้เ้ามาอยู่ในหัวแบบไม่ทันั้ัว ไรท์รีบวาอทุอย่าแล้วหยิบปาามาพล็อเรื่อลสมุ แ่ไปฟัเพลนี้ไป
ไม่รู้ว่าในีวิริแบฮยอนับแทยอนะเป็นแบบนี้รึเปล่า แ่ไรท์็อยาะทำออมาในรูปแบบอฟิ เพื่อเป็นารให้ำลัในสอนนี้
รีเอร์ที่อ่านเรื่อนี้บ็อย่าลืมให้ำลัใสอนนี้ให้มาๆนะรับ ^^ พวเายั้อารำลัใาพวเราอยู่เสมอ พวนที่เ้ามาอิ็ปล่อยพวเาไปนะรับ โๆันแล้ว ะิันไ้เนอะ ^^
แล้ว็นะ...อย่าลืมเม้นให้ไรท์รู้สันิว่าอบันรึเปล่า? หรือมันูเเปลๆไป็ิเือนันไ้นะรับ
ไรท์ยัรัรีเอร์และอยาอ้อนทุนเหมือนเิม อย่าทิ้นิยายอไรท์ับไรท์าๆนนี้นะรับ ^^ สัาว่าะแ่นิยายแบบนี้ให้สาวแบแทลอไป~ รันะรับ ุ๊บๆ ^^
ผลงานอื่นๆ ของ TeukcinElf ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ TeukcinElf
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น