[SF]Exo คริสเคะ (All X Kris)

ลำดับตอนที่ #1 : ง้อ

-ง้อ:LuKris
.
.
.
.
.
“อี้ฟานอาาาา...อย่างอนพี่เลยน้าาาา...พี่ผิดไปแล้ว...ฮึก...” ผม’ลู่หาน’หนุ่มหล่อ บ้านรวย ใจดีปี2แห่งมหาลัยดนตรีโซลฮะ ถ้าพูดถึงความฮอตของผมล่ะก็...ฮ่าๆๆๆ>0<สาวๆ รวมถึงเคะน้อยกลอยใจทั้งหลายล้อมหน้าล้อมหลังทั้งวันล่ะฮะ แต่ถ้าถามว่าทำไมตอนนี้ลู่หานคนนี้ถึงกำลังสะอึกสะอื้นกอดขาอ้อนวอนใครคนนึงอยู่ล่ะก็...เพราะแฟนสุดที่รักของผม ‘อู๋ อี้ฟาน’ หนุ่มน้อยน่ารักใสซื่อแห่งมัธยมปลายปี3คิริน ความน่ารักไม่เป็นรองใคร ไม่ว่าหญิงสาว หรือแม้กระทั่งพวกเมะๆทั้งหลายเป็นต้องสยบ กำลังงอนผมอยู่น่ะสิ ถถถถถถ...

“ไม่รู้แหละ...พี่หานไม่สนใจฟานเองนิ เอาแต่จุ๊บๆ'ฟู'อยู่ได้ ( --)” ว่าแล้วคุณเธอก็สะบัดหน้าหนีผมเฉยเลย เจ็บปวดอ่ะ...

“โธ่...อะไรกันคนดีของพี่ 'ฟู'มันเป็น'หมา'นะ...มาหึงอะไร'หมา'ล่ะครับ...โอ๋ๆไม่เอานะๆ ไม่งอนพี่นะ”

          ทุกคนฟังไม่ผิดหรอกครับ ฟูเป็นน้องหมาน่ารักหน้าตาบ๊องแบ๊ว แต่สู้อี้ฟานไม่ได้ และที่สำคัญฟูเป็นหมาที่อี้ฟานซื้อให้ผมเป็นของขวัญวันเกิด เมื่อสัปดาห์ที่แล้วเองครับ...แต่ ดันมาหึงหมาที่ตัวเองเป็นคนซื้อให้...นี่ล่ะครับ เสน่ห์ของอี้ฟาน(?)ที่ทำผมหลง

          พวกคุณคงสงสัยใช่มั้ยครับว่า ผมกับอี้ฟานรู้จักกันได้ไง...พ่อแม่ของพวกเราเป็นเพื่อนสนิทสมัยเด็กกันครับ มันก็เลยเป็นผลพลอยได้ที่ทำให้ผมได้สนิทกับเด็กน้อยนี่ด้วย ฮุๆๆๆ >.<

“ไม่ต้องมาพูดเลย...ฟานอุตส่าห์ชวนอาบน้ำแต่งตัวไปกินข้าวด้วยกัน พี่หานก็เอาแต่เล่นกับฟูนั่นแหละ ใช่สิฟานมันไม่สำคัญนิ...ชิ!” แหนะเสียงขึ้นจมูกมาเชียว งานเข้าแล้วครับ พี่หาน... แต่ฟังจากประโยคข้างต้นทุกคนคงรู้แล้วนะครับว่า เราสองคนถึงไหนต่อไหนกันแล้ว แต่เอาเข้าจริงๆตอนชวนไม่เห็นจะพูดเสียงดังขนาดนี้เลย ใครจะได้ยินล่ะครับ...ตัวเองก็เปิดเพลงลั่นห้องซะขนาดนั้น...ไม่เป็นไร พี่หานใจกว้าง ได้ยินเมื่อกี้แล้ว ให้อภัย :)

“ไม่ใช่นะ ฟานสำคัญสำหรับพี่นะ...สำคัญกว่าฟูแน่นอน...” ว่าแล้วผมก็ดันตูดเจ้าฟูที่นั่งอยู่บนตักให้ลงโดยด่วน แล้วดึงคนน่ารักที่กำลังเชิ่ดหน้าใส่ให้ลงมานั่งตัก คลอเคลียแม่ง...

“อื้อ...ทำอะไรน่ะ พี่หาน~~” ครางเสียงกระเส้าแบบนี้ฆ่าพี่เถอะครับ แค่ซุกไซร้ซอกคอนิดหน่อย ส่งเสียงอ่อยซะ เดี๋ยวจับฟัดเลยหรอก...- -+

“นิดหน่อยเองน่า...มากกว่านี้ก็เคยแล้วไม่ใช่หรอ...ไม่ต้องเขินหรอก...พี่เห็นของเราทุกส่วนล่ะ...” มืออันซุกซนของผมหลบเข้าใต้เสื้อตัวบางที่คนน่ารักใส่ แล้วลูบไล้ไปมา อ๊าาา ฟิน ผิวขาว เนียนนุ่มมือ จับกี่ครั้งก็ไม่เปลี่ยนแปลง อี้ฟานของพี่น่ารักที่สุดอ่ะ...

“ฟานงอนพี่อยู่นะ ปล่อยเลย!” เจ้าตัวว่าเสียงแข็งแล้วดึงมือผมออก

         
          อ๊ะ!ดับฟินกันแบบนี้เลยอ่ะ...กำลังได้อารมณ์เลยกะว่าจะประหยัดค่าข้าว มากินคนน่ารักแทนซะหน่อย ชิๆๆๆ...แต่ ถึงยังงั้นผมก็ไม่ปล่อยไปหรอก...

         
          ผมรวบเอวบางที่ขยับดิ้นดุ๊กดิ๊กไปมาไว้แน่นแล้วพยายามเอาใบหน้าผมถูไถหน้าของอีกฝ่ายเบาๆ พอได้ฟิน

“ไม่ปล่อยอ่ะ...ฟานต้องบอกก่อนว่า หายงอนพี่ พี่จะปล่อย” เอาวะ...ไหนๆก็ไหนๆล่ะ ลองขัดใจเมีย เอ๊ย!แฟน สักครั้งดิ๊

“พี่หานปล่อย...” รังสีอาฆาตพุ่งตรงมากระแทกเบ้าตาเต็มๆ พร้อมกับมือบางที่หยิกมือตุ๊กแกของผมจนเริ่มเจ็บยิบๆ เล่นแรงอ่ะ...พี่หานเจ็บน้าาาน้องฟานง่าาา TT

“ง่าาาา...” และด้วยแรงที่มาจากไหนไม่รู้ของเด็กน้อยในอ้อมแขน ทำให้ผมจำต้องปล่อย ไม่งั้นเนื้อหลุดติดมือคนหยิกแน่ๆ

“ฮึ!ทำได้แค่นี้เอง...” ฮืม...ถ้าจะส่งสายตาหวานเยิ้ม(?) มาท้าทายกันแบบนี้ พี่หานทุ้มสุดตัวครับ...

“.......โอเค...พี่ยอมแล้ว ยอมๆ ยอมทุกอย่าง อยากได้อะไรบอกพี่เลย พี่จะซื้อให้ทุกอย่าง ขอแค่ฟานหายงอนพี่ก็พอนะ นะ น้าาา...” หลังจากผมใช้ความเงียบกดดันอยู่10วินาทีได้ ก็ต้องยอมโดยไม่มีข้อแม้ เมื่อเห็นหน้าอี้ฟานที่ชัดเจนยิ่งกว่าคำพูดว่า ‘มึงไม่ยอมกู มึงก็ไม่ต้องมายุ่งกับกูอีก!’ แบบนั้นพี่หานรับไม่ได้~~~ และแล้วผมก็ต้องเข้าสมาคมคนยอมเมียอีกตามเคย เฮ้ออออ...ชีวิตคนแมนก็งี้แหละ ถถถถถ...

“ดี...ถ้างั้นพี่หานต้องซื้อของให้ฟาน...” คนน่ารักที่พอผมพูดจบปุ๊บก็ยิ้มร่ายกมือขึ้นกอดอกแล้วตรงมานั่งบนตัก พิงแผงอกผมอย่างออดอ้อน เตรียมร่ายรายชื่อสินค้าแบรนด์เนมทั้งหลาย แหมะ...อ้อนกันอย่างนี้พี่หานฟินครับ//ทำหน้าเคลิ้มฝัน...

“ว่ามาเลยครับ...ยอมทุกอย่างแล้ววว...” จะไม่ยอมได้ไงล่ะครับ ก็เล่นมานวดตรงโน้น คลึงตรงนี้ให้...แล้วยังส่งสายตาอ่อยๆมาให้อีก ใครไม่ยอมก็บ้าแล้วครับ...

“เมื่ออาทิตย์ก่อน ฟานได้ยินจากคุณน้าว่า มีต่างหูChrome Heart เซ็ตใหม่ สวยมากกกก ฟานอยากได้มากเลยอ่ะ พี่หานต้องซื้อให้ฟานนะ...แล้วก็ๆรองเท้าไนกี้ รุ่นล่าสุดลิมิตเต็ดอิดิชั่น สีนี่สด ทรงสวย อันนั้นฟานก็อยากได้...และสุดท้าย พี่หานต้องพาฟานไปย่านไชนาทาวน์เลี้ยงเป็ดปักกิ่งกับหมูหันฟานหนึ่งสัปดาห์ ฟานไม่ได้กินนานแล้ว อยากกินมากเลย...” หลังจากร่ายยาวเยียดจบแล้วก็ยิ้มตาสระอิมาให้ผม

         
          แล้วผมจะทำไงได้ล่ะ...เล่นพูดไปคลำไปนวดไป ผมก็ได้แต่ ตอบ อือๆ อ่ะดิ ใจนี่ไม่อยู่กับตัวล่ะ จินตนาการไปถึง ผลักฟานลงเตียงล่ะ...

         
           ชิบหายล่ะกู...ถึงผมจะใจดี สปอร์ต รวย หล่อยังไง แต่ให้ซื้อChrome Heart ราคาไม่ต่ำกว่าหกแสนวอน ไหนจะรองเท้าไนกี้ รุ่นลิมิตเต็ด ที่ราคาคงเกือบๆสามแสนวอน แล้วเลี้ยงเป็ดปักกิ่งกับหมูหันหนึ่งสัปดาห์อีก บอกได้คำเดียวว่า กูตายยยย...แต่ เพื่อที่รักผมทำได้ทุกอย่างแหละ...เอาวะ...เดี๋ยวค่อยให้ฟานเสียดอกเบี้ย ฮุๆๆๆ ><

“เอ่อ...ครับๆ พี่ตกลง ฟานหายงอนพี่แล้วใช่มั้ย?” ผมตอบแล้วกอดซุกคนน่ารักแน่นๆ อ๊าาา พี่จะไม่ไหวแล้วนะฟาน อย่าขยับไปมาสิ มันโดนตรงนั้นนะ...ใจเย็นๆไว้ ไอหาน ใจเย็น...

“อื้อ...ถ้าพี่หานทำได้ตามที่ขอ ฟานก็หายงอน...แถมทิป5คืนต่อสัปดาห์ให้เดือนนึงด้วย...” อุ๊ย!ดูตอบสิ ปกติให้แค่3คราวนี้ให้5 โอ๊ยยย!ไอหานปริ่ม เมียใครวะ น่ารักโคตรรรร...

“อื้อ...อ่าห์...พะ...พี่หาน ปล่อยฟานก่อน...ฟานยังไม่ได้กินข้าว ฟานหิว...” คนน่ารักดิ้นไปมาหลังจากถูกผมรุกรานใบหน้าและซอกคอด้วยจมูกและปาก ดูครางสิ...อ่าห์~~

“ก็กินพี่แทนไง” ผมหยอกแล้วฟัดแก้มนิ่มไปมา

“ไม่ได้ๆฟูดูอยู่” อี้ฟานชี้ไปทางน้องหมาฟูที่มองพวกเราด้วยสายตาสงสัย ใคร่รู้

“ไม่เป็นไรหรอก...ฟูเป็นหมา...ฟูไม่รู้หรอกว่า เราทำอะไรกัน” ผมถลกเสื้อของอี้ฟานขึ้นแล้วปลดเข็มขัดของตนเองและร่างในอ้อมกอดอย่างเบามือ ขนาดเจ้าตัวคงไม่รู้ว่ากางเกงหล่นมาครึ่งขาแล้ว...

“ไม่ได้ๆฟานอายอ่ะ” ว่าแล้วก็ก้มหน้าซุกอกผม

           โอ๊ยยยย!อี้ฟาน จะน่ารักไปไหนเนี่ย...พี่หานไม่ไหวจริงๆล่ะนะ...ตอนแรกกะจะหยอกเล่น ตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนอะไรในร่างกายมันพลุ่งพล่านแล้วล่ะฮะ...

“งั้น...เราเข้าห้องนอนกันเถอะ...ให้ฟูอยู่ห้องนั่งเล่นนี่แหละ...” ผมยกตัวอี้ฟานขึ้น ซึ่งฝ่ายนั้นก็รู้ตัวดีเลยรีบเอาขาขาวๆมาเกี่ยวเอวผมกันหล่นไว้ทันที...

“เบาๆนะ” คนน่ารักว่าเสียงอ่อยแล้วล้มลงไปบนเตียง...
.
.
.

          สุดท้าย ไม่ว่ายังไง ลู่หานก็ยอมอี้ฟานอยู่ดีล่ะฮะ ไม่มีหมาที่ไหนจะสำคัญเท่าเมีย เอ๊ย!แฟน ตัวเองอีกแล้วล่ะ (เรียกเมียจนจะจบเรื่องอยู่แล้วค่ะ ไม่ทันแล้ว:Writer) อี้ฟานของผมน่ารักที่สุดเลย ส่วนเจ้าฟูปล่อยมันไว้นอกห้องนั่นแหละครับดีแล้ว มันจะได้ไม่มาเห็นฉากเร่าร้อนของผมสองคน ฮิๆๆๆ

...TBC…

 

Writer Note: รอติดตามต่อคู่หน้านะคะ...จุ๊บๆๆ &gt;3&lt; เนื่องจากว่า บทความที่แล้วไรท์เลือกผิดเป็นแต่งฟิคสั้น ซึ่งแต่งได้ตอนเดียว ดังนั้น ตอนนี้ไรท์เลยเปลี่ยนมาเป็นฟิคยาวแต่งได้หลายตอนแล้วนะคะ ถ้าทุกคนสังเกตจะเห็นว่าไรท์เปลี่ยนบทความเน้อออ ฮิๆ ขอให้สนุกกับคู่ต่อไปนะคะ 

 

CR.SHL