คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่2 จุดอ่อน 50%
“เยส! กูชนะโว้ย!”
เสียงตะโกนของผู้ชนะดังลั่นห้องทันที เมื่อบนหน้าจอโทรทัศน์แอลอีดีโชว์ผลการต่อสู้เมื่อครู่ ของเกมต่อยมวยยอดฮิตอย่างเกม Sidering Knockout ฝ่ายแดงชนะสิบต่อสาม เรียกว่าชนะแบบทิ้งห่าง
“ชนะห่าอะไรของพี่วะ นี่ฆ่าผมทำไมเนี่ย อยู่ทีมเดียวกันนะ”
“ก็กูหมั่นไส้มึง! มีปัญหามั๊ยล่ะ” ต้นกล้าเบะปาก ยอมแพ้กับการทำตามใจตัวเองของคนรุ่นพี่คนนี้ คนตัวสูงกว่าเดินไปเก็บจอยเกมเข้าที่ ที่เขาว่าง่ายน่ะ ผลตอบแทนมันอยู่ต่อจากนี้ต่างหาก
“กูหิวละ” เอสลุกขึ้นแล้วเดินเข้าไปในครัว สักพักเสียงตะโกนถามก็ดังออกมา
“กล้า! มึงดูให้หน่อยดิ ในตู้เย็นใหญ่มีมะเขือเทศปะวะ” ฝ่ายต้นกล้าเมื่อได้ยินเอสเรียกชื่อตัวเองเป็นครั้งแรกก็ทำอะไรแทบไม่ถูก เขาเดินไปดูของในตู้เย็นให้อย่างสติลอยๆ
“มี3ลูก”
“เออ เดินเอาเข้ามาให้กูหน่อย”ต้นกล้าเดินเอาไปให้ตามคำสั่ง กลิ่นหอมอ่อนๆของเนยก็ลอยมาแตะจมูกจนหิว
“โหย น่ากินอ่ะ”พูดแบบนั้น แต่ดวงตาสีน้ำตาลเข้มกำลังจ้องไปยังคนที่ตั้งหน้าตั้งตาทำอาหารอยู่ แบบที่คนถูกมองไม่รู้สึกตัว
“อ้าวๆๆ ยืนทำห่าไรล่ะ หั่นให้กูด้วย ล้างก่อน”
“หั่นไงอ่ะ”
“นี่มึงหั่นมะเขือเทศไม่เป็นเหรอ”
“ก็ไม่เคยหั่นอ่ะ”
“ควาย” คนด่ารู้สึกเหนือกว่าในเรื่องนี้ แน่นอนว่าต้นกล้าไม่รู้เรื่องห่าอะไรเกี่ยวกับอาหารเลยสักนิดเดียว เอสจึงได้ด่ามันแบบไม่มีลิมิต(และไม่มีเหตุผล) จะหยุดก็ต่อเมื่อตัวเองพอใจนั่นแหละ
“เกะกะว่ะ”พูดพร้อมกับเหยียบตีนคนยืนขวางทางอย่างไม่ปราณี กล้าร้องจ๊ากเมื่อโดนตีนหนักๆเหยียบแบบไม่ทันตั้งตัว คนอายุน้อยกว่าเริ่มหมดความอดทน จัดการรวบเอวเข้ามากอดไว้แน่นๆจนคนแรงเยอะดิ้นไม่หลุด
“เชี่ย! ปล่อยกู! ไอ้เด็กเวร! มึงมันฉวยโอกาส!!” เขาเงื้อตีนจะเหยียบซ้ำ…มันหลบได้ เขาหยิกแขนมัน…มันทนได้ เขาด่ามัน…มันทนได้
“ปล่อยกูสัส!!”
“ไม่ปล่อย”
“เดี๋ยวหมูมันไหม้!!”
“ก็ซื้อใหม่ดิ ยังไงก็ตังค์ผม”
คนโดนกอดมองหมูในกระทะที่ถูกทอดน้ำมันทิ้งไว้แล้วรู้สึกเป็นห่วง(?) กัดปากตัวเองอย่างเซ็งๆ ตัดสินใจพูดออกไป
“ต้นกล้า ปล่อยพี่ อย่าเพิ่งเล่น”
มันได้ผลตามคาด เมื่อต้นกล้ายอมผละออกแต่โดยดี สลัดคราบเด็กกวนส้นตีนทิ้งไปหมด
“พี่…ผมไปรอข้างนอกนะ”
“เออ” คนต้นคิดคำพูดเพราะๆหวานหูเมื่อกี้กลั้นขำแทบไม่อยู่ ตั้งแต่รู้จักมันมาเพิ่งเคยเห็นหน้ามันที่เป็นแบบนั้น
ล่องลอยอย่างกับไปโด๊ปกัญชามา
คิดไปก็ขำไปจนปวดท้องอยู่คนเดียวเงียบๆ ปาดน้ำตาออกก่อนจะตักเนื้อหมูที่น่าจะได้ที่แล้วขึ้นจากกระทะ จัดการหันผักสลัดอีกนิดๆหน่อยๆเป็นอันเสร็จ
“พี่ แม่พี่โทรมาอ่ะ”
เมื่อเห็นอีกคนเดินมาพร้อมๆกับโชว์นม…โชว์ท่อนบนแบบไม่อายใคร ถึงจะเคยบ่นมันไปแล้ว แต่มันก็มีเหตุผลที่เขาเถียงไม่ได้ ซึ่งก็คือประโยค ‘นี่ห้องผม’ ตอนนั้นเขาจึงทำได้แค่เดินกระแทกส้นตีนกลับห้องตัวเอง สาเหตุที่ไม่อยากเห็นคือ
อิจฉาซิกแพคมัน(โว้ย!!!!!!!!)
คนหิวจัดวางส้อมลงดังเคร้ง ก่อนจะรับบีบีมาจากมือต้นกล้า
“ฮัลโหลแม่ หนูกินข้าวอยู่ มีอะไรปะเนี่ย”
หนู!!!!
กล้าแทบสำลักเนื้อหมูออกมา เมื่อได้ยินคำแทนตัวเองของคนที่คุยโทรศัพท์อยู่อย่างออกรส ถึงจะพูดว่าพี่เอสคงติดมาตั้งแต่เด็กๆ แต่มันก็แอบสตั๊นไม่ได้จริงๆ หนำซ้ำคนคุยโทรศัพท์ก็ไม่มีท่าทีว่าจะเดินไปคุยที่ที่มันส่วนตัวกว่านี้สักนิดเดียว แถมยังมองเขาแล้วด่าทางตาว่า ‘เสือก’ อีกด้วย
--------------------------------------------------------
ห้าสิบเปอร์เซ็นละกันจ้า
ความจริงบางอย่างกำลังจะถูกเปิดเผยย จุดอ่อนของอิกล้าตามชื่อตอน
แอร้ยยย ดาเมจอีพี่เอสนี่รุนแรงนะ ลองคิดตาม คนพูดคำหยาบ
ขวานผ่าซากอยู่ตลอดเวลา มาพูดแบบนี้นี่ ตายเกลื่อนจ้า แล้วอิกล้าจะรอดหรอ
คำตอบคือไม่ค่ะ 55555555555
เรื่องนี้จะมีคู่รองมั๊ย คำตอบคือ ‘มีแน่นอน’ค่ะ ปรากฏตัวมาแล้วด้วยน้า
ลองไปเดาๆกันดู
วันนี้ฟ้าไปแล้วเด้อ ขอบคุณรีดเดอร์ทุกคนค่ะ ยังไงก็เม้นให้เค้าหน่อยเต๊อะ
รักเด้อ.
ความคิดเห็น