คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ถนนเยาวราช : แยก 9
กุหลาบสีแดง.. สื่อความหมายถึงการที่เรากำลังแอบปลื้มหรือตกหลุมรักใครซักคน
เป็นความรักที่ลึกซึ้ง มั่นคง และไม่เคยจืดจางไปจาก
หัวใจ.....
“คิดดีแล้วใช่ไหมตัวเล็ก ถ้าตัวเล็กเห็นว่าที่ผ่านมาตลอดเกือบหนึ่งปีที่ได้ทำเพื่อเขา มันหมดความหมายเราจะไม่ห้ามคยองเลย แต่เราว่า... ทุกอย่างมันจะไม่จบแบบนี้ ตัวเล็กลองสู้และให้กำลังใจเขาลืมคนนั้นดูมั้ย?” เพื่อนตัวขาวปลอบใจคยองซู จุนมยอนรู้ว่าการทำแบบนี้อาจดูโง่สำหรับใครหลายคนแต่ว่าถ้าหากรักจริงๆไม่จำเป็นต้องตัดใจแล้วถอยออกมาก็ได้ ถ้าหากให้กำลังใจเขาดูสู้อีกสักตั้งทำให้เขารู้ว่าเราจะอยู่ข้างเขาไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ผลลัพธ์อาจจะดีก็ได้
“ถ้ามันมีแนวโน้มจะไม่โอเค เราค่อยลุกแล้วเริ่มใหม่ในทางใหม่ก็แล้วกัน”
“ฮึกกกก ขอบคุณนะ เรารักตัวนะ” คยองซูโผเข้ากอดเพื่อนตัวขาวอีกครั้ง ร่างเล็กสะอื้นจนตัวสั่นเทา คยองซูไม่รู้ว่าควรทำยังไงต่อ เขารู้แค่เพียงว่าเขารักจงอินรักมาก รักจนถึงขึ้นแอบรักมานานขนาดที่จงอินไม่มีทางรู้ได้เลย
.
.
.
.
เช้าอากาศอันสดใสในอีกวัน อากาศสดชื่อ อากาศอันแสนเย็นสบาย น่าหลับตาพักผ่อนกอดก่ายหมอนข้างเป็นที่สุด
ถรุ้ย!! สดใสบ้าอะไรหละครับ ร้อนจะตายแล้ว โอ้ยยย ประเทศไทยนี่มันร้อนกว่าแคนาดา แวนคูเวอร์ของผมจริงๆ(เอ่อเมืองแกกับเมืองไทยนี่มันคนละองศาโลกเลยจ้ะพี่คริส) หาววววว ง่วงจังครับ ว่าแล้วก็บิดขี้เกียจไปมาสองสามที หือม?? เมื่อคืนกว่าจะได้นอน ก็ดึกมัวแต่คุยไลน์อยู่กับน้องหมวยคนดีของพี่เงิง เห็นว่าคยองซูร้องไห้เลยปลอบอยู่ ไอ้ดำนี่มันไปทำอะไรเพื่อนว่าที่แฟนฉันวะ โอ้ยยดีนะน้องหมวยไม่มาทำอะไรพี่เงิง ไม่งั้นใจพี่เงิงจ๋าขาดรอนๆแหงมๆเลย แล้วก็สงสัยได้ไม่นานผมเลยไต่สวนมันเข้าให้ ได้รับคำสารภาพมาว่าหักอกคยอง ไอ้เวรเอ้ยยยย ดำก็ดำยังจะหักอกน้องน่าคนน่ารักแบบนั้น เป็นพี่เงิงนี่จะว่าไปอย่าง /เสยผม หล่อขนาดนี้ เหมาะที่จะทำสาวๆอกหักอยู่ แต่กัมจงนี่มันไม่จ้ายยยยย เงิงรับม่ายยด้าย แต่เอาเข้าจริงทำไมหน้ามันหมองขึ้นก็ไม่รู้ ปกติดำอยู่แล้วแหงะ ยิ่งหน้าโทรมๆแบบนี้ดำขึ้นไปอีก วุ้วว แถมยังเหม่อลอยอีก ทำโน่นนี่นั่นตกเดี๋ยวให้ซื้อใช้คืนแม่มเลย แล้วไร ไปหักอกเขาแต่ทำหน้าเหมือนเขามาหักอก
งี้หละน้า ....ฟามมมมมรัก
ไม่เหมือนพี่เงิงกับน้อง หม.......
“เงิง!” นั่นไงพอนินทาปุ้บก็เดินขาวสะท้อนแสงมาเชียว คิดถึงกันอะไรจะบ่อยขนาดนี้เพิ่งเจอกันไปเอ๊ง
“ครับน้องหมวย” ผมตอบรับออกไปอย่างสดใส
“มานี่” จุนมยอนพูดบอกพร้อมบุ้ยปากไปทางคนตัวเล็กที่เดินตามมาด้านหลัง ผมเลยเข้าใจแล้วพยักหน้าให้เบาๆ
“เดี๋ยวมานะจงอิน” ผมหันไปบอกอีกคนที่กำลังล้างของอยู่หลังร้าน พร้อมกับรีบเดินไปหาว่าที่แฟนทันที
“โชคดีนะคยองซู” ให้กำลังใจเพื่อนของจุนมยอนหน่อย อย่างน้อยเป็นกำลังใจให้เพื่อน เจ้าตัวอาจเห็นความดีของผมบ้างว่าผมหนะก็ทำเรื่องดีๆเป็น หล่อเลยอ้ะ! /เก๊กหล่อ
“เออ รีบๆมาหละ มะมึ....” เสียงทุ้มที่ง่วนอยู่กับของถึงกับแผ่วลงเมื่อหันกลับมาเจอกับคนตัวเล็ก
“คยองซู อะเอ่อ มะมาทำอะไร” จงอินเลิ่กลักถาม สายตาคมไม่กล้าสบตาคนตรงหน้าเขากลัวว่าความผิดที่ทำไว้เมื่อคืนจะยิ่งทำให้เขาไม่กล้าไปเจออีกคนไปมากกว่านี้
“จะจงอิน ฟะฟังเรานะ ไม่ต้องพูดอะไรขอเราพูด จงอินไม่ตอบอะไรทั้งสิ้น แค่ฟังเราพูดจนจบก็พอ” คยองซูรวบรวมความกล้าออกมาทีละนิด มือบางกำเข้าหากันแน่นอย่างกดดัน
“เราจะไม่ชอบให้จงอินมาชอบเราหรือจีบเราต่อ แต่เราขอแค่อย่างเดียวให้โอกาสเราได้มั้ย ให้โอกาสเราได้ลองทำให้จงอินลืมคนนั้นถ้าจงอินยืนยันว่าจะลืมจริงๆ เราจะอยู่ข้างๆจงอินเอง” คนตาโตพูดรัวแทบไม่มีช่องว่างได้หายใจ เมื่อกล่าวจบประโยค ร่างบางจึงรีบกอบโกยอากาศเพื่อหายใจรัว
“ฉะฉั....”
“เราบอกแล้วไงว่าไม่ต้องตอบ อ้ะ นี่” ร่างบางรีบเดินเข้าไปยัดอะไรบางอย่างในมือหนาไว้พลันก้าวถอยหลังออกมาทันที
“อ่านทั้งหมดในนั้นแล้ว ... ค่อยตอบก็ได้นะ” คยองซูส่งยิ้มบางๆให้จงอินก่อนจะรีบหันหลังกึ่งเดินกึ่งวิ่งกลับไป
“อะอ่า ..” ร่างหนาค่อยๆก้มมองแผ่นกระดาษขนาดพอดีมือที่ถูกพับให้เป็นรูปหัวใจ จงอินกระตุกยิ้มน้อยๆให้กับกระดาษแผ่นนั้นก่อนจะเงยหน้ามองแผ่นหลังบาง
“เด็กโง่ ทำแบบนี้แล้วเสียใจทีหลังอย่ามาว่าฉันนะ” จงอินพูดกับตัวเองเบาๆ
.
.
.
“หวังว่าสองคนนั้นคงเคลียร์กันรู้เรื่องนะ เฮ่อ” เสียงหวานใสบ่นออกมา ทำให้ผมสัมผัสได้ว่าคนข้างๆหนักใจอยู่ไม่น้อยกับเรื่องของเพื่อนตัวเล็กของเขา
“ถ้าเขาจะใช่ยังไงก็หนีกันไม่พ้นหรอกน่า” ค่อยๆเอื้อมมือใหญ่ของตัวเองยีลงบนกลุ่มผมนุ่มนิ่มอย่างเอ็นดู
“นั่นสิ ..”
“แล้วเราสองคนใช่กันหรือเปล่านะ” ผมแกล้งพูดลอยๆให้อีกคนได้ยิน สายตามองตรงไปยังด้านหน้า แต่ก็ไม่วายแอบเหร่มาทางด้านข้างเพื่อมองจุนมยอน
ใบหน้าน่ารักขาวๆของน้องหมวยตาเบิกกว้างด้วยความตกใจ ใบหน้าขาวขึ้นริ้วสีแดงอาจด้วยความเขินที่เขากล้าถามอะไรไปแบบนี้
น่ารัก.....
น้องหมวยคนนี้จะรู้มั้ยนะ ว่าทำตัวแบบนี้มันน่ารักแค่ไหน ... ไม่ต้องคอยมาปัดแก้มแต่งเติมสี ยั่วยวนด้วยท่าทีต่างๆนาๆ แค่เป็นในแบบที่เป็นแบบนี้ แค่นี้จุนมยอนคนนี้น่ารักมาก น่ารักจนคริสคนนี้ แทบอยากจะหยุดอยู่ตรงนี้ไม่อยากไปหาใครที่ไหนอีกแล้ว ....
มันเลี่ยนไปปะ ถ้าจะบอกว่า ผมหนะ ชอบทุกอย่างที่เป็นจุนมยอน ปาก จมูกหน้า ผิว ขนาดตัว ความสูง(ที่เตี้ยไปหน่อยแต่ก็กอดจมอกดี) ไหนจะท่าทางรั้นๆแสนดื้อเหล่านั้น คำพูดคำจาที่ไม่เคยยอมผม สำหรับผม ทุกอย่างนั้นมันคือจุนมยอน ...
“จะบ้าหรอไง มาชงมาใช่อะไรน้ำเน่า” ปากเล็กยู่ปากอย่างติดเขิน ก่อนมือขาวๆจะยกขึ้นมาโบกพัดความร้อนที่ทำให้หน้าแดงไม่รู้ว่าเพราะเขินหรืออากาศมันร้อนกันแน่นะ
“หึหึ” ผมหัวเราะเบาๆในลำคอกับท่าทางเหล่านั้น น่ารักชะมัด เห็นแล้วอยากจับฟัดจริงๆ “อ้ะ” ผมถอดเอาเสื้อแขนยาวที่สวมใส่กันแดดเป็นประจำออกมาคลุมให้อีกคนอย่างกลัวว่าแขนขาวๆนั่นจะดำหมด
“อ้ะ ขะขอบใจ” จุนมยอนตอบอย่างขวยเขินก่อนจะรีบดึงเอาเสื้อมาปิดทั้งตัวและเกือบคลุมหน้าไปด้วย
คนอะร๊ายยยยยทำไมน่ารักงี้ฟะ จับฟัดมันตรงนี้จะเป็นไรปะ นั่นมันเสื้อผมนะ!! เสื้อพี่เงิงนะคร้าบบบบบ กลิ่นหอมๆของน้องติดไปนี่พี่เอาไปดมอย่ามาหาว่าโรคจิตนะ มันชอบดมอ้ะ!! -.,-
“ถึงพี่จะเจ้าชู้ แต่ถ้าเจอคนที่ใช่ พี่ก็พร้อมจะหยุด แล้วถ้าพี่จะหยุดที่จุนมยอน จะได้มั้ยครับ?”
“หือ??” ร่างบางโผล่หน้าออกมาพ้นเสื้อของผม พลางขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างสงสัย
“พี่เหนื่อยกับการเจ้าชู้แล้ว เจ้าชู้กับจุนมยอนแค่คนเดียว ได้ใช่มั้ย” ผมพูดตามที่ใจคิดออกไปก่อนจะยิ้มอย่างจริงใจเพื่อให้จุนมยอนได้รู้ว่า ผมหนะชอบเขาจริงๆนะ
“อะเออ....”
จุนมยอนกระอุกกระอักคิดอยู่นานจนผมอดไม่ได้ที่จะเอามือเล็กๆนั่นมากอบกุมไว้
“คบกับพี่นะ”
========================= น้องหมวยพาร์ท=======================================
มีใครเคยบอกมั้ยครับว่า การที่มีใครซักคนมาเล่นกับหัวใจเราบ่อยๆ มาล้อเล่นคอยหยอกป้อนคำหวานต่างๆนาๆใส่มันจะสามารถกัดกร่อนหรือกินใจของเราได้ ผมว่ามันใช่นะ คนเราต่อให้ใจแข็งแกร่งแค่ไหน ขนาดน้ำเซาะหินหินยังกร่อนนับภาษาอะไรกับใจคน ผมไม่รู้ว่ากำแพงที่ผมสร้างระหว่างผมกับไอ้เงิงนั่นมันพังเมื่อไหร่ แต่พอมารู้ตัวอีกทีผมกลับตอบตกลงคบกับไอ้พี่ตี๋เงิงนั่นไปแล้ว ผมไม่รู้ว่าทำไมปากถึงพูดออกไปทั้งๆที่สมองมันต่อต้านว่า ไอ้บ้านี่อาจแค่เล่นกับความรู้สึกของผมก็ได้ แต่พอได้สบตาที่สื่อความหมาย แล้วทบทวนหลายต่อหลายครั้ง ปากผมก็อื้มไปเป็นที่เรียบร้อย มารู้ว่าไอ้ตี๋บ้านั่นยังขี้ลวนลามไม่เปลี่ยนก็ตอนมันเอาผมเข้ามากอดหมับนั่นหละ
ตึ้ง!
“อ้ะ” เสียงเจ้าแอพพลิเคชั่นสีเขียวดังขึ้น จนผมต้องเงยหน้าออกจากการสับหมูมามองโทรศัพท์เครื่องสีขาวที่วางอยู่ด้านข้าง
‘คุณแฟนครับสับหมูได้แต่อย่าสับใจพี่นะ เดี๋ยวใจพี่ขาดแล้วรักน้องหมวยไม่ได้นะ’
“ไอ้ตี๋บ้า!” ผมได้แต่มองยิ้มหน้าจอก่อนจะสับหมูไปบ่นไป
‘แหนะ เขินก็บอก หน้าแดงด้วย’
พออีกฝั่งส่งสติ๊กเกอร์รูปเขินบิดมาเสร็จผมก็รีบเงยหน้ามองร้านฝั่งตรงข้าม ก็พบเจอกับเจ้าตัวกำลังทำหน้าล้อเลียนผมใหญ่ ใครก็ได้บอกไอ้บ้านั่นทีว่าไม่ได้น่ารักเลย ทำบ้าอะไรร้านอยู่ตรงข้ามยังจะส่งข้อความหากัน น่ารักตายหละเงิง แล้วผมไปตกลงคบกับคนบ้าๆต๊องๆสติไม่เต็มแบบนี้ได้ไงนะ เออ..นั่นสิ เลิกทันมั้ยเนี่ย ... แต่ถ้าเลิกมีหวังหมอนั่นร้องไห้แงงๆไปฟ้องน้าเง็กแหงๆ
“ตี๋เล็ก! ลื้อยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ไรของลื้อวะ ห้ะ!” เสียงป๊าคนเดิมของผม ชะเง้อมองไปฝั่งตรงข้ามที่ผมทำหน้าทำตาหยอกล้อใส่
“ปะปะป๊าววป๊า” ผมรีบปฏิเสธเสียงสูงพร้อมกับก้มลงสับหมูกรอบต่อ
“ไอ้ตี๋นั่นมันยิ้มไรให้ลูกป๊า มันชีกออีกแล้วใช่มั้ย!” ป๊าวอนของผมนี่ยังโหดไม่เปลี่ยนจริงๆ ป๊ายืนข้างๆผมพร้อมกับสะเอวทำหน้าถะมึงทึงจ้องอย่างเอาเรื่องไปด้านคริส ซึ่งนั่นทำให้ผมขำเบาๆ
อ่าจริงสิตอนนี้ถ้านับจากวันนั้น ก็ผ่านมา 1 อาทิตย์ได้แล้วที่คบกัน ป๊าวอนไม่รู้เรื่องที่ผมกับไอ้พี่เงิงนั่นคบกัน ขืนรู้มีหวังโดนสับเป็นอาจิณ ฮ่าๆ เอาไว้พร้อมแล้วผมค่อยบอกดีกว่า ผมกับพี่เงิงนั่นคุยกันทุกวันผ่านโปรแกรมสีเขียว บางวันพอป๊าเผลอๆพี่ตี๋ก็มาหาผมที่ร้าน ฟังๆไปแล้วอาจจะดูว่าผมเห็นแก่ตัวไปหน่อยที่ตัวเองมาเสวยหาความสุขแต่เพื่อนตัวเองยังทนทุกข์ทรมานกับความรัก ผมไม่ได้ทิ้งเพื่อนนะครับบอกเลย ผมยังช่วยคยองซูให้กำลังใจตัวเล็กของผมตลอดให้สู้อยู่ข้างๆจงอิน ตัวเล็กนั่นคอยเทียวไปเทียวมาระหว่างร้านผมกับร้านตรงข้ามบ่อยๆ ตั้งแต่วันที่จงอินเขียนจดหมายตอบกลับฝากผมมาให้คยองซูว่า ‘ช่วยอยู่ข้างฉันจะได้ไหม’ ตัวเล็กของผมก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ตะโกนดีใจลั่นบ้านจนป๊าวอนออกมาด่าซะหูชาเลย ภาพการส่งกระดาษขนาดเล็กของคยองซูที่ส่งให้จงอินพร้อมกับของกินบ้าง นั่นนี่โน่นบ้างจึงมีอยู่ตลอดตา ทำเป็นพวกรุ่นน้องชอบรุ่นพี่ไปได้ /บุ้ยปาก ลงไลน์หนะมีทำไมไม่ส่ง ส่งแต่กระดาษโพสอิท โบราณจริงๆ
ตื้อดึ้ง!
‘อยากได้ของขวัญวาไลนไทน์จากคุณแฟนจังเลย’
(สติ๊กเกอร์รูปดอกกุหลาบ)
งี้สินะ เค้าว่าได้คืบจะออกศอก ชิ ...ผมบ่นให้กับข้อความที่เด้งขึ้นมา นิ้วสั้นๆกดตอบกลับไป ว่า ฝันไปเหอะ ใครจะไปให้กัน ฝันไปละ ไอ้เงิง
‘โธ่วคุณแฟนใจร้าย น้องหมวยใจร้ายกับพี่เงิง’
(สติ๊กเกอร์รูปร้องไห้)
ทำงี้คิดว่าน่ารักมากเลยหรอ?? ไม่อ้ะ 555
พอผมกดตอบไปว่า ‘ไม่’ สายตาก็หันไปเห็นเด็กหิ้วเอาถังขนาดพอดีมือมาขายดอกกุหลาบปลอม เอาเหอะ ... คิดซะว่าจะทำบุญละกัน ช่วยเด็กนี่ด้วย แถมกลัวไอ้เงิงนั้นจะขาดใจตายซะก่อน ไหนๆอีกก็จะวาเลนไทน์แล้ว ดอกไม้ซักดอกก็พอมั้ง ว่าแล้วผมก็เรียกน้องผู้หญิงคนนั้นให้หยุดพร้อมกับซื้อดอกไม้มาสี่ดอก คิดไว้ว่าจะเอาไปไหว้ที่รูปม๊าดอกนึง ป๊าวอน คยองซู แล้วก็ไอ้ตี๋นั่น คนละดอกพอดี คิดได้แล้วก็ยิ้มกับตัวเองก่อนจะจ่ายเงินไป ....
วาไลนไทน์ ใครว่าคนมีความรักจะหวานแหวว ใครว่าคนโสดจะหดหู่ ไม่กับผมคนนึงอะ ผมโคตรจะรำคาญวันบ้าๆนี่ที่สุด เอาจริงๆไม่ชอบวันวาไลน์ไทน์เลย รถติด แถมสองข้างทางเต็มไปด้อยสีแดงเพลิง ช้อกโกแลตช่อละพัน บอกตามตรงใครซื้อให้นะแม่จะด่ายันลูกบวชเลยคอยดู
“น้องหมวยคร้าบบบบ สุขสันต์วันวาเลนไทน์นะครับ”
“ห้ะ!!??”
พอผมหันไปแล้วแทบเหวอล้มตึง นั่นไง พอพูดไม่ทันขาดคำไอ้โง่นั่นก็โผล่มาจนได้ ไอ้ตี๋นี่ไม่รู้ตัวเองเลยหรอวะ โอ้ยยย เลิกเป็นแฟนดีมั้ย ใช่แล้วครับ ไอ้หน้าเงิงมันยืนยิ้มเจ้าเลห์ยักคิ้วยื่นช่อช็อกโกแลตสีทองช่อโตๆมาให้ผม ตาย /กุมขมับ เกลียดอะไรได้อย่างนั้นจริงๆ ชีวิต ... แล้วจะด่าไงเนี่ย
“ไม่เอาไม่ชอบเปลือง” ผมปฏิเสธแล้วเดินหนีมาพร้อมกับเอามือปัดช่อสีทองนั่นทิ้งไป
“โหยอย่าใจร้ายสิ” ไอ้เงิงมันเดินมาดักผมไว้ก่อนจะทำเบะปากคว่ำใส่อย่างติดงอนผม โว้ววววว น่าเกลียด
“เออๆๆ” ผมเห็นหน้าพี่ตี๋นั่นเริ่มเหมือนจะร้องไห้ผิดหวังเลยรีบรับช่อโง่ๆนั่นมา
“ตี๋! มาช่วยป๊าหน่อย” เสียงป๊าของผมเรียกดังขึ้นมาจากหลังร้านทำให้ผมต้องรีบกระวีกระวาดวิ่งเข้าร้านไปแล้วโยนๆช่อโง่นั่นหมกๆไว้ซักที่นึงเพื่อหลบจากป๊าวอน
.
.
.
“ไอ้เงิงมีไรจะให้ ..” ผมเรียกไอ้คนตัวสูงที่กำลังง่วนอยู่กับการนึ่งขนมจีบอยุ่เรียกขึ้น หลังจากที่ฝากฝังร้านกับคยองซูไว้ ถ้าถามว่าป๊าวอนไปไหน .... หายไปไหนไม่รู้อีกแล้ว .... ผมหยุดอยู่ตรงหน้าโดยซ่อนอะไรบางอย่างไว้
“หืมอะไร?” คริสหันกลับมาทำหน้าตาตื่นเต้นใส่ผมใหญ่ ราวกับหวังว่าจะได้ของขวัญวาเลนไทน์จากผม
“อะ....”
“คริสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส”
เสียงผมขาดหายไปโดนกลบด้วยเสียงสูงปรี้ดดปรอทแตกของผู้หญิงฝรั่งคนนึง ที่จู่ๆเธอก็ผลักผมออกจากคริสแล้วเขาไปสวมกอดตาเงิงนั่น เล่นเอาผมยืนค้างเอ๋อรับประทาน
======================= จบพาร์ทหมวย========================================
คำพูดหวานๆเปรียบเสมือนกุหลาบสีสดแสนสวย
ยามใดที่เราหลงใหลในตัวมันเราก็อยากที่จะเด็ดมัน อยากได้เป็นเจ้าของ
แต่ทว่า ... หนามของมันกลับทิ่มแทงจนเกิดความเจ็บปวด....
เจ็บปวดมาสู่ใจเรา ....
“เห้ย!!” ผมถึงกับผงะเมื่อเห็นว่าใครกันที่เข้ามาสวมกอดผม แม่เจ้างานเข้าแล้วครับ ไบรโอนี่กับเอมม่าของโผมมมม มาได้ไงแว้ T___T ตายแน่ครับ น้องหมวยยืนอยุ่ตรงนั้นอึ้งแดกไปแล้ว แถมจ้องหน้าผมแบบไม่เข้าใจด้วย ทำไงหละเนี่ย
“my sweetheart”
“my darling mauf” สองเสียงของยัยผมบลอนด์ไบรโอนี่กับเอมม่าแย่งกันพูดพร้อมกับจุ๊บทีแก้มผมคนละข้าง
บอกคำเดียวครับ
ชิ บ ห า ย....
“I’m miss you baby I want to meet you very much love you my honey ....” เสียงภาษาถิ่นของพวกเธอมายาวพรวดๆจนผมเอ๋อตึงไปไม่ทัน ไม่ใช่ว่าผมแปลไม่ออกหรอกนะ แต่ภาพน้องหมวยยืนนิ่งพร้อมกับสายตาขุ่นเคืองตรงหน้ามันทำเอาผมหายใจไม่ออก...
“hey that’s Who?” ไบรโอนี่อกตู้มคนสวยถามผมพลางชี้ไปทางจุนมยอน .... เอาละไงมึงไอ้เงิง หายนะ!! งานเก่าไม่เคลียร์งานใหม่มาแล้ว
“he is my ….. friend”
ผมตอบไปแบบนั้น กับทั้งสองคน ไม่ใช่ว่าจะไม่อยากบอกทั้งสองคนว่าผมกับจุนมยอนเป็นอะไรกัน แต่ .... สองคนนี้เป็นลูกสาวหุ้นส่วนโรงแรมป๊ากับม๊าผม เธอสามารถทำได้ทุกอย่างเพียงเพราะต้องการได้ตัวผมมา และหากผมทำร้ายเธอ แค่เพียงคำสั่งเดียวโรงแรมป๊ากับม๊าผมก็อาจล่มได้
“งะงั้นหรอ! เพื่อนสินะ หึ” จุนมยอนมองหน้าผมนิ่งก่อนจะเดินเข้ามา มือขาวๆหาดบางสิ่งลงที่หน้าของผมก่อนมันจะตกลงพื้นไป “ฮึก นายมัน...หึ You are a bastard. Go away and Dont mess around with me” จุนมยอนสะอื้นเล็กน้อยก่อนจะสบถคำด่าเหล่านั้นออกมาให้ผมฟัง ยอมรับว่าผมอึ้งอย่างมากแต่มันสมควรแล้วหละที่คนอย่างผมจะได้รับมัน จุนมยอนพูดว่าอย่ามายุ่งกับฉันแล้วจากนั้นเขาก็วิ่งจากผมไป
หลังจากคนตัวเล็กวิ่งออกไปผมจึงค่อยๆก้มลงไปเก็บ สิ่งของที่คนตัวขาวเขวี้ยงที่หน้าผมเมื่อครู่ ผมกลับพบว่ามันคือ ดอกกุหลาบปลอมธรรมดาที่ถูกติดด้วยกระดาษขนาดเล็กเขียนข้อความยุกยิกๆไว้ว่า
‘ How come we don't always know when love begins, but I know you are my begin J’
14022014 ‘Kim Junmyun’
เล่าลื้อระดับม่า.....
หลบทรีนรีดเดอร์ แอร้กกกกกกกกกกกกกกกกกกกก อย่าทำเค้าน้า T___T ไม่ม่าแล้วไม่ม่าจริงจริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงง ฮรึกกกกกก ขอโทษที่ต้องม่าแต่เราค่อนข้างต้องรวบรัดตัดตอนฟิคให้มันสั้นๆลง มันต้องค่อยๆเคลียร์ทีละปมและปัญหา ซึ่งอีกนานกว่าจะจบอย่าเพิ่งๆเศร้าไป ขอโทษที่ตอนแรกหวานแล้วหักหลังกันแบบนี้ แง้งงงงงง นี่ปั่นสดอัพสดเลยนะ คริคริ มีไรด่าเค้าสกรีม #พี่ตี๋น้องหมวย
อ่ออีกอย่างเค้ามีบอทน้องหมวยแล้วน้า @N_MuayJunmyun น้องน่ารักมาก คึคึ ส่วนพี่ตี๋ใครจะมาเป็นมาเหอะ สงสารน้องเล่นคนเดียวแง้ง
คนอื่นก็รับน้ามามะๆๆ -..- ไม่ออจ้า เชิญเป็นเลยสมัครแอคแล้วทักมาหาแอด เดี๋ยวจะบอกคาแร็คเตอร์นิสัยอีกที มาเป็นเปนพี่ตี๋กากเกรียนลามกเหอะ
ความคิดเห็น