คมเขี้ยวประจัญบานสะท้านแดนมังกร - 强蛇不一定不壓地頭龍

    เรือจิ้นก้งซึ่งบรรทุกเครื่องราชบรรณาการจากแดนเซียนหลัว (สยาม) อัปปางลงในระหว่างทางสู่เป่ยจิงด้วยฝีมือของกลุ่มคนลึกลับบุกเข้าจู่โจมทำลาย  แต่ในกลุ่มคณะทูตชาวต้าเฉิงฝู่ (อโยธยา) ที่เข้าใจกันว่าเสียชีวิตหมดสิ้นกลับยังหลงเหลือผู้รอดชีวิต  เป็นเด็กสาวหนึ่งกับชายหนุ่มอีกหนึ่ง

    เจ้าหน้าที่บ้านเมืองคล้ายต้องการตัวหนุ่มสาวคู่นี้ยิ่งนัก  ไม่เพียงมือปราบกองทหารพลิกเมืองค้นหา  กระทั่งจิ่นอีเว่ย (องครักษ์เสื้อแพร) ยังขยับตัว  แม้ฝ่ายทางการตั้งใจเป็นความลับ  แต่เพราะระดมพลเป็นการใหญ่อีกทั้งเคลื่อนไหวด้วยความรีบเร่ง  จึงล่วงรู้ถึงหูตาฝ่ายชาวยุทธ

    ราชสำนักกับยุทธจักรเฉกเช่นน้ำบ่อไม่ยุ่งกับน้ำคลอง  ทว่าหลายปีที่ผ่าน  จิ่นอีเว่ยถืออำนาจบาตรใหญ่  ออกตามล่าใคร  เก้าในสิบมักเป็นผู้บริสุทธิ์  ยิ่งกระทำลับ ๆ ล่อ ๆ ส่อเค้าไม่ใช่เรื่องดีงามเช่นนี้ยิ่งกระตุ้นความสนใจเหล่ายอดฝีมือ  ไม่ว่าจะผู้มีชื่อเลื่องลือ  หรือถือสันโดษเร้นกาย  ที่เยาว์วัย  ตลอดจนอาวุโส  ล้วนดาหน้ากระโจนเข้าร่วมศึกช่วงชิงคน

    ...สำหรับเขาแล้ว  การต้องกลับกลายเป็นคนพลัดถิ่นไม่รู้ภาษา  พอพูดถูไถได้แค่คำใช้ด่า  นับเป็นคราเคราะห์ยากจะปรับตัว  แต่เขาก็ตระหนักดี  กับคำกล่าวของชาวจีนโบราณที่ว่า ‘เฉียงหลงปู้ยาตี้โถวเสอ’  มังกรเปี่ยมฤทธิ์ยังไม่อาจพิชิตอสรพิษเจ้าถิ่น  ความหมายคือไม่ว่าท่านจะเก่งกาจมาจากไหน  หากอยู่ในฐานะผู้มาเยือน  อย่าเปรี้ยวไปท้าชนกับอิทธิพลผู้เหย้าเพราะมีสิทธิ์เน่าเอาได้ง่าย ๆ  ซี่งเขาก็ระวังตัวแล้วจริง ๆ นะ  ไอ้ที่เข้าไปพัวพันกับความขัดแย้งระหว่างขุมกำลังใหญ่ของยุทธจักร  แถมยังถูกลากเข้าไปเอี่ยวกับมรสุมช่วงชิงในราชสำนัก  ผจญยอดฝีมือที่มาจากต่างแดนเช่นเดียวกับเขา  ทั้งจารชนลึกลับจากญี่ปุ่น  และองครักษ์ราชันจากเกาหลี  ทั้งหมดนั่นสาบานว่าสถานการณ์พาไปล้วน ๆ

    เขารู้แก่ใจ  ตนเองไม่ใช่มังกร  แค่งูดินตัวเล็ก ๆ  และเหล่าคนที่ต้องประจันหน้าด้วยก็ไม่ใช่เพียงงูร้าย  หากแต่เป็นมังกรโคตรอันตราย  บ้างขุนนางทรงอำนาจ  บ้างระดับสุดยอดของผู้ใช้ศาสตร์การต่อสู้ที่เขาไม่รู้จัก  ลมปราณเอย  วิทยายุทธเอย  นึกภาพตามก็เห็นนรกแล้ว  งานนี้เขามีแต่แหลกกับเละ  เป็นโจ๊กมื้อเช้าให้ชาวจีนตักกินแหงม ๆ

    ...ไม่  ยังหรอก  เขาไม่แม่นภาษาจีนเท่าไร  แต่ขอบอกเลยว่า ‘เฉียงเสอปู้อี้ติ้งปู้ยาตี้โถวหลง’  อสรพิษมากลวดลายยังไม่แน่ว่าจะพ่ายมังกรผู้ครองแคว้น  ชาวไทเก่าแก่ก็มีกล่าวไว้เหมือนกัน  ความพยายามอยู่ที่ไหน  ความพยายามอยู่ที่นั่น  เอ้ย  ความสำเร็จอยู่ที่นั่น  กำตะกรุดหลวงปู่แล้วลุยดูสักตั้งเป็นไร  เขาต้องตามหาน้องสาวให้เจอแล้วพากลับบ้านให้จงได้

Font ที่ใช้ในรูป
https://www.f0nt.com/release/krr-thaispirit/
https://www.f0nt.com/release/saruns-munggonyok/
https://www.f0nt.com/release/saruns-bang_rajan/
http://www.clearchinese.com/resources/fonts.htm