คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #56 : 16.3 หัวใจนี้ใครครอง
“ฝ่าบาททำให้หม่อมันอยารู้ว่า
อะไรือสิ่ที่ฝ่าบาทไม่ิะทำ”
เธอหัวเราะยั่วเย้าพลาเรียมหมุนัวหันหลัั้ใผละา้วยารทิ้หาาระเ้าพระสวามี
เพื่อะเ้าไปเปลี่ยนุเพราะยั่วท่านสำเร็อย่าที่้อารแล้ว แ่พอะหมุนัวหันลับมาะึประูห้อลอปิ็ไม่ทันเสียแล้วเมื่อท่านายเส็เ้ามาว้า้อมืออเธอรั้ไว้และยับอ์แทรเ้ามา่อนะึประูปิามหลัเล่นเอาเธอใ
รีบถอยหลัรู้วยวามาไม่ถึ
“ยั่วเ่ริเมียัน” ทรระิบสุรเสียพร่าพร้อมยับพระวรายเ้าประิ
พระหัถ์ว้าเอวบาึแรนออิ่มปะทะพระอุระแนบสนิท ถึแม้มือู่เล็ะรีบยึ้นผลัพระอัสา้ำยัทำนัยน์าื่น
แ่ท่านไม่ยอมปล่อยให้เธอถอยหนีไ้มาว่านั้น ทร้มพระพัร์แนบพระโอษ์ประบบูบลบนเรียวปาอิ่มอย่ารวเร็วระทั่เธอเผลอส่เสียร้อเพราะวามื่นะลึ
รู่เียวที่เสียใสมีโอาสหลุผ่านริมฝีปาพอพระโอษ์ประทับปิั้นเสียหวานไ้พระิวหาเร่าร้อน็สอลึยั่วเย้านายสาวสั่นสะท้าน
หัวใเ้นรัว
พระหัถ์ร้ายาสอลึลูบไล้ไปบนวามว่าเปล่าอุ้นเหุ
ผ่านหลุมสะือึ้นมานถึออิ่ม นิ้วพระหัถ์ุนเที่ยวอนไเ้าสัมผัสามแ่พระหทัยปรารถนา
พระันี้าวาเี่ยวเบา ๆ ับบราุว่ายน้ำให้เลื่อนลนพระอัุสัมผัสแผ่วทัทายเบา
ๆ ับยอทรวอิ่ม และนั่นทำให้หัวใอเธอเ้นแระที่นัยน์าโเบิว้า
สมอน้อย ๆ สั่ให้ฝ่ามือู่เล็ออแรันพระอุระ้วยวามวาบหวาม
“พอแล้วเพะฝ่าบาท
ไ้โปรเถอะเพะแ่นี้หม่อมัน็อายพนัานายนนั้นแย่แล้ว”
เสียหวานล่าวรัวพร้อมับรีบว้าเสื้อผ้าบบัเรือนาย
“ุเริ่ม่อนนะพระนา” ทรแย้มพระสรวลแ่ทรยอมปล่อยเธอแ่โยีเพราะวามไม่เอื้ออำนวยอสถานที่
“หม่อมันอประทานอภัยเพะ เส็ออไป่อนนะเพะ
รอหม่อมันเปลี่ยนุรู่เียว” ินานาะพริบาถี่
ใบหน้าแ่ำลอไปนถึลำอละห
“เปลี่ยนสิ” ทรสรวลเบา ๆ
“ฝ่าบาท! หม่อมันอายริ
ๆ นะเพะ เส็ออไปเร็ว ๆ ้วย” ินานาส่า้อน
“โอเ ๆ เห็นว่าไม่ใ่ที่พนาลีหรอนะ
เพราะถ้าเป็นอย่านั้นผมไม่ยอมปล่อยุลอยนวลทั้ที่ั้ใยั่วันนานี้แน่พระนา”
ทรระเ้า
ท่านายยอมเส็ออไปแ่โยี ทรทิ้พระวรายประทับลนั่บนเ้าอี้ัวเิมแล้วเมื่อพนัานสาวเินลับมาส่ยิ้มน้อย
ๆ ูเอียอายให้ท่าน เป็นเพราะพระพัร์ยัเปื้อนรอยแย้มพระสรวล
พระเนรยัลอแววหวานประับไฟพิศวาสแวววาว้ามาาที่ทรำริถึินานาะทอเนรมอพนัานสาวพาให้เธอึ่ไ้รับรอยแย้มพระสรวล้าบนพระพัร์นั้นถึลับ้อ้มหน้า่อนวามเินอาย้วยิว่าทรประทานแย้มพระสรวลนั้นให้น
เสียประูเปิพร้อมนัยน์าลมมอท่านสลับับพนัานสาว่อนะทรเห็นวาู่สวยวั้อนใส่ท่านและยื่นสุ่้นเรื่อในมือืนให้พนัานสาวที่รีบรับและเินเลี่ยาไป
ินานาำเลือา้อนใส่พระสวามีอีรั้หนึ่เมื่อเรียม้าวเินามพนัานสาวแ่ถูพระหัถ์ว้ารั้เอวไว้เสีย่อน
“มอผมแบบนี้หมายวามว่ายัไฮึ นสวย”
“ฮึ หม่อมันแ่ิไม่ถึว่าฝ่าบาทะเ้าู้
ถ้าท่านายธันประทับอยู่้วยหม่อมันเป็น้อิว่าทรสลับอ์ันอีรั้แน่ ๆ”
ินานาประ
“ใรว่าผมเ้าู้ ผมไม่ไ้ทำอะไรสัหน่อย” ทรสรวลเบา ๆ
“แหม หม่อมันเห็นับสอาว่าฝ่าบาทประทานพระเนรหวานเื่อมแ่ไหนให้เธอ แถมยัแย้มสรวลเนรพราวะนานั้น” ินานาทำเสีย่อนอ
“ผมนี่นะยิ้มให้เธอ เปล่าเสียหน่อยนสวย ยิ้มอผมมีไว้ใหุ้นเียว่าหา” ทรระิบ
“เ็บไว้ให้นาถเถิเพะ หม่อมันไม่้อาร เลียนเ้าู้
โลเล”
“เฮ้อ...เพิ่รู้ว่ามีเมียี้หึวายร้าย”
“ใรหึ!
หม่อมันเนี่ยนะเพะ ฝ่าบาทเ้าพระทัยผิแน่ ๆ”
“ลไม่หึแน่นะ” ทรรัสระิบเบา
“แน่สิเพะ ไม่หึเลยแม้แ่นิ” ินานาเิริมฝีปาพระสวามี
“เมียผมใว้าริแฮะ”
“ยิ่ว่ามหาสมุทร้วยเพะ”
ินานาสะบัหน้าหนีพร้อมผลัพระอุระปลพระหัถ์ารอบเอวเินหนีไปยัแผนุว่ายน้ำทิ้ให้ท่านเร่พระบาทเส็ามนแสนอนรหน้า้วยวามเอ็นู
 |
|
ความคิดเห็น