ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [Kris x Lay] My Angel
Title : My angel
Author : Krilay
Pairing : Kris x Lay
Genre : yaoi
Rating : NC-17
Author’s note : Part1
1:36 22/4/2556
นางฟ้า..
เด็กทุกคนบนโลกคงเคยได้ยินคำว่า ' นางฟ้า '
และผมก็เป็นหนึ่งในนั้นจนตอนนี้ผมอายุยี่สิบสามปีแล้ว
โตเกินคำว่าเด็ก
คุณเชื่อไหมว่านางฟ้ามีจริง?
ตอนผมยังเด็กผมเชื่อมาตลอดนะจนผมเริ่มโตขึ้นผมก็รู้แล้วล่ะว่ามันคือนิทานหลอกเด็กดีๆนั่นเอง
และความเชื่อที่ผมเชื่อมาตลอดก็จางหายไปจนตอนนี้มันกลับมาอีกครั้งเมื่อผมได้เจอ ' คนๆหนึ่ง '
ผมเรียกเขาว่านางฟ้า..
ผมไม่กล้าออกเสียงออกมาดังๆหรอกเพราะกลัวว่าเขาจะคิดว่าผมเพ้อเจ้อ
ผมได้แต่คิดอยู่ในใจว่าเขาเป็นนางฟ้าตัวน้อยๆที่น่าถนุดถนอมของผม
นางฟ้าที่ไม่ได้อยู่บนสวรรค์.. หรือว่าเขาจะโดนทำโทษเลยลงมาอยู่กับมนุษย์ผมไม่สนใจหรอก
แต่ที่รู้ๆตอนนี้ผมนอนกอดเขาแน่นเลยล่ะ
ผมอยู่กับเขามาสักพักหนึ่งแล้ว.. เกือบๆสองเดือน
ตอนแรกผมอวดเก่งและบอกกับตัวเองได้ มันก็อยู่ได้จริงๆแหละ
แต่พอมาเจอเขา.. แล้วให้ผมกลับไปอยู่คนเดียวเหมือนเดิมก็คงขาดใจตาย
เพราะกลิ่นหอมๆและความน่ารักของเขาจะทำให้ผมคิดถึงจนอดทนไม่ไหว
ผมลูบเส้นผมที่บางเหมือนใยไหมของเขาขณะที่ศีรษะเขาวางอยู่บนหน้าอกผม
ตอนแรกเราไม่ได้นอนกันท่านี้หรอก แต่พอเช้ามาทีไรผมก็เห็นเขาเอาหัวมาหนุนหน้าอกผมแทนหมอนบ้างล่ะ ไม่ก็เอาแขนผมบ้างล่ะ
ถ้าเป็นคนอื่นผมอาจจะบ่นว่าเมื่อยหรือไม่ชอบ แต่สำหรับเขาผมชอบที่จะมองเขานอนหลับอย่างมีความสุขราวกับว่าผมได้เจอเรื่องโชคดีตั้งแต่เช้า
รอยบุ๋มตรงแก้มของเขาทำให้ผมหลงไหล และแน่นอนผมแสดงความเป็นเจ้าของมันทุกครั้งก่อนเข้านอน ไม่ว่าจะเอานิ้วไปจิ้มเล่นๆจนกระทั่งใช้ริมฝีปากจูบ
เราทั้งคู่รู้จักกันเพราะทำงานในบาร์เดียวกัน เขาเป็นนักร้องที่เพิ่งมาใหม่เป็นวันแรก พอเลิกงานผมก็ชวนเขาคุยและคืนนั้นเขาก็เป็นของผม
เขาเหมือนกระต่ายสีขาวขนนุ่มตัวเล็กๆที่ต้องจับอย่างเบามือ ถึงจะเป็นแค่กระต่ายแต่พออยู่บนเตียงเขาก็เซ็กส์ซี่ไม่เบา ผมคิดว่าผมเปิดซิงเขานะ.. ที่รู้ก็คงเป็นเพราะผมคงผ่านอะไรมาหลายๆอย่าง พูดง่ายๆคือก็หลายคนแล้ว แต่ทุกคนเมื่อผ่านมาก็ย่อมผ่านไปเป็นเรื่องปกติ เขารู้ว่าผมมีอะไรกับคนอื่นมาแล้วหลายคนแต่เขาไม่สนหรอก เขาแค่อยากนึกถึงแค่ปัจจุบันก็พอ
"ขี้เกียจไปทำงานจัง"อี้ซิงตื่นแล้ว เขาลุกขึ้นมานั่งอยู่บนเตียงแล้วบิดขี้เกียจไปมา ตอนนี้มันก็เที่ยงวันแล้วถึงเวลาที่เขาจะต้องเตรียมตัวไปทำงาน
"ลาป่วยไหม"อู๋ฟานถาม น้อยครั้งที่อี้ซิงจะบ่นว่าขี้เกียจเพราะปกติแล้วเจ้าตัวชอบร้องเพลงจะตายไป
"ไม่เอาอ่ะ"
"แค่ร้องเพลงไม่กี่เพลงก็ได้เงินแล้ว.. งานนายสบายจะตาย"
"บางทีมันก็น่าเบบื่อ"
"ฉันหรอ"
"ไม่ใช่ล่ะ.. งานมันไม่มีอะไรให้ทำนอกจากร้องเพลงเลย เป็นบาร์เทนเดอร์แบบนายน่าสนุกออก เทไปเทมาสาวก็นั่งมองกันตาละห้อย"อย่าคิดว่าอี้ซิงจะไม่เห็นเวลาที่อู๋ฟานออกลีลานะ สาวๆที่ดูอยู่รอบๆมองกันตาละห้อยเลย คงไม่ใช่เพราะทึ่งในความสามารถแต่คงเป็นทึ่งในความหล่อมากกว่า
"สวยแล้วก็.. "
"อะไร"อี้ซิงใช้หางตามองหน้าคนหล่อเพื่อรอคำตอบ
"อึ๋ม"เป็นคำตอบที่อี้ซิงหมั่นไส้มากเลยตีแขนข้างซ้ายที่มีรอยสักรูปแมงป่องไปหนึ่งทีแรงๆ
"ถามจริงมันคือตัวอะไร"เขาเคยคิดอยู่ในหัวคนเดียวว่าไอตัวที่เห็นเนี่ย มันคือตัวอะไร แต่แล้วสมองของเขาก็ประมวลผลว่ามันคือหุ่นยนต์พอดูไปดูมามันก็ไม่เหมือนนะ
"แมงป่อง"อู๋ฟานมองไปที่รอยสักตัวเองแล้วกลับไปมองคนที่นั่งรอคำตอบ
"หึหึ"อี้ซิงหัวเราะแห้งๆ นี่หรอแมงป่องให้ตายสิมองไม่ออกเลย
"กะจะสักอีกที่นะ"เป็นประโยคบอกเล่าที่ดึงดูดความสนใจให้อี้ซิงหันมามองอีกที"ตรงนี้"อู๋ฟานชี้ไปที่ตำแหน่งที่ตรงกับหัวใจของเขา
"หวังว่าครั้งนี้คงไม่ใช่รูปแมลงวัน"
"อี้ซิง"
"อะไร"อี้ซิงไม่เข้าใจว่าจะเรียกเขาอีกทำไมทั้งๆที่เขาก็ตั้งใจฟังอยู่
"สักคำว่า..อี้ซิง"เป็นคำตอบที่ทำเอาคนฟังหน้าแดงด้วยความเขินแล้วหันหน้ากลับไปอีกทางทันที
50%
ฟิคน่ารักๆตอนช่วงปิดเทอม
ฝากเพจจ้า คลิ๊กเข้าไปเลย!!!!!
https://www.facebook.com/pages/KRILAYexofiction/164056143757807?ref=hl
Author : Krilay
Pairing : Kris x Lay
Genre : yaoi
Rating : NC-17
Author’s note : Part1
1:36 22/4/2556
นางฟ้า..
เด็กทุกคนบนโลกคงเคยได้ยินคำว่า ' นางฟ้า '
และผมก็เป็นหนึ่งในนั้นจนตอนนี้ผมอายุยี่สิบสามปีแล้ว
โตเกินคำว่าเด็ก
คุณเชื่อไหมว่านางฟ้ามีจริง?
ตอนผมยังเด็กผมเชื่อมาตลอดนะจนผมเริ่มโตขึ้นผมก็รู้แล้วล่ะว่ามันคือนิทานหลอกเด็กดีๆนั่นเอง
และความเชื่อที่ผมเชื่อมาตลอดก็จางหายไปจนตอนนี้มันกลับมาอีกครั้งเมื่อผมได้เจอ ' คนๆหนึ่ง '
ผมเรียกเขาว่านางฟ้า..
ผมไม่กล้าออกเสียงออกมาดังๆหรอกเพราะกลัวว่าเขาจะคิดว่าผมเพ้อเจ้อ
ผมได้แต่คิดอยู่ในใจว่าเขาเป็นนางฟ้าตัวน้อยๆที่น่าถนุดถนอมของผม
นางฟ้าที่ไม่ได้อยู่บนสวรรค์.. หรือว่าเขาจะโดนทำโทษเลยลงมาอยู่กับมนุษย์ผมไม่สนใจหรอก
แต่ที่รู้ๆตอนนี้ผมนอนกอดเขาแน่นเลยล่ะ
ผมอยู่กับเขามาสักพักหนึ่งแล้ว.. เกือบๆสองเดือน
ตอนแรกผมอวดเก่งและบอกกับตัวเองได้ มันก็อยู่ได้จริงๆแหละ
แต่พอมาเจอเขา.. แล้วให้ผมกลับไปอยู่คนเดียวเหมือนเดิมก็คงขาดใจตาย
เพราะกลิ่นหอมๆและความน่ารักของเขาจะทำให้ผมคิดถึงจนอดทนไม่ไหว
ผมลูบเส้นผมที่บางเหมือนใยไหมของเขาขณะที่ศีรษะเขาวางอยู่บนหน้าอกผม
ตอนแรกเราไม่ได้นอนกันท่านี้หรอก แต่พอเช้ามาทีไรผมก็เห็นเขาเอาหัวมาหนุนหน้าอกผมแทนหมอนบ้างล่ะ ไม่ก็เอาแขนผมบ้างล่ะ
ถ้าเป็นคนอื่นผมอาจจะบ่นว่าเมื่อยหรือไม่ชอบ แต่สำหรับเขาผมชอบที่จะมองเขานอนหลับอย่างมีความสุขราวกับว่าผมได้เจอเรื่องโชคดีตั้งแต่เช้า
รอยบุ๋มตรงแก้มของเขาทำให้ผมหลงไหล และแน่นอนผมแสดงความเป็นเจ้าของมันทุกครั้งก่อนเข้านอน ไม่ว่าจะเอานิ้วไปจิ้มเล่นๆจนกระทั่งใช้ริมฝีปากจูบ
เราทั้งคู่รู้จักกันเพราะทำงานในบาร์เดียวกัน เขาเป็นนักร้องที่เพิ่งมาใหม่เป็นวันแรก พอเลิกงานผมก็ชวนเขาคุยและคืนนั้นเขาก็เป็นของผม
เขาเหมือนกระต่ายสีขาวขนนุ่มตัวเล็กๆที่ต้องจับอย่างเบามือ ถึงจะเป็นแค่กระต่ายแต่พออยู่บนเตียงเขาก็เซ็กส์ซี่ไม่เบา ผมคิดว่าผมเปิดซิงเขานะ.. ที่รู้ก็คงเป็นเพราะผมคงผ่านอะไรมาหลายๆอย่าง พูดง่ายๆคือก็หลายคนแล้ว แต่ทุกคนเมื่อผ่านมาก็ย่อมผ่านไปเป็นเรื่องปกติ เขารู้ว่าผมมีอะไรกับคนอื่นมาแล้วหลายคนแต่เขาไม่สนหรอก เขาแค่อยากนึกถึงแค่ปัจจุบันก็พอ
"ขี้เกียจไปทำงานจัง"อี้ซิงตื่นแล้ว เขาลุกขึ้นมานั่งอยู่บนเตียงแล้วบิดขี้เกียจไปมา ตอนนี้มันก็เที่ยงวันแล้วถึงเวลาที่เขาจะต้องเตรียมตัวไปทำงาน
"ลาป่วยไหม"อู๋ฟานถาม น้อยครั้งที่อี้ซิงจะบ่นว่าขี้เกียจเพราะปกติแล้วเจ้าตัวชอบร้องเพลงจะตายไป
"ไม่เอาอ่ะ"
"แค่ร้องเพลงไม่กี่เพลงก็ได้เงินแล้ว.. งานนายสบายจะตาย"
"บางทีมันก็น่าเบบื่อ"
"ฉันหรอ"
"ไม่ใช่ล่ะ.. งานมันไม่มีอะไรให้ทำนอกจากร้องเพลงเลย เป็นบาร์เทนเดอร์แบบนายน่าสนุกออก เทไปเทมาสาวก็นั่งมองกันตาละห้อย"อย่าคิดว่าอี้ซิงจะไม่เห็นเวลาที่อู๋ฟานออกลีลานะ สาวๆที่ดูอยู่รอบๆมองกันตาละห้อยเลย คงไม่ใช่เพราะทึ่งในความสามารถแต่คงเป็นทึ่งในความหล่อมากกว่า
"สวยแล้วก็.. "
"อะไร"อี้ซิงใช้หางตามองหน้าคนหล่อเพื่อรอคำตอบ
"อึ๋ม"เป็นคำตอบที่อี้ซิงหมั่นไส้มากเลยตีแขนข้างซ้ายที่มีรอยสักรูปแมงป่องไปหนึ่งทีแรงๆ
"ถามจริงมันคือตัวอะไร"เขาเคยคิดอยู่ในหัวคนเดียวว่าไอตัวที่เห็นเนี่ย มันคือตัวอะไร แต่แล้วสมองของเขาก็ประมวลผลว่ามันคือหุ่นยนต์พอดูไปดูมามันก็ไม่เหมือนนะ
"แมงป่อง"อู๋ฟานมองไปที่รอยสักตัวเองแล้วกลับไปมองคนที่นั่งรอคำตอบ
"หึหึ"อี้ซิงหัวเราะแห้งๆ นี่หรอแมงป่องให้ตายสิมองไม่ออกเลย
"กะจะสักอีกที่นะ"เป็นประโยคบอกเล่าที่ดึงดูดความสนใจให้อี้ซิงหันมามองอีกที"ตรงนี้"อู๋ฟานชี้ไปที่ตำแหน่งที่ตรงกับหัวใจของเขา
"หวังว่าครั้งนี้คงไม่ใช่รูปแมลงวัน"
"อี้ซิง"
"อะไร"อี้ซิงไม่เข้าใจว่าจะเรียกเขาอีกทำไมทั้งๆที่เขาก็ตั้งใจฟังอยู่
"สักคำว่า..อี้ซิง"เป็นคำตอบที่ทำเอาคนฟังหน้าแดงด้วยความเขินแล้วหันหน้ากลับไปอีกทางทันที
50%
ฟิคน่ารักๆตอนช่วงปิดเทอม
ฝากเพจจ้า คลิ๊กเข้าไปเลย!!!!!
https://www.facebook.com/pages/KRILAYexofiction/164056143757807?ref=hl
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น