[SF]รวม Short Fic EXO หลายคู่ ตอนเดียวจบ [EXO]

ลำดับตอนที่ #1 : [Sehun x Luhan]YOUR MY&MINE

Title : YOUR MY&MINE
Author : Krilay
Pairing : Sehun x Luhan
Genre : yaoi
Rating : NC-17
Author’s note : END in one part



"เสี่ยวลู่"
"ห่ะ"
"เราเลิกกันเถอะ"
ลู่หานที่ยืนถือช้อนคนซุปอยู่ถึงกับช็อค ร่างกายเขาดูไร้เรี่ยวแรงไปในทันที ช้อนที่อยู่ในมือถูกปล่อยให้เป็นอิสระและมันก็หล่นลงพื้นไปตามแรงโน้มถ่วง
"พูดอะไรบ้าๆ"เมื่อกี้เขาคงหูเพี้ยนไปแน่เลย เซฮุนรักเขาจะตาย
"ผมพูดจริง"
สาบานได้เลยว่าเขาไม่เคยได้ยินน้ำเสียงที่หนักแน่นแล้วดูจริงจังของเซฮุนเท่านี้มาก่อน
นึกถึงตอนที่เซฮุนขอคบกับเขา ตอนนั้นเซฮุนอยู่ไฮสคูลปีหนึ่งส่วนเขาก็ขึ้นปีสามแล้ว น้ำเสียงเซฮุนตอนนั้นดูเหมือนเด็กน้อยที่กำลังบอกสิ่งที่ตัวเองทำผิดให้กับผู้ใหญ่ฟัง
"คบกับผมนะ"เซฮุนกล่างขึ้นลอยๆขณะที่อยู่กับลู่หานเพียงสองคนบนโรงยิมของโรงเรียน เซฮุนก้มหน้าลงต่ำเขามองไปยังพื้นสีเขียวของโรงยิมแล้วเอาเท้าเขี่ยมันเล่น
"อื้ม"ลู่หานตอบรับโดยการทำเสียงในลำคอให้เซฮุนได้ยิน เขาไม่รู้ว่าเซฮุนเขินหรืออะไรเพราะหลังจากเขาตอบรับแล้วเซฮุนก็เดินลงบันไดไปเลยโดยไม่บอกเขา"อ่าวนี่!"
เป็นที่รู้ของคนเกือบทั้งโรงเรียนว่าเซฮุนกับลู่หานตัวติดกันมากแค่ไหน ขนาดอาจารย์บางคนยังรู้เลย พอเซฮุนดื้ออาจารย์ก็แอบมาฟ้องลู่หานบ้างลู่หานก็ไปบอกเซฮุนอีกทีและเซฮุนก็เชื่อฟังเขามากกว่าอาจารย์เพราะลู่หานเป็นพี่ชายที่แสนดีเลี้ยงชานมไข่มุกทุกวัน
"นายกินชานมไข่มุกรสช็อคโกแลตผสมกล้วยทุกวันไม่เบื่อบ้างหรอ"
"แล้วพี่ล่ะ.. รสเผือกทุกวันไม่เบื่อหรอ"
"นี่! อย่ามาย้อนนะ"ลู่หานถลึงตาใส่ แทนที่มันจะดูน่ากลัวแต่ในสายตาเซฮุนกลับดูน่ารักมากกว่า
"พี่จะตีก้นผมหรือไง"ไม่วายเซฮุนยังยื่นก้นไปทางลู่หานอีกต่างหาก
"ฉันจะไม่จ่ายค่าชานมให้นาย"
"แค่นั้นผมออกเองก็ได้.. ไม่ง้อพี่หรอก"เซฮุนก้มหน้าก้มหน้าก้มตาล้วงกระเป๋าตังตัวเองออกมาแต่ก็โดนลู่หานตัดหน้าเสียก่อน
"สองแก้วครับ"ลู่หานยื่นเงินให้ป้าขายชานมไข่มุกที่แสนจะใจดีสำหรับเซฮุนเพราะป้าแถมไข่มุกให้เซฮุนเยอะๆตามคำเรียกร้องเขาเลยเรียกว่าป้าชานมไข่มุกที่แสนจะใจดี ถึงชื่อมันจะยาวไปเสียหน่อยแต่เขาก็เต็มใจที่จะเรียก
ในเวลาหนึ่งสัปดาห์ลู่หานไปพักที่บ้านเซฮุนเกือบจะทุกวันทั้งๆที่เขาก็มีหอของตัวเอง เขาเกรงใจคนที่บ้านเซฮุนเอามากๆที่ต้องไปรบกวนบ่อยๆแต่เซฮุนก็เอาแต่ง้องแง้งเป็นเด็กหาข้ออ้างต่างๆนาๆให้เขาไปพักด้วย
"จะให้ผมเดินกลับบ้านคนเดียวหรอ"
"เดี๋ยวพี่ไปส่งแล้วกลับมาหอก็ได้"
"ไม่เอามันอันตราย"
"พี่โตแล้วนะ ดูแลตัวเองได้"
"พี่เป็นคนจีน พี่ไม่ใช่คนที่นี่ผมปล่อยให้พี่อยู่คนเดียวไม่ได้หรอก"
"เกรงใจบ้านนาย"
"เจ้าของบ้านยืนอยู่นี่"เซฮุนเอานิ้วชี้มาชี้หน้าตัวเอง"ยังไม่บ่นอะไรสักคำ"
นี่แหละเป็นเหตุผลที่เขาเถียงเซฮุนไม่ชนะ เด็กคนนี้ดื้อยิ่งกว่าอะไรขนาดแม่ของเซฮุนยังเอ่ยปากชมว่าลู่หานเป็นเด็กดี เชื้อฟังคำสอนของผู้ใหญ่ซึ้งต่างจากเซฮุนราวกับฟ้ากับเหว
"เซฮุนดูลู่หานเป็นตัวอย่างสิ ขนาดไม่ใช่บ้านตัวเองเขายังช่วยล้างจานเลย.. แล้วดูลูกเอาแต่กดเกมอยู่นั่น"แม่ของเซฮุนเอ็ดเซฮุนเข้าให้ เซฮุนที่เพิ่งกินข้าวเสร็จหมาดๆแล้วนั่งเล่นเกมในโทรศัพท์ขณะที่รอลู่หานล้างจานได้เบะปาก
"เอาน่ะ พี่เขาอยากออกกำลังกาย"พูดไปนั่น
ที่บ้านมีคนใช้ตั้งหลายคนแต่ทำไมเสี่ยวลู่ต้องไปล้างจานด้วยทุกครั้งก็ไม่รู้
ผมเคยบอกให้เขาเลิกทำหลายครั้งแล้วแต่เขาไม่เคยฟังผมเลย.. เฮ้อ
"แกนี่มันขี้เกียจจริงๆ.. แม่จะตัดหางปล่อยวัดแกแล้วเอาลู่หานมาเป็นลูกแทนแล้วนะ"
"ลูกสะใภ้หรอครับ ได้เลยผมยินดี"
ไม่ใช่ว่าลู่หานไม่ได้ยิน เขายืนล้างจานอยู่ก็แอบอมยิ้มเล็กๆไม่ได้.. ไอเด็กบ้าเอ้ยพูดอะไรออกไป
.
.




60%
ยังไม่จบ ยังไม่จัดหน้ากระดาษจ้า