คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : ความตั้งใจ
"ไม่ทานข้าวเหรอไง"
แบงค์พันถามน้องชายตัวเองเมื่อเห็นหน้า
"ไม่หิวครับพี่"
แบงค์พันพยักหน้า
"พรุ่งนี้พ่อจะพาน้องมาอยู่นะที่เคยคุยกันไว้"
แบงค์สิบพยักหน้าแบบเหนื่อยหน่าย
ตอนนี้เรื่องนี้คงไม่สำคัญเท่ากับสิ่งที่เขากำลังตัดสินใจ
";ตามสบายครับพี่ ผมปล่อยวางแล้วสำหรับพ่อและเรื่องทุกเรื่องที่เกี่ยวกับเขา"
เด็กหนุ่มยิ้มบางที่มุมปาก
แบงค์พันมองตามน้องชายตัวเอง
อาการประหลาดใจโผล่เข้ามาแทนที่
"มาแปลกมากไอ้แบงค์สิบ"
...........................................................................................................................................................
08.30 @โรงเรียนของแบงค์สิบ
"ไงมึง เดี่ยวนี้เก็บเนื้อเก็บตัวนะไอ้แบงค์สิบ"
โอโม่เดินมานั่งข้างเพื่อนซี้
";กูก็อยู่ของกู อยากมีความเป็นส่วนตัวบ้างเว้ย"
"หึ จนกระทั่งน้องพลอยมึงก็ไม่สนใจเลยเหรอไง"
แซคหันมานั่งประจัญหน้าพร้อมรีดคำตอบ
"พวกมึงอะไรจะมาเค้นอะไร"
"กูอยากรู้ว่าตอนนี้ มึงคบใคร หรือเป็น "
ไอ้เวฟทิ้งท้าย
"พี่ชายของเด็กไอ้โอโม่"
ท๊อปหยอดต่อจนผมต้องหันไปมองตาเขียว
เงียบ.....ยอมรับสิหว่ะไอ้แบงค์
ผมหันไปมองที่โอโม่ที่ทิ้งท้าย
หึไม่ใช่มันเหรอที่ทำให้ผมแย่
เหรอผมต้องขอบใจมัน
กับไอ้ความสับสนที่มันทำให้ผมเครียด
"กูเหนื่อย กูอยากพัก กูยังสับสน"
"หน้าอย่างมึงเนี่ยนะ"
แก็งค์เพื่อนซี้ประสานเสียงกันอย่างพร้อมเพรียง
"เออหน้าอย่างกูนี่แหละ กู กู กำลังมีปัญหาพอใจยังมึง"
";มึงมีปัญหาอยู่ใช่ไหม"
โอโม่เค้นคำถามออกมา
แบงค์สิบพยักหน้า
"กูมีหลายเรื่อง ทั้งเรื่องที่บ้าน เรื่องเรียน ;เรื่องงานดนตรีกูอีก เรื่องส่วนตัวกูอีก
บางทีกูก็ไม่รู็จะตัดสินใจยังไง กูอยากพัก ;กูอยากได้กำลังใจ กูอยากได้...."
"พอเหอะแบงค์ เหนื่อยก็พักก่อนเหอะหว่ะ ;พวกกูยังอยู่ตรงนี้ข้างมึงเสมอนะ"
เรื่องบางเรื่องมันละเอียดอ่อนและบอบบางเกินไป หัวใจก็ก้อนเนื้อนะเว้ย ไม่ใช่ก้อนหินที่จะ
แข็งแกร่งได้ตลอดเวลา แต่พวกกูอยากบอกมึงนะ
มึงมีกูอยู่ พวกกูอยู่นี่ ;กูพวกกูเพื่อนมึงนะไอ้แบงค์"
แบงค์สิบหันไปมองหน้าเพื่อนทีละคน
"ถ้ากูชอบผู้ชายด้วยกัน ;มึงจะยังคบกูเหมือนเดิมไหม"
จบคำถาม เหล่าเพื่อนหันไปมองหน้ากันก่อนหันไปมองที่แบงค์สิบ
โอโม่ค่อยๆแตะไหล่แบงค์สิบพร้อมกับเอ่ยคำตอลออกมาอย่างแผ่วเบา
"มึงชอบพี่ยาหยีจริงๆเหรอแบงค์"
"เห้ย อาจารย์เข้าแล้วเว้ย"
ทุคนหันกลับไปนั่งประจำที่นั่งตัวเอง
โอโม่บีบไหล่เพือ่นเบาๆเชิงให้กำลังใจ
...........................................................................................................................
"แจกการด์ครบยังคะ"
ปรางค์หันไปถามเนสคู่หมั้นตัวเองที่นั่งคิดอะไรอยู่
"เนส เนสคะ เนส"
"ว่าไงปรางค์ ถามอะไรนะ"
";คิดอะไรอยุ่คะ เห็นนิ่งเงียบ"
เนสกำลังคิดเรื่องของแบงค์สิบกับยาหยีอยู่
แต่ว่า
เขาคงจะบอกได้อยู่หรอก
อาการหึงหวงแบบนี้
หวงก้าง
หรือ
เสียดาย
ยาหยี
ชายหนุ่มหันไปยิ้มให้คู่หมั้นตัวเองก่อนจะกุมมือแล้วบีบเบาๆ
............................................................................................................................................
แบงค์พันดูนาฬิกาข้อมือตัวเองก่อนจะวิ่งไปที่ลิฟท์
"สายเลย ;อีกสองนาที"
ทันทีที่ประตูลิฟท์เปิดออกท้าวของแบงค์พันก็สะดุดกับขอบลิพท์แล้วเซถลาไป
แต่ก่อนที่ร่างสูงจะล้มไปข้างหน้าชายหนุ่มก็เอื้อมมือไปกอดร่างที่อยุ่ข้างหน้า
ทำให้ร่างนั้นถูกโอบแล้วดันไปติดกับกระจกลิฟท์ด้านในสุด
ร่างนั้นถูกโอบกอดอยู่ในวงแขนของแบงค์พัน
ใบหน้าของแบงค์พันหันมามองร่างในอ้อมกอด
เสียงลมหายใจที่เป่ารดผสมกันแสดงถึงความใกล้แค่ลมหายใจของคนทั้งคู่
"พี่หยี"
";แบงค์พัน"
ความคิดเห็น