คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : UnluckyDay : วันแรกก็ซวย
06.00 เปิดเทอม
"แจฮยอนตื่นได้แล้วลูก"
"อือ...นิดนึงนะแม่"
"ไม่ได้ตื่นๆรีบไปอาบน้ำเลยเดี๋ยวไปสายรถติดอีก"
"อ่าคร้าบๆๆๆ"
"ปลุกจีซองด้วยนะลูกบอกน้องด้วยวันนี้แม่รีบให้น้องรีบแต่งตัวด้วย"
"คร้าบบบบบ"
เปิดเทอมครั้งนี้ก็ม.6แล้วแต่ก็ยังทำตัวชิวเหมือนเดิม555555555555555555555555555555 อ้อลืมไปผมจองแจฮยอนเป็นประธานนักเรียนมา
1 ปีแล้ว อิอิอิอิอิอิอิปีนี้ก็ยังคงเป็นต่อไปหู้ยยย นอกจากต้องคอยเป็นเสียงตามสายให้โรงเรียนแล้วนอกนั้นก็ไม่ได้ทำไรอีก..............
06.55
"ครูครับสวัสดีครับ"
"อ้าวแจฮอน
ปีนี้นึกว่าวางมือซะอีกขยันใช่เล่นนะเรา"
"แฮะๆปีนี้ปีสุดท้ายแล้วผมเลยอยากทำให้ดีที่สุดน่ะครับ
;-; "
"หืออ
คนดีจริงๆงั้นทำหน้าที่ตัวเองให้ดีๆล่ะครูไปดูเด็กก่อน"
"ครับ สวัสดีครับ"
"ยี๋555555555555555555555"
จะเป็นใครไม่ได้เลยนอกจากไอ้ยูตะ...............
"หัวเราะไรมึง"
"จะอ้วกว่ะแหวะ ปีนี้ปีสุดท้ายแล้วอยากทำให้ดีที่สุด
แหม๋พูดซะหล่อวันๆบางวันกูเห็นมึงแอบไปนอนห้องสภานักเรียนนี่หร๊อ5555555555555555555555555"
"อ่าวก็หน้าที่อื่นๆกูก็เห็นเค้ามอบให้รองประธานนักเรียนกับกรรมการนักเรียนหมดสรุปใครเป็นประธานนักเรียนวะ"
หน้าที่ผมก็มีเท่านั้นแหละ...วันๆก็ชวนไอ้ยูตะโดดไปนอนห้องสภานักเรียนปล่อยให้คนอื่นเค้าทำหน้าที่กันไปหึหึหึหึหึ
หน้าที่ผมนอกจากเป็นเสียงตามสายแล้วยังต้องคอยดูพวกที่โดดเรียนบ่อยๆกับพวกที่ชอบไปแกล้งเด็ก(แต่ผมไม่ค่อยโดดเรียนจริงๆนะ!)พึ่งได้รับมอบหมายนี่แหละเนี่ยปีที่แล้วก็โดนปีนี้ก็โดน
แล้วทำไมครูต้องให้ผมดูแลส่วนนี้ด้วยเนี่ยทำไมไม่ให้ผมดูแลส่วนอื่นๆบ้าง
โมโหนะโมโห!
ล่าสุดตอนม.5เจอน้องม.3 โดนขู่
บังเอิ๊ญบังเอิญตอนนั้นลืมปิดเสียงโทรศัพท์ว่าจะเนียนถ่ายรูปเอาไปบอกครูดันโป๊ะแตกซะก่อนพวกมันดันตามผมแทนเนี่ย!
แม่งกว่าจะวิ่งหนีพวกมันมาแทบเป็นลม โถ่ชีวิตแจฮยอนทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยนะ
"ก็ดีละมะ"
"มั้ง"
"เห้อเพลียกับมึงจริงๆ
เออได้ข่าวว่าน้องมึงสอบติดหนิโรงเรียนเราด้วยป่ะ"
"อ่าห่ะ"
"หู้ยยยยยยยย
อิจฉาน้องจีซองจังเล้ยยยยยยมีพี่เป็นประธานแต่ขี้เกียจหน่อยแต่ไม่เป็นไรข้อนั้นเรามองข้ามได้น้องยูตะอยากมีพี่แบบนี้บ้างจังเลยๆๆๆๆๆ"
มีเพื่อนกวนตีนแถมปัญญาอ่อนต้องทำใจ5555555555555555555555555555555555
"ไอ้ยูไอ้ต่างด้าวกวนละมึง555555555555"
"ว้าพี่ประธานครับพูดดีๆหน่อยระวังจะเป็นแบบอย่างที่ไม่ดีน้าคีพลุคหน่อยครับๆ"
"แหม่ะ ห่วงกันด้วยนั่ลล้าคที่สุดไปเล้ย" สาบานว่าระหว่างพูดไม่แอบเบะปาก
11.55
"พี่แจอยอนจีซองขอนั่งด้วยนะฮะ
วันแรกจีซองยังไม่ค่อยมีเพื่อนเท่าไหร่ .__."
"อือเอาดิ นี่เพื่อนพี่ชื่อยูตะ"
"หวัดดีครับพี่ชื่อยูตะนะครับจีซอง"
"หวัดดีฮะ
พี่ยูตะเป็นคนต่างด้าวจริงหรอฮะพี่แจฮยอนเล่าให้จีซองฟังบ่อยๆแต่จีซองว่าไม่เห็นเหมือนเลยพี่ยูตะหน้าออกจะเหมือนคนญี่ปุ่น
;0; "
"มึงเล่าอะไรให้น้องมึงฟังวะไอ้แจฮยอน.... "
"ไม่บอกหรอก555555555555555555555555555555555"
"ไม่ใช่ครับๆคือพี่เป็นคนญี่ปุ่นอะถูกแล้ว
แต่ครอบครัวให้พี่ย้ายมาอยู่ที่กาหลีตอนพี่ขึ้นม.1น่ะ"
"อ๋ออออออออ อย่างงี้นี่เอง"
ตอนขึ้นม.1ใหม่ๆผมก็ไม่ค่อยมีเพื่อนหรอกมันก็เหมือนกัน
พูดเลยครั้งแรกที่ผมทักมันไปน้ำตาผมแทบไหลสื่อสารกันโคตรมั่วพื้นฐานเกาหลีมันก็ได้งูๆปลาๆผมกับมันเลยสื่อสารกันโดยภาษาอังกฤษปนเกาหลีแล้วก็ค่อยๆสอนมันไป
เพื่อนในห้องเลยเรียกมันว่าไอ้ต่างด้าวก็เพราะมันพูดเกาหลีไม่ค่อยได้นี่แหละ5555555555555
"พี่ยูตะพี่แจฮยอนจีซองไปก่อนนะฮะวันนี้ต้องเข้าเรียนเร็วหน่อย
บ้ายบายยยย"
"พี่น้องกันจริงป่ะวะหน้าแม่งไม่เหมือนกันซักนิด"
"แสดงว่าพี่หล่อ"
"หน้าอย่างมึงนะหล่อโอ้ยพี่จะขำ55555555555555555555555"
"ไอ้สัส"
คาบบ่ายนี่สบายมากครับครูไม่เข้าสอนก็นอนสิครับ เย่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ถ้าไม่เข้าสอนทุกวันนี่จะดีมาก(งั้นโรงเรียนก็ไม่ต้องมาเลยมั้ย)
17.00
วันนี้เลิกนานหน่อยเพราะว่ามีประชุมกับสภานักเรียนรู้สึกว่าร่างกายอ่อนล้าคล้ายๆว่าต้องการเตียง
"เลิกเรียนละหาไรแดกกัน"
"เพลาบ้างเพื่อนตัวมึงจะแตกละนะ วันพรุ่งนี้ละกันวันนี้กูจะรีบกลับไปนอน"
"โอ้โหตัวจะแตกนี่มันย้อนเข้าตัวมึงชัดๆนะ5555555555555555
แล้ววันนี้มึงยังหลับไม่พอหรอคาบบ่ายมึงหลับจนทุกคนคิดว่ามึงซ้อมตาย"
"โถ่ธรรมดาเมื่อคืนนอนน้อย"
"เออ พรุ่งนี้จริงๆนะโว้ยห้ามเบี้ยว"
นานโคตรนานชิบหายขนาดนี้แล้วหมอนกับผ้าห่มมาเลยจะได้นอนหน้าป้ายให้รู้แล้วรู้รอด
เมื่อไหร่รถเมล์จะมาจะรีบกลับไปนอนเนี่ยง่วง!ยืนรอจนตาจะปิดแล้วโว้ยยยยยยยยยยยย
ปึก!
จากที่ง่วงๆนี่ตื่นเลยอื้อหือชนซะเซ เยดแม่ใครชนวะหัวร้อนละนะ! โอ้โห จาคอปพึ่งซื้อใหม่ร่วงลงไปแล้ว..............อย่าเป็นไรนะไม่งั้นแม่ด่านะ
และแล้ว
แม่จ้าว.........เป็นรอยถลอกเลยครับ
ปรี๊ดว่ะปรี๊ด
"เห้ย นายอะ! "
"เป็นไรป่ะเห้ยโทษทีรีบว่ะ"
"เดี๋ยวเคลียก่อน มาทำจาคอปเราเป็นรอยงี้ไม่โอเคนะเว้ย!
"
"เออๆเงียบก่อนดิ้ เห็นป่ะพวกมันมาแล้วเงียบๆ"
"มาแล้วอะไรมาแล้ว
แต่อย่าพึ่งนอกเรื่องมาเคลียก่อนสิวะ!"
"ไม่ทันละมานี่"
"จะพาไปไหนไม่ไปเว้ย
รถเมล์มาแล้วปล่อยสิวะจะกลับบ้าน"
ชิบหายไรเนี่ยอยู่ดีๆก็พาผมวิ่งไปหลบแถวซอยแคบๆอะไรเนี่ย!
ละพึ่งสังเกตหน้าคือมีแต่รอยที่ช้ำๆทั้งงั้น โอ้ยยยยยยยยยยยย
น้ำตาจะไหลแทนที่ผมจะได้กลับบ้านแบบสงบสุขฮืออออแม่จ๋าช่วยแจฮยอนด้วย T___T
"ทำไมตัวสั่นๆเป็นไรป่ะ"
"..."
"อ่าวเงียบเฉย
งั้นเงียบก่อนสักพักนะเดี๋ยวพวกมันก็ไปแล้ว"
ยอมรับเลยว่ากลัวและกลัวมากคือเรื่องจาคอปนี่ไม่สนแล้วในหัวตอนนี้มีแต่จะกลับบ้าน
ใครก็ได้ช่วยผมทีจะร้องไห้แล้ว TTTTTT
"อยู่ไหนแล้ววะ ไอ้จอห์นนี่!ออกมาเลยนะมึง"
"ออกไปกูก็โดนสิวะพูดไรแปลกๆ"
"นายน่ะออกไปถูกแล้วเรื่องมันจะได้จบๆ"
"บ้าป่ะออกไปก็โดนดิ เผลอๆนี่โดนทั้งคู่อีก"
"แล้วจะลากมาด้วยทำไมวะ! "
"เห้ยพวกมึงเสียงไรวะไปดูหน่อยดิ้! "
โอ้โหงานเข้าแล้วววววววววววววววววววววววววววววววว
ฮือออออพระเจ้าโปรดคุ้มครองลูกด้วย TT______TT
"ชู่ว จะเสียงดังทำไมวะเห็นมั้ยพวกมันสงสัยแล้ว"
"ไม่มีครับลูกพี่! "
"แน่นะ"
"หาจนทั่วแล้วครับ"
"เออ อย่าให้กูเจอนะเละแน่มึง"
ไปแล้วครับรอดแล้วครับพวกมันไปแล้วครับแจฮอยนรอดแล้วครับ............
"ฮืออออออออออออออออออออออออ TT"
"เห้ยอย่าร้องไห้ดิปลอบคนไม่เป็นนะเว้ย"
"ฮึก..นายรู้ป่ะหะ..หัวใจฉันแทบหยุดเต้น
ถ้ามันรู้ว่าเราอยู่นั่นคิดว่าเราจะรอดมั้ยคิดดูนะถ้าเราไม่รอดอนาคตที่ฉันใฝ่ฝันฉันก็ไม่ได้ทำแม่ฉันก็ต้องแบกรับภาระคนเดียวอีก
แล้วก็เกิดความรู้สึกผิดแล้วฉันก็ไม่ได้ไปเกิด ฮึก"
"โหยอย่าพูดงี้ดิรู้สึกผิดเต็มๆเลยนะเว้ย แล้วไม่กลับบ้านหรอ"
"กลับยังไงล่ะรถเมล์ไปตั้งนานแล้ว"
"ซะงั้น555555555555ทำแผลให้ก่อนได้มั้ยกลับไปเดี๋ยวที่บ้านว่าให้"
"สภาพงี้แล้วคิดว่าเขาไม่ว่าให้หรอ"
แค่กลับบ้านไปในสภาพที่จาคอปเป็นรอยแค่นี้ก็ไม่รอดแล้วแจฮยอนเอ้ย ;_;
"อ่าวโรงเรียนเดียวกันหรอวะ"
"ก็ใช่ไงนี่ไม่สังเกตนักเรียนหรอคุณประธานนักเรียน"
"มีเรื่องกับโรงเรียนอื่น+ทำประธานนักเรียนกลัว
เจอกันที่ห้องฝ่ายปกครองบรั้ยบรัย"
หึหึหึหึหึหึหึหึหึ ไม่รอดแน่ๆแค้นนี้ต้องชำระ!
"ได้ไงวะเห้ยอย่าดิคะแนนความพฤติแทบไม่มีจะให้ตัดแล้วเว้ย"
"งั้นก็บอกมาดิมีเรื่องไรกับโรงเรียนอื่นอะ"
"บอกไม่ได้ความลับ"
"ตามใจงั้นกลับบ้านก่อนหละ"
"เดี๋ยวๆ"
หึ จะมาขอร้องไม่ให้ไปบอกครูล่ะสิฝันไปเหอะแจฮยอนคนนี้ใจแข็งยิ่งกว่าอะไร(ยกเว้นถ้าได้กินหนมปัง)
"ถ้าจะมาขอร้องนะไม่ต้องหรอกเสียเวลาป่าวๆ"
"ไม่ใช่
คือนายบอกเองไม่ใช่หรอว่ารถเมล์ไปแล้วละนี่รอบเมื่อกี้ก็รอบสุดท้ายแล้วนะแล้วกลับไงอะ"
ใครก็ได้เก็บเศษหน้าช่วยที..........ลืมคิดไปไปเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ละจะกลับบ้านไงวะสังคมถ้าบอกให้แม่มารับก็ค่ำแน่.....
"ไม่รู้อะ... "
"เดี๋ยวไปส่ง แต่ทำแผลให้ก่อนดิ"
"ยุ่งยากอะไรเบอร์นี้วะ"
แล้วกว่าจะได้กลับโชคดีที่แถวนั้นมีร้านขายยาก็เลยซื้อแค่สำลีแอลกอฮอล์แล้วก็พลาสเตอร์
ซื้อแค่นี้เงินเกือบหมด...สุดท้ายมันก็ไปส่งผมถึงบ้านจริงๆแล้วระหว่างทางก็พาแวะกินข้าวเห็นบ่นว่าหิวตอนแรกก็จะไม่กินแล้วนะแต่พอดีเห็นบอกว่าเลี้ยงก็กินสิครับ
"ขอบใจ แล้วนายล่ะชื่อไร"
"ซอ ยองโฮหรือเรียกว่าจอห์นนี่นั่นแหละ"
"ทำไมต้องเรียกจอห์นนี่ด้วยอะ"
"ก็มันเท่กว่าไงเห้อถามมากจังวะ"
"เอ้าผิดอ่อวะ เออไปละโชคดีบาย"
เข้าบ้านมาทำไมบรรยากาศในบ้านเงียบแปลกๆแถมมืดอีก......โห นี่แม่ยังไม่กลับเลยหรอเสียงจีซองก็ไม่ได้ยินทุกๆอย่างภายในบ้านล้วนเงียบไปหมด แล้วจังหวะที่กำลังจะเดินไปเปิดไฟอยู่ดีๆหมาก็หอนคือ....................สัมผัสถึงความไม่ปกติของบรรยากาศ
"จีซอง.. "
เงียบ..........................
"จีซองนอนอยู่หรือป่าวถ้ายังไม่นอนมาเปิดไฟให้พี่ที"
เงียบ........................
เอาว่ะเป็นไงเป็นกัน....
แปะ
"แฮร่!"
"เชี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ผีหลอกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
"แจฮยอน แจฮยอน"
โอ้
ตื่นมาก็มึนเลยครับแต่ระหว่างนั้นจำได้เจอผีเด็กตรงห้องรับแขก..
"ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกก ผีๆๆๆๆๆ"
"ลืมตาดูก่อนมั้ยว่าใคร"
"เห้ยเข้ามาในบ้านได้ไงวะ
แล้วผีเด็กเมื่อกี้มันยังอยู่ป่าวฮืออออออออออออออ"
"พี่แจฮยอนฮะ คือผีที่พี่แจฮยอนเห็นคือจีซองเองฮะ
;_; ฮือออออออออ
พี่แจฮยอนจีซองขอโทษจีซองไม่ได้ตั้งใจจะแกล้งให้พี่แจฮยอนเป็นลมแบบนี้ T_T "
"ห้ะ เป็นลมหรอ.."
"เออดิ กำลังจะกลับละแต่ได้ยินเสียงคนนายร้องผีหลอกพอวิ่งเข้าดูก็เห็นสลบลงพื้นละ"
"แม่จ้าว..
จีซองงดเล่นเกม1สัปดาห์ขอแผ่นกับจอยพี่คืนครบ1สัปดาห์แล้วค่อยมาเอา"
"พี่แจฮยอนอย่าทำงี้ T______T "
ระหว่างที่กำลังทำโทษจีซองอยู่ดีๆก็ได้ยินเสียงรถแม่
โอ้โหแม่มาได้ทันจังหวะจริงๆ....อะไรจะพีคขนาดนี้ถ้าแม่มาเจอจอห์นนี่ในห้องนอน
เพราะปกติไม่มีใครเคยมาบ้านสักคนยกเว้นไอ้ยูตะ
อื้อหือลองคิดสภาพแม่มาเจอนะโดนถามถึงเช้าเหอะ
"แจฮยอน จีซอง อยู่บนห้องรึป่วแม่เข้าไปนะ"
"เดี๋ยวแม่... "
ไม่ทัน........
"..."
"..."
"..."
"จีซองง่วงแล้วฮะฝันดีฮะแม่"
เลวร้ายมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
คนที่ต้องแบกรับความสงสัยจากแม่คือผมคนเดียวววววววววววววววววว
"หวัดดีครับผมชื่อจอห์นนี่ครับ
คือผมเห็นแจฮยอนเป็นลมที่ห้องรับแขกเลยให้น้องจีซองพามาที่ห้อง ถ้าไม่มีอะไรแล้วขออนุญาตกลับนะครับ"
"..."
"ก็ตามนั้นอะแม่.. "
"เพื่อนหรอทำไมแม่ไม่เคยเห็น "
"อือ เพื่อนใหม่อะ ;_; "
"หน้าตาไม่ค่อยเชื่อถือพูดจริงหรือหลอก"
"เอ้าพูดละไม่เชื่อก็ตามใจ"
ถ้าไม่โกหกแม่เรื่องยาวถึงพรุ่งนี้แน่ t__t
โชคดีที่แม่ไม่ถามไรมาก
ระหว่างที่จะนอนก็ไม่รู้ใครทักไลน์มาดึกๆงี้ใครให้ทักมาวะคนจะหลับจะนอนไอ้ยูตะก็ไม่น่าใช่เพราะหลังจากที่มันเตะบอลเสร็จก็อาบน้ำนอนทันที
ถ้าถามว่าการบ้านมันทำมั้ยตอบเลยว่าไม่
Johnny seo
นอนยังนอนแล้วมั้ง 00:13
Read 00:15 ?
Read 00:15 แล้วไปไอดีมาจากไหนอีกแล้ววะ
อิ__อิ 00:16
ขอจีซองไง 00:16
Read 00:17 ยุ่ง
ว่าให้อีกแล้วเสียใจนะ 00:18
Read
00:18 ปัญญาอ่อน
Read 00:19 นอนแล้วง่วง
อย่าลืมฝันถึงนะ 00:20
อือ..อ่านแล้วทำไมต้องยิ้มตามด้วยวะฮือออออออออออออออออออออออ
T_________T แล้วทำไมหน้าต้องแดงด้วยสงสัยไม่สบายแน่ๆ ก่าด้เยนกเสรพยืดิว่ววมำหเ
ลงซะเท555555555555555555555555555555555555
ฝากเม้นหน่อยน้า ;-;
ความคิดเห็น