คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : [OS : EXO] คุณช่างภาพ vs คุณนักแสดง :: KRIS x TAO
คุณช่างภาพ VS คุณนักแสดงคนดัง
แสงแฟรชของกล้องมากมายสาดไปทั่วสนามบินอินชอน โดยที่มีชายหนุ่มตัดผมทรงสูงสีดำสนิทสวมแว่นกันแดด
สีชาที่กำลังถูกล้อมหน้าล้อมหลังไปด้วยช่างภาพ ไม่ว่าจะเป็นนักข่าวเองหรือแม้กระทั่งพวกบ้านแฟนคลับก็ยังเดินตามเก็บ
ภาพของเจ้าตัวในทุกอิริยาบทต่างๆ โดยที่เจ้าตัวไม่ได้มีทีท่าว่าจะหันมาบ่นให้ได้ยินซ้ำยังหันมายิ้มรับและโบกมือทักทาย
พวกแฟนคลับให้ได้พอชื่นใจบ้าง
ก็คงไม่ต่างจากเค้าที่วันนี้ก็มาช่วยน้องสาวตามถ่ายภาพซุปเปอร์สตาร์ของจีนอย่าง อู๋อี้ฟาน ที่มาโปรโมต
ภาพยนต์ที่มีชื่อจะได้เข้าฉายที่เกาหลีและยังมีงานแฟนมีตติ้งให้แฟนคลับได้เสียเงินกันอีกในคราวเดียวกันไปเลย
เจ้าของขายาวในมือมีกล้องโปรตัวกำลังพอดีมือกำลังกึ่งเดินกึ่งวิ่งตามมือของน้องสาวที่พาเค้าวิ่งเพื่อไปดักด้าน
หน้าก่อนที่ศิลปินคนโปรดจะเดินผ่านไป เมื่อได้ที่เค้าก็รีบแทรกตัวผ่านฝูงคนเพื่อที่จะไปอยู่ด้านหน้าจนได้ที่เหมาะๆ กล้อง
ในมือก็ถูกยกขึ้นซูมจนได้จังหวะที่เจ้าตัวพอใจกดถ่ายชนิดไม่มีการลังเล เพราะเทคนิคทางการถ่ายภาพที่เค้าเรียนอยู่ทำให้
ภาพที่ออกมามีคนชมมากมายแม้จะไม่รู้ว่าใครเป็นคนถ่ายแต่บ้านแฟนคลับของน้องเค้าก็ดังพอตัวในเรื่องของการถ่าย
ศิลปินคนโปรดออกมาได้ดูดีเหมือนตัวจริง
" พี่เทา!! เป็นไงมั่ง " เสียงเล็กดังขึ้นไม่ไกลพร้อมกับร่างของเด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักที่กำลังเดินมาหาเค้าในมือของ
เจ้าตัวมีป้ายไฟชื่ออู๋อี้ฟานอยู่ในมือ
" ก็โอเคนะ ไปหาร้านกาแฟนั่งกันเถอะ " ชายหนุ่มร่างสูงคว้าแขนของน้องสาวมาจูงมือก่อนจะพากันออกมานั่ง
ที่ร้านกาแฟภายในสนามบินที่ตอนนี้คนเบาบางลงไปบ้างแล้วเพราะต้นเหตุของความวุ่นวายเมื่อครู่ได้นั่งรถออกไปจาก
สนามบินแล้ว
" หู้ววว พี่เทายังถ่ายรูปเจ๋งเหมือนเดิมเลย " เจ้าของชื่อเงยหน้าจากแก้วกาแฟในมือขึ้นมายิ้มให้
ก็จะไม่ให้ถ่ายรูปดีได้ยังไง นี่ใคร? นี่ ฮวางจื่อเทา เด็กเกรด A ของวิชาถ่ายภาพนะ ถึงแม้ตอนนี้เค้าจะอยู่ในช่วง
ฝึกงานเป็นผู้ช่วยช่างภาพในวงการที่พ่อของเค้าเป็นคนฝากฝังให้ก็ตามแต่ถ้าไม่เก่งจริงป่านนี้คงโดนถีบหัวส่งกลับจีนไป
แล้วล่ะ
คนถูกชมยักคิ้วกลับมาให้ก่อนจะนั่งดื่มกาแฟที่รสชาติก็พอโอเคได้ในระดับนึงระหว่างที่รอน้องสาวเช็คภาพใน
กล้องของเค้าอย่างตั้งใจ
" แล้วจะต้องตามไปที่โรงแรมด้วยไหม ? "
" ไม่ล่ะพี่ เดี๋ยวพรุ่งนี้มีงานแถลงอยู่แล้วค่อยไปที่นั่นเลยทีเดียว ว่าแต่พรุ่งนี้พี่เทาว่างใช่ไหมคะ? "
" ถ้าบอกไม่ว่างล่ะ ? "
" หนูรู้ว่ายังไงพี่ชายหนูก็ว่าง " เบื่อจริงๆ รอยยิ้มน่ารักสดใสของน้องสาวที่ทำให้เค้าไม่อยากจะปฏิเสธนั่น
" จะบอกว่าไม่ว่างเพราะต้องตามลุงคิมเบไปงานแถลงข่าวนี่แหล่ะ "
" อย่าลืมถ่ายรูปมาให้ด้วยนะคะ "
" ใช้กันเลยนะ " ไม่ว่าเปล่ายังยื่นมือไปเคาะหัวน้องสาวเบาๆ
หลายครั้งที่เค้าติดตามลุงคิมเบเพื่อนสนิทของพ่อที่เป็นช่างภาพอันดับต้นๆ ของประเทศไปตามงานต่างๆ ซึ่งมีทั้ง
ไป " ทำงาน " และไป " ร่วมงาน " เหมือนอย่างงานนี้คือทางนั้นเค้าเชิญมาให้ไปร่วมงานด้วย เรียกง่ายๆ คือแค่ไปนั่งดู
ความวุ่นวายมันคงจะง่ายมากกว่า
" แล้วจะกลับจีนเมื่อไหร่ล่ะเรา ? "
" หนูจองเที่ยวบินกลับพร้อมอี้ฟานน่ะค่ะ " คนเป็นพี่ชายพยักหน้ากลับมาให้ ลำพังเค้ามาฝึกงานไกลที่เกาหลีพ่อ
กับแม่ก็เป็นห่วงมากแล้ว นี่น้องสาวยังจะตามศิลปินคนโปรดของตัวเองมาไกลถึงที่นี่อีก ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเมื่อเช้า
วันก่อนก่อนที่น้องสาวจะมาถึงที่นี่ถึงได้โทรมากำชับให้เค้าดูแลน้องดีๆ
" ถ้าอย่างนั้นก็ไปหาอะไรกินกันจะได้กลับห้องไปพักผ่อน พรุ่งนี้พี่ต้องไปทำงานแต่เช้า "
รถยนต์คันหรูสีขาวสะอาดจอดเทียบกับที่จอดรถภายในโรงแรมที่จัดว่าไม่ได้หรูมากแต่ด้วยระบบรักษาความ
ปลอด การทำความสะอาดหรืออะไรอีกมากมายทำให้เค้าเลือกที่จะมาซื้อห้องชุดที่นี่เอาไว้ นอกจากจะเอาไว้อยู่ตอนที่มา
ฝึกงานแล้วยังเอาไว้เวลาเค้าเบื่อๆ บ้านจะได้มีที่ซุกหัวนอนในตอนที่มาที่นี่อีก
เทาหยิบกระเป๋ากล้องขึ้นสะพายไว้ข้างตัวพร้อมกับหยิบ Max เครื่องสีดำที่มักจะติดตัวเค้าไปมาไหนตลอดเดิน
ตามน้องสาวที่ออกเดินนำไปก่อนแล้วเพื่อขึ้นมายังห้องพักของตัวเอง
ไม่รู้ว่านี่เป็นเรื่องบังเอิญหรือตั้งใจแต่ที่รู้ๆ คือโรงแรมที่อู๋อี้ฟานพักอยู่ไม่ไกลจากที่พักของเค้ามากนัก แต่เจ้าตัวก็
ไม่ได้คิดว่าจะเดินไปดูหรือจะไปอะไร ในเมื่อตอนนี้มันเป็นช่วงเวลาของการพักผ่อนของอีกฝ่ายแล้วจะต้องไปทำให้อีกคน
อารมณ์เสียทำไม
" เดี๋ยวพี่จะออกไปซุปเปอร์มาเก็ตใกล้ๆ นี่ จื่อหลางจะเอาอะไรรึเปลา ? "
" เอาขนมปังกับนม พี่เทาซื้อมาให้ด้วยนะ ขอบคุณค่ะ! " เสียงใสตอบกลับมาพร้อมกับหยิบโน้ตบุคของตัวเองออก
มาหยิบกล้องของเค้าไปต่อทันที
" ถ้างั้นก็เฝ้าห้องด้วยล่ะ ใครมาเคาะก็ห้ามเปิดนะ "
" รับทราบค่ะ รีบกลับมานะ! " เจ้าของห้องพยักหน้ากลับไปแทนคำตอบรับ หยิบโทรศัพท์กับกระเป๋าสตางค์ของ
ตัวเองออกมาแล้วถึงได้เดินออกมา
ขายาวก้าวไปตามทางเดินที่ท้องฟ้ากำลังสลัวๆ จนเจ้าตัวต้องหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเข้าโปรแกรมกล้องเก็บภาพ
บรรยากาศสวยๆ อัพลงโปรแกรมสุดฮิตอย่าง instagram ส่วนตัวที่ยอดฟอลโลว์เวอร์ของเค้ามีเพิ่มขึ้นทุกวันหลายหมื่นคน
เสียงฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดีดังคลอไปเบาๆ จนเจ้าตัวเดินมาจนถึงจุดหมายที่ต้องการเดินเลือกของอยู่ไม่นานก็
เดินไปจ่ายเงินแต่ในขณะที่กำลังก้าวออกมาจากซุปเปอร์มาร์เก็ตก็ดันไปชนกับผู้ชายตัวสูงคนหนึ่งที่ใส่หมวกปิดลงมา
เกือบครึ่งหน้า ไหนจะแมสปิดปากอีกก็เข้าใจนะว่าตอนนี้มันหนาวแต่แบบนั้นมันไม่ร้อนไปเหรอ ?
" เอ่อ ขอโทษครับ " เสียงทุ้มดังออกมาเบาๆ ก่อนจะก้มลงช่วยอีกคนเก็บของมายื่นให้ นัตย์ตาคมจากคนตัวสูง
มองอีกคนนิ่งจนเป็นเค้าเองที่ต้องหลบตาไปก่อน
" ขอบคุณมากครับ เดินระวังด้วยล่ะ " เทาพูดเสียงเบาในประโยคท้ายแล้วเดินออกมาจากที่นั่นทันทีจนไม่ทัน
สังเกตว่าตัวเองได้ทำโทรศัพท์เครื่องสวยหลุดมือไปตอนไหน
เจ้าของร่างสูงหันมองคนที่ชนเข้ากับเค้าเมื่อครู่ก่อนจะระบายยิ้มออกมาภายใต้แมสปิดปากแต่พอขาจะก้าวออก
เดินต่อก็ดันไปเหยียบเข้ากับโทรศัพท์ของใครบางคนที่ตกอยู่ จากที่ตอนแรกสงสัยว่าเป็นของใครเพราะคงไม่ใช่ของเค้า
แน่นอนถึงจะเป็นรุ่นเดียวกันแต่ก็คนละสี หน้าจอภาพสว่างขึ้นเมื่ออีกคนวางนิ้วแตะให้พอมีภาพขึ้น และภาพที่ปรากฏขึ้น
ก็ทำเอาคนหวังดีเก็บโทรศัพท์ได้ยิ้มออกมาอีกครั้ง
" หวังว่าจะได้เจอกันอีกนะ " เสียงทุ้มพูดกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะเก็บโทรศัพท์เครื่องนั้นลงกระเป๋ากางเกงพอดีกับ
ที่มีชายหนุ่มหน้าสวยอีกคนมายืนสะกิดไหล่อยู่ข้างๆ
" ได้รึยัง เดี๋ยวแฟนคลับแกก็แห่กันมาที่นี่หรอกอี้ฟาน " เจ้าของชื่อยกมือขึ้นเขกหัวเพื่อนที่ทำหน้าที่เป็นผู้จัดการ
ด้วยเบาๆ
" ไปรอหน้าร้านเดี๋ยวออกไป " เจ้าตัวเบ้ปากกลับมาให้ก่อนจะเดินออกไปรอที่ด้านหน้าและเค้าเดินไปหยิบของที่
ตั้งใจจะมาซื้อก่อนจะเดินไปจ่ายเงินและเดินออกมา พวกเค้าทั้งสองคนใช้เวลาเดินทางไม่ถึง 5 นาทีในการมาให้ถึงโรงแรม
โดยที่ไม่มีแฟนคลับจับได้ซะก่อน
ภายในห้องพักโรงแรมที่ทางเจ้าหน้าที่ติดต่อเอาไว้ให้พักขึ้นชื่อเรื่องระบบรักษาความปลอดภัยรับรองได้เลยว่า
ไม่มีแฟนคลับหลุดขึ้นมาถึงห้องพักให้ได้กวนใจแน่นอน
เจ้าของห้องถอดหมวกกับแมสปิดปากออกเผยให้เห็นใบหน้าคมที่ใครๆ ต่างก็หลงใหลจนแทบจะละลายกันนั้น
กำลังจ้องมองโทรศัพท์สีขาวที่วางอยู่บนโต๊ะกลางห้อง ไม่ได้อยากจะมองให้มันงอกออกมาหรอกก็แค่มองและกดดันให้
เจ้าของเครื่องนั่นโทรมาตังหากล่ะ และไม่นานโทรศัพท์เครื่องนั้นก็แผดเสียงสั่นออกมา เจ้าตัวยิ้มรับก่อนจะกดรับสายคน
ปลายทาง
" สวัสดีครับ "
" เอ่อ.. ขอโทษนะครับ พอดีผมทำโทรศัพท์หล่นคงจะเป็นคุณที่เก็บได้ใช่ไหมครับ? "
" อ่าา ก็.. คงจะประมาณนั้นครับ "
" ผมนึกว่าจะหาไม่เจอแล้วซะอีก ขอบคุณมากนะครับที่เก็บไว้ให้ถ้ายังไงตอนนี้สะดวกรึเปล่าครับ พอดีผมอยาก
ได้โทรศัพท์คืนน่ะครับ "
" ถ้าเป็นตอนนี้คงจะไม่สะดวกเท่าไหร่น่ะครับ "
" ถ้างั้นเป็นพรุ่งนี้ได้ไหมครับ ? " อี้ฟานเงียบเสียงไป ก่อนจะเงยหน้ากลอกตามองท้องฟ้าผ่านกระจกบานกว้าง
ออกไปด้านนอกในสมองกำลังประมวลงานของพรุ่งนี้ทั้งหมดตั้งแต่เช้าที่เค้าต้องออกจากห้องพักมีไปสัมภาษณ์ที่นิตยสาร
ตอนบ่ายมีงานแถลงข่าวและตอนเย็นมีงานแฟนมีตติ้งอีก
เฮ้ออออออออออ... แค่คิดถึงตารางงานก็ถามหาอ๊อกซิเจนกันแล้วล่ะ
" ฮัลโหล ฮัลโหลล.. ยังอยู่ไหมครับคุณ!? "
" ครับ ขอโทษทีถ้ายังไงเป็นพรุ่งนี้ตอนประมาณสามทุ่มได้ไหมครับ "
" สามทุ่มเลยเหรอครับ "
" ใช่ครับ พอดีผมติดงานจะว่างอีกทีก็หลังสามทุ่มไปแล้วน่ะครับ ถ้าไม่สะดวกจะให้ผมจัดส่งให้ทางอื่นก็ได้นะ
ครับ "
" เอ่อ.. ไม่ ไม่เป็นไรครับ สามทุ่มก็สามทุ่มและจะให้ผมไปรอที่ไหนครับคุณ? "
" ให้คุณเลือกมาดีกว่าครับ "
" ถ้างั้นเป็นร้าน Coffee Brown แถวฮงแดนะครับ มาถูกใช่ไหม ? " อันที่จริงไม่ต้องไปถึงร้านนั้นก็ได้แต่เค้าจะถือ
โอกาสเลี้ยงขอบคุณคนที่เก็บโทรศัพท์ให้เค้าไปด้วยในตัวเลยแล้วกัน
" ครับ แล้วเจอกันนะครับ "
" เดี๋ยวๆ ครับ ชื่อคุณชื่ออะไรครับผมจะได้เรียกถูก "
" คริสครับ แล้วคุณ ? "
" อ่า ผมฮวางจื่อเทาครับ แล้วเจอกันพรุ่งนี้นะครับ ขอบคุณอีกครั้งมากเลยครับ " คนปลายสายวางไปแล้วแต่คน
ที่ยังยืนมองบรรยากาศบนท้องฟ้ายังคงยิ้มรับกับโทรศัพท์เครื่องนั้นไม่ยอมหุบนี่สิ
.
.
.
หลังจากที่เมื่อวานเค้าดันซุ่มซ่ามทำโทรศัพท์หล่นที่ไหนก็จำไมได้ทำให้วันนี้เค้าค่อนข้างที่จะลำบากนิดหน่อย
เพราะไม่มีโทรศัพท์ให้ติดต่องานแล้วจึงจำเป็นต้องอาศัยโทรศัพท์ของจื่อหลางแทนไปก่อนชั่วคราว
" เดี๋ยวรอพี่อยู่แถวนี้ก่อนนะเสร็จงานแล้วจะออกมารับ " น้องสาวพยักหน้ารับแล้วนั่งรอในร้านคอฟฟี่ช็อปเล็กๆ ที่
อยู่ตรงข้ามกับตึกที่เค้าต้องทำงาน รออยู่ไม่เกินเที่ยงพี่ชายก็เดินออกมาพร้อมกับคุณลุงคิมเบที่เดินมาข้างกัน
" วันนี้คุณลุงหล่อจังเลยนะคะ " คนถูกชมยิ้มจนแก้มแทบปริก่อนจะนั่งคุยกันสักพักถึงได้แยกกันไปโดยที่จะต้อง
ไปให้ถึงก่อนงานแถลงจะเริ่ม 1 ชั่วโมง
เทาแวะไปส่งน้องสาวแถวงานแถลงข่าวก่อนจะแยกตัวออกไปแต่งตัวและกลับเข้ามาอีกครั้งพร้อมกับลุงคิมเบ
ที่มาในชุดสูทสีดำเหมือนกัน ภายในงานแถลงข่าวเต็มไปด้วยสื่อมวลชนมากมายหลายสำนักพิมพ์ เทาสะพายกล้องติด
ตัวไว้ตลอดเวลาจนลุงคิมเบเลิกที่จะบ่นเค้าไปนานแล้วว่าเวลาไปงานไม่อยากให้สะพายกล้องไปด้วยแต่เค้าก็มักจะแย้ง
กลับมาเสมอว่าที่พกมาด้วยก็แค่อยากถ่ายรูปในงานต่างๆ ด้วยมือตัวเองมากกว่าที่จะมองรูปจากกล้องคนอื่น
" เดี๋ยวเชิญคุณคิมเบกับคุณจื่อเทานั่งรอตรงนี้นะคะ แขกท่านอื่นๆ กำลังทยอยกันมาแล้วค่ะ " เสียงผู้ประสานงาน
สาวสวยเดินมานำทางให้ทั้งสองคนไปนั่งภายในสถานที่ที่จัดไว้ให้เหมือนกับแขกร่วมงานคนอื่นๆ ที่กำลังทยอยกันมานั่งที่
ของตัวเอง
งานแถลงข่าวโปรโมตหนังผ่านไปด้วยดี นักแสดงนำทั้ง 4 คนต่างก็พูดคุยกันด้วยความเป็นกันเองและร่วมถ่าย
ภาพอีกมากมายและกล้องของเค้าก็ยังทำหน้าที่ของมันได้ดี ถึงแม้ไม่ต้องลุกไปเบียดกับคนอื่นเพื่อให้ได้มุมใกล้แต่มอง
จากตรงนี้ก็ได้มุมสวยเหมือนกัน
เทาที่กำลังเช็คภาพในกล้องของตัวเองอยู่ดีๆ ก็ขมวดคิ้วขึ้นมาและกดซูมภาพเข้ามาใกล้ แก้มใสระบายรอยริ้ว
แดงๆ ขึ้นโดยไม่ตั้งใจ ตอนที่ถ่ายรูปอยู่เค้าก็แค่คิดไปเองว่าอีกคนน่ะมองเค้าอยู่แต่พอมานั่งดูภาพแล้วถึงได้ชัดเจนว่าเค้า
ไม่ได้คิดไปเอง อู๋อี้ฟานน่ะมองกล้องเค้าจริงๆ!
" ปกติไม่เห็นจะมอง " เสียงบ่นพึมพำดังขึ้นเบาๆ ก่อนที่เจ้าตัวจะเลื่อนสายตาไปสบตาเข้ากับนัยต์ตาคมที่มอง
ผ่านเลนส์ลงไปยังภาพนิ่งในกล้องนั่น
" เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน " ปากบางเม้มเข้าหากันเหมือนใช้ความคิดแต่ก็ต้องพับความคิดนั้นเก็บไปเพราะ
ลุงคิมเบเดินมาสะกิดให้เดินออกมาได้แล้ว เทาเดินไปหาน้องสาวที่กำลังยืนคุยอยู่กับกลุ่มเพื่อนที่คาดว่าน่าจะรู้จักกัน
เพราะหลงใหลในศิลปินคนเดียวกันนี่
" พี่เทา เดี๋ยวไปงานแถลงข่าวกันต่อนะ "
" พี่เข้าไปได้เหรอไง ไม่มีบัตรนะ " จื่อหลางส่ายหน้าไปมาแล้วยิ้มให้ก่อนจะเดินมากอดแขนพี่ชายตัวเองแน่น
" เป็นช่างภาพของบ้านแฟนไซต์จีนอันดับ 1 เชียวนะ เรื่องแค่นี้น้องสาวพาพี่ชายเข้าได้สบายอยู่แล้วล่ะค่ะ "
" กะว่าจะหนีไปนอนซักหน่อย อดเลย " เสียงบ่นดังไม่เบาทำเอาน้องสาวต้องเบะปากใส่แต่ก็ไม่ยอมปล่อยให้พี่
ชายกลับไปก่อนแน่นอน
งานแฟนมีตติ้งเริ่มขึ้นอย่างตรงเวลาภายในฮอลล์ที่ทางโรงแรมจัดเตรียมไว้ให้ จุไปด้วยแฟนคลับราวๆ 4,000 คน
ที่ต่างก็แย่งกันซื้อบัตรเข้ามาจนได้ บรรยากาศภายในอัดแน่นไปด้วยเหล่าแฟนคลับสาวๆ ที่กำลังทยอยกันไปนั่งที่นั่งของ
ตัวเองมีสต๊าฟคอยเดินตรวจตราความสงบอยู่เป็นระยะๆ และตอนนี้เค้าก็โดนดึงไปอยู่รวมกับพวกช่างภาพนักข่าวที่ยืน
กระจายกันอยู่เพื่อเก็บบรรยากาศต่างๆ ซึ่งตัวเค้าเองก็ไม่พลาดที่จะเก็บเหมือนกัน
เมื่อทุกอย่างพร้อมทั้งแฟนและเจ้าของแฟนมีตติ้งก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการเริ่มตั้งแต่อู๋อี้ฟานเปิดตัวด้วยเพลง
เดี่ยวของตัวเองสองเพลงจากนั้นก็ถึงคิวสัมภาษณ์ที่เรียกเสียงหัวเราะให้กับสาวๆ ได้ฟินตายกันไปกับความมีเสน่ห์เหลือ
ร้ายของเจ้าตัว
จนมาถึงช่วงเล่นเกมส์ตอบคำถามที่ทางสต๊าฟเดินถือกล่องที่เค้าเห็นมันวางอยู่หน้างานโดยที่ระบุไว้ว่า
" 1 คำถามกับอู๋อี้ฟาน " มาวางตรงกลางโต๊ะบนเวที เจ้าของร่างสูงควานมือวนไปมาในกล่องก่อนจะหยิบขึ้นมายื่นให้
กับพิธีกร
" เป็นคำถามที่ฟินมากจริงๆ ค่ะ .. ถ้าให้เลือกออกเดตที่ประเทศเกาหลีใต้คุณจะเลือกไปที่ไหน? " เสียงกรี๊ดดังลั่น
ไปทั่วทั้งฮอลล์ เจ้าตัวยกมือขึ้นปิดหน้าเขินไปข้างก่อนจะฉีกยิ้มออกมากว้างแล้วกวาดตามองไปรอบๆ ฮอลล์จนไปสะดุด
เด็กผู้ชายหน้าสวยเจ้าของโทรศัพท์ที่กำลังรัวชัตเตอร์ใส่เค้า
นี่อี้ฟานไม่ได้จะอ่อยอะไรหรอกนะครับ ก็แค่อมยิ้มให้แล้วมองกล้องของเด็กคนนั้นก็เท่านั้นเอง
" ไปที่ไหนก็ได้ที่มีพวกคุณน่ะครับ เพราะไม่ว่าจะที่ไหนก็คงจะน่าประทับใจและเต็มไปด้วยความรักของพวกคุณ
แน่นอน " นี่อี้ฟานก็ไมได้จะอ่อยแฟนคลับเหมือนกัน
เสียงกรี๊ดดังกลบเสียงพิธีกรที่ออกปากแซวอีกครั้งว่านอกจากแฟนคลับจะพาฟินแล้ว ตัวอี้ฟานเองก็ใช่จะน้อย
หน้าแฟนคลับเลยนะ
" มาอีกหนึ่งคำถามกันดีกว่าค่ะ เชิญหยิบเลย "
เจ้าตัวหยิบและยื่นกลับไปให้ก่อนจะยกมือแกล้งโบกๆ ให้กับแฟนคลับที่อยู่ด้านหน้าที่ชูพัดรูปหน้าของเค้าโบกมา
ให้แล้วถึงได้เลื่อนสายตาไปสบเข้ากับคนที่ยืนถือกล้องเอาไว้ นัยต์ตาคมสบเข้ากับดวงตาเรียวผ่านเลนส์กล้องจนลืม
หายใจ เหมือนทุกอย่างหยุดนิ่งเมื่อสองสายตาประสานกันมุมปากสวยยกขึ้นเบาพร้อมกับคิ้วที่ยกขึ้นเหมือนเป็นการขี้เล่น
ของเจ้าตัวที่ส่งมาให้ถึงแม้นิ้วมือจะกดตามเก็บทุกช็อตแต่เค้าก็ไมได้คิดไปเองอีกเหมือนกันสินะว่าโดนอีกคนเล่นงานด้วย
สายตาน่ะ
แล้วก็ถึงช่วงเวลาเล่นเกมส์กับแฟนคลับที่มีผู้โชคดีขึ้นไปเล่นเกมส์ด้วยกันทั้งหมด 10 คน มีทั้งถ่ายภาพและกอด
เรียกว่าฟินกันตัวแตกไปเลยทีเดียวและก่อนจะจบงานจะเป็นการให้ Hi5 ทั้งฮอลล์ ของมากมายที่แฟนคลับเอามาให้ถูก
ลำเลียงส่งให้กับสต๊าฟด้านหลังจนหมดและสุดท้ายเป็นการถ่ายภาพรวมกับแผ่นป้ายโปรเจคซัพพอร์ตเจ้าตัวที่โดนแฟน
คลับเซอร์ไพรต์ให้ตั้งแต่วีดิโอไปจนถึงแผ่นป้ายที่ชูขึ้นตั้งแต่เพลงยังไม่จบทำเอาเจ้าตัวยิ้มไม่หุบกันเลย
" เดี๋ยวพี่ไปส่งจื่อหลางที่ห้องก่อนนะ แล้วเดี๋ยวพี่จะไปทำธุระต่อ "
" จะไปไหนเหรอคะ ? "
" ต้องไปเอาของน่ะครับ อยู่ห้องก็ล็อคดีๆ พี่มีกุญแจใครมาเคาะก็ห้ามเปิดนะ " น้องสาวพยักหน้ากลับมาให้แล้ว
นั่งดูรูปในกล้องพี่ชาย ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับภาพที่ปรากฏออกมาบางทีก็หยิบโทรศัพท์ที่ถ่ายคลิปไว้ออกมาโชว์ให้เค้าดู
" เหมือนพี่เค้ามองพี่เทาเลยเนอะ " จื่อหลางชี้ภาพในกล้องให้คนที่กำลังขับรถดูซึ่งมันก็คือภาพเดียวกันกับที่เค้า
กำลังสงสัยเหมือนกันว่ามองเค้าใช่ไหม ?
" ต้องใช่แน่ๆ เลย "
" ตลกน่าจื่อหลาง เค้าอาจจะมองคนอื่นก็ได้แต่สายตาดันมาเจอกับกล้องพี่พอดีไง "
" ก็น่าจะใช่เนอะ แต่ถ้ามองก็ดีสิพี่ชายของจื่อหลางน่ารักจะตายไป "
" เงียบๆ ไปเลย นี่อยากให้พี่ได้กับผู้ชายนักรึไงห๊ะ "
" ก็ดีกว่าได้กับพวกผู้หญิงนิสัยไม่ดีอ่ะ ถ้าเป็นพี่อี้ฟานนะ จื่อหลางให้ผ่านเลยย!! " เจ้าตัวแสบในสายตาของ
จื่อเทายิ้มน้อยยิ้มใหญ่ออกมาแล้วก็ยังไม่วายนั่งแซวเค้าเพราะรูปที่โดนจ้องนั่นอีก!
" พี่ส่งแค่นี้นะ อย่าลืมทำตามที่พี่บอก "
" รับทราบค่ะ " เจ้าตัวยุ่งเดินหายเข้าไปในตัวที่พักแล้วเค้าถึงได้กระชากตัวรถขับตรงไปยังร้านที่นัดกับคนใจดีที่
เก็บโทรศัพท์เค้าไว้ได้
เค้าไปถึงร้านก่อนเวลานัดหมายแล้วถึงได้เดินไปนั่งที่โต๊ะชุดในสุดด้านบนของร้านที่พอจะมีแสงไฟสาดเข้ามาไม่
ให้มืดมาดจนเกินไป เค้าไม่รู้ว่าอีกฝ่ายชอบอะไรเลยเลือกที่จะสั่งอะไรที่เหมือนกับเค้าไปแทน นาฬิกาข้อมือพลิกไปมาเมื่อ
ถึงเวลานัดหมายแต่ยังไม่เห็นใครเดินขึ้นมาจะมีก็แต่พนักงานของร้านเท่านั้นที่เดินขึ้นเดินลงเสริฟเครื่องดื่ม
เกือบครึ่งชั่วโมงที่เค้ามานั่งรอจนเห็นรถมาจอดที่ด้านล่างมีผู้ชายรูปร่างสูงโปร่งใส่หมวกปิดสีดำสวมแมสปิดปาก
ลงมาจากรถหันมองซ้ายมองขวาก่อนจะเดินเข้ามาในร้าน พอละสายตาได้ไม่นานชายตัวสูงก็เดินขึ้นมาที่ด้านบนของร้าน
หันมองซ้ายมองขวาก่อนจะมาหยุดยืนมองเงียบๆ
" คุณ... คริส ? " เจ้าตัวพยักหน้าให้แล้วนั่งลงด้านฝั่งตรงข้ามก่อนจะหยิบโทรศัพท์เครื่องสวยของอีกคนมาวางบน
โต๊ะและเลื่อนไปให้ตรงหน้า
" ขอบคุณมากเลยครับ " เททาหยิบโทรศัพท์ของตัวเองไปสำรวจว่ามีรอยเสียหายตรงไหนรึเปล่าแล้วก็ยิ้มออกมา
เมื่อลูกรักของตัวเองยังไม่มีรอยบุบสลายตรงไหน
" ขอโทษนะครับที่มาช้าพอดีผมเพิ่งเลิกงานน่ะ " เสียงทุ้มดังขึ้นพร้อมกับที่เจ้าตัวดึงแมสปิดปากออกทำเอาคนที่
นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามถึงกับช็อคค้างไปทันที
" ค .. คุณ อู๋อี้ฟา!.. " ยังไม่ทันจะได้พูดจบมือหนาก็ยื่นปิดปากคนตรงหน้าทันที ใบหน้าคมอยู่ห่างแค่คืบจนคนตัว
เล็กที่อยากจะกลายร่างหายไปกับโต๊ะต้องมองตาปริบๆ กลับไปให้
" ถ้าไม่เสียงดังจะปล่อย โอเคไหม ? " เจ้าตัวพยักหน้ากลับมาให้ เจ้าของมือหนาปล่อยมือออกจากปากนิ่มแล้ว
ทิ้งตัวลงนั่งที่เดิม
" ผมไม่คิดว่าเป็นคุณ "
" พรหมลิขิตล่ะมั้ง "
" จะจีบผมเหรอไง " เสียงหวานถามขึ้นพร้อมกับนัยต์ตาสวยที่มองมาเหมือนจะหยอกเค้าเล่น ไอ้อาการตื่นๆ เมื่อ
กี๊มันหายไปไหนหมดแล้วน่ะ?
" ถ้าใช่จะว่ายังไง "
" ผมไม่ใช่แฟนคลับคุณไม่ต้องมาหยอด ไม่หลงกลหรอก "
" ไม่ใช่แฟนคลับแต่เห็นแทบทุกงานเลย "
" ไปถ่ายให้น้องน่ะครับ " เจ้าตัวพยักหน้ากลับมาให้ก่อนที่มือถือจะดังเตือนเหมือนเสียงนาฬิกาบอกหมดเวลา
" ต้องไปแล้ว " เสียงทุ้มเอ่ยบอก เทาเงยหน้าขึ้นมองแล้วพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะก้มหน้าลงเมื่อเห็นอีกคนทำท่าจะ
ลุกขึ้นและก็ต้องหันมองอีกครั้งเพราะคนที่ลุกขึ้นเมื่อกี๊เดินมานั่งลงข้างเค้าชนิดที่ว่าไม่ให้อากาศได้ลอดผ่านได้เลย
" มาถ่ายภาพกัน " อี้ฟานหยิบโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมาเข้าโหมดถ่ายภาพ มือหนารั้งไหล่คนตัวเล็กเข้ามาใกล้หัน
มองอีกคนที่ขยับมาใกล้ให้พอสบตากันแล้วกดถ่ายภาพและอีกหนึ่งภาพเป็นภาพที่คนตัวเล็กฉีกยิ้มกว้างมองกล้องเหมือน
กับที่เค้ามองกล้องตามปรกติ
" ขอไลน์ได้ไหมครับ " อี้ฟานยื่นโทรศัพท์ของตัวเองส่งให้อีกคนกรอก ID ลงไปเป็นการกดแอดกันเรียบร้อยก่อนจะ
หันมายิ้มให้ก้มลงหอมแก้มใสนั่นเบาๆ
" จะไลน์ไปจีบบ่อยๆ นะครับ คุณช่างภาพ "
และคืนนั้นหลังจากที่เค้ากลับถึงห้องภาพที่เค้าถ่ายคู่กันในเครื่องของอี้ฟานก็ถูกส่งผ่านมาทางโปรแกรมไลน์ถึง
จะเป็นข้อความสั้นๆ ที่ส่งมาด้วยว่า " ฝันดีนะ " แค่นั้นก็ทำเอาเค้ายิ้มจนแก้มจะแตกไปแล้ว
และวันนี้เค้าก็ต้องถ่อมาถึงสนามบินแต่เช้าเพราะคนตัวสูงเมื่อวานจะต้องบินกลับจีนวันนี้โดยเครื่องจะออกตอน
10 โมง นอกจากเค้าจะต้องมาตามถ่ายรูปให้น้องแล้วอีกหน้าที่หนึ่งก็คือต้องส่งจื่อหลางขึ้นเครื่องบินด้วยความปลอดภัย
ด้วย
" ถ้าไปถึงแล้วส่งข้อความมาบอกพี่ด้วยนะ เดี๋ยวพี่ถ่ายเซตวันนี้ให้เสร็จจะอัดไฟล์แล้วส่งไปให้ " น้องสาวพยักหน้า
เบาๆ ก่อนจะเดินหายเข้าไปด้านในก่อนที่อี้ฟานจะมาถึง
เทาเดินไปหาทำเลเหมาะๆ เพื่อรอให้อีกคนปรากฏตัวรอบตัวมีแฟนคลับมากมายมาปักหลักจับจองพื้นที่กันเอา
ไว้อย่างหนาแน่นแต่ก็ไม่ได้ทำให้เค้าต้องปวดหัวเท่าไหร่เพราะเดี๋ยวพอเจ้าตัวมาถึงมันก็มีที่ให้เค้าเองน่ะแหล่ะ
แก้วสตาร์บัคในมือถูกวางทิ้งไว้พร้อมกับขายาวๆ ที่เดินตามกลุ่มเด็กด้านหน้าไปเพราะเสียงโวยวายด้านหน้าเริ่ม
ดังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ เทายืนห่างจากรัศมีอีกคนพอสมควรคือกะไว้แล้วว่ายังไงก็ปลอดภัยถึงได้ยกกล้องขึ้นจับภาพอีกคน
เอาไว้
วันนี้อู๋อี้ฟานมาในชุดเสื้อสูทสีเหลืองกางเกงสีเทาเรียกว่าเห็นสีสันสดใสตั้งแต่ทางเข้าประตูเลยล่ะ และดูเหมือน
วันนี้เจ้าตัวจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษเพราะต่อให้มีแฟนคลับรุมแค่ไหนเจ้าตัวก็ยังหันมายิ้มให้ได้อย่างไม่มีขัดขืน จนจังหวะที่
กำลังจะเดินผ่านเค้าไปอยู่ดีๆ เจ้าตัวก็หยุดเดินแล้วหันมามองเค้าแถมยังยิ้มส่งกลับมาให้ถึงจะเป็นเวลาไม่ถึง 30 วิแต่รูป
ที่ได้ก็ได้เกือบ 10 รูปทำเอาคนที่เป็นตากล้องหน้าแดงขึ้นมาทันที
ก็ใครใช้ให้เล่นอะไรแบบนี้เล่า! มายืนตรงหน้าแล้วยิ้มให้ไม่เขินก็ให้มันรู้ไป
เทามองตามอีกคนที่เดินเข้าไปเพื่อรอเช็คอินรอบข้างเป็นพวกสต๊าฟและผู้จัดการที่ถ้าเค้าจำชื่อไม่ผิดน่าจะชื่อ
ลู่หานยืนคุยกันอยู่ และเจ้าตัวก็หันมามองเค้าทำท่าอะไรสักอย่างชี้มาที่เค้าก่อนที่จะร้องอ๋อออกมาเมื่อรู้ว่าอีกคนบอกให้
หยิบกล้องขึ้นมา
อี้ฟานมองคนตัวเล็กที่ยืนปะปนอยู่ในกลุ่มแฟนคลับด้านหน้าแล้วอมยิ้มขำกับท่าทางเขินอายของอีกคนที่เมื่อกี๊
เค้าเพิ่งจะแกล้งโดยการหยุดยืนแล้วมองด้วยระยะประชิดขนาดนั้น ก็พอจะรู้แหล่ะว่าอีกคนจะต้องเขินแต่มันก็น่าสนุกดี
ที่เห็นใบหน้าสวยนั้นมีรอยริ้วแดงๆ ขึ้นมาให้เห็น
ยิ่งเห็นก็ยิ่งน่าฟัด..
" เล่นอะไรอ่ะ " ลู่หานสะกิดถาม อี้ฟานหันมองก่อนจะส่ายหน้าไปมาแล้วหันไปมองคนตัวเล็กที่ยกกล้องขึ้นมา
พอดี
ใบหน้าคมเหล่มองที่กล้องแล้วเผยรอยยิ้มขึ้นมาไม่ถึงวิด้วยซ้ำก็รีบหุบลง ท่าทางเท่ห์ๆ สุดคูลที่เจ้าตัวแสดงออก
ทำเอาหลงเสน่ห์ได้ไม่ยาก ไม่แปลกเลยที่จะมีแฟนคลับสาวๆ เพิ่มขึ้นมากและรวดเร็วขนาดนี้ กล้องโปรในมือถ่ายเก็บงาน
รอบๆ อีกครั้งจนนักแสดงหนุ่มเดินหายเข้าไปด้านในแล้วเค้าถึงได้เดินออกมาหาที่นั่งพักกินกาแฟอีกครั้ง
เสียงไลน์ดังขึ้นทำให้เค้าต้องละสายตาออกจากหน้าจอพรีวิวในกล้องมาสนใจโทรศัพท์แทน ถึงได้เห็นชื่อของคน
ปลายทางที่ดูเหมือนจะยังไม่ได้ขึ้นเครื่องกลับไปไลน์มา
" แอบถ่าย " ข้อความสั้นๆ ของอี้ฟานที่ส่งมาพร้อมกับแนบรูปส่งมาให้ด้วย กดโหลดไม่นานภาพเต็มก็ปรากฏขึ้น
บนหน้าจอทำเอาคนถูกแอบถ่ายต้องยิ้มออกมาจนปวดแก้มอีกครั้ง
" จงใจถ่ายก็บอกมา "
" ก็น่ารักทำไม เห็นไหมต้องหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายเลย " ข้อความชวนเลี่ยนแต่ทำเอาคนเขินเขินจนตัวแดงนี่อีก
คนไม่มีทางจะได้รู้เลยนะว่ามันทำอะไรกับคนปลายทางบ้าง
" เพิ่งรู้ว่าเป็นดารานิสัยเสียชอบแอบถ่ายคนอื่น "
" ไม่ได้ถ่ายคนอื่น ถ่ายว่าที่แม่ของลูกในอนาคตหรอกครับ "
อยากจะลงไปมุดใต้โต๊ะแล้วกรี๊ดออกมาดังๆ แต่มันทำแบบนั้นไม่ได้เลยทำได้เพียงฟุบหน้าลงกับโต๊ะแล้วยิ้มออก
มาให้กว้างที่สุดเท่าที่จะทำได้ แก้มที่แดงอยู่แล้วก็แดงหนักเมื่ออีกคนส่งข้อความมาอีกครั้ง
" ถึงจีนแล้วจะบอกนะครับ ขอให้คุณช่างภาพดูแลตัวเองดีๆ เพราะตอนนี้กำลังมีดาราดังเป็นห่วงอยู่
คิดถึงนะครับอย่าลืมมาถ่ายรูปผมอีกล่ะ "
END
ความคิดเห็น