ช้างชนรัก

นิชาลืมตาตื่นสะลึมสะลือเมื่อได้ยินเสียงช้างแผดร้องดังลั่น สาวน้อยยังคงงัวเงียอยู่เล็กน้อยและคล้ายจะหลับไปอีกครั้ง แต่แล้วก็ต้องสะดุ้งเพราะช้างที่ยังคงไม่หยุดแผดเสียงร้อง

“มันคงเป็นความฝัน ฉันกำลังฝันแน่ๆ” สาวน้อยพึมพำกับตัวเองเบาๆ ขณะขยับตัวใต้ผ้าห่มที่คลุมตัวเอาไว้ และเมื่อลุกขึ้นนั่งมันก็กองลงบนตัก นิชาก้มลงมองตัวเองเพราะรู้สึกโล่ง

“เฮ้ย!” สองมือตะครุบผ้าขึ้นมาแทบไม่ทัน ไม่ใช่ฝันแล้ว

แล้วจะเป็นไปได้อย่างไรที่เธอนอนแก้ผ้า เธอไม่เคยเปลือยกายโดยไม่เหลืออะไรติดตัวแม้แต่ชิ้นเดียวเช่นนี้มาก่อน แม้กระทั่งตอนอาบน้ำก็ยังต้องสวมผ้าถุงอาบในห้องน้ำ อาจเป็นเรื่องประหลาดสักหน่อยที่เธอทำเช่นนั้นแต่ทั้งย่าและแม่สอนมาตั้งแต่เด็กว่า อย่าถอดผ้าออกจากตัวจนหมด ให้เหลือติดกายไว้สักชิ้น สาวน้อยใจคอไม่ค่อยดีขณะหยิกแขนตัวเองเพื่อทดสอบ แล้วก็รู้สึกเจ็บ