ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : :::::::::::4::::::::::::: WORRY :::::::::::::::::4::::::::::::::::
กรอบรูปใสตั้งโต๊ะแบบโค้งครึ่งวงกลมเผยให้เห็นรูปถ่ายใบเดียวที่อยู่ตรงกลาง
มันเป็นรูปของชายหนุ่มหน้าใสแก้มยุ้ยดูเริงร่าผมสีน้ำตาลแดง เคียงข้างกับชายหนุ่มคิ้วเข้ม
ยิ้มโชว์ฟันขาวสวยเป็นระเบียบที่ราวกับเป็นสิ่งเดียวที่บ่งบอกความเหมือนกันของคนทั้งคู่
ถูกมือหนาๆดูแข็งแรงหยิบขึ้นด้วยสีหน้านิ่วคิ้วขมวดเล็กๆ แล้วเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของภาพ
"ใครเนี่ยจุนซู?" ชายหนุ่มเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเข้ม ทำให้เจ้าของห้องรีบคว้ามันอย่างขัดใจ
"น้องชายชั้น ... จงฮยอน" คนถูกถามรีบบอกทันที
"น้องชายทำไมต้องโมโหด้วยล่ะ" เจ้าของมือคู่หนาเอ่ยถามอย่างตัดพ้อ
"นายไม่ต้องรู้ซักเรื่องได้มั๊ยล่ะยูชอน" จุนซูว่าพลางวางกรอบรูปไว้บนหลังเวที
ให้พ้นไม้พ้นมือชายหนุ่มช่างสงสัย แต่คนที่ตั้งคำถามก็ยังไม่คลายความคับข้องใจ
สีหน้าของเขาบ่งบอกได้ชัดว่าคงไม่ยอมจบถ้าหากไม่ได้คำตอบที่แน่นอน
"ผมอยากรู้ทุกเรื่องของคนที่ผมรัก..." คนที่ถูกเรียกว่ายูชอนเอ่ย แล้วใช้อ้อมแขนแข็งแรงนั้น
รวบเอาร่างของชายหนุ่มหน้าใสเข้ามาไว้แนบกาย ซึ่งปฏิกริยาตอบรับแทบจะทันทีนั่นก็คือ
ร่างเล็กขืนตัวออก แล้วขมวดคิ้วจนหน้ายู่ใส่เขา ... ก่อนจะพ่นลมหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่
ทำมาเป็นพูดดีตลอดเลยนะ ... ตามิคกี้
"จงฮยอนกับชั้นทะเลาะกัน เพราะเรื่องมหาวิทยาลัยบ้าเนี่ยแหละ... เค้าบอกชั้นผลาญเงินพ่อ
ไม่ยอมเลือกเรียนคณะ สาขาที่มันถูกกว่า แถมยังบอกว่าสาขาที่เราเรียนเนี่ยมันไม่มีอนาคต"
"เป็นนักดนตรีไม่มีอนาคตตรงไหนล่ะ?" ยูชอนเลิกคิ้วอย่างประหลาดใจ
"มันเป็นความคิดของจงฮยอนคนเดียวน่ะ..." จุนซูเอ่ยอย่างอ่อนใจ
ใช่แล้ว เขา "คิมจุนซู" มีน้องชายกับชาวบ้านเค้าอยู่คนเดียวเท่านั้นคือ "คิมจงฮยอน"
แต่แม้ว่าทั้งสองจะอายุห่างกันถึง 2 ปี จุนซูก็ยังรู้สึกว่าจงฮยอนผู้น้องนั้นมีความคิดความอ่าน
และอะไรหลายๆอย่างที่เป็นผู้ใหญ่มากกว่าเขาเหลือเกิน จงฮยอนสุขุม เยือกเย็น เจ้าระเบียบ
แตกต่างกับเขาที่ออกจะเป็นคนทำอะไรไม่ตามกฏเกณฎ์ และเอาแต่ใจเป็นที่สุด
และเพราะเรื่องที่เขาเลือกที่จะทำตามความฝัน มาเข้ามหาวิทยาลัยการดนตรีแห่งนี้
มันก็ทำให้จงฮยอนกับเขาถึงขั้นแตกหัก เพราะน้องไม่เคยไว้วางใจอาชีพนี้
และบอกว่าทำไปก็มีแต่ล่มกับล่มเท่านั้น ถ้าหากเขาไม่ได้หล่ออย่างทงบังชินกี!!
แต่เรื่องอะไร จุนซูจะยอมให้อุปสรรคขัดขวางความฝันของเขาจากการเป็นนักร้อง
เขาทุ่มเทเวลาทั้งหมดให้กับความรักและความใฝ่ฝันของตนเอง จนกระทั่งได้มาเจอ "ยูชอน"
นายมิคกี้คนนี้ทำให้เขาเรียนรู้ว่าการทำตามความฝันของตนเองไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไร
และคอยเป็นกำลังใจให้เขาอยู่เสมอคงไม่แปลกอะไรที่ทั้งสองจะสนิทสนมกันเข้าใกล้คำว่า "คนรู้ใจ"
"จริงๆแล้วผมก็มีปัญหากับครอบครัวเหมือนกันนะ" ยูชอนเอ่ยเบาๆ พลางถอนหายใจ
"โห จริงหรอ ... หน้าอย่างนายมีเรื่องเครียดกับเค้าด้วยหรอ" จุนซูแขวะเข้าให้
"มี ... สิ คร้าบบบ" ยูชอนลากเสียงยาว ทำเอาคิมจุนซูหัวเราะร่า ปัญหาน่ะมันไม่ใช่อะไรหรอก
แต่พอต้องมาทำกิจกรรมอยู่มหาวิทยาลัยดึกๆ ต้องซ้อมหนักจนต้องค้างหอเช่นนี้
เขาก็อดที่จะกระวนกระวาย นึกเป็นห่วง "น้องชาย" ตัวเล็กๆที่นอนอยู่ที่บ้านไม่ไหว
มินนี่...เกลียดการอยู่คนเดียว
มินนี่...ไม่ชอบความมืด ...
แต่มิคกี้ ... ก็ดันทิ้งมินนี่มา ให้เผชิญกับความมืดเพียงลำพัง ....
แทมินจะเป็นยังไงบ้างนะ .... คืนนี้ ....
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น