คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ความทรงจำที่คุณอยากลืม
หากเราไม่เคยมีความทรงจำครั้งเก่า
เราคงไม่รู้ว่าวันเหงาจะเกิดกับเราตอนไหน
หรือความทุกข์ สนุกนั้นเป็นเช่นไร
เราคงรับรู้ได้แค่ปัจจุบัน
หากเราคิดจะลืมความทรงจำครั้งเก่า
เพียงเพื่อลบรอยราวในใจเรานั้น
มันคงไม่ผิดถ้าเราคิดจะลืมมัน
แต่จำไว้นะอย่าลบมันจนหมดใจ
ความทรงจำที่คุณอยากลืม
... บางที ...
... เราก็เลือกไม่ได้ ว่าอยากจะจำอะไร หรืออยากจะลืมสิ่งไหน ...
... อยากจำกลับลืม ...
... อยากลืมกลับจำ ...
... โดยเฉพาะเรื่องร้ายๆ ...
... เหตุการณ์ที่ทำให้เสียใจ คนที่ทำให้เสียน้ำตา ...
... ยิ่งอยากลืมเท่าไร ก็ยิ่งฝังใจเท่านั้น ...
... แต่ชีวิตคนเราสั้นนัก ...
... ไม่มีใครรู้ว่าเราจะได้อยู่บนโลกใบนี้ไปอีกกี่วัน กี่เดือน หรือกี่ปี ...
... อาจจะอยู่ไปอีก 100 ปี หรือ หยุดอยู่แค่เพียงพรุ่งนี้ ก็เป็นได้ ...
... จึงไม่มีเหตุผลใดๆ ที่เราจะเอาเวลาอันมีค่า มาใช้ไปกับการเสียใจ ...
...
... การเลิกใส่ใจกับคนที่ไม่น่าจดจำ ...
... ก็เป็นกระบวนการที่มีประสิทธิภาพในการป้องการไม่ให้ความแปรปรวนเกิดขึ้นในความรู้สึกที่ละเอียดอ่อน ...
... เมื่อไม่ใส่ใจในตัวบุคคล ...
... relation ที่เกิดจากบุคคลนั้นก็จะไม่ส่งผลกระทบใดๆกับความรู้สึก ...
... อาจจะดูเย็นชา เฉยเมย ไร้หัวใจ ไปบ้าง ...
... แต่ก็เป็นวิธีที่ถูกต้องแล้ว ...
... ในเมื่อเราไม่สามารถลบความทรงจำที่ไม่ต้องการออกไปได้ ...
... เราจึงทำได้แค่เลิกเอาหัวใจไปใส่ ...
... เลิกรู้สึกรู้สากับสิ่งนั้นแทน ...
... ความทรงจำที่ไม่น่าจำ ...
... ก็ไม่ควรถูกจดจำ ...
... คนที่สมควรถูกลืม ...
... ก็ไม่ควรได้รับการใส่ใจ ...
... บางที ...
... เหตุผล ก็ไม่ได้มีบทบาทไปกว่าความรู้สึกของหัวใจเลยสักนิดเดียว ...
... บางจังหวะของช่วงชีวิต ...
... เราจึงทำได้แค่เพียง ...
... " เคารพการตัดสินใจ " …
ความทรงจำเป็นสิ่งที่ดี หลายคนคงอยากที่จะมีความจำที่ดี อย่างเช่นนักเรียนนักศึกษา มีแต่คนถามว่า ‘อะไรจะทำให้ความจำของฉันดีขึ้น ฉันอยากจำนู้นจำนี้ ฉันจำชื่อคนนั้นไม่ได้ ฉันจำเรื่องเมื่อตอนนั้นไม่ได้ ทำยังไงดี ฉันถึงจะจำมันได้?’มีคำถามมากมายที่บ่งบอกว่า เธอเหล่านั้นอยากที่จะมีความจำที่ดีขึ้น
แต่พวกคุณรู้ไหมว่าทำไม เราถึงไม่มีความจำดีเลิศทุกคน ทำไมพระเจ้าสร้างมาให้ไม่เท่ากัน?.... ฉันคิดว่า ที่เรามีความทรงจำไม่เท่ากันนั้นเป็นสิ่งที่ธรรมชาติกำหนดไว้ โดยให้ขีดจำกัดไว้สำหรับแต่ละคน เพื่อเป็นเกราะป้องกัน อารมณ์ ความรู้สึก ที่ไม่ควรจำ
พวกคุณลองคิดดูสิว่า ถ้าพวกคุณความจำดีเลิศ ไม่ว่าจะเห็นอะไร อ่านอะไร ฟังอะไรก็จำได้หมด แต่ถ้าเรื่องนั้นเป็นเรื่องที่ไม่ควรได้เห็น ไม่ควรได้ยิน ไม่ควรจำ แล้วคุณกลับลืมมันไม่ได้ ความทรงจำเหล่านั้นแหละ ที่จะทำให้คุณใช้ชีวิตอยู่อย่างไม่มีความสุข แล้วที่นี้ พวกคุณยังอยากมีความจำที่ดีเลิศอยู่ไหม?
F@’RiN
ความคิดเห็น