คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ยินดีต้อนรับสู่องค์กรEarth with us
ะที่นัเรียนสาวนหนึ่ ำลัเินอย่าสบายอารม์ เธอ็เห็นายนหนึ่วายะทิ้ไว้ เธอเ้าไปหาพวเาและพูว่า
"เฮ้ นายนะ หยิบยะไปทิ้เี๊ยวนี้นะ"
"หา?เรื่อสิ มันเป็นหน้าที่อเธอไม่ใ่เรอะ ยัยประธานนัเรียน"
ใ่แล้ว เธอนนี้ือประธานนัเรียน อโรเรียนนี้
"ันไม่ไ้มีหน้าที่เ็บยะนะยะ ันมีหน้าที่อยัเือนพวนาย"
"เหอะ?ัเือนเหรอ? อย่ามาปัาอ่อนนะเว้ย!!!"
ายหนุ่มผลัหิสาวล้มล นมุูเป็นำนวนมาและุบิบัน ทันในั้นเอ มือปริศนาโผล่ออมาาฝูนและประทับับหน้าอายหนุ่ม ทำให้ายหนุ่มล้ม พร้อมับฝูนที่แหวออปราให้เห็นหนุ่มร่าสู ผมสีน้ำาลอมำ า2สี้า้ายเป็นสีฟ้า ้าวาเป็นสีน้ำาลปนำ เินเ้ามาพร้อมพูว่า
"นายนี่มันสวะริๆเลยนะ แล้ผู้หิไ้ลอเนี่ย"
"เียว!!"
ประธานเรียื่ออเา ายหนุ่มที่ื่อว่าเียวลี่ยิ้มให้เธอและพูว่า
"ะนั่อยู่รนั้นไปถึเมื่อไหร่รับ ประธานราฟเรลล่า"
"ันรอนายมา่วยไ มา้ามาๆเลย!!"
"เฮ้อ..เมื่อไรุะโัทีนะ "
เียวับมือประธานให้ลุึ้น
"ว่าแ่ประธานไปุไอ้หมอนี่เรื่ออะไรเหรอรับ???"
"มันวายะทิ้ไว้นะสิ"
ประธานี้ยะที่ายหนุ่มทิ้เอาไว้
"เพราะอย่านี้ไโรเรียนถึไม่สะอาสัที"
เียวุมมับ พร้อมับส่รัสีอมหิใส่ายหนุ่ม ทำให้ายหนุ่มรู้สึลัวและรีบวิ่ไปทันที
เามอไปทาฝูนและพูว่า
"ะูอีนานไหมรับ มันน่ารำา..."
ลุ่มนที่มุูรีบระายัวออทันทีทีเียวพูบ
"ีมา้ออย่านี้สิถึสมเป็นรอประธาน"
ประธานบบ่าเียวเบาๆแล้วเินเ้าึเรียน เาึเินามเ้าไปและเรียนามปิ
เย็น... บ้านอประธาน
"ลับมาแล้ว่ะ"
ประธานสาวพูพร้อมถอรอเท้าและเินเ้าบ้าน
"ลับมาแล้วเหรอ ราฟเร่"
แม่อประธานราฟเร่เินเ้าไปหาเธอแล้วยื่นหมายบับหนึ่ให้เธอ
"อะไรเหรอ่ะ?"
"แม่็ไม่รู้แ่เห็นอยู่ในล่อหมายนะ เียนือลู้วยลูลออ่านูสิ"
"่ะแม่"
ประธานเปิอ่าน้อวาม้าในทันที ึ่มีเนื้อวามว่า
สวัสี ราฟเรลร่า รอเธอร์
ันเฝ้าสัเุเธอมาเป็นเวลานาน ็พบว่าเธอมีุสมบัิที่ะ่วยโล ในวันอาทิย์นี้เธอมาพบับพวเรา
ที่สวนสาธาระbanyan treeในเวลา 15.00น. ะมีนไปรับเธอที่นั้น
ป.ล. หาเธอไม่ไปโลไ้ล่มสลายแน่
ราฟเรลล่าอ่าน้อวามบ็ย้ำระาษทำให้แม่ถามว่า
"เียนว่าอะไรบ้าเหรอลู"
"ใบโปรโมทสิน้านะ่ะ ่าเถอะ"
เธอพูับทและเินึ้นห้อไป ราฟเรลล่าโยนระเป๋าลพื้นทันทีที่เ้าไปในถึห้อและทิ้ัวลไปที่เีย
"ะลอไปูีไหมนะ"
เธอพึมพำเบาๆ ทันในั้นเอเสียโทรศัพท์็ัึ้น ราฟเรลร่าึเอื้อมมือไปหยิบและรับทันที
"ใร่ะ?"
[ถามอย่านี้แสว่าไม่ไู้ื่ออนรับสินะรับ]
"แล้วนั้นใรอ่ะ"
[ประธานราฟเรลล่าำเสียผมไม่ไ้เหรอรับ]
"อ้าว เียวเอเรอะ"
[รับ]
"ามาเลย"
[ามาเลย!?! ถ้ารู้็น่าะทายสิรับ]
"ันล้อเล่นน่า แล้วนี่โทรมามีอะไรเหรอ"
[วันอาทิย์นี้ว่าไหมรับ]
"ถามทำไมเหรอ หรือว่านายเริ่มหลเสน่ห์ันแล้วอยาพาไปเทสินะ"
[ไม่ใ่รับ วันอาทิย์นี้ผมมีนันะเลยะวนประธานไป้วย]
"เออ ็ไ้ที่ไหนเวลาไหนละ"
[ที่สวนสาธาระbanyan tree เวลาบ่ายสามนะรับ]
"ัน็มีนัที่นั้นเหมือนัน!!!"
[ริเหรอรับ ั้นเียวไปเอันนะรับ]
ทันทีที่เียวพูบ เา็ัสายทิ้ทันที ทำให้ในใอประธานยันึสสัยอยู่ลอว่า
'เียว็ไ้รับหมาย้วยเหรอ'
ระทั่ถึวันอาทิย์.......
"สายแล้ว่าาาา"
ราฟเรลร่ารีบี่ัรยานไปสวนสาธาระ พร้อมับำเลือมอนาฬิาที่แสถึเวลาเลยบ่ายสามโมรไปะแล้ว เมื่อเธอถึุนัพบ็เห็นเียวำลัยืนรอเธอและำเลือนาฬิาอยู่เ่นัน
"มาแล้ว้า"
เธอวิ่ไปหาเียว้วยท่าทาเหนื่อยหอบ
"มา้ามาเลยนะรับ"
"รถมันินี่!!"
"ประธานี่ัรยานไม่ใ่เหรอรับ???"
"ะ...แ่ัน็มาแล้วนี้ไไปันไ้แล้ว"
ราฟเรลล่าลาเียวไปยัุนับพบ เธอรู้สึเหมือนใรบานสะิที่ไหล่ึหันไป้าหลั เธอ็พบนนหนึ่ร่าสูให่ ใส่ฮุ้สีำลุมหัว ใส่ผ้าปิปาและใส่แว่นาำ
"อโทษนะรับ พวุือ ราฟเรลล่า รอเธอร์ ับ ิโอุ เวลเฟนอสท์ใ่หรือไม่"
เสียที่เาพูออมาเป็นเสีย่ำๆแหบๆฟัูน่าลัว
"ะ..ใ่่ะ/ใ่รับ"
"ผมเป็นนออ์รส่มารับัวุนะรับ"
'เา'แบมือออและยื่นสร้อยที่เป็นรูปโลมาให้
"เ็บเอาไว้ีๆอย่าทำหายนะรับ"
ราฟเรลร่าับเียวพยัหน้าพลาหยิบสร้อยอมาใส่ หนุ่มปริศนาเห็นันั้นึเินไปเพื่อเป็นารให้สัาว่าะพาไปแล้ว ราฟเรลล่าับเียวมอหน้าัน่อน ะามายปริศนาไป ามไปเรื่อยๆนระทั่ธนูปัหัวเ่า##ไม่ใ่ ## นระทั่พวเา็ไปถึลานอเฮลิอปเอร์
"ึ้นไปะ..."
หนุ่มปริศนาพูึ้นอีรั้หลัาที่ไม่ไ้พูเลย ทั้สอึเินึ้นไปในเฮลิอปเอร์ มันบินึ้นทันทีที่พวเาึ้นเสร็
เมื่อเฮลิอปเอร์ลอ...
"อุ๊บ... แหวะ อ้ว"
ราฟเรลล่าอ้วออมาุให่เพราะเธอเป็นพวเมารถ่าย
"เป็นอะไรไหมรับประธานราฟเรลล่า"
"ถ้าันไม่เป็นไร ันไม่อ้วหรอ อ้ว"
"นั่พั่อนเถอะรับ"
เียวับราฟเรลล่านั่นอาารเธอบรรเทาล เธอลุึ้นและพูว่า
"ไปันเหอะเียว ันไม่เป็นไรแล้ว"
"อ่ารับ"
ราฟเรลร่ารีบ้าวเท้าทันทีที่พูบและแล้วเธอ็..... สะุล้ม้อนหินหน้าว่ำ.....
บรรยาาศอยู่ในวามึเรีย......
'ไม่ไ้นะห้ามำ!!'
เียวิในใ เพราะเาะปล่อยฮาออมาไม่ไ้ เพื่อรัษาหน้าอราฟเรลล่า
"ประธานเป็นไรหรือเปล่ารับ"
"เ็บนะสิยะถามไ้"
ราฟเรลล่าลุึ้นมาพร้อมปัเสื้อผ้า
"มออะไรเิน่อสิ"
ราฟเรลล่าเิหน้าพร้อมับเิน่อ พวเาเินไปถึหน้าประูฤหาสน์ เียวออประู
้านในฤหาสน์
ปราร่าหนุ่มผมยาว ใส่หน้าารึ่หน้าสีาวประาย นั่โฟาและูมอนิเอร์ที่เห็นภาพอทั้สอน...
"พวนายเป็นใร"
ายหนุ่มพูใส่ไม์ที่เื่อม่อไป้านอ
"พวเรามาามหมายนะรับ"
"ั้นเอาหมายมาแสสิ"
ราฟเรลล่าและเียวหยิบหมายัวเอึ้นมา
"ั้นเ้ามาไ้"
ายหนุ่มปุ่มให้ประูเปิออทั้สอ้าวเ้าประูพร้อมัน และ....ร่วลไปในหลุมที่พื้น.......
"รี้"
ราฟเรลล่าแหปาลั่น
เมื่อถึพื้นเียวีลัา1ลบและลพื้นอย่าสวยาม แ่ทว่า..ราฟเรลล่าร่วลมาทับเียวอย่าไม่่อยสวยามเท่าไหร่
ราฟเรลล่าเห็นว่าเธอำลัทับเียวอยู่ึรีบลุึ้น
"แหะๆ โทษทีๆ"
"มะ...ไม่เป็นไรรับ"
เียวลุึ้นและมอไปรอบๆ เา็พบับายหนุ่มที่เอในสวนbanyan tree
"ามผมมา"
แ่ทว่าน้ำเสียเาไม่ไ้น่าลัวและแหบ มันเป็นเสีย่ำๆวนหลไหลเสียมาว่า
"นาย... "
เียวพูึ้น ทำให้ายหนุ่มหันมาและพูว่า
"เรียผมว่ามัลโนะรับ"
"อ่ารับ"
ทั้สามนเิน่อไปอย่าเียบๆบถึประูบานให่ มัลโเปิประูและพูึ้นอีรั้ว่า
"เิเ้าไปเลยรับ"
ทั้สอเินเ้า้าใน็พบับห้อประุมนาให่และมีอ่าน้ำอยู่รลา พวเาโนไล่ให้ึ้นไปนั่ที่เ้าอี้ เสียประาศ็ัึ้น
{ในเมื่อทุนมารบแล้วเราะอทำารรวสอบหาธาุอแ่ละนนะรับโยเราะเรียื่ออแ่ละน}
ทุน่อยๆทยอยถูเรียไปึ้มีธาุน้ำ ไฟ ลม ิน และธาุผสมนระทั่...
{ราฟเรลล่า รอเธอร์ และ ิโอุ เวลเฟนอสท์}
พวเา...ะไ้ธาุอะไร.. โปริาม.....
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
สวัสี่ะไรเอร์เอนะ่ะ นี้เป็นเรื่อแรเลยที่ไม่เี่ยวับาร์ูน - -; ็ลัวะไม่สนุ
ยัไ็ฝาเรื่อนี้ไว้ในวใท่าน้วย่ะ
ความคิดเห็น